Έρευνα επιστημόνων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης έδειξε ότι η χορήγηση ασπιρίνης σε δόσεις όχι άνω των 75mg επί καθημερινής βάσεως, απομακρύνει σημαντικά ένα ευρύ φάσμα συνήθως θανατηφόρων καρκίνων, κατά ποσοστό 25%. Τη μελέτη έφερε στο φως η ιατρική επιθεώρηση Lancet και μετέδωσε το κανάλι BBC.

Από την έρευνα προέκυψε ότι σε όσους ασθενείς χορηγούνταν ασπιρίνη είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο, ενώ ένα 10% αυτών είχε λιγότερες πιθανότητες να πεθάνει από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια συγκριτικά με όσους δεν έπαιρναν το σκεύασμα, γράφει άρθρο της Ελευθεροτυπίας.

Για τη διεξαγωγή της έρευνας, μελετήθηκε η επίδραση της ασπιρίνης σε 12.500 περίπου ασθενείς, ενώ η θεραπεία διήρκεσε από τέσσερα έως οχτώ χρόνια. Μάλιστα παρατηρήθηκε ότι οι θετικές επιδράσεις του φαρμάκου στους ασθενείς συνεχίζονταν μακροπρόθεσμα. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, καθηγητή Πίτερ Ρόθγουελ, ο κίνδυνος του θανάτου από τη νόσο του καρκίνου σε όσους συμμετείχαν στην έρευνα μειώθηκε κατά 20% σε περίοδο ερευνών 20 ετών.

Επίσης, η αντίστοιχη μείωση για περιπτώσεις εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και ενδεχόμενη κατάληξη του ασθενούς από αυτόν ανέρχεται στο 40%, για καρκίνο του πνεύμονα 30%, καρκίνο του προστάτη 10% και καρκίνο του οισοφάγου 60%.

Για τον καθηγητή, η καλύτερη ηλικία για να αρχίσει να λαμβάνει κάποιος καθημερινά ασπιρίνη είναι τα 45 – 50 έτη, ενώ διευκρινίζει ότι δεν είναι απαραίτητο όλοι οι υγιείς μεσήλικες να αρχίσουν να λαβαίνουν το σκεύασμα. Όσον αφορά το ενδεχόμενο εσωτερικής αιμορραγίας ανέφερε ότι ο κίνδυνος ήταν πολύ μικρός σε μεσήλικες ασθενείς, όμως δεν ίσχυε το ίδιο και για τις ηλικίες άνω των 75 ετών.

Πολύ υποσχόμενα και ενθαρρυντικά βρήκε τα αποτελέσματα της έρευνας η Βρετανική Αντικαρκινική Εταιρεία ενώ τονίζει ιδιαίτερα ότι μια τέτοια πρακτική πρέπει οπωσδήποτε να συνοδεύεται από συμβουλή γιατρού. Αλλά και ο καθηγητής Πίτερ Ελγούντ από το πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, που συμμετείχε σε μέρος των ερευνών, επισήμανε ότι η ασπιρίνη δεν είναι πανάκεια και πως ο κόσμος θα πρέπει κυρίως αλλάξει τον τρόπο ζωής του όπως τη διατροφή του, ενώ σημαντική παράμετρο χαρακτήρισε την άθληση.