Δεν θέλουν οι άλλοι να τους δουν μπερδεμένους ή αλαζονικούς. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κρύβονται πίσω από τέτοιους μηχανισμούς. Μερικές φορές λειτουργεί και αυτό καταλήγει να μπερδεύει τους γύρω τους.

Ο ναρκισσισμός είναι η εκτίμηση και ο εγωιστικός θαυμασμός των κατορθωμάτων του ίδιου του εαυτού. Ο παθολογικός ναρκισσισμός λοιπόν, είναι όταν ένα άτομο υπερεκτιμά τις δικές του ιδιότητες και επίσης έχει υπερβολική ανάγκη τον θαυμασμό των άλλων. Στην καρδιά αυτής της παθολογίας, βρίσκεται η ασυνείδητη δυσαρέσκεια του ίδιου του εαυτού.

Ο μεταμοντερνισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από άλλο ένα βήμα στη σκάλα για την εξατομίκευση του ατόμου, που είναι αφιερωμένο στην ναρκισσιστική αυτοεξυπηρέτηση και στους αδιάφορους καλειδοσκοπικούς συνδυασμούς.
– Lipovetsky-

Εκείνοι που έχουν διαστρεβλωμένο ναρκισσισμό, μπορεί να είναι πολύ καταστροφικοί. Στην επιθυμία τους να υποστηρίξουν τους εαυτούς τους, καταλήγουν να είναι χειραγωγητικοί, σκληροί ή καταχρηστικοί προς τους άλλους. Δεν το κάνουν συνειδητά. Ξεγελούν τον εαυτό τους για τη συμπεριφορά αυτή. Βάζουν τέτοιες μάσκες για να πείσουν τους εαυτούς τους και τους άλλους, ότι δεν είναι υπερβολικά υπερήφανοι. Ακολουθούν οι τρεις πιο τυπικές περιπτώσεις:

Ψευδής αυτοβελτίωση

Η ψεύτικη αυτοβελτίωση είναι μια από τις μάσκες που χρησιμοποιούν οι παθολογικοί ναρκισσιστές. Αποτελείται από την ανάληψη πρωτοβουλίας για εξέλιξη και ανάπτυξη, με μοναδικό στόχο την πρόκληση θαυμασμού, ζήλιας ή υποταγής, στους άλλους. Αυτή δεν είναι ειλικρινής προσπάθεια για να γίνει κανείς καλύτερος άνθρωπος.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του παθολογικού ναρκισσισμού, είναι ένα είδος αυτοεκτίμησης που οι εμπειρογνώμονες αποκαλούν ενδεχόμενη αυτοεκτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι τα συναισθήματα της αυτοεκτίμησης, δεν προέρχονται από γνήσια αγάπη του εαυτού. Αντ ‘αυτού, εξαρτώνται από την αξία που του αποδίδουν οι άλλοι.

Ως εκ τούτου, αυτοί οι τύποι ανθρώπων προσπαθούν να είναι οι καλύτεροι, ως μέσο για να πετύχουν κάποιο σκοπό. Ο απώτερος στόχος τους, είναι να επιβάλουν την επιθυμία τους στους άλλους. Θέλουν οι άλλοι να συμφωνούν μαζί με τα σχέδιά τους ή να αισθάνονται κατώτεροι. Κάτι που προδίδει τη μάσκα αυτή, είναι ότι εκείνοι που την φορούν, επανειλημμένα και δημοσίως καυχώνται για τις προόδους τους. Επίσης διαμαρτύρονται όταν οι άνθρωποι δεν τους παρατηρούν ή δεν τους επαινούν αρκετά.

Αυτοθυσία

Αυτή είναι μια από τις πιο δύσκολα αναγνωρίσιμες μάσκες του παθολογικού ναρκισσισμού. Έχει να κάνει με την ανάληψη πολλών ευθυνών που δεν είναι δικές τους, για να “βοηθήσουν” κάποιον άλλο. Οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε αυτή τη συμπεριφορά, μπορεί να φτάσουν ακόμη και στο σημείο να στερήσουν αγαθά ή και προνόμια από τον εαυτό τους και να περάσουν δύσκολες καταστάσεις για τους άλλους.

Το πρόβλημα είναι ότι η αληθινή πρόθεσή τους, δεν είναι το καλό των άλλων. Στόχος τους είναι να κάνουν τους άλλους να εξαρτώνται από αυτούς και να αποκτήσουν εξουσία. Η αυτοθυσία, τους επιτρέπει να φορούν αυτό το έμβλημα ευγένειας και γενναιοδωρίας. Ωστόσο, καλύπτουν πραγματικά ένα πολύ πιο εγωιστικό στόχο. Αυτό που πραγματικά θέλουν, είναι να κάνουν τους εαυτούς τους να φαίνονται ωραίοι.

Όπως και με την πρώτη μάσκα, αυτή μπορεί να αποκαλυφθεί σχετικά εύκολα. Ο ναρκισσιστής που φοράει αυτή τη μάσκα, δεν θα αργήσει να σας υπενθυμίσει όλα όσα έκανε για εσάς. Προσπαθούν να κάνουν εκείνους που «βοήθησαν» να αισθάνονται ένοχοι και να απαιτούν ειδική μεταχείριση. Δρουν σαν ανώτεροι προς τους άλλους ανθρώπους και παίζουν συχνά το θύμα.

Μεγαλειώδεις σκέψεις

Οι παθολογικοί ναρκισσιστές έχουν φαντασιώσεις για το πόσο σπουδαίοι είναι. Αρχικά, πιστεύουν πραγματικά ότι είναι καλύτεροι από γύρω τους. Συγκρίνονται συνεχώς με τους άλλους και καταλήγουν στην κορυφή. Πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι, πιο ανεκτικοί, πιο ικανοί σε όλα… (ακόμα κι αν δεν είναι).

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία αυτού του είδους των ατόμων, είναι ότι αισθάνονται ότι έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν. Με άλλα λόγια, έχουν ένα μόνιμο συγχωροχάρτι για εκνευρίζονται. Ο θυμός τους είναι ιερός. Αν «εκραγούν», είναι επειδή το προκάλεσαν οι άλλοι. Αν φωνάζουν, είναι επειδή δεν μπορούν να ανεχθούν πως οι γύρω τους είναι τόσο άδικοι σε κάποιο τόσο καλό όσο εκείνοι. Μόνο προσβάλλονται λόγω της αδικίας αυτής ή για κάποιον άλλον αξιοθαύμαστο λόγο.

Μερικές φορές καταφέρνουν να πείσουν τους άλλους ότι αυτό είναι αλήθεια. Ένα κλασικό παράδειγμα, είναι τα αφεντικά που κακομεταχειρίζονται τους υπαλλήλους τους, λόγω υποτιθέμενης επιθυμίας για βελτίωση. Μερικές φορές, ολόκληρες ομάδες ανθρώπων είναι θύματα αυτών των φαντασιώσεων μεγαλοπρέπειας.

Οι μάσκες του παθολογικού ναρκισσισμού είναι μηχανισμοί για την απόκρυψη του εγώ. Οι ναρκισσιστές δεν θέλουν να φαίνονται σαν τέτοιοι. Γι ‘αυτό χρησιμοποιούν μάσκες για να καλύψουν τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. Βαθιά, οι άνθρωποι που ενεργούν κατ’ αυτό τον τρόπο, υποφέρουν πολύ. Αυτό που χρειάζονται πάνω απ ‘όλα, είναι βοήθεια.

Πηγή: psychologynow.gr