Εκατοντάδες πολίτες γεμίζουν τις αίθουσες όπου προβάλλεται ανά την Ελλάδα το νέο ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου, το δικαστικό θρίλερ «142 χρόνια».

Σήμερα, Τετάρτη 5/6 το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στη Ρόδο, και συγκεκριμένα στο Νεστορίδειο Μέλαθρο – Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου (Πλατεία Γ. Χαρίτου) στις 19:30.

Αύριο, Πέμπτη 6/6 η προβολή θα γίνει στο Δημαρχείο Περιστερίου στις 20:00.

Την Παρασκευή 7/6 στην Κεφαλονιά στο Θαλασσόμυλο στις 21:00.

Μετά τις προβολές θα ακολουθήσει συζήτηση του Στέλιου Κούλογλου με το κοινό.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Χθες το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στην Πετρούπολη ενώ από τη συζήτηση που ακολούθησε σε κλίμα συγκίνησης δεν έφυγε κανείς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε την περασμένη Κυριακή και στη Νέα Υόρκη, και συγκεκριμένα στο Long Island University.

Για άλλη μια φορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έδωσαν βίζα στον ευρωβουλευτή, δημοσιογράφο και σκηνοθέτη Στέλιο Κούλογλου, για την προβολή της ταινίας.

Η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ στο Στέλιο Κούλογλου έχει ξεκινήσει από την περίοδο που παρουσίασε το ντοκιμαντέρ «Απολογία ενός οικονομικού δολοφόνου» στο οποίο υπήρξαν σοβαρές αποκαλύψεις για το ρόλο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σε χρεοκοπίες, πραξικοπήματα, ακόμη και δολοφονίες εκλεγμένων ηγετών της Λατινικής Αμερικής.

Το ντοκιμαντέρ είχε αποσπάσει 2 διεθνή βραβεία και προβλήθηκε, μεταξύ άλλων, σε κινηματογράφους στη Νέα Υόρκη και το Λος Αντζελες.

Επίσης, σύμφωνα με τα επίσημα πρακτικά από συνεδριάσεις του ΔΣ της ΕΡΤ, η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα διαμαρτυρόταν στην ελληνική κυβέρνηση για τις εκπομπές του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα και τα ρεπορτάζ του Στέλιου Κούλογλου για την εισβολή στο Ιράκ.

Τα χρόνια 2015-23, η αμερικανική πρεσβεία στις Βρυξέλλες απέρριψε επίσης τρεις φορές την αίτηση βίζας του Στέλιου Κούλογλου, παρότι συμμετείχε σε επίσημες αντιπροσωπείες του Ευρωκοινοβουλίου για τις ΗΠΑ.

Την άρνηση των αμερικανικών αρχών έχουν καυτηριάσει διεθνείς οργανώσεις για την ελευθερία του τύπου και ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ντέηβιντ Σασόλι.

Ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου απέστειλε σχετικά επιστολή στην Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα.

►Διαβάστε επίσης: «142 χρόνια» / Οι ΗΠΑ δεν έδωσαν βίζα στον Στέλιο Κούλογλου για την προβολή της ταινίας στη Νέα Υόρκη

Επίσης το soundtrack του ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε δωρεάν σε όλες τις πλατφόρμες.

Μπορείτε να το ακούσετε εδώ 

Είπαν για την ταινία:

«Όποιος το δει και δεν κλάψει, έχει χάσει την ανθρωπιά του»

– Ευκλείδης Τσακαλώτος, ομιλία στη Βουλή

«Σεκάνς που κόβoυν την ανάσα… θες να σηκωθείς από το κάθισμα σου και να επιρρίψεις ευθύνες σ’ όποιον βρεις μπροστά σου»

Α. Μποσκοΐτης, olafaq.gr

«Σε κάθε πλάνο σου έρχεται να κραυγάσεις»

Ε. Σπυριδοπούλου, Ράδιο Κόκκινο Θεσσαλονίκης

«142 Χρόνια: Συγκλονιστική καταγραφή ενός καφκικού εφιάλτη»

Στράτος Κερσανίδης

«…με πολύ καλό ρυθμό και χωρίς καθυστερήσεις. Έχει συναίσθημα, θυμό αλλά και ελπίδα. Αυτό το ντοκιμαντέρ πρέπει να προβληθεί. Πηγαίνετε να το δείτε. Στην Ελλάδα, τη Γαλλία, το Βέλγιο…»

Fabien Perrier

►Διαβάστε περισσότερα για το ντοκιμαντέρ

Το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει μια άγνωστη πτυχή του προσφυγικού, όπου χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες καταδικάζονται σε βαριές ποινές φυλάκισης ως διακινητές. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πάνω από 2000 βρίσκονται στις ελληνικές φυλακές – κάτι που τους καθιστά τη δεύτερη πολυπληθέστερη ομάδα κρατουμένων.

Η κάμερα ακολουθεί τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο, γνωστό και βραβευμένο διεθνώς για το ανθρωπιστικό του έργο, ο οποίος συμμετέχει σε μια διεθνή προσπάθεια να αθωωθούν τρεις πρόσφυγες και συγκεκριμένα, ο Μοχάμαντ Χανάντ Αμπντί (Σομαλία), ο Ακίφ Ραζούλι και ο Αμίρ Ζαχίρι (Αφγανιστάν).

Δείτε το trailer:

Και οι τρεις βρέθηκαν καταδικασμένοι ως διακινητές, καθώς ενώ επέβαιναν σε πλοίο από την Τουρκία στην Ελλάδα, εξαναγκάστηκαν από τους αληθινούς διακινητές να πάρουν το πηδάλιο του πλοίου – μια πρακτική που είναι πάγια και γνωστή στην Ελληνική Ακτοφυλακή.

Σύμφωνα με τον νόμο 4251/2014, όποιος συλληφθεί να κρατά το πηδάλιο του σκάφους καταδικάζεται ως διακινητής – πολύ συχνά όμως, όπως αποδεικνύεται, λανθασμένα, και ύστερα από συνοπτικές δίκες που κρατούν λίγα λεπτά και όπου οι κατηγορούμενοι δεν έχουν επαρκή διερμηνεία.

Με αυτές τις τακτικές των ελληνικών δικαστηρίων, ο Μοχαμάντ Χανάντ Αμπντί βρέθηκε καταδικασμένος σε 142 χρόνια φυλακή. Ο Ακίφ Ραζούλι και ο Αμίρ Ζαχίρι, σε 50 χρόνια ο καθένας.

Το δικαστικό θρίλερ εκτυλίσσεται για πάνω από ένα χρόνο, καταγράφοντας δίκες, που αναβάλλονται πολλές φορές, και τις συναισθηματικές αντιδράσεις των καταδικασμένων και των συγγενών τους.

Μετά από δύο χρόνια στη φυλακή, οι εφέσεις τελικά εκδικάζονται, δίνοντας για πρώτη φορά την ευκαιρία σε αυτούς και τους δικηγόρους τους να αντικρούσουν τις κατηγορίες και να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον τους. Τι θα συμβεί τελικά;

Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μια κραυγή για δικαιοσύνη.