Ο δίσκος “Myrra” του Τάσου Κοφοδήμου και της Υβόννης Μέλισσα θα παρουσιαστεί στο Ινστιτούτο Goethe στις 23 Φεβρουαρίου. Ως ακροατής του βίωσα μία εμπειρία, μία συνεχή παραγωγή συναισθημάτων που υπάκουαν στην μελωδία των μουσικών που άλλοτε είναι σαρωτική και άλλοτε πολύ πιο ήπια και «ονειρική». Με αφορμή την κυκλοφορία και την παρουσίαση του δίσκου μιλήσαμε μαζί τους για το project, την έμπνευση για τα κομμάτια του δίσκου, αλλά και τη θέση των soundtrack δίσκων στην Ελλάδα.

Ας μιλήσουμε για το πώς φτάσαμε στο σημείο να δημιουργηθεί ο δίσκος.

Η ιστορία ξεκινάει κάπου το 2020 όπου και γνωριστήκαμε, όταν κληθήκαμε να γράψουμε μουσική για μια παράσταση χοροθεάτρου με τον τίτλο «Αντί», βασισμένη στη τραγωδία του Σοφοκλή, Αντιγόνη σε σκηνοθεσία του Παναγιώτη Καλυβίτη , χορογραφία της Τζένης Βαγκοπούλου, και συμμετοχή της χορεύτριας Ευαγγελίας Χατζητζάνου.

Ήταν πρώτη φορά και για τους δύο που μπήκαμε στην διαδικασία να γράψουμε μουσική για παραστατικές τέχνες. Παρότι δεν γνωριζόμασταν και είχαμε διαφορετικές μουσικές καταβολές, από την πρώτη κιόλας πρόβα καταλάβαμε πως μοιραζόμαστε πολλά κοινά, ως άνθρωποι και ως μουσικοί.

Άρα βασιστήκατε πάνω στην παράσταση και στις κινήσεις των χορευτριών;

Τα κομμάτια δημιουργήθηκαν με αμφίδρομη επικοινωνία με τις performer/χορεύτριες, δηλαδή εμπνεόμασταν εμείς από τις κινήσεις τους και αλληλεπιδρούσαν και αυτές με τους δικούς μας μουσικούς αυτοσχεδιασμούς, πράγμα που δημιούργησε κάτι πολύ όμορφο.

Περάσαμε από διάφορα στάδια γενικά. Η μουσική παρουσιάστηκε ως live performance της χορευτικής Performance “ΑνΤΙ”, το Νοέμβρη του 2022 στο θέατρο “Ροές”. Στη σκηνή ήμασταν οι δύο μας, μια λουπιέρα και οι δύο χορεύτριες.

Πώς αποφασίσατε να γίνει δίσκος;

Μας άρεσε πολύ το αποτέλεσμα και θέλαμε να επικοινωνηθεί ακόμη περισσότερο. Η μουσική γράφτηκε αρχικά για ένα βιολί και ένα λαούτο, αλλά μετά θέλαμε να το εμπλουτίσουμε. Έτσι, στην ενορχήστρωση προστέθηκε ένα δεύτερο βιολί (Θοδωρής Σιούτης), ένα κλαρινέτο ( Δάφνη Μέγγου) και κοντραμπάσο ( Σάκης Πολύζος).

Πώς καταλήξατε στο όνομα;

Όσον αφορά τον τίτλο του δίσκου δυσκολευτήκαμε να τον βρούμε. Η βάση της παράστασης έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση της Αντιγόνης, πως είναι να βιώνει σε μια τόσο μικρή ηλικία όλα αυτά τα μεγάλα ηθικά διλήμματα, όπως επίσης ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην ταφή του Πολυνίκη. Έτσι λοιπόν προέκυψε η Μύρρα, δηλαδή το δέντρο από το οποίο παράγεται το μύρο το οποίο χρησιμοποιούν στην ταφή των νεκρών και γενικά έχει μια ιερότητα σαν φυτό ειδικά στους Ανατολικούς λαούς, όπως οι Σουμέριοι. Μας ταίριαξε πολύ.

Υπάρχει χώρος για μία δημιουργία όπως ένας soundtrack δίσκος στην Ελλάδα; Ο δίσκος έγινε μέσω crowdfunding, υπήρξε ανταπόκριση;

Είναι κάτι τρομερά προσωπικό σαν δημιουργία, δίνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχουν οι χρηματοδοτήσεις και μόνο λίγα ιδρύματα στηρίζουν νέους καλλιτέχνες σε τέτοιου είδους εγχειρήματα. Δεν υπάρχουν οι πόροι για να συντηρηθεί ένας ανεξάρτητος και αυτοδημιούργητος καλλιτέχνης γιατί, πολύ απλά, δεν είναι «εμπορικός».

Το crowdfunding έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να διαδίδεται στην Ελλάδα. Είναι ένας άμεσος τρόπος υποστήριξης καλλιτεχνών και ανεξάρτητων παραγωγών. Είναι πολύ όμορφος, διότι έρχεσαι σε άμεση σχέση με τον δημιουργό. Πραγματικά πήγε πολύ καλά και είχαμε μεγάλη ανταπόκριση, απαραίτητη για να καλυφθεί το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της Μύρρας.

Track by track

Prologue

Τάσος: Είναι όπως το λέει και ο τίτλος μια έναρξη, γίνεται παρουσίαση των οργάνων και σε προετοιμάζει για το τι θα ακούσεις μετά.

Υβόννη: Μια αναπνοή καθώς αρχίζει κάτι. Συνδυάζεται και με τις χορεύτριες, όπου τα σώματά τους ήταν ενωμένα σε σχήμα καρδιάς και άρχισαν να συστέλλονται και να διαστέλλονται σαν να αναπνέουν.

https://youtu.be/h3_B6Srt1Og?si=OOWvs8_ug1jueD5d

Eridanos

Τ. Είναι ένα ταξιδιάρικο κομμάτι. Περπατάς σε ένα χώρο και να αφουγκράζεσαι το περιβάλλον γύρω σου.

Υ. Εμένα μου βγάζει κάτι φωτεινό και ακριβώς κάτι που θα  άκουγα σε μια διαδρομή.

Heads

Τ. Ουσιαστικά θα το περιέγραφαν σαν τον όχλο.

Υ. Ήταν ένα σημείο στο οποίο άλλαζαν οι σκηνές, και ο όχλος συζητούσε μεταξύ του, κατηγορώντας την Αντιγόνη για όσα τόλμησε να κάνει. Οπότε ναι είναι ο όχλος, ένα overwhelming συναίσθημα.

Anazitisis

Τ. Εμένα μου βγάζει και αυτό κάτι σε ταξίδι. Είναι ένα περπάτημα σε ένα μονοπάτι δασώδες που από τα φύλλα όμως ανάμεσα βγαίνει μια χαραμάδα ήλιου.

Υ. Για εμένα δείχνει ενδόμυχη ανησυχία της αναζήτησης που κάνουν δύο αγαπημένα πρόσωπα. Άγνωστο σε εμάς το τι αναζητούν.

Burial

Τ. Έχει μια κατάνυξη, μια θρησκευτικότητα. Είναι απλώς ένα Ρέκβιεμ.

Υ: Ακριβώς, είναι ένα Ρέκβιεμ.  Έχει γενικότερα μια συστολή και μία αίσθηση σπιτικής θαλπωρής και νοσταλγίας.

https://youtu.be/u7qjAncXMh0?si=0FlLCa6QG-Oj5-hY

Ornea

Τ: Τρέχουν  να ξεσκίσουν τον νεκρό, αυτόν που είναι κάτω. Μεταφορικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι εκφράζεται η τάση των ανθρώπων να «ξεσκίσουν» κάποιον όταν είναι αδύναμος.

Υ: Τα όρνεα είναι όμορφα πλάσματα τα οποία όμως είναι απειλητικά. Προσπαθήσαμε να αποδώσουμε αυτή τη λαιμαργία των πτηνών και αυτό το απόκοσμο που έχουν. Ο πεντατονικός χαρακτήρας της μουσικής, θα μπορούσαμε να πούμε πως θα σήμαινε και το άγριο γλέντι των πτηνών για το νέο τους θήραμα.

Kemeri

Τ. Είναι χώρο αποθήκευσης σημαντικών πραγμάτων. Παιζόταν σε σκηνή που γινόταν συγύρισμα του χώρου και ετοιμασίες για την ταφή του Πολυνείκη.

Υ. Εκεί, που όπως το συνδέω εγώ φυλούσαν και το μύρο. Είναι κομμάτι του δίσκου στο οποίο υπάρχει μια καθαρά κλασική δομή.

Myrra

Τ. Το κομμάτι αυτό δεν παίχτηκε ποτέ στην παράσταση. Είναι μία φυσική συνέχεια του Kemeri. Το επιλέξαμε να μπει τελικά στον δίσκο και συνάμα να αποτελεί και τον τίτλο του.

Υ. Από τα πιο δύσκολα κομμάτια κατ’ εμέ, γιατί υπήρχε μόνο το βασικό θέμα του λαούτου ως βάση, και μια απάντηση που κάνει το βιολί. Εδώ πρέπει να πούμε ότι δώσαμε μόνο μια οδηγία στους εξαιρετικούς μουσικούς που μας πλαισίωσαν και αυτή ήταν να παίξουν ότι θέλουν. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό και συναρπαστικό ταυτόχρονα, καθώς σίγουρα δεν θα ξαναπαιχτεί ποτέ το ίδιο…

Vomos

Τ. Ατμοσφαιρικό και θρησκευτικό, έχει όμως μια κορύφωση. Εμπεριέχει την κάθαρση.

Υ. Έχει κάτι το απόκοσμο. Ήταν μάλλον το peak της παράστασης,  καθώς οι χορεύτριες ξεκινούσαν από μία μικρή επαναληπτική κίνηση που κατέληγε σε υστερία. Πάντα μου προκαλούσε ένταση οπότε το παίζαμε. Είναι η τελευταία σταγόνα πριν να ξεχειλίσει κάτι.

Moebius

Τ. Βασίζεται πάνω σε μια μαθηματική θεωρία, τη λωρίδα του Moebius, ιδέα του σκηνοθέτη μας στην παράσταση.

Υ. Ουσιαστικά είχαμε φτιάξει μια δομή η οποία αναπτύσσεται μέσα στο κομμάτι, ξαφνικά σταματάει και παίζουμε ακριβώς το αντίθετο του, τον καθρέφτη του.

Penguins

Τ. Ο επίλογος της παράστασης, όπως και του δίσκου, ένας τόνος αισιοδοξίας και αγάπης. Ένα μουσικό κολάζ από όλες τις προηγούμενες συνθέσεις του δίσκου.

Υ. Οι πιγκουίνοι συμβόλιζαν την αδελφική αγάπη λόγω της μονογαμικότητας που έχουν τα ζώα αυτά. Σαν μουσική, η οδηγία που είχαμε όταν την δημιουργούσαμε βασιζόταν σε μελέτες που έδειξαν ότι όταν πεθαίνουμε ξαναβλέπουμε σκηνές από όλη τη ζωή μας. Έτσι τα θέματα που βάλαμε στο Penguins είναι από διάφορα χαρακτηριστικά σημεία όλου του δίσκου. Το κομμάτι τελειώνει, μάλιστα, όπως ακριβώς αρχίζει ο Ηριδανός.

Πότε θα γίνει η παρουσίαση του δίσκου;

Η παρουσίαση θα γίνει στο αμφιθέατρο του Goethe Institut στις 23 Φεβρουαρίου στις 19:30. Η είσοδος είναι ελεύθερη, θα ακολουθήσει wine party, και φυσικά θα υπάρχει χώρος που θα πωλείται το cd και το artwork.

Ποιοι ήταν οι συντελεστές του δίσκου;

Εκτός από τον Θοδωρής Σιούτη, τη Δάφνη Μέγγου και τον Σάκη Πολύζο που μας πλαισίωσαν μουσικά, ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο SunInside Studio από τον Δημήτρη Παλαιογιάννη, και το mastering έγινε από τον Βαγγέλη Αποστόλου στην Κρήτη στο Kyma Sound Studio. Επιπλέον, το εξαιρετικό artwork έγινε από τον  Παναγιώτη Ανδριανό. Σημαντικό είναι να πούμε ότι παρουσίαση του δίσκου θα γίνει και στην Ισπανία στην Καταλονία στο Φεστιβάλ Λαβύρινθος, όπως επίσης εκκρεμούν παρουσιάσεις σε άλλα ευρωπαϊκά venues και σε summer festival. Θέλουμε να το παρουσιάσουμε όσο το δυνατόν πιο μακριά μπορούμε.

Μπορείτε να ακούσετε τον δίσκο σε ψηφιακή μορφή εδώ:

Youtube

Spotify