Σε κινητοποιήσεις θα καταφύγουν οι εργαζόμενοι του Ωδείου Αθηνών σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών αλλά και άλλων φορέων της Τέχνης. Αιτία των κινητοποιήσεων, ότι οι εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν “μόλις” ένα χρόνο!

της Νέλλης Οικονομίδου

Το πρώτο μουσικό εκπαιδευτικό Ίδρυμα της νεότερης ηπειρωτικής Ελλάδας, ο “Μουσικός και Δραματικός Σύλλογος Ωδείον Αθηνών”ιδρύθηκε το 1871 με πρωτοβουλία φιλομούσων της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο τότε πρωθυπουργός Αλ. Κουμουνδούρος, με σκοπό την καλλιέργεια της δραματικής και της μουσικής τέχνης στη χώρα.

Το Ωδείο στεγάστηκε στο κτίριο της οδού Πειραιώς 35 το οποίο χτίστηκε το 1832 από τον Βλαχούτση, αλλά υπέστη μετατροπές από τον διάσημο Τσίλλερ, για να μπορέσει να λειτουργήσει ως Ωδείο. Σήμερα στεγάζεται στη συμβολή των οδών Βασ. Κων/νου, Βασ. Γεωργίου Β’ (17-19) και Ρηγίλλης, σε καλλιμάρμαρο αρχιτεκτόνημα του Ακαδημαϊκού Σ. Κυδωνιάτη, μετά από δωρεά στο Δημόσιο του παλαιού κτιρίου της Πειραιώς.

Η δωρεά έγινε με τρεις όρους: 1. Το Δημόσιο να σβήσει τα χρέη του Ωδείου προς αυτό, 2. Να αποπερατώσει το νέο κτίριο και 3. Εις το διηνεκές να επιχορηγεί και να καλύπτει τα ελλείμματα του προϋπολογισμού του Ιδρύματος για μισθοδοσία και ανελαστικές δαπάνες. Επίσης το Ωδείο παραχώρησε προς χρήση για σκοπούς της μουσικής τους χώρους όπου σήμερα στεγάζεται το ΕΜΣΕΤ. Τέλος, το Δημόσιο οφείλει να συμμετέχει σε όλα τα ΔΣ του Ιδρύματος με έναν εκπρόσωπο του ΥΠΠΟΤ και έναν του Υπ. Οικονομικών και να καταρτίζουν από κοινού τον προϋπολογισμό.

Το πρώτο 35μελές ΔΣ του 1871 περιέλαβε στις τάξεις του ορισμένα από τα πιο σημαίνοντα πρόσωπα της πρωτεύουσας. Η καλλιτεχνική διεύθυνση του Ιδρύματος κατά την πρώτη περίοδο ασκήθηκε από τον έφορο και καθηγητή του Ωδείου Αλ. Κατακουζηνό ώς το 1890 που ανέλαβε ο Γ. Νάζος. Στη νεότερη ιστορία του διευθυντής ήταν ο Μ. Παλλάντιος (1962-1986) και από το 1987 ως σήμερα ο και καθηγητής πιάνου,απόφοιτος του Εθνικού Ωδείου και από το 2006 και Πρόεδρος του 7μελούς πια ΔΣ, Άρης Γαρουφαλής.

Σημαντικές προσωπικόττηες του χώρου πέρασαν από τους κόλπους του όπως οι Σπύρος Σαμάρας, ο Δημήτηρης Μητρόπουλος, ο Νίκος Σκαλκώτας, η Μαρία Κάλλας, η Τζίνα Μπαχάουερ, η Αλεξάνδρα Τριάντη, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Δημήτρης Σγούρος, ο πρόσφατα βραβευθείς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο Διονύσης Γραμμένος και άλλοι πολλοί.

Για την πλειοψηφία των εργαζομένων εκεί, ή μάλλον…για όσους απέμειναν μετά τις ομαδικές απολύσεις… το ωδείο Αθηνών είναι δεύτερο σπίτι, αφού εκεί σπουδάσαμε, εκεί σπουδάζουν τα παιδιά μας, εκεί διδάσκουμε. Όμως τα τελευταία χρόνια το διδακτικό προσωπικό εργάζεται αμισθί. Τελευταία καταβολή μισθού για τον μήνα Αύγουστο του 2009! Παρ’ όλα αυτά σαν ρομαντικοί, ιδεολόγοι ή ηλίθιοι Δον Κιχότηδες, για το καλό των παιδιών και του ίδιου του Ωδείου, το διδακτικό προσωπικό συνεχίζει να διδάσκει ανελλειπώς!

Από τον Άννα στον Καΐάφα, μας ξαποστέλνουν διεύθυνση του Ωδείου και Υπουργείο, με αποτέλεσμα σήμερα ένα χρόνο απλήρωτοι να κινδυνεύουν άνθρωποι να χάσουν τα σπίτια τους, να οφείλουν στις τράπεζες, να είναι άρρωστοι και να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν τα έξοδα τους.

Το Ωδείο, επιπροσθέτως, θεωρώντας τα τελευταία χρόνια ως αιτία του κακού την ύπαρξη συλλογικής σύμβασης -υπογεγραμμένης ίσως από ιδρύσεώς του- επιδίδεται σε ομαδικές απολύσεις ανθρώπων, που έγραψαν την ιστορία του και δούλεψαν εκεί σαν είλωτες, αδιαμαρτύρητα για τις χρόνιες καθυστερήσεις της καταβολής των δεδουλευμένων, που έβγαλαν γενιές και γενιές μαθητών! Όμως οι απολύσεις προκάλεσαν αποζημιώσεις και μάλιστα υψηλότατες, αφού ούτε η αρχή της καλής πρόνοιας του εργοδότη δεν τηρήθηκε και απολύθηκαν εργαζόμενοι με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας, ακόμη και πολύτεκνοι, όπως ο διευθυντής οικονομικών με 8 παιδιά ή καθηγητής τρίτεκνος κ.λπ.

Αλλά οι απολύσεις προκάλεσαν και δικαστήρια χαμένα για το Ωδείο, άρα νέες αποζημιώσεις. Και τις απολύσεις ακολούθησαν σωρηδόν νέες προσλήψεις με ποσοστό 85% επί των διδάκτρων για κάθε νεοπροσληφθέντα και μόνο 15% για το Ωδείο! Και τις απολύσεις και τις προσλήψεις ακολούθησε τραπεζικός δανεισμός. Όλα αυτά δεν μπορούσαν παρά να επιβαρύνουν τον ήδη επιβαρυμένο προϋπολογισμό του Ωδείου και να μεγαλώσουν την μαύρη τρύπα.

Το Υπουργείο από την άλλη, επί σειρά ετών δίνει πάντα λιγότερα από αυτά, που η διεύθυνση αιτείται. Η μηνιαία δόση του προϋπολογισμού αρκεί μόνο για το ΙΚΑ και τις δόσεις του διακανονισμού για τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Τίποτα δεν μένει για μισθοδοσία!

Έκκληση κάνουμε στον Υπουργό, να καλύψει τους οφειλόμενους μισθούς με έκτακτη επιχορήγηση, μας το οφείλει, ας μην ξεχνάμε, βάσει της σύμβασης και από κει και πέρα ας βάλει τάξη στα οικονομικά του Ωδείου με την παρουσία των εκπροσώπων της η πολιτεία. Και το χειρότερο, ακόμη και σήμερα που μιλάμε, ο διευθυντής μας και πρόεδρος του ΔΣ του Μουσικού και Δραματικού Συλλόγου Ωδείο Αθηνών μα και καθηγητής με τόσες οφειλές στην πλάτη του, μας δήλωσε πως προσλαμβάνει από 1/7/2010 νέο γραμματέα για το Ωδείο, κάποιον μαθητή του και ενώ διαθέτει ήδη περίπου 18 άτομα διοικητικό προσωπικό και προσωπική γραμματέα!