Βαθιά υπόκλιση στην Αντέλ Ενέλ. Ως ηθοποιός, υπήρξε από τις πρώτες που μίλησε στη Γαλλία για το κίνημα #MeToo.

Ads

Διαμαρτυρήθηκε έντονα για την βράβευση Πολάνσκι στα βραβεία Σεζάρ το 2020, φεύγοντας από την τελετή και αποχώρησε από το Σινεμά δηλώνοντας αηδιασμένη. Βρήκε το σθένος να καταγγείλει τον σκηνοθέτη Κριστόφ Ρουτζιά για σεξουαλική κακοποίηση όταν εκείνη ήταν παιδί, με τον εισαγγελέα να ζητά, σύμφωνα με την Le Monde, ποινή φυλάκισης πέντε ετών, συμπεριλαμβανομένων δύο ετών με ηλεκτρονικό βραχιόλι. Τιμώντας τον αγώνα της, θυμόμαστε πέντε από τις σημαντικότερες ερμηνείες της στην μεγάλη οθόνη.

Ο Άνδρας που Αγαπήθηκε Πολύ / French Riviera / In the Name of My Daughter / L’homme qu’on aimait trop
Σκηνοθεσία: Αντρέ Τεσινέ
Σενάριο: Σεντρίκ Ανζέρ, Αντρέ Τεσινέ
Πρωταγωνιστούν: Γκιγιόμ Κανέ, Κατρίν Ντενέβ, Αντέλ Ενέλ
Φωτογραφία: Ζουλιέν Χιρς
Μοντάζ: Ερβέ ντε Λουζ
Μουσική: Μπεντζαμίν Μπιολέ
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2015
Διάρκεια: 116 λεπτά

Ads

Ο Αντρέ Τεσινέ, μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη, το βιβλίο της Ρενέ Λε Ρου, περιγράφοντας την αληθινή ιστορία πίσω από την εξαφάνιση της κόρη της, Ανιές Λε Ρου, η οποία συγκλονίζει εδώ και τριάντα χρόνια τη Γαλλία. Πρωταγωνιστούν: Γκιγιόμ Κανέ, Κατρίν Ντενέβ, Αντέλ Ενέλ.

Τον Νοέμβριο του 1977, έπειτα από μία αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, η Ανιές εξαφανίζεται. Το σώμα της δεν βρέθηκε ποτέ. Τριάντα χρόνια μετά και ύστερα από αλλεπάλληλες δίκες, ο Μορίς Ανιελέ παραμένει ο κύριος ύποπτος στην υπόθεση δολοφονίας. Πεπεισμένη για την ενοχή του, η Ρενέ θα πολεμήσει μέχρις εσχάτων για να τον δει στη φυλακή.

Το 1976, ο γάμος της Ανιές Λε Ρου (Αντέλ Χαενέλ) διαλύεται και έτσι φεύγει από την Αφρική για να επιστρέψει στη Νότια Γαλλία και να μείνει με τη μητέρα της, Ρενέ (Κατρίν Ντενέβ), η οποία είναι ιδιοκτήτρια του καζίνου Παλέ ντε λα Μεντιτερανέ στη Νίκαια.

Εκεί, η Ανιές ερωτεύεται τον δέκα χρόνια μεγαλύτερο της Μορίς Ανιελέ (Γκιγιόμ Κανέ), δικηγόρο και σύμβουλο επιχειρήσεων της μητέρας της. Παρόλο που ο Μορίς είναι παντρεμένος και συνεχίζει να έχει σχέσεις με άλλες γυναίκες, η Ανιές είναι τρελά ερωτευμένη μαζί του και όταν αυτό το καταλαβαίνει η μητέρα της θα προσπαθήσει να τον απομακρύνει από το άμεσο περιβάλλον της.

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία πίσω από την εξαφάνιση της Ανιές Λε Ρου που συγκλονίζει εδώ και τριάντα χρόνια τη Γαλλία. Η 21η ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη Αντρέ Τεσινέ, βασίζεται στο βιβλίο “Une femme face a la Mafia” των Renee Le Roux και Jean-Charles Le Roux.

Το Άγνωστο Κορίτσι / La Fille Inconnue / The Unknown Girl
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν
Σενάριο: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν
Πρωταγωνιστούν: Αντέλ Ενέλ, Ολιβιέ Μπονόντ, Ζερεμί Ρενιέ, Λούκα Μινέλα
Φωτογραφία: Αλέν Μαρκέν
Μοντάζ: Μαρί-Ελέν Ντοζό
Έτος Παραγωγής: 2016
Χώρα Παραγωγής: Βέλγιο, Γαλλία
Διάρκεια: 106 λεπτά

Οι αδελφοί Νταρντέν, συνεπείς στο ραντεβού τους με το κοινό και έχοντας ήδη στην κατοχή τους, δύο Χρυσούς Φοίνικες, σκηνοθετούν το 2016 την ταλαντούχα Γαλλίδα ηθοποιό, Αντέλ Ενέλ στο φιλμ μυστηρίου: «Το Άγνωστο Κορίτσι».

Η νεαρή ειδικευόμενη Τζένι (Αντέλ Χενέλ), γυρίζει ένα βράδυ στο σπίτι της μετά από μια μεγάλη και κουραστική ημέρα. Χτυπάει το κουδούνι της αλλά εκείνη δεν απαντά. Το επόμενο πρωί, η αστυνομία την ενημερώνει ότι μια άγνωστη γυναίκα βρέθηκε νεκρή κοντά στο σπίτι της. Η Τζένι δεν εφησυχάζεται και αναζητά με εμμονή την ταυτότητα της γυναίκας που πέθανε.

Πρόκειται για ένα φιλμ στο γνώριμο ρεαλιστικό στυλ των δημιουργών με ευαισθησία, αλλά και με μία δόση μυστηρίου. Πρωταγωνιστεί η ανερχόμενη Γαλλίδα ηθοποιός, Αντέλ Ενέλ, που πιο πρόσφατα την απολαύσαμε στο φιλμ, «Το Πορτρέτο Μιας Γυναίκας Που Φλέγεται» (Portrait de la jeune fille en feu / Portrait of a Lady on Fire – 2019) της Σελίν Σιαμά.

«Γνωρίσαμε την Αντέλ στο Παρίσι, όπου μόλις είχε κερδίσει βραβείο για το «Suzanne». Είχαμε ανταλλάξει μόλις λίγες κουβέντες όταν αποφασίσαμε ότι είναι η γιατρός μας. Μπορούσε να ενσαρκώσει τα νιάτα σε συνδυασμό με την αφέλεια, μια αθωότητα ικανή να ανοίξει και τις πιο δύσκολες καρδιές. Κάναμε πρόβες για τέσσερις εβδομάδες με τους ηθοποιούς πριν τα γυρίσματα. Η Αντέλ βρισκόταν εκεί καθημερινά σ’ αυτή τη ζωτικής σημασίας διαδικασία, κάνοντας συνεχώς ερωτήσεις και προτείνοντας πράγματα. Είναι ταυτόχρονα αυθόρμητη, απρόβλεπτη κι ανοιχτόκαρδη. Η δημιουργικότητα της μας έδωσε λύσεις που δεν είχαμε σκεφτεί.» – Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν

Σε Τέσσερις Χρόνους / Orphan / Orpheline
Σκηνοθεσία: Αρνό ντε Παγιέ / Arnaud des Pallières
Σενάριο: Christelle Berthevas, Arnaud des Pallières
Ηθοποιοί: Adèle Haenel, Adèle Exarchopoulos, Solène Rigot, Vega Cuzytek
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2016
Διάρκεια: 111 Λεπτά

Τέσσερις στιγμές στη ζωή τεσσάρων γυναικείων χαρακτήρων: Ένα μικρό κορίτσι από την επαρχία, παίζει ένα κρυφτό που μετατρέπεται σε τραγωδία. Μία έφηβη εγκλωβισμένη σε μια ατελείωτη διαδοχή φυγής, ανδρών και ατυχιών, γιατί οτιδήποτε άλλο είναι καλύτερο από την οικογένειά της. Μια νεαρή γυναίκα που μετακομίζει στο Παρίσι και έχει τάση προς την καταστροφή. Μια ενήλικη γυναίκα, που νόμιζε πως βρήκε ασφαλές καταφύγιο μακριά από το παρελθόν της. Σταδιακά, οι χαρακτήρες συναντιούνται για να σχηματίσουν μία ενιαία ηρωίδα.

Στη νέα του ταινία, ο Αρνό ντε Παγιέ, ρίχνει μία ματιά, στη ζωή μίας δυναμικής γυναικάς, που αναζητά την απόλυτη ελευθερία. Τέσσερις στιγμές, τέσσερις γυναίκες, μία ζωή. Πρωταγωνιστούν: η Αντέλ Ενέλ (Το Άγνωστο Κορίτσι), η Αντέλ Εξαρχόπουλος (Η Ζωή της Αντέλ), η Τζέμα Άρτερτον (Η Άλλη Μποβαρί) και ο Σέρζι Λόπεθ (Ο Λαβύρινθος του Πάνα).

«Το «Orphan» έρχεται από την επιθυμία μου να βγω έξω από τον εαυτό μου. Ήθελα να κάνω τον θεατή να νιώσει τον αγώνα μιας γυναίκας για τη ζωή και την ελευθερία της. Κάνω ταινίες ώστε να νιώσω τις ζωές των άλλων. Φτάνοντας σε μια ηλικία, μπορεί κανείς να γυρίσει πίσω και να δει πως όλα γύρω του έχουν αλλάξει. Η ζωή μας είναι φτιαγμένη από πολλές ζωές. Η ύπαρξη μας από πολλές υπάρξεις. Η κεντρική φιγούρα μιας βιογραφικής ταινίας δεν μπορεί να είναι η ίδια και για αυτό φανταστήκαμε μια ταινία χωρισμένη σε τέσσερις περιόδους: παιδική ηλικία, εφηβεία, νεότητα, ενηλικίωση (….) Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που αγωνίζεται για τη ζωή και την ελευθερία της.» – Αρνό ντε Παγιέ

120 Χτύποι το Λεπτό / 120 Battements par Minute
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Ρομπέν Καμπιγιό / Robin Campillo
Πρωταγωνιστούν: Ναϊέλ Περέζ Μπισκαγιάρ, Αρνό Βαλουά, Αντέλ Ενέλ
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Jeanne Lapoirie
Μουσική σύνθεση, ερμηνεία και παραγωγή: Arnaud Rebotini
Παραγωγή: Hugues Charbonneau & Marie-Ange Luciani
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 2017
Διάρκεια: 144 λεπτά

Αρχές της δεκαετίας του ’90. Ενώ το AIDS έχει ήδη κοστίσει αμέτρητες ζωές τα τελευταία δέκα χρόνια, οι ακτιβιστές της Act Up στο Παρίσι, πολλαπλασιάζουν τις δράσεις τους με σκοπό να ανατρέψουν τη γενική αδιαφορία. Ο νεοφερμένος στην ομάδα, Νατάν θα συγκλονιστεί από τη δυναμικότητα του Σον, ενός από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης, που καταναλώνει τις τελευταίες του δυνάμεις του στη μάχη ενάντια στο κράτος και τις φαρμακευτικές εταιρείες.

«Το 120 BPM δεν είναι μία νοσταλγική ταινία, αλλά μία πολιτική ταινία, μία ταινία για αυτούς που χάθηκαν και για εμάς που έχουμε μείνει εδώ και παλεύουμε ακόμα. […] Το 1992, μην ξεχνάμε πως είμαστε σε μία περίοδο που υπάρχει ομοφοβία, οι συζητήσεις για προφυλακτικά ήταν απαγορευμένες στα σχολεία και η ανταλλαγή σύριγγας ήταν η πιο συνηθισμένη πρακτική. Η Act Up – Paris ήταν μια οργάνωση γεμάτη δυναμικούς ανθρώπους στην χειρότερη περίοδο της επιδημίας του ιού που όμως κατάφεραν και άνοιξαν έναν διάλογο για αυτό και βοήθησαν και άλλους ανθρώπους, που είχαν προσβληθεί από την αρρώστια, όπως χρήστες ναρκωτικών, αιμοφιλικούς, κ.ά.» – Ρομπέν Καμπιγιό

Μια ταινία – ωδή της συλλογικότητας, του αγώνα προς έναν κοινό σκοπό αλλά και της αγάπης, αυτής που δίνεται χωρίς όρια και κάνει την καρδιά να χτυπά με «120 Χτύπους το Λεπτό». Βραβευμένη με το Grand Prix ή αλλιώς τον Αργυρό Φοίνικα στο 70ό Φεστιβάλ Καννών, αλλά και με το Βραβείο της Επιτροπής Κριτικών Κινηματογράφου, η ταινία του Καμπιγιό έγινε το talk-of-the-festival, καθώς αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς.

Με το πάθος της, έκανε ακόμα και τον πρόεδρο της επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών, Πέδρο Αλμοδόβαρ, να συγκινηθεί στη συνέντευξη τύπου, περιγράφοντας την κινηματογραφική της δύναμη, την επίκαιρη ανάγνωση της αλλά και την πολιτική της βαρύτητα. Το «120 Χτύποι το Λεπτό» (120 Battements par Minute – 2017) είναι μια ταινία ουμανιστική, σπαρακτική και ταυτόχρονα παρορμητική. Τι φιλμ ήταν Υποψήφιο για το Βραβείο LUX 2017, ενώ αποτέλεσε και την επίσημη πρόταση της Γαλλίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2018.

Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται / Portrait de la Jeune Fille en Feu / Portrait of a Lady on Fire
Σκηνοθεσία: Σελίν Σιαμά
Σενάριο: Σελίν Σιαμά
Πρωταγωνιστούν: Νεομί Μερλάν, Αντέλ Ενέλ, Βαλέρια Γκολίνο
Φωτογραφία: Κλερ Μαθόν
Μοντάζ: Ζουλιάν Λασερέ
Μουσική: Ζαν-Μπατίστ ντε Λομπίερ, Αρτούρ Σιμονινί
Έτος Παραγωγής: 2019
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 120 λεπτά

Βρετάνη, 1770. Η Μαριάν, μια ζωγράφος αναλαμβάνει το γαμήλιο πορτρέτο της Ελοΐζ, μίας νέας γυναίκας που μόλις άφησε το Μοναστήρι. Η Ελοΐζ αρνείται να παντρευτεί και η Μαριάν θα πρέπει να την ζωγραφίσει χωρίς η ίδια να το γνωρίζει. Καθημερινά την παρατηρεί διακριτικά ώστε να την ζωγραφίσει μυστικά.

Λεσβιακό δράμα εποχής, φεμινιστικό μανιφέστο, σπουδή στην έννοια της ανάμνησης μα πάνω απ’ όλα, μια ανεπανάληπτη ιστορία αγάπης που απεικονίζει με συναισθηματική ακρίβεια την ακαταμάχητη έλξη μεταξύ δύο γυναικών. Το φιλμ της Σελίν Σιαμά, τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου και τον Queer Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών.