Για τους λεξικογράφους,, είναι απλά το 15ο γράμμα του αγγλικού αλφαβήτου. Για τους σχεδιαστές είναι ένα τέλειο σχήμα για δημιουργία: ένας κόσμος, μια μπάλα, ένα δαχτυλίδι, ένας ήλιος, μία σελήνη, ένα ρολόι, μια πυξίδα, ένα πρόσωπο. Δεν είναι απλά ε΄να γράμμα – είναι κι ένας αριθμός, αν το μηδέν μετράει για αριθμός. Είναι μια συμπαγής σφαίρα ή ένας άδειος κύκλος.

Ο κύκλος είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο. Ή ίσως πιθανόν ένας μύθος. Ο Πλάτωνος υποστήριξε ότι ο τέλειος κύκλος υπήρχε μοναχά ως μια Μορφή, κάτι που μπορούμε να κατανοήσουμε αλλά δεν μπορούμε ποτέ να δούμε. Ένας κύκλος στον πραγματικό κόσμο είναι πάντα μια ατελής συνένωση πολλών σημείων. Από την άλλη, ο Giotto είχε τη φήμη ότι ήταν ικανός να σχεδιάσει έναν τέλειο κύκλο απλά με το χέρι του.

Το γράμμα Ο πρωτοεμφανίζεται στις αρχαίες σημιτικές γλώσσες, γύρω στο 1.000 π.Χ. ως σύμφωνο. Αργότερα, οι Έλληνες το πήραν και το έκαναν φωνήεν και απο εκεί πέρασε στο λατινικό αλφάβητο. Στη Βρετανία έφτασε περί τον 6ο με 7ο αιώνα, όταν οι Ρωμαίοι οργάνωσαν τα παλιά αγγλικά, όπως λέει ο επίτιμος καθηγητής γλωσσολογίας του πανεπιστημίου της Ουαλίας, David Crystal. Ακόμα και ο καθηγητής όμως δεν μπορεί να εξηγήσει την αέναη δημοτικότητα του Ο ως εικονογραφικό σύμβολο. «Όπως το γράμμα Χ, είναι ένα από τα λίγα γράμματα που διατηρούν την ίδια ακριβώς μορφή ως κεφαλαίο και ως πεζό, κάτι που επίσης έχει πολλαπλά νοήματα» λέει ο δρ. Crystal.

«Το Ο μπορεί να σημαίνει τόσα διαφορετικά πράγματα για κάθε άτομο», λέει ο Michael Johnson της σχεδιαστικής φίρμας johnsonbanks, που αποφεύγω να το χρησιμοποιώ στη δουλειά μου, «Είναι επίσης αυτάρκες, στατικό σχήμα, οπότε είναι αρκετά περιοριστικό. Είναι αυτό που συνοδεύει το Ο που διευκρινίζει το νόημα, όπως στο Ο2, είναι το 2 που εξηγεί την ιστορία». O Johnson επισημαίνει επίσης ότι το Ο είναι σπάνια ο τέλειος κύκλος που φανταζόμαστε, αφού συνήθως είναι οβάλ.

Πηγή: Guardian