Στο «Avant l’ aube», o Raphaël Jacoulot σκηνοθετεί ένα ψυχολογικό θρίλερ με σενάριο που εμπερικλείει μια ερωτική ιστορία αλλά εκφράζει επίσης έναν υφέρποντα κοινωνικό θυμό. Δεν αποτελεί όμως μεμονωμένη περίπτωση, όπως βλέπουμε σε άρθρο της “Rue 89”. Φέτος και άλλες γαλλικές ταινίες (όπως η «Ma part du gâteau», του Cédric Klapisch) ενέχουν στην θεματολογία τους την πάλη των τάξεων. Ταινία-έκπληξη αναμένεται να είναι και «Η Κατάκτηση» με “πρωταγωνιστή” το Νικολά Σαρκοζί ιδωμένο μέσα από την προσπάθειά του να ανέλθει στο προεδρικό αξίωμα.

Το «Avant l’aube» (Πριν την αυγή) εξελίσσεται στη Γαλλία σε ένα σημείο των Πυρηναίων. Ο ήρωας του έργου, Jacques Couvreur, ενσαρκώνει μια ιδιότυπη γοητεία της επαρχιακής αστικής τάξης. Διευθύνει ένα ξενοδοχείο χαμένο κάπου ανάμεσα στα βουνά. O Frédéric, ένας από τους εργαζόμενούς του, είναι ανήσυχος, με παγωμένο βλέμμα και λιγομίλητος. Φαινομενικά τα πάντα χωρίζουν τον Couvreur από το γιο του. Όμως μια μέρα ο Frédéric βλέπει κάτι που δεν έπρεπε να δει. Ένας πελάτης του ξενοδοχείου εξαφανίζεται και αργότερα τον βρίσκουν νεκρό. Τότε ο Couvreur βρίσκεται σε κατάσταση χάους και απόγνωσης. Γνωρίζει καλά ότι ο Frédéric τα είχε δει όλα.

Εκκινώντας από μια αντιφατική σχέση μεταξύ μιας «άψογης» και «τέλειας» αστικής τάξης και μιας «ανεξέλεγκτης» εργατικής τάξης, η ταινία εν τέλει αποδομεί τέτοιου είδους ταυτότητες και ταμπέλες. Δίνει μια εναλλακτική ερμηνεία αναδεικνύοντας τον μηχανισμό του κοινωνικού ντετερμινισμού ως αρνητικού παράγοντα.

Όλη η γοητεία της ταινίας έγκειται στον ιδιαίτερο τρόπο με το οποίο αποδίδεται η περιπλοκότητα μιας υπολανθάνουσας κοινωνικής σύγκρουσης, υποβοηθώντας έτσι στην κατανόηση των ενεργειών των χαρακτήρων από τους θεατές. Στο «Avant l’aube» ο Jacoulot αποδεικνύει ότι πέρα από ταλαντούχος είναι και σκηνοθέτης με πολιτικές προσλαμβάνουσες.

Άλλη μία νέα γαλλική ταινία, «Η Κατάκτηση» του Xavier Durringer -που αναμένεται να κυκλοφορήσει το Μάιο, λίγους μήνες πριν τις γαλλικές προεδρικές εκλογές -είναι η πρώτη ταινία που «αφιερώνεται» στο Νικολά Σαρκοζί,. Σκιαγραφεί την άνοδό του στην προεδρία της δημοκρατίας στη Γαλλία την περίοδο από το 2002 ως το 2007, από την συμμετοχή του στην κυβέρνηση του Ζακ Σιράκ μέχρι τις προεδρικές εκλογές που τον έφεραν στην κορυφή της εξουσίας. Οι γάλλοι κριτικοί προβλέπουν -και λόγω της πολιτικής συγκυρίας τον Μάιο- ότι η ταινία θα προκαλέσει ποικίλες συζητήσεις και ίσως θορυβήσει την γαλλική κοινή γνώμη.