Βενεζουέλα, Caracas. Από όλες τις τοιχογραφίες και τα γκράφιτι που κοσμούν το «άναρχο» κέντρο της πόλης, υπάρχει μία που ξεχωρίζει. Πρόκειται για δημιουργία του περιπλανώμενου καλλιτέχνη Carlos Zerpa που απεικονίζει μία παραλλαγή του Δαβίδ και του Γολιάθ και στην οποία ένας πολεμιστής κρατάει το κομμένο κεφάλι της Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον.

Ο 26χρονος Zerpa δημιουργεί το ενδεχόμενο οι αμερικανοί επισκέπτες ή και η ίδια η Κλίντον να βρουν προσβλητική την δημιουργία του. «Πρόκειται για μία μεταφορά» εξηγεί ο ίδιος, χωρίς να διακατέχεται από τέτοιου είδους τοιχογραφίες, «μία μεταφορά που αφορά σε μία αυτοκρατορία που θα καταρρεύσει. Αρέσει, δεν αρέσει στους επικριτές μου, εξακολουθώ να παραμένω πιστός στις ιδέες μου».

Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση η οποία υποστηρίζει τις δημιουργίες του Zerpa και το έργο πολλών άλλων περιπλανώμενων καλλιτεχνών καθιστώντας τις μέρος της ιδεολογίας της πολιτείας. Κρατικά χρηματοδοτούμενες ταξιαρχίες από καλλιτέχνες graffiti σημαδεύουν τα τείχη της πόλης με πολιτικοποιημένες εικόνες, οι οποίες κυμαίνονται από τολμηρά συνθήματα έως και έργα γραφικής τέχνης. Αγαπημένο θέμα η υποστήριξη του προέδρου Ούγκο Τσάβες σε φόντο Μπολιβαριανής Επανάστασης και η δαιμονοποίηση της Ουάσιγκτον.

Κοντά στην πλατεία Μπολιβάρ, στο κέντρο της πόλης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα με στολή Αη- Βασίλη εκτοξεύει βλήματα προς Ιράκ και Αφγανιστάν.

Ορισμένες τέτοιου ύφους δημιουργίες έχουν δημιουργηθεί κοντά σε διαφημιστικές πινακίδες αμερικανικών προϊόντων, όπως η Heinz και η Pepsi. Σημειώνεται πως οι ΗΠΑ παραμένουν στην πρώτη θέση των εμπορικών εταίρων της Βενεζουέλα.

«Υπάρχει μεγάλη ελευθερία» τονίζει η Yaneth Rivas, 27, μέλος της ίδιας ομάδας καλλιτεχνών – δρόμου με τον Zerpa. Η ομάδα ονομάζεται Απελευθερωτικός Στρατός Επικοινωνίας. Η δουλεία της, κυρίως αφίσες που τοποθετούνται σε στάσεις λεωφορείου είναι στοχευμένη σε θέματα όπως η πόλωση της κοινωνίας της Βενεζουέλας. Παράδειγμα, μία εικόνα δύο αστυνομικών από διαφορετικές περιοχές του Καράκας που στρέφουν τα όπλα τους ο ένας ενάντια στον άλλο.

Εκτός από τέτοιες ομάδες οι οποίες λειτουργούν κάπως αυτόνομα – χρησιμοποιώντας, ωστόσο, υλικά που τους παρέχει η κυβέρνηση- υπάρχουν ομάδες καλλιτεχνών δρόμου που δημιουργήθηκαν πριν από έναν περίπου χρόνο από το Υπουργείο Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

«Αυτές οι ομάδες μοιράζονται τον στόχο της διεκδίκησης του δημόσιου χώρου, μετατρέποντάς τον σε ένα είδος περιοδικό δρόμου που μπορεί να ανανεώνεται συνεχώς», τονίζει ο Sujatha Fernandes, κοινωνιολόγος του Queens College της Νέας Υόρκης, ο οποίος έχει έρευνήσει και γράψει για τις αστικά κοινωνικά κινήματα στη Βενεζουέλα.


«Δεν ψάχνουμε την αθανασία με το έργο μας. Η γκαλερί μας είναι στο δρόμο, και στόχος μας είναι να βάλουμε τους περαστικούς να σκεφτούν πριν εξαφανιστούν», είναι το μήνυμά τους.