Η ηθοποιός Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, κόρη της Μπέτυς Λιβανού και του Γιώργου Πανουσόπουλου, οργανώνει μαζί με τις Κωνσταντίνα Πλακιά και Σόφι Μπαγδάτογλου  στην Αθήνα την αργεντίνικη Milonga  και μας την παρουσιάζει κάθε Κυριακή – αρχής γενομένης από την 11 Οκτωβρίου-  στο Faust ( Καλαμιώτου 11 και Αθηναϊδος).

Η Μαργαρίτα σπούδασε θέατρο στην Αγγλία και στη Δραματική σχολή Italia Conti Academy of Theatre and Dramatic Arts. Μετά περιόδευσε σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο καταλήγοντας στο Riverside Studios του Λονδίνου υποδυόμενη την Βιόλα στην 12η Νύχτα  και την Ιζαμπέλλα στα Ανεμοδαρμένα Ύψη. Μετά συνέχισε σπουδές υποκριτικής στο Λος Άντζελες και εν συνεχεία ταξίδεψε στο Μπουένος Άϊρες για να μελετήσει τανγκο!  

Και ξέρετε τι είναι η  Milonga; Φαντάζομαι πως όχι. Ούτε κι εγώ την ήξερα, μέχρι που μου την εξήγησε η Πανουσοπούλου, Για να μην σας κουράζω, πρόκειται για μια αργεντίνικη συνήθεια, όπου πας σε ένα χώρο που η ορχήστρα παίζει τάνγκο, κάθεσαι, παίρνεις το ποτό σου και το αργεντίνικο μενού σου αν θες και κοιτάζεις γύρω το περιβάλλον. Αν δείς καμιά ωραία κυρία ή κύριο και θες να χορέψετε τάγνκο μαζί, τότε τον κοιτάζεις. Εάν έχεις απάντηση στο βλέμμα σου, με τρόπο κάπως σταθερό, τότε σηκώνεσαι με θάρρος, πας και ζητάς χορό. Και τον έχεις τον χορό που ζητάς, διότι ο οπτικός αυτός τηλέγραφος είναι σαφής.

Εφτασε κάπως καθυστερημένη, βιαστική. Κάθησε ορμητική απέναντί μου άνοιξε μια από εκείνες τις τεράστιες γυναικείες τσάντες, έβγαλε τα τσιγάρα της και άρχισε απνευστί να μου εξηγεί το δρώμενο.

-Δεν είναι κάπως ενοχλητικό;

– Τι εννοείτε;

– Φοβάμαι πως είναι σαν εκείνα τα διαδραστικά θέατρα όπου οι ηθοποιοί θεωρούν πρέπον να σε τραβολογάνε στη σκηνή!

– Και αυτό δεν σας αρέσει φαντάζομαι!

– Καθόλου. Δεν είμαι ηθοποιός. Κάνω άλλη δουλειά.

– Εντάξει. Όμως η Milonga δεν είναι κάτι τέτοιο. Είναι, πώς να το πούμε, σαν ένα μεγάλο αργεντίνικο πάρτυ.

– Δηλαδή;

– Δείτε. Ας πούμε έρχεστε στην Milonga. Κάθεστε. Κοιτάζετε γύρω. Βλέπετε κάποια κυρία απέναντι που σας αρέσει και θέλετε να χορέψετε μαζί της. Την κοιτάζετε. Αν κι αυτή απαντήσει στο βλέμμα σας…

– Πώς να απαντήσει;

– Κάπως έτσι…σταθερά για μια στιγμή…τότε μπορείτε να πάτε να την ζητήσετε για χορό.

– Και αν πάω χωρίς να με κοιτάξει;

– Τότε θα την φέρετε σε δύσκολη θέση να σας αρνηθεί κι εσείς θα έρθετε σε δύσκολη θέση επίσης, γιατί θα γυρίσετε στο τραπέζι σας με ένα όχι…

– Δηλαδή πρόκειται ας πούμε για μαζικό φλερτ. Κάτι σαν τις χοροεσπερίδες παλιά που χορεύανε τάγνκο οι γονείς μας…

– Ναι, αλλά εκείνο δεν ήταν τάνγκο. Ήταν μια ευρωπαϊκή παραλλαγή για να ξεπεραστούν οι κοινωνικές συμβάσεις και να γίνει δεκτό να σε αγγίζει δημοσίως κάποιος!

– Με το κανονικό τάνγκο δεν σε αγγίζει δηλαδή;

– Ενώνονται τα σώματα στην καρδιά μόνον. Και όλο το υπόλοιπο είναι σε απόσταση, κυρίως οι λεκάνες. Ενώ στο ευρωπαϊκό συμβαίνει το αντίθετο. Τα ζευγάρια είναι ενωμένα στις λεκάνες. Αυτή είναι η διαφορά.

– Δεν είναι και προς θάνατον η διαφορά! Αν και συμφωνώ πως το κανονικό τάνγκο είναι πιο ερωτικό…

– Ναι. Και όχι σεξουαλικό…

– Κι εσείς, πως μπλέξατε μ’ αυτά;

– Όταν σπούδαζα υποκριτική στο Λονδίνο, με μύησε στο θέμα μια φίλη μου…

– Και μετά συνεχίσατε σπουδές στην Αμερική;

– Ναι. Στο Λος Άντζελες.

– Πως ήταν εκεί;

– Στο Λος Άντζελες; Χάλια. Είσαι ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου! Δεν μ’ άρεσε. Ίσως στη Νέα Υόρκη να είναι καλύτερα τα πράγματα…δεν έχω πάει ακόμα.

– Το Τέξας θα σας ταίριαζε!

– Ναι. Πράγματι. Μ’ αρέσει αυτή η ιδέα…είναι κόσμος σκληρός, αλλά αληθινός…

– Και στην Ελλάδα;

– Διάφορα, παραστάσεις, ταινίες, σειρές…και τώρα το τάνγκο στο Faust

– Νάρθω δηλαδή;

– Βεβαίως. Θα σας μάθουμε να χορεύετε και σε μερικούς μήνες θα είστε πολύ καλός.

– Μια φορά θάρθω. Πρέπει να μου τα μάθετε αμέσως…

Λένε, πως μπαίνοντας στο Faust νιώθεις πως βρίσκεσαι κάπου πολύ μακριά, ίσως και στην Αργεντινή. Καιρός είναι…

Έναρξη: 11 Οκτωβρίου
Κάθε Κυριακή, στο Faust (Καλαμιώτου 11 & Αθηναΐδος. Τηλ. 210 3234095)
15:00-19:00
Τιμή εισιτηρίου: 7 ευρώ με ρόφημα, κρασί ή μπίρα