H Esther Bejarano, μία από τις τελευταίες εν ζωή επιζήσασες της ορχήστρας του στρατόπεδου συγκέντρωσης του Auschwitz, ένωσε τις δυνάμεις της με ένα συγκρότημα hip hop προκειμένου να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη του Ολοκαυτώματος.

H Esther Bejarano είναι από τις τελευταίες επιζήσασες της Ορχήστρας Κοριτσιών του φοβερού στρατόπεδου συγκέντρωσης του Auschwitz, η οποία αναγκάστηκε να παίζει μουσική την ώρα που έφταναν τα ξέχειλα με αιχμαλώτους τρένα στο στρατόπεδο. Σήμερα, μαζί με τα παιδιά της και τους ράπερ Microphone Mafia από την Κολωνία, ένα cd με χιπ χοπ για το Ολοκαύτωμα.

Η 85χρονη σήμερα κ.Bejarano λέει στο περιοδικό Spiegel ότι η τελευταία της συνεργασία είναι σίγουρα διαφορετική από όλες όσες έκανε στο παρελθόν. Με την κόρη της Edna και το γιο της Joram, η κ. Bejarano έχει φτιάξει εδώ και χρόνια το συγκρότημα Coincidence, με το οποίο δημιουργούν συνήθως εβραϊκά και αντιφασιστικά τραγούδια. «Ξέρω όμως ότι το χιπ χοπ είναι δημοφιλές μεταξύ των νέων. Σκέφτηκα ότι αν συνεργαζόμασταν με το συγκρότημα, τότε οι νέοι άνθρωποι θα μπορούσαν να μάθουν περισσότερα για το τι συνέβη τότε» λέει η κ. Bejarano.

Το άλμπουμ, λοιπόν, ονομάζεται Per la Vita, δηλαδή Για τη Ζωή και έχει σημειώσει αρκετή επιτυχία, με ένα single από το δίσκο να φτάνει μέχρι το νούμερο 2 των charts της γερμανικής pop μουσικής. Το συγκρότημα τώρα πραγματοποιεί περιοδεία στη Γερμανία, η οποία αναμένεται να διαρκέσει μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.

Η συνεργασία τράβηξε πράγματι την προσοχή την οποία επιθυμούσαν οι δημιουργοί. Η προσπάθεια προέκυψε ως απάντηση στην κίνηση νεοναζί να μοιράσουν δωρεάν μουσική με ακροδεξιά μηνύματα στα σχολεία την περίοδο 2004-2006. Τότε, η Ένωση Συνδικαλιστών της Γερμανίας ζήτησε από το συγκρότημα Microphone Mafia να δημιουργήσει και εκείνο ένα cd με ραπ εκδοχές εβραϊκών τραγουδιών προκειμένου να διανεμηθεί σε δασκάλους για τους μαθητές τους.

Οι Microphone Mafia σύντομα στρώθηκαν στη δουλειά, εστιάζοντας στον κοινωνικό αποκλεισμό – και ήταν αυτό που προκάλεσε τη συνεργασία με την κ. Bejarano. «Είναι πολύ καλοί ανθρώποι, αλλά είναι λίγο χαοτικοί. Χοροπηδάνε πολύ πάνω στην σκηνή, τους είπα ότι ίσως θα έπρεπε να είναι λίγο πιο ήρεμοι, αλλά τελικά του κόσμου του αρέσει πολύ, χορεύει και επιδοκιμάζει» λέει γελώντας η 85χρονη.

Η κ. Bejarano σκόπευε να φύγει με την οικογένειά της για την Παλαιστίνη, στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στο κοντινό στο Βερολινό στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Fürstenwalde Spree. Το 1943, σε ηλικία 18 ετών, βρέθηκε στο Auschwitz. Αρχικά υποχρεώθηκε να κουβαλάει πέτρες, από την μια μεριά ενός χωραφιού, έως την άλλη. «Την επόμενη μέρα έπρεπε να τις ξαναπάω πίσω. Ήταν βασανιστήριο», λέει σήμερα. Μετά από 6 εβδομάδες ωστόσο, όταν άκουσε ότι τα SS ήθελαν κόσμο για ένα μουσικό συγκρότημα γυναικών, δήλωσε πρόθυμη. Έτσι, βρέθηκε να παίζει μουσική την ώρα που τα τρένα ξεφόρτωναν τους άτυχους που προοριζόταν για τους θαλάμους αερίων.

Τελικά, η κ. Bejarano βρέθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης γυναικών του Ravensbrück, γλιτώνοντας παρά τρίχα μια πορεία θανάτου, λίγες μέρες πριν την λήξη του πολέμου.

Έκτοτε έχει αφιερώσει τη ζωή της στη μουσική και στο να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του Ολοκαυτώματος. Επισκέπτεται συχνά σχολεία και λέει την ιστορία της με χαρακτηριστική αμεσότητα, άλλωστε μετά από τόσα χρόνια στη σκηνή με το συγκρότημά της Coincidence, έχει συνηθίσει να είναι στο επίκεντρο της προσοχής. Και σήμερα, στα 85 της, γίνεται και αστέρι της χιπ χοπ. Σκοπεύουμε να κάνουμε κι άλλο cd, λέει, έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε ακόμα.