Ο Στέλιος Τσουκιάς μετά τον καινούργιο του άλμπουμ «Κοιτάζω Έξω» που κυκλοφόρησε το 2023 έρχεται ια μία εμφάνιση στον Σταύρο του Νότου την Παρασκευή 10/11 όπου θα παίξει τραγούδια από τους δύο του δίσκους, αλλά και καινούργια.

Με αφορμή την εμφάνιση του στον Σταυρό του Νότου μιλήσαμε μαζί του για την πορεία του στον χώρο της μουσικής, τις μουσικές του επιρροές αλλά και την συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.

Μετά από δύο άλμπουμ το «Άγιος Ψεύτης» και το «Κοιτάζω Έξω» θεωρείτε ότι έχετε κατασταλάξει στο ύφος μουσικής με το οποίο εκφράζεστε; Αν ναι ποιο είναι αυτό;

Αν πω ότι εκφράζομαι μέσα από ένα συγκεκριμένο είδος, όπως για παράδειγμα ροκ ή folk, τότε αυτομάτως περιορίζομαι και αποκλείω την παράδοση ή το reggae που τα αγαπώ εξίσου. Δεν με εκφράζει μία συγκεκριμένη σκηνή αλλά η προσέγγιση με την οποία αντιμετωπίζω τη μουσική και το στίχο. Με αφορούν τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα και πάντα θα γράφω γι’ αυτά. Το πως τα εκφράζω έρχεται από την μουσική που ακούω και επηρεάζομαι κατά καιρούς. Σίγουρα η ηλεκτρική κιθάρα έχει μεγάλο ρόλο μέσα στη μουσική μου, είτε στο να δημιουργεί τον απαραίτητο «θόρυβο» όταν νιώθω ότι θέλω να δημιουργήσω ένταση, είτε στο να πρωταγωνιστεί μέσα από μια τρυφερή μελωδία όπως το τραγούδι «Ένας Λύκος Αισθηματίας». Κάποιος που θα έρθει στο live μου θα ακούσει έντονο ρυθμό, ένταση, και ήχους από την παράδοση να παντρεύονται μέσα σε ένα ηλεκτρικό περιβάλλον.

Οι μουσικές σας επιρροές διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τον ήχο σας; Σας αρέσει να τις «παντρεύετε» μεταξύ τους;

Είναι ο λόγος που ξεκίνησα να κάνω τη μουσική μου. Όπως ακούω διαφορετικές μουσικές έτσι θέλω να τις παράγω κιόλας με μία κοινή αισθητική που έρχεται μέσα από την ερμηνεία και την παραγωγή. Στον ήχο πειραματίζομαι πολύ και προσπαθώ να παντρέψω μουσικές που με δονούν. Αυτή την περίοδο δουλεύω πάνω σε καινούρια τραγούδια που έγραψα το καλοκαίρι. Θα έχει αρκετά grunge ήχο και πιο ηλεκτρικό περιβάλλον από τους προηγούμενους δίσκους μου. Ανυπομονώ να τα μοιραστώ με όλους σας.

Το άλμπουμ σας «Κοιτάζω Έξω» περιέχει και το τραγούδι «Το Φρικιό» που έχετε γράψει για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Η ελληνική κοινωνία φοβάται ακόμη τα «φρικιά» και τη διαφορετικότητα; Την θεωρείτε βαθιά συντηρητική;

Δυστυχώς ναι. Από την περίοδο της οικονομικής κρίσης και μετά, η ελληνική κοινωνία συντηρητικοποιείται όλο και πιο πολύ. Απ’ το 2018 και τη δολοφονία του Ζακ συνεχίζουμε να παρακολουθούμε περιστατικά βίας, ρατσισμού αλλά δυστυχώς πρόσφατα και φασισμού, σχεδόν κάθε μήνα. Και μάλλον είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μαθαίνουμε. Το χειρότερο είναι πως άνθρωποι που έχουν δημόσιο λόγο και δυστυχώς προβάλλονται καθημερινά από τα mainstream μέσα, προάγουν την ομοφοβία και τον ρατσισμό. Πρόσφατο παράδειγμα το παραλήρημα του δημάρχου του Βόλου και πώς αυτό επικροτήθηκε από το κοινό από κάτω. Από συνανθρώπους μας δηλαδή. Όσο και να θέλω να τα δω θετικά γιατί είμαι απ’ τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος, φοβάμαι πως χωρίς παιδεία, χωρίς ενημέρωση στις νέες γενιές και μάλιστα απ’ το δημοτικό σχολείο, χωρίς εκπαίδευση στις έννοιες όπως είναι η αλληλεγγύη , η συνύπαρξη, η συμπερίληψη και η αποδοχή του διαφορετικού ως κάτι όμορφου και μοναδικού, δεν θα μπορεί να υπάρξει πραγματικά πρόοδος. Με αυτά που λέω δεν κουνάω το δάχτυλο σε κανέναν. Καθημερινά και εγώ ο ίδιος αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω για να εμποδίζω αυτή τη φθορά. Γι αυτό και επιλέγω στίχους σαν αυτόν που μου έδωσε ο Αλέξανδρος Αργύρης και κυκλοφόρησα ένα τέτοιο τραγούδι. Είναι ο δικός μου τρόπος να συνεισφέρω στην αφύπνιση και στην καλύτερη ενημέρωση. Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν δίπλα μας, στις γειτονιές μας και ακόμα και, κάποιες φορές, στο ίδιο μας το σπίτι.

Επιπλέον, στο ίδιο άλμπουμ μπορούμε να ακούσουμε τη διασκευή σας στο τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλο «Γερό Μαθιός». Η επιλογή αυτή έγινε λόγω του «μηνύματος» του τραγουδιού ή υπάρχει κάποια σύνδεση σας καλλιτεχνική ή επιρροή από τον Παύλο Σιδηρόπουλο;

Ο Σιδηρόπουλος είναι μέσα στις σημαντικές επιρροές μου. Ο τρόπος που έγραφε για την εποχή του και η μουσική επανάσταση που έφεραν τα άλμπουμ «Φλου» και «εν Λευκώ» με έκαναν να μελετήσω όλη του τη δισκογραφία. Εκεί κάπου στη εφηβεία μου άκουσα και τον Γέρο Μαθιό απ΄ την μοναδική ηχογράφηση που υπάρχει, αυτή στο Κύτταρο, και ήρθε αμέσως η εικόνα του σοφού γέροντα στο βουνό. Από τότε το τραγούδι αυτό με συντροφεύει στις παραλίες με μία κιθάρα, στο δωμάτιο που πειραματίζομαι και σε κάθε live μου. Έτσι πήρα και την απόφαση να το ηχογραφήσω με full band και να του δώσω έναν άλλο ήχο.

Έχετε σκεφτεί ποτέ να κάνετε κάποιον καθαρά θεματικό δίσκο; Ποια θα ήταν η θεματική που θα επιλέγατε;

Δεν είναι κάτι το οποίο έχω σκεφτεί. Αλλά θα μπορούσα να κάνω έναν δίσκο-αφιέρωμα σε έναν απ’ τους δημιουργούς που αγαπώ. Τώρα που το σκέφτομαι αυτό θα ήταν μια καλή ιδέα, σας ευχαριστώ για την ερώτηση!

Όσον αφορά την εμφάνιση σας στον Σταυρό του Νότου τι να περιμένουμε σαν θεατές; Θα έχετε προσκεκλημένους άλλους καλλιτέχνες;

Καινούρια τραγούδια που έγραψα το καλοκαίρι, τραγούδια από τους δύο προσωπικούς δίσκους αλλά και τραγούδια από συγκροτήματα και τραγουδοποιούς που καθόρισαν την αισθητική μου όπως οι Τρύπες, τα ξύλινα Σπαθιά, Ο Σιδηρόπουλος, ο Αγγελάκας και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Το live θα έχει πιο ηλεκτρικό ήχο με ηλεκτρονικά στοιχεία σε σχέση με τις προηγούμενες φορές και σε αυτό παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο οι μουσικοί που θα βρίσκονται πλάι μου. Πέρα από του συνεργάτες που ήταν και πέρυσι μαζί μου, και εννοώ την φίλη και εξαιρετική ερμηνεύτρια Λόλα Γιαννοπούλου και τον Στέφανο Χαμαλίδη με την ιδιαίτερη βαλκανική χροιά στην τρομπέτα, θα είναι πρώτη φορά παρέα μου ο Πρόδρομος Μυστακίδης στα τύμπανα και τους ηλεκτρονικούς ήχους, ο Άγγελος Αϊβάζης στην ηλεκτρική κιθάρα και ο Ιάσονας Οικονόμου στο ηλεκτρικό μπάσο. Θα έχω την χαρά να φιλοξενήσω στο stage των εκρηκτικό λυράρη, ερμηνευτή και συνθέτη Γιώργη Στρατάκη, με τον οποίο θα παρουσιάσουμε και ένα καινούριο τραγούδι μας. Σας περιμένουμε να χαθούμε μέσα στις μουσικές και να τραγουδήσουμε παρέα.