Η σιδερένια πύλη ανοίγει για να αποκαλύψει μία ομάδα νεαρών Βιρμανών με ξυρισμένα κεφάλια και δύο κορίτσια να κάθονται έξω από ένα σπίτι στο Mae Sot, μία βρόμικη πόλη της Ταϊλάνδης και κοντά στα σύνορα της χώρας με τη Βιρμανία.

Όλοι μέλη της Generation Wave, μίας ομάδας που παλεύει για την ανατροπή της καταπιεστικής στρατιωτικής χούντας που έχει αποκλείσει τη Βιρμανία από το 1962. Οι πιθανότητες είναι εναντίον τους, όπως και μία μεγάλη σειρά κινήσεων που εκδηλώθηκαν στο Chiang Mai και το Mae Sot της Ταϊλάνδης. Παρ’ όλα αυτά, η Generation Wave προσπαθεί να αγγίξει τους νέους της Βιρμανίας, χρησιμοποιώντας rap και hip hop μουσική και graffiti για να τους εμπνεύσουν στην αντίσταση κατά της Χούντας.

«Έχουμε κόψει τα μαλλιά μας στο στυλ των Saffron» εξηγεί ο Min Yan Naing, ένας από τους ιδρυτές της GW, αναφερόμενος στην αποτυχημένη εξέγερση των Saffron το 2007, κατά την οποία δεκάδες χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους, υπό την ηγεσία των βουδιστών μοναχών και τουλάχιστον 135 άτομα πυροβολήθηκαν από το στρατό. Αν συμβεί κάτι στη Βιρμανία μπορούμε να πάμε γρήγορα και να σμίξουμε με τους εκεί μοναχούς».

Ζουν ελπίζοντας ότι το 2010 θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη ευκαιρία από το 2007 για εκτεταμένη διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης.

«Δεν βλέπω καμία μεγάλη κίνηση πριν από τις εκλογές. Θα περιμένουμε να δούμε. Αλλά αν το εκλογικό αποτέλεσμα προκαλέσει την οργή του λαού τότε θα μπορούσε να είναι η πρώτη ευκαιρία», δήλωσε ο Win Min, ένας Βιρμανός αναλυτής από την Chiang Mai της Ταϊλάνδης. «Ομάδες σαν κι αυτή δεν μπορούν να επιφέρουν μόνοι τους την αλλαγή. Συνιστούν όμως ένα είδος πρόκλησης για τη Χούντα και μπορούν να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη όταν έρθει η ευκαιρία για την αμφισβήτηση της».

Η Generation Wave ξεπήδησε από την εξέγερση του 2007. Το να βαδίζουν με χιλιάδες άλλους στους δρόμους της Ρανγκούν έδωσε στον Min Yan Naing και στους φίλους τους μία αίσθηση ελευθερίας.

«Όταν είδα τους marchers σκέφτηκα: «απίστευτο». Προχώρησα μαζί τους και αισθάνθηκα πολύ ελεύθερος» δήλωσε ο Aung. «Εκείνη τη στιγμή θεωρήσαμε ότι θα μπορούσε να αλλάξει το καθεστώς μας. Αλλά αυτό που λάβαμε ήταν, σφαίρες. Σκέφτηκα πως όχι, δεν θέλω να δω το τέλος».

Άπειροι στον πολιτικό ακτιβισμό, ο Aung και οι φίλοι του άρχισαν με τη δημοσίευση ανακοινώσεων που ζητούσαν από τους ανθρώπους να παραμείνουν σε εσωτερικούς χώρους προς υποστήριξη των μοναχών. Όμως, αγνοήθηκαν. Άρχισαν να ψεκάζουν συνθήματα στους τοίχους, να διανέμουν προκηρύξεις και να οργανώνουν διαδηλώσεις στη Ρανγκούν, η οποία με περίπου 5 εκ. κατοίκους είναι η μεγαλύτερη πόλης της Μιανμάρ.

Η ομάδα έμεινε ένα βήμα μπροστά από την αστυνομία, χρησιμοποιώντας ένα ασφαλές σπίτι και η επικοινωνία γινόταν μέσω κινητών τηλεφώνων που ενοικιάζονταν για περίπου 50 δολάρια το μήνα από τους ιδιοκτήτες τους. Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2008, ένα από τα μέλη της ομάδας συνελήφθη. Ο Min Yan Naing ήταν τυχερός. Ταξίδευε στο εξωτερικό με τη δουλειά του και όταν άκουσε τη σύλληψη κατέφυγε στη Mae Sot που χωρίζεται από την πόλη της Βιρμανίας Myawaddy από τον ποταμό Moei.

Η Generation Wave ξεκίνησε να χρησιμοποιεί ένα σπίτι και να τρέχει εκπαιδευτικές συνεδρίες, με νέους Βιρμανούς που περνούσαν τα σύνορα για να παρακολουθήσουν συνομιλίες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μη βίαιη δράση και την οργάνωση της κοινότητας. Κάθε δύο μήνες ξεκινούσε μία νέα εκστρατεία στο εσωτερικό της Βιρμανίας.

«Η πλειοψηφία του λαού της Βιρμανίας γνωρίζει ότι έχει το δικαίωμα να αντιταχθεί στην κυβέρνηση, αλλά δεν γνωρίζει τα δικαιώματά του, έτσι πρέπει να του τα πούμε. Στη συνέχεια, οι πολίτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους για να πείσουν τους άλλους στο εσωτερικό της Βιρμανίας», δήλωσε ο Min Yan Naing.

Με δεδομένο οι δράσεις τους έχουν υποπέσει σε γνώση των αρχών, όλο και περισσότερα μέλη της ομάδας συλλαμβάνονται. Μέχρι στιγμής περίπου 30 από τα 100 μέλη ήδη κρατούνται, σύμφωνα με τον Min Yan Naing. Η συμμετοχή στην οργάνωση είναι παράνομη και τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι πέντε έτη, αλλά τα μέλη της Generation Wave ξέρουν ότι στην πράξη θα μπορούσαν να φυλακιστούν επ’ αόριστον. Τώρα περίπου 10 μέλη της ομάδας ζουν στο ασφαλές σπίτι της Mae Sot.

Το λογότυπο τους μία ζωγραφισμένη με σπρέι, κόκκινη γροθιά με υψωμένο τον αντίχειρα βρίσκεται στους εξωτερικούς τοίχους. Στο εσωτερικό του σπιτιού, ένας νεαρός ράπερ, ο 9KT, δηλώνει «θέλω να γράψω τραγούδια για την επανάσταση». «Οι άνθρωποι υποφέρουν, δεν έχουν αρκετά τρόφιμα. Έτσι λέμε, δεν θα μείνουμε στη λάθος πλευρά. Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά σας».

«Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να παρακινήσουμε τους νέους που ενδιαφέρονται. Αυτά τα τραγούδια δεν είναι κατ΄ανάγκη ρητά πολιτικά. Το μήνυμα είναι προσιτό και εύκολα κατανοητό» τονίζει ο 9KT, ελπίζοντας ότι η Generation Wave θα εμπνεύσει τους νέους της Βιρμανίας.

Παρά τους κινδύνους το ξεχωριστό στυλ της ομάδας έχει προσελκύσει αρκετά νέα μέλη. Η Generation Wave έχει μερικούς κανόνες. Μόνο οι Βιρμανοί που ζουν στη Βιρμανία γίνονται δεκτοί ως μέλη. Πρέπει να είναι έτοιμοι, ενεργοί και ηλικίας μεταξύ 17 και 35 ετών.

«Όταν ήμασταν παιδιά μας έλεγαν να μην παίζουμε με τη φωτιά γιατί θα καούμε. Ίσως όμως οι νέοι να πρέπει να παίζουν με τη φωτιά. αυτός είναι ο λόγος που έχουμε όριο ηλικίας» εξηγεί ο Min Yan Naing, ο οποίος είναι 28 και προσθέτει «θα θέλαμε να γίνει κανονική η ζωή μας, επομένως πρέπει να αλλάξουμε τα πράγματα. Θέλουμε να επιστρέψουμε στη Βιρμανία και πρέπει να αγωνιστούμε γι’ αυτό».