Το 2019 κυκλοφόρησαν στις εγχώριες κινηματογραφικές αίθουσες, είκοσι μεγάλου μήκους, ελληνικές ταινίες μυθοπλασίας. Σε μία αξιοπρεπή χρονιά για τον εγχώριο Κινηματογράφο και παρά τις δύσκολες συνθήκες, το Ελληνικό Σινεμά δηλώνει παρών με μία αξιόλογη κινηματογραφική σοδειά. Από αυτές, διαλέξαμε και παρουσιάζουμε τις πέντε καλύτερες.

5. «Η Δουλειά της» (Her Job – 2018) του Νίκου Λαμπότ (Ελλάδα, Γαλλία, Σερβία)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 28 Φεβρουαρίου

Λίγο πριν τα 40 η Παναγιώτα, μια σχεδόν αναλφάβητη νοικοκυρά και μητέρα δύο παιδιών, θα χρειαστεί να αναζητήσει για πρώτη φορά δουλειά, όταν ο άντρας της χάσει τη δική του. Έχοντας ελάχιστα εφόδια θα προσληφθεί για λογαριασμό μιας ιδιωτικής εταιρείας καθαρισμού σ’ ένα νέο πολυκατάστημα. Εκεί, παρά τις συνθήκες εκμετάλλευσης και εργασιακής απαξίωσης, θα βιώσει μια πρωτόγνωρη αίσθηση οικονομικής και συναισθηματικής ανεξαρτησίας και θα σταθεί για πρώτη φορά στα πόδια της. Ό,τι κι αν ακολουθήσει από κει και μετά, εκείνη δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…

«Η «Δουλειά της» είναι μια προσωπική ματιά πάνω σε μια γυναίκα που λίγο πολύ θα θυμίσει στον καθένα κάτι οικείο. Ακολούθησα σε όλη την πορεία έναν γνώμονα: να διακρίνω και να μεταδώσω το συναίσθημα που βιώνει μια γυναίκα φοβισμένη, σχεδόν αναλφάβητη αλλά συγχρόνως ρομαντική και καλοπροαίρετη, όταν έρχεται αντιμέτωπη με τέτοιες εξαντλητικές και ταπεινωτικές καταστάσεις που θα περίμενε κανείς να τη λυγίσουν και να την κάνουν να γυρίσει «πίσω στην κουζίνα της». Ενδεχομένως κάποιος να εκνευριστεί, ή να τη λυπηθεί ή να θέλει να της φωνάξει “ξύπνα”. Παραδόξως η Παναγιώτα προχωρά αθόρυβα σε αντίθετη τροχιά απ’ τον υπόλοιπο κόσμο, σε μια πορεία ανοδική! Ζει δηλαδή ενός τύπου χειραφέτηση στα 38 της χρόνια, ξεφεύγει από την μονοτονία του σπιτιού και βρίσκει νέο νόημα στη ζωή. Για να συμπορευτώ με τον συναισθηματικό κόσμο της Παναγιώτας αποφάσισα ότι σε αυτήν την ταινία οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκονται πάντα σε πρώτο πλάνο. Ο θεατής ανακαλύπτει στον ίδιο χρόνο με την ηρωίδα τις εξελίξεις. Εξελίξεις που αλλοιώνουν βήμα βήμα, ανεπαίσθητα και σταθερά την πορεία της…» – Νίκος Λαμπότ

Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, η ταινία του Νίκου Λαμπότ «Η Δουλειά της», διαθέτει ως πρωταγωνίστρια την Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, η οποία επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη, παραδίδοντας μια ακόμη σπουδαία ερμηνεία, ανεπιτήδευτη, οικεία και βαθιά ουσιαστική. Μία ταινία η οποία προβλήθηκε στο Διαγωνιστικό Τμήμα του 59ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας. Το φιλμ είναι ουσιαστικά ένας φόρος τιμής σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που συνεχίζουν να προχωράνε ακόμα κι όταν όλα γύρω τους καταρρέουν.

4. «The Waiter» (2018) του Στηβ Κρικρή (Ελλάδα)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 4 Απριλίου

Ο Ρένος είναι ένας επαγγελματίας σερβιτόρος που βιώνει μια απλή και ήσυχη ζωή, μοναχικός και σχολαστικός παρατηρητής με ιδιαίτερη αδυναμία στα φυτά. Η καθημερινότητά του όμως θα διαταραχθεί όταν θα βρεθεί αντιμέτωπος με την εξαφάνιση του γείτονά του, Μίλαν. Δύο σκοτεινοί χαρακτήρες, ο «Ξανθός» και η Τζίνα, μπλεγμένοι με τον Μίλαν, θα παρασύρουν τον Ρένο σε μια σειρά ακραίων γεγονότων. Ο Ρένος, αμφισβητώντας την ιερή του ρουτίνα, θα δοκιμάσει την ικανότητα και την προθυμία του να αλλάξει τη ζωή του πάνω σε θέματα αγάπης και θανάτου. Σχέσεις θα δημιουργηθούν, μυστικά θα μοιραστούν και η εμπιστοσύνη θα αμφισβητηθεί. Θα μπορέσει ο Ρένος να ακολουθήσει;

Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Νέα Υόρκη στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τοποθετημένο στην Αθήνα του σήμερα, το «The Waiter» είναι μία σπουδή πάνω στην ανθρώπινη φύση. Ένα υπαρξιακό neo noir φιλμ και μία ιστορία δολοφονίας, δοσμένη μέσα από τα μάτια του (εκ)κεντρικού χαρακτήρα, Ρένου. Προσεγμένη ταινία, με καλή σκηνοθεσία, όμορφη φωτογραφία και δύο αξιόλογες ερμηνείες από τους βασικούς πρωταγωνιστές, τον Άρη Σερβετάλη και τον Γιάννη Στάνκογλου. Το «The Waiter» αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Στηβ Κρικρή και πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στο πλαίσιο του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου τιμήθηκε με το Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου Έλληνα σκηνοθέτη, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Παράλληλα η ταινία απέσπασε έξι Υποψηφιότητες στα Βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Διαβάστε επίσης:
Άρης Σερβετάλης και Γιάννης Στάνκογλου στο «The Waiter» του Στηβ Κρικρή

3. «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» (The Miracle of the Sargasso Sea – 2019) του Σύλλα Τζουμέρκα (Ελλάδα, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 21 Νοεμβρίου

Μετά την «Έκρηξη» και τη «Χώρα Προέλευσης», ο Σύλλας Τζουμέρκας επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία: «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών». Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο τμήμα Panorama του 69ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ενώ η ελληνική της πρεμιέρα έγινε στο επετειακό 60ό Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Στο επίκεντρο της ταινίας, δύο γυναίκες, μια αστυνομικός, πρώην στέλεχος της αντιτρομοκρατικής και μια εργάτρια σε εργοστάσιο παραγωγής χελιών, που ζουν σε μια επαρχιακή πόλη στη Δυτική Ελλάδα. Όταν μια μυστηριώδης αυτοκτονία θα ανατρέψει τα δεδομένα στην μικρή πόλη και θα πυροδοτήσει έναν άγριο κύκλο βίας, οι ζωές των δύο γυναικών, που μέχρι χθες αγνοούσαν η μία την ύπαρξη της άλλης, θα αρχίσουν να συγκλίνουν. Δεν το ξέρουν ακόμη, αλλά από τη συνάντησή τους μπορεί να κρέμεται η σωτηρία τους.

Ο Σύλλας Τζουμέρκας ξανασυνεργάζεται για τους δύο κεντρικούς γυναικείους ρόλους με την Αγγελική Παπούλια και τη Γιούλα Μπούνταλη, πρωταγωνίστριες της «Έκρηξης» και της «Χώρας Προέλευσης», αντίστοιχα. Γύρω τους, τα πρόσωπα της σκοτεινής κοινότητας ερμηνεύουν οι: Χρήστος Πασσαλής, Αργύρης Ξάφης, Θανάσης Δόβρης, Λαέρτης Μαλκότσης, Μαρία Φιλίνη, Κρίστιαν Κουλμπίντα, Μιχάλης Μαθιουδάκης, Μιχάλης Κίμωνας, Θάνος Τοκάκης, Λαέρτης Βασιλείου, Άλκηστις Πουλοπούλου και Κατερίνα Χέλμη.

Το σενάριο της ταινίας συνυπογράφουν η Γιούλα Μπούνταλη, με τον Σύλλα Τζουμέρκα, στην τρίτη τους κινηματογραφική συνεργασία, ενώ στο πρωτότυπο σάουντρακ, συμπράττουν τρεις ετερόκλητοι καλλιτέχνες: ο Σουηδός Jean-Paul Wall, οι σταθεροί συνεργάτες του Τζουμέρκα drog_A_tek, και ο Φοίβος στην πρώτη του συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία. Το «Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών», είναι ένα έντονο και προκλητικό δραματικό θρίλερ, για την χαμένη αξιοπρέπεια, τη λύτρωση, αλλά και τα μυστικά που κρύβονται στους βάλτους. Αυτή είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του αξιόλογου Έλληνα σκηνοθέτη, Σύλλα Τζουμέρκα.

Διαβάστε επίσης:
«Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών»: Μία ταινία για τη χαμένη αξιοπρέπεια και τη λύτρωση

2. «Τα Δάκρυα Του Βουνού» (The Mountain Tears – 2018) του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου (Ελλάδα)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 4 Απριλίου

Μια συντροφιά μαστόρων πέτρας, περιπλανιέται όπου υπάρχει δουλειά χτίζοντας σπίτια, γεφύρια, σχολεία και εκκλησίες. Υλικά τους οι πέτρες, τα δάκρυα του βουνού. Είναι και οι ίδιοι ορεσίβιοι, αλλά ο τόπος τους φτωχός, τους σπρώχνει να ξενιτευτούν για να ζήσουν. Όχι πολύ μακριά τους μαίνεται ο πόλεμος. Εξαιτίας του είναι αποκομμένοι απ’ τα χωριά τους σχεδόν δέκα χρόνια. Η προσπάθεια του πρωτομάστορα Μάρκου και των μαστόρων να επιστρέψουν σπίτι τους εξελίσσεται σε μια σκληρή και εξοντωτική Οδύσσεια. Από την Κίρκη και τους ασκούς του Αιόλου, μέχρι τη χώρα των Λωτοφάγων και τον Τειρεσία, οι ήρωες μας περιπλανιούνται με τις δυνάμεις τους να λιγοστεύουν.

Παράλληλα όμως γινόμαστε μάρτυρες, στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής. Συνθήκες οι οποίες μοιραία επηρεάζουν και καθορίζουν συχνά πυκνά τη στάση και τις ενέργειες των ηρώων μας. Στην προσπάθεια τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους καλούνται να επιβιώσουν απέναντι σε έναν αφιλόξενο τόπο, ενώ έρχονται αντιμέτωποι με καχύποπτους ανθρώπους, σκληροί κι εκείνοι σας τις πέτρες που λαξεύουν, σαν «Τα Δάκρυα Του Βουνού»…

Τα «Δάκρυα Του Βουνού» είναι ένα κινηματογραφικό σταυροδρόμι, όπου συναντούνται ο «Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, με το «Άφεριμ!» του Ράντου Ζούντε. Πρωταγωνιστεί η Ελλάδα μέσα από τα μοναδικά τοπία της. Μία χώρα κατεστραμμένη, η οποία προσπαθεί να επιβιώσει από τον εμφύλιο πόλεμο, με τον αγώνα για επιβίωση να είναι καθημερινός και δύσκολος. Υπέροχη φωτογραφία, εξαιρετική η μουσική σύνθεση βοηθά στην ατμόσφαιρα του έργου, με τους πρωταγωνιστές στην αναζήτηση ενός καλύτερου αύριου, με γνώμονα την ελπίδα. Η νέα ταινία μυθοπλασίας του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, κερδίζει δικαίως μία θέση στα καλύτερα φιλμ της τρέχουσας σεζόν και αξίζει πραγματικά να συναντήσει το κοινό της στην μεγάλη οθόνη. Μία σπάνιας ομορφιά δημιουργία και ταυτόχρονα μία σπουδή πάνω στην κινηματογραφική οικονομία του χώρου και του χρόνου.

Διαβάστε επίσης:
Μία ιδιαίτερη μεταφορά της Οδύσσειας: «Τα Δάκρυα του Βουνού» του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου

1. «Ευτυχία» (2019) του Άγγελου Φραντζή (Ελλάδα)
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 19 Δεκεμβρίου

Ένα κορίτσι, μικροπαντρεμένο, ταξιδεύει από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δύο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού, παίρνει την απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει, αλλά να τη ζήσει, όπως θέλει. Και τη ζει! Γράφει ακατάπαυστα σε ό,τι πιάνει το μελάνι, από χαρτοπετσέτες και κουτιά από τσιγάρα, μέχρι υπόλοιπα λογαριασμών. Καπνίζει, ερωτεύεται με πάθος, χαρτοπαίζει με θράσος σε πολυτελή σαλόνια, αλλά και σε παράνομα υπόγεια. Μία δασκάλα που γίνεται ηθοποιός στα μπουλούκια και στο θέατρο, μία ποιήτρια που γίνεται η μεγαλύτερη Ελληνίδα στιχουργός του λαϊκού τραγουδιού. Συνεργάζεται με όλες τις διάσημες μουσικές προσωπικότητες της χώρας, από τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Απόστολο Καλδάρα, έως τον Μανώλη Χιώτη, τον Αντώνη Ρεπάνη και τον Μάνο Χατζιδάκι, υψώνοντας θαρραλέα ανάστημα, σ’ έναν σκληρό και τυπικά ανδροκρατούμενο κόσμο.

Ο βραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής («Σύμπτωμα», «Ακίνητο Ποτάμι»), παρουσιάζει τη νέα του ταινία «Ευτυχία», βασισμένη στον ταραχώδη βίο και το σπουδαίο έργο που κληρονόμησε η ελληνική μουσική από τη μεγαλειώδη πένα της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Το φιλμ, σε σενάριο της Κατερίνας Μπέη, αντλεί έμπνευση από τα πάθη και τις αδυναμίες αυτής της πληθωρικής, αντισυμβατικής και πρωτοπόρου γυναίκας, που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο λαϊκό τραγούδι. Η μοναδική της προσωπικότητα αποτυπώθηκε στους στίχους της που έγιναν μερικές από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες, όπως τα «Περασμένες μου αγάπες», «Όνειρο απατηλό», «Είμαι αϊτός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Η φαντασία», «Είσαι η ζωή μου», «Μαντουμπάλα», «Στ΄ Αποστόλη το κουτούκι», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Δύο πόρτες έχει η ζωή» («Το τελευταίο βράδυ μου»), «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι».

Ο ιδιοσυγκρασιακός σκηνοθέτης συναντά την ασυμβίβαστη «Ευτυχία» στο πρόσωπο της υπέροχης Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη και της μούσας του, Κάτιας Γκουλιώνη, που υποδύονται τη στιχουργό σε δύο διαφορετικές ηλικίες. Στο πλάι αυτής της καθαρόαιμης καλλιτέχνιδας στέκονταν οι πιο κοντινοί της άνθρωποι χάρη στους οποίους κατόρθωνε να ισορροπεί το δημιουργικό της δαιμόνιο  με την αιρετική -για την εποχή- προσωπικότητα και ζωή της. Τους ρόλους αυτούς αναλαμβάνουν οι Ντίνα Μιχαηλίδου, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Θάνος Τοκάκης, Παύλος Ορκόπουλος, Ευαγγελία Συριοπούλου, Λίλα Μπακλέση, Ευγενία Σαμαρά και Γιάννης Δρακόπουλος. Γνωστές προσωπικότητες του καλλιτεχνικού κόσμου της εποχής ζωντανεύουν μέσα από ένα επιτελείο γνωστών ηθοποιών, όπως οι Ανδρέας Κωνσταντίνου, Αντώνης Λουδάρος, Κρατερός Κατσούλης, η Ματθίλδη Μαγγίρα, Χρύσα Ρώπα, Χάρης Μαυρουδής, Λεωνίδας Κακούρης, Κατερίνα Διδασκάλου και ο τραγουδοποιός Φοίβος Δεληβοριάς.