Το κινηματογραφικό έπος του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, διάρκειας 5 ωρών, αφηγείται τους αγώνες και την πορεία της ιταλικής αγροτικής τάξης, μέσα από τις πρώτες πέντε δεκαετίες του 20ού αιώνα. Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης μας προσφέρει απλόχερα μία αριστουργηματική ιστορική τοιχογραφία που μένει ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου. Το «1900» κυκλοφορεί σε επανέκδοση στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 11 Μαΐου.

Στην Ιταλική περιφέρεια Εμίλια – Ρομάνια, η σοσιαλιστική ιδέα είναι βαθιά ριζωμένη από παλιά. Ως θεατές, παρακολουθούμε τις εξελίξεις, μέσα από την παράλληλη ιστορία δύο νέων που γεννήθηκαν την Πρωτοχρονιά του 1900, σε γειτονικά σπίτια: ο γιος ενός τσιφλικά (Ζεράρ Ντεπαρντιέ) και ο γιος ενός κολίγα (Ρόμπερτ Ντε Νίρο).

Τα παιδιά συνδέονται με στενή φιλία, μεγαλώνουν μαζί, ανακαλύπτουν τη φύση και τον έρωτα. Μοιράζονται τα πάντα, αλλά όσο περνούν τα χρόνια, η ταξική διαφορά που στα νεανικά τους χρόνια είχε μικρή σημασία, αυξάνει όλο και περισσότερο, για να καταλήξει να αποτελεί ανάμεσά τους, ένα χάσμα.

Το 1976 ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, έχοντας συγκεντρώσει μία πλειάδα σπουδαίων ηθοποιών – Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Στεφανία Σαντρέλι, Μπαρτ Λάνκαστερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ντομινίκ Σαντά και Αλίντα Βάλι – παρουσιάζει το κοινωνικοπολιτικό του κινηματογραφικό έπος: «1900».

Η ταινία αρχίζει με την εικόνα ενός ζωγραφικού πίνακα που παρασταίνει με επική έξαρση μια αγροτική πορεία. Πρώτα προβάλλεται σε γκρο πλάνο το κεντρικό πρόσωπο και ύστερα με οπισθοχώρηση του φακού, η συνολική σύνθεση, όπου οι κεντρικές μορφές χάνονται στη μάζα. Η ιστορία μιας ολόκληρης χώρας μέσα από μια παιδική φιλία.

Το «1900» ακολουθεί σ’ όλη τη διάρκειά του αυτή την κίνηση, περνώντας εξακολουθητικά από το άτομο στην ομάδα και κάνοντας να κυριαρχεί το συλλογικό στοιχείο πάνω από το ατομικό. Αξίζει να σημειώσουμε ότι την χαρακτηριστική μουσική σύνθεση, υπογράφει ο σπουδαίος, Ένιο Μορικόνε. Το αποτέλεσμα είναι ένας προκλητικός νατουραλισμός και ερωτική ειλικρίνεια που χρωματίζει την ταινία με εκρήξεις συγκλονιστικής συναισθηματικής ενέργειας.

Πρόκειται για ένα έντονα πολιτικοποιημένο έργο, το οποίο έχει ως στόχο να αφηγηθεί την γέννηση των σοσιαλιστικών ιδεών και της επαναστατικής ουτοπίας, από τις αρχές του αιώνα μέχρι και την πτώση του φασισμού στην γειτονική χώρα. Η ταινία προβλήθηκε σε δύο μέρη λόγω της μεγάλης της διάρκειας, γεγονός που επηρέασε εύλογα την εμπορική της απήχηση.

Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (16 Μαρτίου του 1940 – 26 Νοεμβρίου του 2018), κατάφερε μέσα από τις ταινίες του να δημιουργήσει έναν προσωπικό κόσμο, όπου τα πράγματα έχουν τη δική τους εικόνα, καλώντας τον θεατή να γίνει κοινωνός του κόσμου αυτού. Το έργο του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη είναι ένα συνεχές ταξίδι στον εξωτερικό και εσωτερικό κόσμο, μέσα από την αναζήτηση του Άλλου και την αποκάλυψη του Αλλού.

«Πιστεύω ότι μετά από κάθε ταινία υπάρχει ένα είδος τέλους, σχεδόν ένα είδος θανάτου και μετά η επόμενη ταινία είναι μια ανάσταση. Λέω ότι πρόκειται για ένα είδος θανάτου με την έννοια ότι όταν δεν γυρίζω ταινίες αισθάνομαι να ανήκω στον κόσμο των φυτών μάλλον παρά στον κόσμο των ανθρώπων. Τα δύο στοιχεία που κατά τη γνώμη μου είναι τα πιο ποιητικά, συγκινητικά, ουσιαστικά για τον Κινηματογράφο, είναι ο χρόνος και το φως […] Κάθε ταινία έχει τη δική της ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ο θεατής θυμάται πάντα την ατμόσφαιρα.» – Μπερνάρντο Μπερτολούτσι

Διαβάστε επίσης:

• Μπερνάρντο Μπερτολούτσι: Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας του Ιταλικού Σινεμά

1900 / Novecento
Σκηνοθεσία: Μπερνάρντο Μπερτολούτσι / Bernardo Bertolluchi
Σενάριο: Franco Arcalli, Giuseppe Bertolucci, Bernardo Bertolucci
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Στεφανία Σαντρέλι, Μπαρτ Λάνκαστερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ντομινίκ Σαντά, Αλίντα Βάλι
Μουσική: Ένιο Μορικόνε
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία, Γαλλία, Δυτική Γερμανία
Έτος Παραγωγής: 1976
Διάρκεια: 317 λεπτά
Κυκλοφορεί σε επανέκδοση στους Κινηματογράφους από την Πέμπτη 11 Μαΐου