«Άκουσα τους στίχους μου με τη φωνή της Ελεωνόρας Ζουγανέλη τη μουσική του Σταύρου Σιόλα και την υπογραφή της Σάννυ Μπαλτζή» καταγγέλλει στο tvxs.gr ο Παναγιώτης Στράκαρης. 

Ο στιχουργός ο οποίος έχει ήδη προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα με τα οποία ζητάει να μην μπορεί να γίνει η χρήση του τραγουδιού χωρίς την άδειά του αλλά και να μπει η δική του υπογραφή στο τραγούδι, μας εξηγεί το ιστορικό της λογοκλοπής την οποία καταγγέλλει και πως έφτασαν οι στίχοι του στη Σάννυ Μπαλτζή.

«Εξ’ αιτίας του θαυμασμού μου για τους στίχους της και το χαμηλό προφίλ που κρατούσε η κυρία Μπαλτζή θέλησα να επικοινωνήσω μαζί της τους στίχους που έγραφα. Γι’ αυτό λοιπόν δημιούργησα έναν λογαριασμό στο myspace τον Φεβρουάριο του 2009 και της έστειλα αίτημα φιλίας το οποίο και αποδέχτηκε. Μέσω μηνυμάτων στο myspace της έστελνα τους στίχους μου τους οποίους είχε σχολιάσει με πολύ καλά λόγια. Κάποια στιγμή μου έδωσε το προσωπικό της email για να της τα στέλνω εκεί. Έτσι κι εγώ της έστειλα όλα όσα της είχα στείλει μέχρι εκείνη την στιγμή στο myspace στο mail της για να τα έχει συγκεντρωμένα και στη συνέχεια και κάποια καινούργια που είχα γράψει στα οποία δεν έλαβα απάντηση». 

Έχετε κρατήσει τα σχετικά τεκμήρια; Πως θα αποδείξετε ότι όντως είναι δικό σας;

Φυσικά και τα έχω κρατήσει. Και τα είχα κατοχυρώσει στέλνοντας συστημένο στον εαυτό μου (μέθοδος που συνηθίζεται) αλλά και έχω και την αλληλογραφία μας την ηλεκτρονική. Επίσης το έχω μοιραστεί με καθηγητές μου και συμμαθητές στο Μικρό Πολυτεχνείο όπου παρακολουθώ μαθήματα στιχουργικής, το έχω διαβάσει σε ραδιοφωνική εκπομπή και το έχω στείλει και στον τραγουδοποιό Νίκο Ζούδιαρη. 

Δεν έχετε συναντηθεί ποτέ;

Πρώτη φορά τη συνάντησα από κοντά σε μια μουσική σκηνή στη συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους και Γαμβέτα όπου τραγουδούσε τον Μάιο του 2009. Μια φορά συναντηθήκαμε τυχαία στο κηποθέατρο Παπάγου σε συναυλία της Αρλέτας. Είχα πάει σε πολλές μουσικές της παραστάσεις. Στο KooKoo, στο κύτταρο και στο Σταυρό του Νότου όπου τη στιγμή που τη χαιρέτησα της έδωσα και έναν φάκελο με στίχους μου, που είπε ότι θα έδειχνε στον Λάκη Παπαδόπουλο. Ανταλλάσσαμε τυπικά μηνύματα στο Twitter όπου της έστελνα εγώ χαιρετισμό κι εκείνη σπάνια απαντούσε. Κάποια στιγμή το 2011 πήγαμε μαζί σε μια μουσική παράσταση στον Σταυρό του Νότου όπου εμφανιζόταν ο Λάκης Παπαδόπουλος με την Αρλέτα.

Στο παρακάτω έγγραφο που συνέταξε  η δικηγόρος του Έλλη Ρούσσου για τα ασφαλιστικά μέτρα, φαίνεται η πρώτη εκδοχή του στιχουργήματος και η δεύτερη όπως καταγράφηκε στο cd. Φαίνεται να είναι το ίδιο ακριβώς κείμενο με ελάχιστες παρεμβάσεις.

Αντιγράφουμε τις δύο εκδοχές

ΕΝΑΣ ΤΡΕΛΟΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

Ναι μου αρέσει η βροχή πάντα μου άρεσε
πάντα τα γκρίζα ερωτευόμουνα τοπία
κι όλοι πιστεύουνε η τρέλα πως με βάρεσε
και έχω πέσει σε βαριά μελαγχολία.

Γιατί στους δρόμους βγαίνω πάντα όταν βρέχει
γίνομαι μούσκεμα μ’ αρέσει να κρυώνω
κι αυτό από τη λογική πολύ απέχει
κοιτάω ψηλά κι εκεί τα χέρια μου απλώνω.

Με βλέπουν και νομίζουν πως μιλάω στο Θεό
μα εγώ δεν θέλω σε κανέναν να μιλάω
μες στις σταγόνες της φαντάζομαι αυτά που ποθώ
κι έτσι ξεφεύγω άπ’ τη μιζέρια και ξεσπάω.

Όλοι με κοιτάζουν τρομαγμένοι σιωπηλοί
γιατί αγαπώ αυτό που μίσησαν εκείνοι
γιατί εγώ κι όλοι του κόσμου οι τρελοί
την άσπρη τους λασπώσαμε γαλήνη.

Όχι μη λυπάσαι τη δική μου ψυχή
να την πειράξει πια κανείς δεν θα μπορέσει
δεν θα με κάνουν να μισήσω τη βροχή
μα η βροχή σ’ αυτούς θ’ αρχίσει να αρέσει.

Στράκαρης Παναγιώτης

Και το στιχούργημα που υπογράφει η Σ.Μπαλτζή

Ναι μ’ αρέσει η βροχή πάντα μου άρεσε
Πάντα τα γκρίζα ερωτευόμουνα τοπία.
Κι όλοι πιστεύουνε η τρέλα πως με βάρεσε
Ή έχω πέσει σε βαριά μελαγχολία.

Γιατί στους δρόμους βγαίνω πάντα όταν βρέχει
Γίνομαι μούσκεμα μ’ αρέσει να κρυώνω,
Κι ενώ απ’ τη λογική αυτό πολύ απέχει,
Κοιτάω ψηλά κι εκεί τα χέρια μου απλώνω.

Και με ρωτάνε αν μιλάω με τον Θεό
Μα εγώ δε θέλω σε κανέναν να μιλάω
Με τις σταγόνες θέλω μόνο να πλυθώ
Έτσι αγαπάω κι απ΄ τη μιζέρια ξεκολλάω

Και με κοιτούν απορημένοι ή σιωπηλοί
Γιατί αγαπώ αυτό που μίσησαν εκείνοι,
Γιατί εγώ κι όλοι του κόσμου οι τρελοί
Την βολεμένη τους τους λασπώσαμε γαλήνη.

Όχι. Μην λυπηθείς για τη βρεγμένη μου ψυχή
Να την πειράξει πια κανείς δεν θα μπορέσει
Δεν θα με κάνουν να μισήσω τη βροχή
Εγώ, Θα κάνω τη βροχή σ’ αυτούς να αρέσει.

Τα ασφαλιστικά μέτρα