Μια συναυλία αφιερωμένη την πνευματική του μητέρα και σημαντική τραγουδοποιό την Αρλέτα πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της, δίνει σήμερα ο Γιώργης Χριστοδούλου στη Ρεματιά Χαλανδρίου με ελεύθερη είσοδο. Η σχέση τους δεν ήταν απλά συγκινητική, ήταν μυθιστορηματική. Ο Γιώργης ήταν μαθητής δημοτικού και ζούσε σε οικοτροφείο όταν την πρωτογνώρισε, όπως λέει στο tvxs

Μετά βρέθηκε μέλος της οικογένειας της, μαζί της στη σκηνή και κληρονόμος του αρχείου της μέρος του οποίου εκτίθεται σήμερα στη Ρεματιά.

Πρωτοεμφανίστηκε δίπλα στην Αρλέτα αλλά ακολούθησαν συνεργασίες με συνθέτες και ερμηνευτές όπως οι Νότης Μαυρουδής, Νίκος Ξυδάκης, Νίκος Κυπουργός, Δήμητρα Γαλάνη, Νένα Βενετσάνου, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Alessio Arena, Patricio Anabalon, Alberto Mate κ.ά.Έχει κυκλοφορήσει οχτώ προσωπικούς δίσκους στην Ελλάδα και δύο με ταυτόχρονη κυκλοφορία σε Ισπανία, Αργεντινή και Ελλάδα. Έχει παίξει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μιούζικαλ και έχει συνθέσει τη μουσική για δώδεκα θεατρικές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου και θιάσων όπως αυτοί του Λ. Λαζόπουλου, Θ. Αθερίδη κ.ά.

Πως γνώρισες την Αρλέτα;

Από κοντά το 1986, μόλις τέλειωνα το δημοτικό. Γιόρταζε τα 20 χρόνια της στο Λυκαβηττό. Ζήτησα ένα αυτόγραφο και μου ζωγράφισε ένα καραβάκι. Ήταν δίπλα ο Νότης Μαυρουδής και της είπε: Να, αυτά τα παιδιά πρέπει να κάνουν μουσική, όχι εμείς τα γερόντια. Του λέει η Αρλέτα: εσύ είσαι γερόντιος. Όταν μεγάλωσα έψαξα το τηλέφωνο της. Αργυρώ Νικολέτα Τσάτρα την έλεγαν. Της τηλεφώνησα και με θυμόταν. Μου είπε έλα από το σπίτι. Πήγα και κολλήσαμε. Από τότε δεν χωρίσαμε ποτέ.

Μου έδωσε σημασία σε μια εποχή που ήταν πολύ στα πάνω της παιζόταν σε όλα τα ραδιόφωνα η Σερενάτα, το Μπατίντα. Παρ’όλα αυτά ξόδευε 3 ώρες τη μέρα να μιλάμε στο τηλέφωνο καθημερινά.

Τι ήταν αυτό που την έκανε να δεθεί τόσο μαζί σου;

Μου έλεγε ότι την έκανα να γελάει ότι έχω περίεργο χιούμορ. Αλλά σίγουρα δεν ήταν μόνο αυτό.

Εσύ γιατί τη διεκδίκησες αυτή τη φιλία;

Μεγάλωσα σε οικοτροφείο. Είχα ανάγκη από έναν φάρο. Αυτός ο φάρος μου ταίριαζε. Μου μίλησε στην ψυχή η φωνή της.

Από το οικοτροφείο στη ζωή της, μετά πλάι της στη σκηνή

Το ΄87 ήμουν στη συναυλία στη Ρεματιά. Το ΄89 ως γυμνασιόπαιδο ήμουν πάλι εκεί, στο αφιέρωμα με τραγούδια για το φεγγάρι. Το ΄95 τραγουδούσα στη σκηνή μαζί της. Τώρα που πήρα το αρχείο της είδα ότι είχε κρατήσει όλα τα σημειώματα απ’όλους μας. Βρήκα τα παιδικά μου σημειώματα. Θυμήθηκα ότι στις 3 Αυγούστου ΄89 της έγραψα σημείωμα … είδα  τα παιδικά μου γράμματα. Της είχα στείλει κάτι, ίσως ένα λουλούδι. Κι έγραφα: «Σε λίγες μέρες κλείνουν 3 χρόνια από τη γνωριμία μας. Τότε δεν ήξερα ότι γνώρισα την μέλλουσα καλύτερη φίλη μου».

Το αρχείο της πως βρέθηκε στα χέρια σου;

Από την Άννα Σταματοπούλου, αλλά ήταν και δική της επιθυμία να το έχω εγώ. Μέρος του αρχείου της σήμερα θα είναι εκεί στη Ρεματιά σε μια μικρή έκθεση. Έργα της, χειρόγραφα, σχέδια που έφτιαχνε μιλώντας στο τηλέφωνο …. Έχω βάλει και κάποιες σπουδές για τα εξώφυλλα της. Είναι πολύ μεγάλο το αρχείο έχει ανέκδοτα ποιήματα, σχέδια, χειρόγραφα. Εγώ εκθέτω ένα μικρό κομμάτι από το σύμπαν της.

Της άρεσαν οι καλοί συνομιλητές. Είχε στα Εξάρχεια ένα υπέροχο σκοτεινό σπίτι. Με ένα πιάνο μεγάλο κι ένα σκάκι πάνω που είχε φτιάξει η ίδια. Χιλιάδες κόμικ… κρεμόντουσαν πράγματα από το ταβάνι. Ήταν ένα μαγικό σκηνικό. Έμπαινες το μεσημέρι για πέντε λεπτά κι έφευγες μεσάνυχτα. Τόσο ανοιχτό σπίτι, στους ανθρώπους που ήθελε η ίδια.

Τι θα ακούσουμε το βράδυ στη Ρεματιά;

Διάλεξα κυρίως τραγούδια δικά της που δεν ήταν τόσο γνωστά. Το «Παρασκήνιο» για παράδειγμα.

Σκέφτηκα με τη σημερινή συναυλία να δώσω τη δική μου αίσθηση από την Αρλέτα. Ήταν σαν μια όαση για μένα. Στο οικοτροφείο ήμουν απομονωμένος κι εκεί, δίπλα της, στη ζωή της, ήταν σαν όνειρο, σαν ανάσα. Θέλω να δείξω όσο μπορώ την αξία του κόσμου ενός υπέροχου ανθρώπου, μιας σημαντικής καλλιτέχνιδας.

Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά χρειάζεται να κλείσετε θέση στο viva.gr . Τη μουσική βραδιά Νησί μέσα στην πόλη με τον Γιώργη Χριστοδούλου στα τραγούδια της Αρλέτας και την αφορμή της συμπλήρωσης πέντε χρόνων χωρίς τη σπουδαία τραγουδοποιό, παρουσιάζει το Φεστιβάλ Ρεματιάς 2022 – Νύχτες Αλληλεγγύης, τη Δευτέρα 11 Ιουλίου, με παράλληλη έκθεση για πρώτη φορά μέρος του προσωπικού αρχείου της αγαπημένης δημιουργού και ερμηνεύτριας.

Αντί εισιτηρίου στις παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο προαιρετική συνεισφορά σε τρόφιμα, φάρμακα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες και τις κοινωνικές δομές της πόλης.