Ο Sly Stone, ο Αμερικανός μουσικός που πυροδότησε την επανάσταση της φανκ, διαμόρφωσε την ιστορία της σόουλ και της ροκ μουσικής, και έδωσε φωνή σε κοινωνικά κινήματα μέσα από τους ρυθμούς και τους στίχους του, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών.

Η οικογένειά του ανακοίνωσε ότι ο θάνατός του επήλθε «μετά από μακρόχρονη μάχη με τη ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια) και άλλα υποκείμενα προβλήματα υγείας», προσθέτοντας πως «ο Sly έφυγε ειρηνικά, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά, τον στενότερο φίλο του και την ευρύτερη οικογένειά του».

Η δήλωση της οικογένειας, εκτός από τη θλίψη, φανερώνει και τον βαθύ σεβασμό προς τη μουσική του κληρονομιά: «Ενώ θρηνούμε για την απουσία του, βρίσκουμε παρηγοριά στο γεγονός ότι η εξαιρετική μουσική του κληρονομιά θα συνεχίσει να αντηχεί και να εμπνέει για γενιές ολόκληρες».

Ο Sly Stone, γεννημένος ως Sylvester Stewart το 1943 στο Τέξας, μεγάλωσε στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο σε ένα πεντηκοστιανό θρησκευόμενο περιβάλλον. Η μουσική του πορεία ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, όταν σχημάτισε με τα αδέλφια του το γκόσπελ κουαρτέτο The Stewart Four, το οποίο κυκλοφόρησε ένα τοπικό σινγκλ το 1952. Αυτή η πρώιμη επαφή με τη μουσική της εκκλησίας και την πολυφωνία θα χαρακτήριζε όλη του τη μετέπειτα καριέρα, όπου το πνευματικό στοιχείο και η ψυχική ένταση θα συνέχιζαν να διαπερνούν τη μουσική του.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο νεαρός Stone έγινε γνωστός στη μουσική σκηνή του Σαν Φρανσίσκο, μια κοινότητα που έσφυζε από καλλιτεχνική και πολιτική αναταραχή. Ήταν πολυοργανίστας, DJ, παραγωγός και μέλος διαφόρων τοπικών συγκροτημάτων. Συνεργάστηκε με σχήματα της γκαράζ και ψυχεδελικής ροκ όπως οι Beau Brummels, συμβάλλοντας ενεργά στη διαμόρφωση του ήχου της εποχής. Η μουσική του εμπειρία ήταν τόσο ευρεία και βαθιά, που σύντομα θα τον οδηγούσε στη δημιουργία ενός από τα πιο καινοτόμα και ρηξικέλευθα συγκροτήματα όλων των εποχών.

Το 1966, ενώνεται το συγκρότημά του Sly and the Stoners με το σχήμα του αδελφού του Freddie, Freddie and the Stone Souls, και γεννιέται το Sly and the Family Stone.

Το όνομα του συγκροτήματος αντανακλούσε τον οικογενειακό και κοινοτικό χαρακτήρα της μουσικής τους, αλλά και τη ριζοσπαστική για την εποχή προσέγγισή τους: ένα συγκρότημα διαφυλετικό και μικτό ως προς το φύλο, σε μια εποχή που ο ρατσισμός και ο σεξισμός διαμόρφωναν ακόμα το κοινωνικό τοπίο των Ηνωμένων Πολιτειών. Το πρώτο τους μεγάλο χτύπημα ήρθε το 1967 με το Dance to the Music, ένα τραγούδι που σήμανε την είσοδο του φανκ στην αμερικανική μουσική συνείδηση.

Η εκρηκτική επιτυχία του συγκροτήματος κορυφώθηκε με τον δίσκο Stand! του 1969, που πούλησε πάνω από τρία εκατομμύρια αντίτυπα. Με τραγούδια όπως Everyday People, Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin), Family Affair, I Want to Take You Higher και Hot Fun in the Summertime, οι Sly and the Family Stone κατάφεραν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ σόουλ, ροκ, γκόσπελ και ψυχεδέλειας, δημιουργώντας ένα νέο, εντελώς δικό τους ηχητικό λεξιλόγιο.

Οι ζωντανές τους εμφανίσεις σε φεστιβάλ-ορόσημα όπως το Woodstock και το Harlem Cultural Festival έδειξαν στον κόσμο ότι η μουσική θα μπορούσε να είναι όχι μόνο διασκέδαση, αλλά και πολιτική πράξη.

Το 1971, ο Stone κυκλοφορεί το There’s a Riot Goin’ On, ένα άλμπουμ σκοτεινό, εσωστρεφές, με βαθύ κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο, που αντανακλούσε την απογοήτευση και την κούραση του μεταπολεμικού ιδεαλισμού και των πολιτικών κινημάτων της δεκαετίας του 1960. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σχεδόν εξολοκλήρου από τον ίδιο, με τη χρήση ενός από τα πρώτα drum machines στην ιστορία της μουσικής. Η ατμόσφαιρά του, μελαγχολική και γεμάτη ένταση, θεωρείται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα έργα του 20ού αιώνα και προάγγελος της εσωτερικής αναζήτησης που θα χαρακτήριζε την τέχνη της δεκαετίας του 1970.

Ωστόσο, όσο η μουσική του μεγάλωνε σε βάθος και πολυπλοκότητα, τόσο η προσωπική του ζωή κατέβαινε σε σκοτεινά μονοπάτια. Η χρήση ναρκωτικών – και ιδίως η εξάρτηση από την κοκαΐνη – άρχισε να επηρεάζει τις ζωντανές εμφανίσεις και τις σχέσεις του με τα μέλη του συγκροτήματος. Οι Sly and the Family Stone διαλύθηκαν το 1975, αν και ο ίδιος συνέχισε να κυκλοφορεί μουσική υπό την ίδια ονομασία. Το άλμπουμ Fresh! του 1973, με εξώφυλλο από τον θρυλικό φωτογράφο Richard Avedon, ήταν κυρίως αποτέλεσμα της προσωπικής δουλειάς του Stone.

Η δεκαετία του 1980 σημαδεύεται από συλλήψεις και γενικότερη «πτώση». Το 1983 συλλαμβάνεται για κατοχή κοκαΐνης και τέσσερα χρόνια αργότερα για οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών. Φεύγει από την Καλιφόρνια και καταφεύγει στο Κονέκτικατ, όπου τελικά συλλαμβάνεται το 1989 και καταδικάζεται σε φυλάκιση 55 ημερών, πενταετή επιτήρηση και πρόστιμο. Η καριέρα του σχεδόν εξαφανίζεται από το προσκήνιο, και η απουσία του από τη δημόσια σφαίρα χαρακτηρίζει όλη τη δεκαετία του 1990.

Η επιστροφή του γίνεται δειλά το 2006, στη σκηνή των Grammy Awards, όπου συμμετέχει σε αφιέρωμα προς τιμήν των Sly and the Family Stone. Ακολουθεί περιοδεία, αλλά με ασταθή εμφανίσεις, και μια απογοητευτική εμφάνιση στο Coachella το 2010. Το τελευταίο του άλμπουμ, I’m Back! Family & Friends, κυκλοφορεί το 2011 και περιλαμβάνει επανηχογραφήσεις κλασικών τραγουδιών και τρεις νέες συνθέσεις.

Το 2015, κερδίζει μια νομική μάχη εναντίον του πρώην μάνατζέρ του και του δικηγόρου του, με το δικαστήριο να του επιδικάζει 5 εκατομμύρια δολάρια λόγω παρακράτησης δικαιωμάτων. Ωστόσο, εξαιτίας παλαιότερης συμφωνίας για τα δικαιώματα του 1989, δεν του αποδίδεται τελικά το ποσό. Αυτό το τραγικό κεφάλαιο της ζωής του καταδεικνύει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλοί καλλιτέχνες σχετικά με τα οικονομικά τους δικαιώματα, παρά τη συμβολή τους στην παγκόσμια μουσική κληρονομιά.

Το 2024 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τίτλο Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin), η οποία έτυχε θερμής υποδοχής.

Ο θάνατός του προκάλεσε κύμα συγκίνησης στην παγκόσμια μουσική κοινότητα. Ο Questlove έγραψε στο Instagram: «Από τη στιγμή που η μουσική του με άγγιξε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, έγινε μέρος της ψυχής μου…Ο Sly ήταν ένας γίγαντας – όχι μόνο για το πρωτοποριακό του έργο με τους Family Stone, αλλά και για την ριζοσπαστική ενσωμάτωση και τις βαθιές ανθρώπινες αλήθειες που έβαλε σε κάθε νότα».

Η Queen Latifah τον αποκάλεσε «καινοτόμο και λάτρη της φανκ», ενώ ο DJ Premier ανέφερε: «Σε ευχαριστώ που μας έφερες ποικιλομορφία, φανκ, σόουλ, ροκ και ένα μοναδικό συγκρότημα».

Ο Mike Scott των Waterboys έγραψε: «Ευχαριστούμε για την έμπνευση, για τη ρηξικέλευθη πορεία που άνοιξες, και για το ότι υπήρξες η πιο σέξι, φανκι οντότητα στον πλανήτη».

Ο Sly Stone υπήρξε παντρεμένος με την Kathy Silva από το 1974 έως το 1976, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Sylvester Jr. Απέκτησε επίσης δύο ακόμη παιδιά: τη Sylvyette με την Cynthia Robinson, και τη Novena Carmel.

Η μουσική, η ζωή και η παρακαταθήκη του Sly Stone δεν περιορίζονται σε καμία χρονική περίοδο. Αντίθετα, συνεχίζουν να διδάσκουν, να εμπνέουν και να καθοδηγούν τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και ακροατών, υπενθυμίζοντάς μας ότι η τέχνη μπορεί να είναι ταυτόχρονα διασκέδαση, έκφραση και επανάσταση.