Ελπίδες για την θεραπεία του διαβήτη δίνει μια νέα θεραπεία που δοκιμάστηκε επιτυχώς σε ποντίκια.

Σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2020, επιστήμονες κατάφεραν να  μετατρέψουν πολυδύναμα ανθρώπινα βλαστοκύτταρα σε παγκρεατικά Β-κύτταρα, ικανά να παράγουν ινσουλίνη. Όταν τα Β-κυταρα αυτά μεταμοσχεύτηκαν σε ποντίκια που έπασχαν από οξεία μορφή διαβήτη, οδήγησαν στην θεραπεία της νόσου.

«Τα ποντίκια αυτά είχαν μια πολύ οξεία μορφή διαβήτη με τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα τους να φτάνει τα 500 μιλιγκράμ ανά δεκατόλιτρο αίματος, επίπεδα που θα ήταν θανατηφόρα σε έναν άνθρωπο» εξηγεί ο μηχανικός Βιοϊατρικής Jeffrey R. Millman του Πανεπιστημίου της Ουασινκτον.

«Όταν δώσαμε στα ποντίκια τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη, μέσα σε διάστημα 2 εβδομάδων τα επίπεδα της γλυκόζης γύρισαν στα φυσιολογικά τους επίπεδα στα οποία παρέμειναν για αρκετούς μήνες» πρόσθεσε.

Τα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα είναι κενά, αδιαφοροποίητα κύτταρα που έχουν την δυνατότητα να εξελιχθούν σε άλλους τύπους κυττάρων που συναντιούνται σε ολόκληρο το σώμα. Στην περίπτωση του διαβήτη θα μπορούσαν εξελιχθούν σε β-κυταρα που παράγουν την ινσουλίνη, βοηθώντας τους διαβητικούς να ελέγξουν τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα τους.

Παρόμοιες έρευνες διεξάγονται σε εργαστήρια εδώ και δεκαετίες. Το 2016 η ίδια ομάδα ανακάλυψε τρόπο ώστε να παράγει κύτταρα παραγωγής ινσουλίνης που προέρχονταν από ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 που ανταποκρίνονταν στην γλυκόζη. Μερικά χρόνια αργότερα κατάφεραν να αυξήσουν τα επίπεδα της ινσουλίνης που παρήγαγαν τα Β-κυτταρα που παράγονταν από τα βλαστοκύτταρα.

Η τωρινή έρευνα κατάφερε να μειώσει τα “εκτός στόχου” κύτταρα που παράγονται από την διαδικασία. Σαν “εκτός στόχου” αναφέρονται τα κύτταρα που παράγονται από την διαδικασία εξέλιξης των βλαστοκυττάρων σε Β-κυτταρα και δεν είναι χρήσιμα στην θεραπεία. Αν και δεν είναι επικίνδυνα για τον οργανισμό δεν βοηθούν στην συγκεκριμένη θεραπεία.

Η νέα τεχνική που ανέπτυξαν φαίνεται ότι μειώνει σημαντικά τον αριθμό των “εκτός στόχου” κυττάρων.

Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι οι μεταγραφικοί παράγοντες που οδηγούν τα βλαστοκύτταρα να μετατραπούν σε Β-κυτταρα, συνδέονται με την κατάσταση του κυτοσκελετού των κυττάρων, μια δομή στήριξης στο εσωτερικό των κυττάρων που παίζει το ρόλο του σκελετού τους, η οποία αποτελείτε από μικρονημάτια διαφόρων πρωτεϊνικών ινών.

Μία από αυτές τις πρωτεΐνες είναι η λεγόμενη Ακτίνη που παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην λειτουργία, αλλά και στην διαφοροποίηση των κυττάρων. Ελέγχοντας την Ακτίνη και τον κυτοσκελετό, καθώς αυτή αποτελεί μέρος του, αυξάνεται ουσιαστικά ο αριθμός των χρήσιμων κυττάρων που προκύπτουν από την θεραπεία.

«Μπορέσαμε να δημιουργήσουμε περισσότερα Β-κύτταρα τα οποία λειτούργησαν σωστά για πάνω από ένα χρόνο στα πειραματόζωα» δήλωσε χαρακτηριστικά ερευνητής.

«Αντίθετα τα πειραματόζωα που δεν δέχτηκαν την μεταμόσχευση των κυττάρων, πέθαναν από τις σοβαρές επιπλοκές του διαβήτη» πρόσθεσε.

Αν και τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αρκετά ενθαρρυντικά, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι χρειάζονται πολλές έρευνες και μελέτες ακόμα μέχρι η θεραπεία αυτή να αρχίζει να εφαρμόζεται σε ανθρώπους.