Η Ελλάδα δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα της προσφυγής στα διεθνή δικαστήρια για τον επαναπατρισμό των Μαρμάρων του Παρθενώνα και εξετάζει νέους τρόπους προκειμένου να υποστηρίξει το αίτημά της προς το Βρετανικό Μουσείο.

Αυτό αναφέρει σε ρεπορτάζ του από την Αθήνα ο Guardian, λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση των 200 ετών από την «αιχμαλωσία» των Μαρμάρων στη Βρετανική πρωτεύουσα, τονίζοντας ότι η Αθήνα εργάζεται ώστε να δημιουργήσει συμμαχίες που θα ενισχύσουν τη θέση της.

«Προσπαθούμε να αναπτύξουμε συμμαχίες οι οποίες ελπίζουμε ότι τελικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν ένα διεθνή οργανισμό όπως ο ΟΗΕ να σταθεί στο πλευρό μας κατά του Βρετανικού Μουσείου», λέει μιλώντας στη Helena Smith ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς. «Αν ο ΟΗΕ που αντιπροσωπεύει όλα τα έθνη  του κόσμου πει ότι ‘τα μάρμαρα πρέπει να επιστραφούν’ τότε θα πάμε στο δικαστήριο γιατί το Βρετανικό Μουσείο θα βρίσκεται απέναντι στην ανθρωπότητα. Δεν αντιμετωπίζουμε τον Παρθενώνα ως αποκλειστικά Ελληνικό έργο, αλλά ως μια κληρονομιά της ανθρωπότητας» προσθέτει παραδεχόμενος ωστόσο ότι υπάρχει το ενεχόμενο μιας αρνητικής απόφασης για την Ελλάδα. Τα δικαστήρια δεν αντιμετωπίζουν εξ ορισμού τα θέματα από τη σκοπιά της Ιστορίας ή της ηθικής. Εξετάζουν τους νόμους» λέει ο κ. Μπαλτάς και συνεχίζει: «Καθώς δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες που να αφορούν το θέμα της επιστροφής θησαυρών που πήραν ορισμένοι από διάφορες χώρες, δεν υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη νομική βάση».

Ο Guardian παρουσιάζει και τη νομική γνωμοδότηση που συνέταξε ομάδα δικηγόρων με τη συμμετοχή της Αμάλ Αλαμουντίν στην οποία αναφέρεται:

«Πιστεύουμε ότι το διεθνές δίκαιο έχει εξελιχθεί σε ένα σημείο ώστε να αναγνωρίζει ως τμήμα της ακεραιότητας ενός κράτους το δικαίωμά του να επαναδιεκδικήσει πολιτιστική περιουσία μεγάλης ιστορικής σημασίας που έχει αρπαγεί στο παρελθόν – ένας κανόνας που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να επανενώσει τα μάρμαρα του Παρθενώνα».

Μεταξύ άλλων στις 141 σελίδες της γνωμοδότησης τονίζεται ότι η Ελλάδα πρέπει να δράσει γρήγορα.

«Η Ελλάδα είτε θα μπορούσε να φέρει το Ηνωμένο Βασίλειο ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή ο ΟΗΕ με τον πολιτιστικό οργανισμό της Unesco θα μπορούσε να ενισχύσει συμβουλευτικά την  απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Επίσης, είναι δυνατόν να προσφύγει η χώρα στο Δικαστήριο και να συμφωνήσει με το Ηνωμένο Βασίλειο σε διαιτησία ή διαμεσολάβηση (τρόποι επίλυσης διεθνών διαφορών).

Ωστόσο, δικηγόροι υποστηρίζουν πως η νομική υπόθεση είναι έντονα αμφισβητήσιμη, τόσο βάσει του διεθνούς εθιμικού δικαίου και με βάση τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Συμβουλεύουν την Αθήνα να επιδιώξει γρήγορα την προσφυγή στη Διεθνή Δικαιοσύνη.

Βυθισμένη στην μεγαλύτερη ύφεση στη σύγχρονη εποχή, πολλοί φοβούνται ότι η χώρα μς την ανεπάρκεια των ταμειακών διαθεσίμων δεν θα έχει τα μέσα για να αναλάβει μια τέτοια (νομική) δράση».

Η μαύρη επέτειος 

Στις 7 Ιουνίου του 1816 το βρετανικό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της εξαγοράς της συλλογής των Μαρμάρων του Παρθενώνα  από τον Σκωτσέζο Λόρδο Έλγιν, ο οποίος υπό την ιδιότητα του πρεσβευτή της Μεγάλης Βρετανίας στην Υψηλή Πύλη, διέταξε τον διαμελισμό της ζωφόρου του Παρθενώνα και την αποστολή του μνημείου στην Αγγλία.

Οι ακτιβιστές χαρακτηρίζουν την ημέρα ως «μαύρη επέτειο» γράφει ο Guardian.