Ο λόγος για το περιοδικό “The Nation”, το παλιότερο ανεξάρτητο δημοσιογραφικό έντυπο, που βρίσκεται ακόμη σε τακτική κυκλοφορία στην Αμερική.

Στη λίστα των συντακτών του περιλαμβάνονται εξέχουσες προσωπικότητες της ιστορίας , όπως αυτές των Martin Luther King Jr. , του Albert Einstein και του Gabriel Garcia Marquez. Στις μέρες μας, συνεχίζοντας να υποστηρίζει ενεργά το διάλογο και την κριτική οπτική, φιλοξενεί άρθρα συντακτών από τον Subcomandante Marcos μέχρι τον Barak Obama, αλλά δε διστάζει να δίνει το βήμα και σε φωνές που έχουν να πουν περισσότερα από όσα μπορεί συνήθως να χωνέψει η δημοκρατία μας, όπως αυτές των John Kyriakou και Ed Snowden.

Με έτος ίδρυσης το 1865, το εβδομαδιαίο περιοδικό στέκει ακμαίο μετά από 150 χρόνια ζωής, με ένα πραγματικά αφοσιωμένο κοινό, αλλά δεχόμενο επίσης κι αυτό που αποτελεί πια κύριο συστατικό της δουλειάς κάθε πραγματικού δημοσιογράφου, την ακραία κριτική, που συχνά παραβιάζει τα όρια της έκφρασης και φτάνει να αποτελεί ευθεία επίθεση.
 

Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα λοιπόν, που έρχεται με τη μορφή ντοκιμαντέρ, έχει κανείς την ευκαιρία να γνωρίσει τις βασικές αρχές του περιοδικού αλλά και τον τρόπο λειτουργίας του, με τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει κατά καιρούς και τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις για την αντιμετώπιση τους.

Κρατώντας έναν ελεύθερο, ανεξάρτητο χαρακτήρα, δεν επιτρέπει την εταιρική υποστήριξη και κηδεμόνευση, αλλά βασίζεται οικονομικά μόνο στην υποστήριξη των αναγνωστών του, μέσω των συνδρομών και εθελοντικών συνεισφορών. Αυτό πάντως, φαίνεται να μην είναι εμπόδιο στο να παρέχει ακόμη και στα νεότερα μέλη της ομάδας – που κάνουν την πρακτική τους εκεί, συνθήκες που όπως τους βλέπουμε να λένε, δε θα συναντούσαν αλλού. Κάτι που βέβαια, δεν αποτελεί έκπληξη για όσους αναγνωρίζουν τον τίτλο του ως μπροστάρη της αριστεράς, που μάχεται για την ελευθεροτυπία και την πρόοδο. Δυστυχώς όμως, δεν προκαλεί έκπληξη ούτε το γεγονός, ότι για το ευρύ κοινό αποτελεί από τα λιγότερο δημοφιλή μέσα ενημέρωσης της Αμερικής, παρά το ουσιαστικό έργο που παρέχει από τα μέσα του 19ου αιώνα.

Ένα εξαιρετικό στιγμιότυπο που μένει στο θεατή, είναι η μαρτυρία της μικρής κόρης μιας συντάκτριας, που τη βλέπουμε να μας εξιστορεί ένα διάλογο με μια φίλη της με αξιοθαύμαστη σοβαρότητα σκέψης. Αναφερόμενη σε πολιτικές όπως του Obama, η φίλη της της είπε πως φοβάται ότι θα πάρει τα χρήματα από εκείνους και θα τα δώσει στους φτωχούς. «Σκεπτόμενη από την οπτική της, νομίζω ότι εστιάζει στο πρώτο κομμάτι της πρότασης. Εγώ πάλι μένω στο δεύτερο κομμάτι. Αυτό, βλέπετε, αποτελεί μια αντίθεση. Και γι’αυτό είμαι περήφανη για τη μητέρα μου, γιατί είναι από τους ανθρωπους που υπερασπίζονται αυτό που πρέπει κι έτσι κάνουν τη διαφορά».

Το ντοκιμαντέρ έκανε την ευρωπαϊκή του πρεμιέρα στο πρόσφατο IDFA – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Άμστερνταμ.

Δείτε το τρέιλερ: