Έξι ταινίες σίγουρα δεν αρκούν για να καλύψουν τους αιώνες ανισότητας που έχουν υποστεί οι γυναίκες στον εργασιακό χώρο. Ωστόσο, το αφιέρωμα «Working Girls» φέρνει μια νότα αισιοδοξίας, σηματοδοτώντας μια σταδιακή αλλαγή πορείας. Μέσα από την πλατφόρμα θέασης του Docs in Exile Film Festival, όλες οι προβολές είναι δωρεάν για το κοινό και όλες οι ταινίες διαθέτουν ελληνικούς υπότιτλους.

Ads

To Exile Room, με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει το Docs in Exile, ένα online φεστιβάλ ντοκιμαντέρ που θα πραγματοποιηθεί από τις 10 έως τις 14 Δεκεμβρίου. Λόγω πανδημίας, οι καθιερωμένες προβολές του Exile Room μετακομίζουν στις οθόνες μας υπό τη μορφή ενός 5ήμερου φεστιβάλ, διατηρώντας ωστόσο ατόφιο το πνεύμα ανακάλυψης.

Πρόκειται για 30 μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες που στην πλειοψηφία τους δεν έχουν ξαναπροβληθεί στην Ελλάδα και η θέαση είναι εντελώς δωρεάν. Το Docs in Exile περιστρέφεται γύρω από δύο βασικούς άξονες: το αφιέρωμα «Working Girls», για όλα τα κορίτσια που έχουν πολεμήσει για ίσα δικαιώματα στο χώρο εργασίας, και το «Queer Stories», ιστορίες διαφορετικότητας που – αν τις αφήσετε – μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπετε τον κόσμο. Παράλληλα, το φεστιβάλ περιλαμβάνει μια συναρπαστική επιλογή από μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που θα μας ταξιδέψουν ανά την υφήλιο, χωρίς αεροπορικό εισιτήριο.

Η πλατφόρμα θέασης θα ανοίξει στις 10 Δεκεμβρίου και όλες οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες μέχρι και τις 14 Δεκεμβρίου. Οι προβολές είναι δωρεάν για το κοινό και όλες οι ταινίες διαθέτουν ελληνικούς υπότιτλους. Το μόνο που θα χρειαστεί από τους θεατές είναι μια απλή προεγγραφή.

Ads

image

Working Girls

Είτε πρόκειται για μια ομάδα θαρραλέων γιατρών που τρέχουν ένα παράνομο υπόγειο νοσοκομείο στη Συρία («Η Σπηλιά»), είτε για τρεις εκκεντρικές αδερφές στην καρδιά της Νέας Υόρκης που αρνούνται να πουλήσουν το παλαιοβιβλιοπωλείο τους στους αδηφάγους Αμερικανούς κτηματομεσίτες («Η Κρυφή Ζωή των Βιβλιοπωλείων»), οι γυναίκες του αφιερώματος δεν χάνουν εύκολα έδαφος, παρά τις πιέσεις ενός κόσμου όπου ακόμα κυριαρχεί το αντίθετο φύλο.

Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, τα πράγματα έχουν φτάσει στο άλλο άκρο, όπως στο «Χωριό Που Δονείται», όπου μια ολόκληρη κοινότητα επαφίεται στα ικανά χέρια των γυναικών – που ειδικεύονται στην κατασκευή της ανθρώπινης ηδονής – για την επιβίωσή της. Οι άντρες, το μόνο που κάνουν είναι να πίνουν μπύρες στην υγειά τους.

Αναλυτικά τις ταινίες του αφιερώματος:

Αυθεντικές Γεύσεις με την Νταϊάνα Κένεντυ
(Nothing Fancy: Diana Kennedy, 2019)
Σκηνοθεσία: Elizabeth Carroll / Διάρκεια: 72 λεπτά

image

Είναι o Mick Jagger της μεξικανικής κουζίνας, η Julia Child του Μεξικού ή ό,τι χειρότερο συνέβη στην υψηλή γαστρονομία; Είναι μόλις ενάμισι μέτρο σε ύψος, έχει ζήσει 95 χρόνια, και είναι Αγγλίδα. Ειδήμων της μεξικανικής κουζίνας, της αρέσει να κάνει ηλιοθεραπεία με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι, να καλλιεργεί τα δικά της λαχανικά και να χρησιμοποιεί ξανά και ξανά τις ίδιες πλαστικές σακούλες για να μην επιβαρύνει το περιβάλλον.

Το «Αυθεντικές Γεύσεις» είναι η ευκαιρία μας να εισχωρήσουμε στον παράξενο κόσμο της, να τριγυρίσουμε στο μεξικανικό αγρόκτημά της και να γευτούμε τις πικάντικες νότες του χαρακτήρα της. Συμβατική μέσα στην αντισυμβατικότητά της, η Kennedy είναι μια από αυτές τις γυναίκες που βελτιώνονται με την ηλικία, όπως και η μαγειρική της.

Ο Θηλυκός Ιμάμης
(The Reformist – A Female Imam, 2019)
Σκηνοθεσία: Marie Skovgaard / Διάρκεια: 88 λεπτά

image

Η Sherin ανοίγει στην Κοπεγχάγη ένα από τα πρώτα τζαμιά της Ευρώπης με γυναίκες ιμάμηδες. Οι πιστοί και οι υποστηρικτές της θέλουν να καταπολεμήσουν τον φόβο γύρω από το Ισλάμ, ξεκινώντας από την ένταξη μιας φεμινιστικής ατζέντας. Η Sherin είναι ανυπόμονη – θέλει αλλαγή και ισότητα, και τη θέλει τώρα.

Η βιασύνη της, όμως, διχάζει την οργάνωσή της και την οδηγεί ένα βήμα πριν τη διάλυση. Μετά το δικό της διαζύγιο, η Sherin αρχίζει να δίνει ανοιχτά σε μουσουλμάνες την άδεια να χωρίσουν τον σύζυγό τους ή να ξαναπαντρευτούν. Αλλά πώς έρχεται κανείς σε σύγκρουση με αιώνες θρησκευτικών παραδόσεων, ακόμα κι αν το κάνει εκ των έσω;

Η Κρυφή Ζωή των Βιβλιοπωλείων
(The Booksellers, 2019)
Σκηνοθεσία: D.W. Young / Διάρκεια: 99 λεπτά

image

Οι κυνηγοί θησαυρών δεν μοιάζουν καθόλου με τον Indiana Jones – είναι χαρακτήρες ακαδημαϊκοί, εκκεντρικοί, ιδιαίτεροι. Στην «Κρυφή Ζωή των Βιβλιοπωλείων» είναι και γυναίκες. Οι πωλητές σπάνιων βιβλίων είναι αναμφισβήτητα σύγχρονοι κυνηγοί θησαυρών.

Η δουλειά απαιτεί ένα σύνολο δεξιοτήτων που λιγοστά άτομα διαθέτουν – οι πωλητές μας οφείλουν να έχουν μυαλό ντετέκτιβ, επιχειρηματία, αλλά και ακαδημαϊκού. «H Κρυφή Ζωή των Βιβλιοπωλείων» ρίχνει ένα στοργικό βλέμμα στην κουλτούρα του βιβλίου – τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σημέρα, αλλά και τη σημασία της για την ανθρώπινη κληρονομιά.

Η Σπηλιά
(The Cave, 2019)
Σκηνοθεσία: Feras Fayyad / Διάρκεια: 106 λεπτά

image

Στην πολιορκημένη Ανατολική Αλ Γκούτα, ο αδιάκοπος βομβαρδισμός έχει μετατρέψει το συριακό τοπίο σε δυστοπία – σχολεία, αγορές, δρόμοι, έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Ο Feras Fayyad, υποψήφιος για Όσκαρ για το «Last Men in Aleppo» (2017), κάνει κάθετη κατάβαση σε ένα υπόγειο νοσοκομείο, την ομότιτλη Σπηλιά.

Εκεί, οι αυστηροί κανόνες της πατριαρχίας που διέπουν την κοινωνία πάνω από το έδαφος δεν ισχύουν πια. Ισορροπώντας ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, την επανάσταση και την επιβίωση, μια ομάδα γιατρών γένους θηλυκού αρνούνται να μείνουν απαθείς. Η «Σπηλιά» καταγράφει την πυγμή και το θάρρος τριών γυναικών που επιλέγουν να πιάσουν το νυστέρι, αψηφώντας τον κίνδυνο. Υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, η ταινία απέσπασε δύο βραβεία Emmy.

93Queen
(93Queen, 2018)
Σκηνοθεσία: Paula Eiselt / Διάρκεια: 85 λεπτά

image

Στην Ορθόδοξη Εβραϊκή κοινότητα της Νέας Υόρκης, όπου τα σώματα τραυματιοφορέων αποτελούνται αποκλειστικά από άντρες, η Rouchie και μια ομάδα αποφασισμένων γυναικών ρισκάρουν την τιμή τους προκειμένου να προσφέρουν αξιοπρεπή επείγουσα ιατρική βοήθεια σε Ορθόδοξες γυναίκες και κορίτσια.

Το «93Queen» παρακολουθεί την ίδρυση της Ezras Nashim, του πρώτου γυναικείου Σώματος Εθελοντών Τραυματιοφορέων στη Νέα Υόρκη, τόσο στις δόξες όσο και στις δυσκολίες του, καθώς τα μέλη του προσπαθούν να συμφιλιωθούν με τη νέα τους ταυτότητα.

Σε μια κοινωνία στην οποία οι περισσότερες Ορθόδοξες Εβραίες δεν οδηγούν καν, πώς αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα επείγοντα; Και πόσο θα αντέξουν στον πόλεμο που έχει κηρύξει εναντίον τους η Hatzolah, η αντίστοιχη ανδρική οργάνωση, που έχει φήμη και διασυνδέσεις σε ολόκληρη τη Νέα Υόρκη;

Το Χωριό Που Δονείται
(The Vibrant Village, 2019)
Σκηνοθεσία: Weronika Jurkiewicz / Διάρκεια: 7 λεπτά

image

Το «Χωριό Που Δονείται» μας μεταφέρει σε ένα ήσυχο χωριουδάκι κάπου στην Ουγγαρία, όπου οι άντρες μαζεύονται στο μπαρ και πίνουν μπύρες, ενώ οι γυναίκες ασχολούνται με την τοπική βιομηχανία: τη μαζική παραγωγή σεξουαλικής ικανοποίησης. Το «Χωριό Που Δονείται» μπορεί να μην έχει διαλόγους, αλλά σίγουρα έχει πολλά να πει.