Ο χρόνος φαίνεται να πάγωσε τη στιγμή που τα Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη και στρατεύματα εισέβαλαν στην παράκτια λωρίδα για να σταματήσουν την ρίψη ρουκετών. Ένας αποκλεισμός που επιβλήθηκε από το Ισραήλ και την Αίγυπτο για να απομονώσει τόσο την κυβέρνηση της Χαμάς, όσο και τη συντριπτική πλειοψηφία των αγαθών και των ανθρώπων από το να κινούνται μέσα ή έξω από αυτήν. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει καμια μέριμνα για την ανακατασκευή των κατεστραμμένων κτιρίων με χιλιάδες ανθρώπους να παρεμένουν άστεγοι καθώς έρχεται ο χειμώνας.

Με την ανθρωπιστική βοήθεια να προσπαθεί να αποτρέψει τη πείνα και τις ασθένειες, για τους ανθρώπους εδώ η πιο έντονη αίσθηση είναι αυτή της εγκατάλειψης. Οικονομία δεν υφίστατα,ι ενώ οι έξοδοι είναι κλειστές για εκείνους.

Χιλιάδες είναι οι ιστορίες που μπορεί κανείς να αφηγηθεί εδώ μετά τον πόλεμο και υπό το πρίσμα του αποκλεισμού. Η ισραηλινή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων B’Tselem αποφάσισε να κάνει κάτι για να τις κάνει γνωστές προς τα έξω, με κύριο στόχο το ισραηλινό κοινό. Μήνες πριν διένειμε βίντεο κάμερες σε 18 νέους στη Γάζα με σκοπό να μιλήσουν για την ζωή τους.

Όπως εξηγεί στη Τhe New York Times ο Sarit Michaeli, εκπρόσωπος της B’Tselem:”Η ιδέα ήταν να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να επικοινωνήσουν τους αγώνες τους, προκειμένου να καταπολεμήσουμε τον φόβο και τα στερεότυπα. Βρίσκονται μια ώρα μακρια με το αυτοκινήτο από το το Τελ Αβίβ, αλλά τόσο πολύ μακρύτερα για τους περισσότερους Ισραηλινούς”.

Το αποτέλεσμα είναι μια σειρά από μικρής διάρκειας υποτιτλισμένα βίντεο, τα οποία πραγματεύονται μια μεγάλη γκάμα θεμάτων: από την εργασία στις σήραγγες λαθρεμπoρίου στο αιγυπτιακό Σινά, το πώς τα καταφέρνουν οι τραυματίες μέχρι το προφίλ μιας ποδοσφαιρικής ομάδας κοριτσιών.

Η μεγαλύτερη ειδησεογραφική διαδικτυακή τοποθεσία του Ισραήλ, το Ynet, δημοσίευσε μόλις πέντε από τα βίντεο με τον τίτλο: “Γάζα: Μια ματιά στο εσωτερικό της.” Aκριβώς εξαιτίας της κατάστασης αυτής, όπου λίγοι από τη Γάζα καταφέρνουν να πρακολουθήσουν τα ισραηλινά ΜΜΕ, τη στιγμή που οι ισραηλινοί δημοσιογράφοι απαγορεύεται να εισέλθουν σ΄αυτήν, τα βίντεο αυτά φαίνεται να αποτελούν μια νέα προοπτική, ένα άνοιγμα τν συνόρων.

Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο Yael Golan, διευθυντής ειδήσεων του Ynet: “Σκεφτήκαμε ότι είναι πολύ σημαντικό να δείξουμε στο ισραηλινό κοινό στην άλλη πλευρά της σύγκρουσης.Με αυτά τα βίντεο έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε κάτι που κανονικά δεν μας επιτρέπεται να προβαλλούμε.”

Το πρώτο βίντεο του ιστότοπου, που ονομάζεται “Protest Song” (Τραγούδι Διαμαρτυρίας) του Mohammed Fares, δείχνει τον Ayman Maghmas, τραγουδιστή του συγκροτήματος Palestinian Rapperz, να εξηγεί σε ένα ακροατήριο στη Γάζα το ρόλο της rap και hip-hop ως μέσο διαμαρτυρίας. Ο κ. Maghmas, ο οποίος φοράει ένα μπλουζάκι που λέει στα αγγλικά ” Το hip-hop δεν είναι νεκρό. Ζει στην Παλαιστίνη, “έχασε τον πατέρα του στον πόλεμο και κάνει κατανοητό ότι ακριβώς όπως οι Αφρο-Αμερικανοί χρήσιμοποίησαν την ραπ μουσική για να καταγγείλουν την καταπίεση, έτσι και οι κάτοικοι της Γάζας, μέσω αυτής, μπορούν να εκφράσουν την ταλαιπωρία τους.

Στα αραβικά, αυτός και το συγκρότημα του τραγουδούν: ” Χέρια που καταστρέφουν και χτυπούν ένα μικρό παιδί που προσπαθεί να γλιτώσει από την υποδούλωση, από τον κατακτητή που ήρθε και κατέλαβε τη ζωή μας, που κατέστρεψε τα χρώματα της ελπίδας μας. Πότε θα έρθει η ημέρα, που θα ξυπνήσει η συνείδηση μας;”

Τα σχόλια κάτω από κάθε βίντεο δεν θα έλεγε κανείς πως είναι πάντα θετικά ( “Ynet, θα πρέπε να ντρέπεστε! Δίνετε βήμα στους εχθρούς μας!”), χωρίς ωστόσο να μην υπάρχουν καιτέτοια, όπως αυτό της Shoshana: «Είναι συγκινητικό να βλέπουμε τη ζωή στην άλλη πλευρά του τείχους. Πρόκειται για ανθρώπους σαν εμάς ».

Η 28χρόνη Awatif Aljadili, από τη Γάζα, εργάζεται ως παραγωγός στη τηλεόραση,και σχολιάζει πως ακριβώς αυτού τους είδους την απάντηση επιδιώκει. Το δικό της βίντεο της περιγραφεί το τρόπο με τον οποίο τα κατάφεραν δύο μαθητες που τραυματίστηκαν στον πόλεμο καθώς και το ταξίδι της σε ένα σχολείο θηλέων, με τις μαθήτριες να μιλούν για το πως μπορούν και θέλουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή, όπως όλα τα παιδιά στον κόσμο.

“Για πολύ καιρό πιστεύαμε ότι οι άνθρωποι έξω από τη Γάζα μας μισούνε, “είπε χαρακτηριστικά η κα Aljadil στη The New York Times. “Τότε συνειδητοποίησα ότι απλά δεν μας ξέρουν και πρέπει να φτάσουμε κοντά τους. Η ειρήνη μεταξύ των χωρών ξεκινά από τις καλές σχέσεις μεταξύ των πολιτών τους. Πρέπει να μιλήσουμε ο ένας με τν άλλο. Αλλά πολλοί εδώ φοβούνται να μιλήσουν με τους Ισραηλινούς, αφού θα κατηγορηθούν για κατασκοπία”.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βίντεο μεταφέρει τους θεατές μέσα σε τούνελ, μέσω των οποίων τα περισσότερα καταναλωτικά αγαθά εισέρχονται Γάζα. Οι νεαροί άνδρες όταν ρωτήθηκαν γιατί εργάζονται εκεί, εξήγησαν ότι δεν υπάρχει άλλη πηγή εργασίας, πρόσθετονταςότι πάντοτε προσεύχονται πρίν κατέβουν στις σήραγγες, εξαιτίας των πολλών ατυχημάτων και θανάτων που συμβαίνουν εκεί.

Ο δημιουργός του εν λόγω βίντεο, Rifaat Hamdia, είπε ότι ήθελε να δείξει στον κόσμο πως οι σήραγγες που πολλοί πιστεύουν πως αποτελούν την δίοδο λαθρεμπόριου όπλων της Χαμάς, στην πραγματικότητα είναι η πηγή βασικών αγαθών, όπως μαγειρικά έλαια και απορρυπαντικά.

Ο κ. Hamdia πήγε στις σήραγγες ο ίδιος κατά τη διάρκεια της μαγνητοσκόπησης, ενώ πρίν από ένα μήνα μέσα από αυτές ήρθε η σύζυγος του από την Ιορδανία.

Πηγή: Τhe New York Times