Ο έμπειρος στα ψυχολογικά θρίλερ Φρεντ Καβαγιέ μεταφέρει ιδανικά στην μεγάλη οθόνη την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της γερμανικής κατοχής στο Παρίσι, καθώς οι τρεις βασικοί ήρωες του, ο Ντανιέλ Οτέιγ, ο Ζιλ Λελούς και η Σαρά Ζιραντό, βρίσκονται αντιμέτωποι με επικίνδυνες συνθήκες που δοκιμάζουν την αντοχή και την ηθική τους.

Παρίσι 1941. Ο Φράνσουα Μερσιέ είναι ένας συνηθισμένος άντρας με μόνο σκοπό να κάνει οικογένεια με την αγαπημένη του Μπλανς. Εργάζεται για τον κύριο Χάφμαν, έναν ταλαντούχο Εβραίο κοσμηματοπώλη. Υπό τη σκιά της γερμανικής κατοχής, εργοδότης και υπάλληλος αναγκάζονται να συνάψουν μία ριψοκίνδυνη συμφωνία, η οποία με το πέρασμα του χρόνου, θα επηρεάσει τη ζωή τους καταλυτικά και ανεπανόρθωτα.

Ο καταξιωμένος σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Φρεντ Καβαγιέ, που στο παρελθόν μας έχει προσφέρει αξιόλογες ταινίες – Anything for Her (2008), Point Blank (2010), The Next Three Days (2010), Mea Culpa (2014), Nothing to Hide (2018) – επιστρέφει με τη νέα του ταινία και μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το θεατρικό του Ζαν-Φιλιπ Νταγκέρ:

«Ο Ζαν Φιλίπ είναι φίλος μου εδώ και 20 χρόνια. Δεν ήθελα να διαβάσω το θεατρικό πριν το δω, για να έχω την ίδια αυθόρμητη αντίδραση με το κοινό. Ένας κοινός φίλος μού είχε δώσει τη σύνοψη και είχα φανταστεί ότι το έργο πραγματευόταν θέματα τα οποία απασχολούσαν κι εμένα τον ίδιο: πώς συμπεριφέρονταν οι «κακοί» κατά διάρκεια της γερμανικής κατοχής; Πολλές ταινίες έχουν κάνουν με ήρωες, με τη Γαλλική Αντίσταση. Αλλά πιο σπάνια παρουσιάζονται οι συνωμότες ή όσοι πρόδωσαν τους γείτονες τους για να επωφεληθούν οι ίδιοι. Πώς μπορεί ένας φυσιολογικός άνθρωπος να μεταμορφωθεί σε τέρας, όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά εξαιτίας της απληστίας; Είδα το έργο και κατάλαβα ότι ήταν κάτι διαφορετικό! Ήταν υπέροχο, αλλά ήθελα να το πάω σε άλλη κατεύθυνση. Ο Ζαν-Φιλίπ μου επέτρεψε να λειτουργήσω ελεύθερα. Ο ίδιος μου είπε για πλάκα, ότι μεταφέρει μυθιστορήματα εκλιπόντων συγγραφέων για να μην τον τρελαίνουν. Οπότε, κράτησα τη βασική ιδέα του έργου και οδήγησα τους χαρακτήρες προς άλλες κατευθύνσεις, ειδικά τον Φρανσουά.»

Ο εξαιρετικός Ντανιέλ Οτέιγ (Κρυμμένος) πρωταγωνιστεί σε ένα συναρπαστικό αγωνιώδες δράμα με συμπρωταγωνιστές τον Ζιλ Λελούς (Μην το πεις σε κανέναν) και τη Σαρά Ζιραντό (Ένα Τρελό Πάρτι). Ο σκηνοθέτης αναφέρει σχετικά με την επιλογή των πρωταγωνιστών και ειδικά για τον Ζιλ Λελούς, με τον οποίο συνεργάζεται για τρίτη φορά:

«Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Ζιλ Λελούς. Είναι τεράστιος ηθοποιός. Το θεώρησα ενδιαφέρον να υποδυθεί τον κακό, για να φανεί μία ακόμα πλευρά του ταλέντου του. Οπότε ο ρόλος του Φρανσουά ήταν δικός του από την αρχή. Απέναντι του, φαντάστηκα τον Ντανιέλ Οτέιγ, γιατί μου αρέσει να έχω δύο μεγάλα ταλέντα το ένα απέναντι στο άλλο. Ο Ντανιέλ είναι πολύ ψηλά! Η συνάντηση αυτών των δύο αντρών, ο καθένας στην κορυφή της γενιάς του, με συνεπήρε. Και από τη στιγμή που ο Ντανιέλ είναι μεγαλύτερος, η σχέση τους στην ιεραρχία φάνηκε πολύ φυσική […] Ήξερα τη δουλειά της της Σάρα Ζιραντό και ήταν η προφανής επιλογή. Ανέπτυξα τον χαρακτήρα της Μπλανς γιατί μας βάζει στον κόσμο της εξιστόρησης. Με την παιδική της ευαισθησία, στην αρχή είναι μια ερωτευμένη γυναίκα και τελικά καταλήγει ένας ισχυρός χαρακτήρας. Η Σάρα αντιλήφθηκε τον ρόλο πλήρως.»

Ο Ντανιέλ Οτέιγ υποδύεται τον Ζοζέφ Χάφμαν και σημειώνει: «Είναι ένας άντρας με μόνο σκοπό να σώσει τη ζωή τη δική του και της οικογένειας του. Νιώθει κατατρεγμένος, κυνηγημένος και υπό απειλή. Κατά βάθος, έχει τον ίδιο σκοπό με τον Φρανσουά: έχουν και οι δύο εμμονή με τα παιδιά τους. Τα παιδιά που ο Χάφμαν ελπίζει να ξαναδεί κι αυτά που ο Φρανσουά ελπίζει να αποκτήσει. Η δυναμική της σχέσης τους ανατρέπεται κι αυτό μου άρεσε στο σενάριο. Η συμφωνία που κλείνει ο κύριος Χάφμαν είναι επισφαλής. Ζουν σε δύσκολους καιρούς και τίποτα δεν είναι φυσιολογικό. Έπρεπε να επιβιώσει. Ο πόλεμος και ο κίνδυνος σε κάνουν να αντιδράς στη βία. Ο Χάφμαν ανεβαίνει από το υπόγειο και φέρεται τρελά. Δεν αντέχει άλλο. Είναι το σημείο στο οποίο οι άνθρωποι, που νιώθουν πως διώκονται, επαναστατούν. Ακόμα και αν ρισκάρουν τη ζωή τους. Έτσι τον ένιωσα και έτσι τον ερμήνευσα.»

Ο Ζιλ Λελούς ερμηνεύει τον Φράνσουα Μερσιέ και συμπληρώνει: «Είχα ακούσει για το θεατρικό, αλλά δεν το είχα δει. Ο Φρεντ μου είπε ότι ο ρόλος ήταν εξαιρετικός. Είχε δίκιο και συμφώνησα αμέσως. Ο Φρανσουά αφήνει τη φιλοδοξία να τον παρασύρει. Δεν νομίζω ότι είναι πραγματικά κακός, αλλά έχει περάσει πολλά. Βλέπει τους άλλους να λάμπουν, ενώ εκείνος παραμένει στις σκιές.
Τη μέρα που εμφανίζεται η ευκαιρία, το εγώ του παίρνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Παρασύρεται ολοκληρωτικά. Φυσικά. Μπροστά στον κίνδυνο, συνεργάζεται. Αλλά το χειρότερο είναι ότι προσπαθεί να το κάνει να φανεί ότι έχει καλές προθέσεις, ενώ το κίνητρο του είναι τελείως εγωιστικό. Είναι ένας αδύναμος άνθρωπος που παίζει ένα παιχνίδι του οποίου τελικά δεν έχει τον έλεγχο.»

Την τριάδα των πρωταγωνιστών συμπληρώνει η Σαρά Ζιραντό: «Για μένα, η Μπλανς ανήκει σε μία συγκεκριμένη ομάδα χαρακτήρων που μοιάζουν μικροί, συνηθισμένοι. Μία γυναίκα που δεν έχει πάρει τα ηνία. Ούτε ηθικά, ούτε επαγγελματικά, ούτε ερωτικά. Δεν έχει επιλογές γιατί οι γυναίκες τότε ήταν εγκλωβισμένες σε μία συνθήκη. Μου αρέσουν αυτοί οι χαρακτήρες που υποτάσσονται στη συνθήκη τους, στον σύζυγο και στον πόλεμο. Δεν έχει να κάνει με αφέλεια. Είναι ότι όταν είσαι τόσο υποτακτικός, αντί να αντιδράς σε μία κατάσταση που δεν μπορείς να ελέγξεις, είσαι αρκετά σοφός να την αποδεχτείς και να μεταμορφωθείς προς το καλύτερο. Αυτή είναι η δύναμη της Μπλανς και στην πορεία της ιστορίας είναι εκείνη που ανακαλύπτει τον εαυτό της.»

Αντίο Κύριε Χάφμαν / Adieu Monsieur Haffmann / Farewell Mr. Haffmann
Σκηνοθεσία: Φρεντ Καβαγιέ
Σενάριο: Φρεντ Καβαγιέ, Σάρα Καμίνσκι
Πρωταγωνιστούν: Ντανιέλ Οτέιγ, Ζιλ Λελούς, Σαρά Ζιραντό, Νικολάι Κίνσκι
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ντενίς Ρουντέν
Μοντάζ: Μικαέλ Ντιμοντιέ
Μουσική: Κριστόφ Ζουλιέν
Έτος Παραγωγής: 2021
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 115 λεπτά
Κυκλοφορεί στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 24 Μαρτίου