Μετά την Κινηματογραφική Ανασκόπηση του 2014, αλλά και την παρουσίαση των δέκα ταινιών που ξεχωρίσαμε για τη χρονιά που ολοκληρώθηκε, στο σημερινό μας αφιέρωμα προσπαθούμε να ατενίσουμε το νέο έτος με αισιοδοξία και παρουσιάζουμε αναλυτικά, έντεκα από τις ταινίες που θα συζητηθούν κατά την κυκλοφορία τους στις Κινηματογραφικές Αίθουσες. Αρκετές εξ αυτών είχαμε την ευκαιρία να τις απολαύσουμε ήδη σε κάποιο Φεστιβάλ.

Φέτος η τελετή απονομής για τα 72α βραβεία της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών – γνωστότερα ως Χρυσές Σφαίρες – θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 11 Ιανουαρίου, πριν ακόμα ανακοινωθούν οι υποψηφιότητες των βραβείων Όσκαρ, που έχουν οριστεί για τις 15 Ιανουαρίου. Το γεγονός αυτό αλλάζει τις μέχρι τώρα ισορροπίες και επηρεάζει άμεσα και τις κυκλοφορίες των ταινιών στις Αίθουσες. Ήδη για το πρώτο τρίμηνο του 2015 έχουν προγραμματιστεί να προβληθούν πολλές και καλές ταινίες:

«Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας» (Birdman or The Unexpected Virtue of Ignorance) του Αλεχάντρο Γκονζάλεθ Ιναρίτου
Διανομή: Odeon

Ο σπουδαίος Μεξικανός δημιουργός Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου, σκηνοθέτης των επιτυχημένων ταινιών «Babel» και «Amores Perros», επιστρέφει με μία συναρπαστική μαύρη κωμωδία, για την ιστορία του άλλοτε διάσημου ηθοποιού Ρίγκαν Τόμσον στην προσπάθειά του να ανεβάσει ένα έργο στο Μπρόντγουεϊ. Ο ηθοποιός αυτός – τον οποίον υποδύεται ο Μάικλ Κίτον – ελπίζει πως με το παράτολμο ανέβασμα ενός υποσχόμενου θεατρικού έργου, θα καταφέρει μεταξύ άλλων να αναβιώσει την άλλοτε συναρπαστική και σπουδαία καριέρα του, αποδεικνύοντας τελικά στους γύρω του ότι δεν είναι ένας ακόμη ξοφλημένος πρώην χολιγουντιανός αστέρας…

«Η ίδια η ταινία είναι ένας συνασπισμός διαφορετικών εγωισμών. Όχι μόνο των ηθοποιών, του σκηνοθέτη, του κάθε τμήματος και οποιουδήποτε εμπλέκεται. Όλοι έχουν κάτι να πουν και έχουν άποψη και μια δημιουργική ιδέα. Η δουλειά μου ως σκηνοθέτης, τουλάχιστον να μιλήσω για μένα, είναι να τις βγάζω από τη μέση, να τις διαχειρίζομαι και να κρατώ ό,τι καλύτερο υπάρχει σ’ αυτές τις ιδέες. Να τις προκαλώ, να βγάζω το καλύτερο από αυτές, να τις συνδυάζω και να καθοδηγώ τους πάντες, έτσι ώστε να μην χανόμαστε μέσα στις τόσες πολλές φωνές» δηλώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου.

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Σεπτέμβριο στο Διαγωνιστικό Τμήμα του 71ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας όπου και απέσπασε τέσσερα βραβεία (Future Film Festival Digital Award, Leoncino d’Oro Agiscuola Award, Nazareno Taddei Award και Soundtrack Stars Award). Παράλληλα το φιλμ του Ιναρίτου οδηγεί και την κούρσα στις επερχόμενες Χρυσές Σφαίρες, καθώς βρίσκεται μόνο στην κορυφή με επτά υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων στις Κατηγορίες: Καλύτερη Ταινία – Κωμωδία ή Μιούζικαλ, Ά Ανδρικό – Κωμωδία ή Μιούζικαλ (Μάικλ Κίτον), Β’ Ανδρικό (Έντουαρτ Νόρτον), Β’ Γυναικείο (Έμα Στόουν), Σκηνοθεσίας και Σεναρίου, για τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου.

«The Cut» (2014) του Φατίχ Ακίν
Διανομή: Rosebud 21

Μεταφερόμαστε στο Μαρντίν, το 1915: Μία νύχτα, η Τουρκική αστυνομία συλλαμβάνει όλους τους Αρμένιους άντρες. Ανάμεσα τους βρίσκεται και ο νεαρός σιδεράς Ναζαρέτ Μανουγκιάν (τον υποδύεται ο Ταχάρ Ραχίμ / Tahar Rahim) που αναγκάζεται να αποχωριστεί την οικογένειά του με τη βία. Αφού καταφέρνει να επιβιώσει από τη φρίκη της γενοκτονίας, χρόνια αργότερα ο Μανουγκιάν πληροφορείται ότι οι δίδυμες κόρες του είναι ζωντανές. Ακολουθώντας τα ίχνη τους οδηγείται, από τις ερήμους της Μεσοποταμίας, στην Αβάνα της Κούβας και από εκεί στα άγονα λιβάδια της Βόρειας Ντακότα των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατά τη διάρκεια της Οδύσσειάς του θα συναντήσει πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Από αγγελικούς και φιλάνθρωπους, μέχρι τον διάβολο με ανθρώπινη μορφή…

Αν και δυστυχώς ο Φατίχ Ακίν δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στο 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο – όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί – ωστόσο η νέα δημιουργία του ιδιαίτερα αγαπητού και στο ελληνικό κοινό, Γερμανού σκηνοθέτη Τουρκικής καταγωγής, προβλήθηκε με επιτυχία στο Φεστιβάλ, στις Ειδικές Προβολές του Τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες. Μία ταινία που μας μεταφέρει πίσω στο 1915 και ουσιαστικά πραγματεύεται το δύσκολο και ευαίσθητο θέμα της Γενοκτονία των Αρμενίων.

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Σεπτέμβριο του 2014 στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ της Βενετίας. Στο φιλμ, πρωταγωνιστεί ο σπουδαίος Γαλλο-Αλγερινός ηθοποιός Ταχάρ Ραχίμ (A Prophet – 2009, Το Παρελθόν – 2013), ο οποίος εδώ ερμηνεύει με στωικότητα έναν Αρμένιο σιδερά που ταξιδεύει κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο για να βρει τις δύο κόρες του, τις οποίες έχασε, μετά τις σφαγές και τη συστηματική βία που άσκησαν οι Τούρκοι στον Αρμένικο πληθυσμό. Περισσότεροι από ενάμιση εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την περίοδο…

Το φιλμ «The Cut» (2014), ολοκληρώνει παράλληλα και την τριλογία του Φατίχ Ακίν: «Αγάπη, Θάνατος και Διάβολος» (Love, Death and the Devil). Πρώτο μέρος της οποίας αποτελεί η καταπληκτική ταινία “Μαζί Ποτέ” (Head-On / Gegen die Wand – 2004) που τιμήθηκε με την Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Ακολούθησε η επίσης πολύ καλή ταινία του Ακίν, “Η Άκρη του Ουρανού” (The Edge of Heaven – Auf der anderen Seite) που τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου, αλλά και με το Οικουμενικό Βραβείο, στο Φεστιβάλ των Καννών.

«Leviathan» του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ
Διανομή: Spentzos και Seven Films

Ο Κόλια ζει σ’ ένα μικρό χωριό κοντά στη θάλασσα Μπάρεντς στη Βόρειο Ρωσία. Έχει ένα ιδιόκτητο συνεργείο αυτοκινήτων δίπλα στο σπίτι του, όπου ζει με τη νεαρή γυναίκα του, Λίλια, και τον Ρόμα, γιο του απ’ τον προηγούμενό του γάμο. Ο Βαντίμ Σελεβγιάτ, ο δήμαρχος της πόλης, θέλει να του πάρει την επιχείρηση, το σπίτι και τη γη. Πρώτα προσπαθεί να τα εξαγοράσει, αλλά ο Κόλια δεν αντέχει να χάσει ό,τι έχει και δεν έχει – όχι μόνο τη γη, αλλά και την ομορφιά που τον περιβάλλει από τη μέρα που γεννήθηκε. Κι έτσι, ο Βαντίμ Σελεβγιάτ αρχίζει να γίνεται πιο επιθετικός…

Μία τραγική δραματική ιστορία διαπλοκής και διαφθοράς σε μία συντηρητική Ρωσία, με αναγωγές στην Παλαιά Διαθήκη. Ένα φιλμ που προβλήθηκε τον Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών κι έκτοτε αποτελεί θέμα συζήτησης όπου κι αν παρουσιάστηκε. Το «Λεβιάθαν» του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ, προβλήθηκε στις Ειδικές Προβολές του Τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες στο πλαίσιο του 55ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Η ταινία αποτελεί την Επίσημη Υποψηφιότητα της Ρωσίας για την Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία στα επικείμενα 87α Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

«Selma» της Άβα Ντιβερνέ
Διανομή: Odeon

Το φιλμ καταγράφει τρεις μήνες από το 1965, όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε οργανώσει διαδήλωση για το δικαίωμα ψήφου των Αφροαμερικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την ίδια χρονιά ψηφίζεται ο «Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων» που εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιβάλλει την απάλειψη των φυλετικών διακρίσεων. Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Τέσα Τόμσον, Ντέιβιντ Ογιέλοβο, Τζιοβάνι Ρίμπιζι, Τιμ Ροθ, Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ, Τομ Γουίλκινσον, Αλεσάντρο Νίβολα και η Όπρα Γουίφρεϊ, η οποία συνυπογράφει και την παραγωγή.

Οι ηθοποιοί της ταινίας δηλώνουν ότι πρόκειται για μία ιστορική ταινία, που ρίχνει φως στους σύγχρονους αγώνες για τα πολιτικά δικαιώματα που άλλαξαν την Αμερική: «Όταν είδα τις πρώτες σκηνές της ταινίας μου φάνηκε ότι έβλεπα το Φέργκιουσον. Είμαστε ένα έθνος που έχει λόγω της ιστορίας του πολλά προβλήματα. Πρέπει πάντα να ρίχνουμε το βλέμμα μας σε αυτά και να προσπαθούμε να τα καταλάβουμε.» – Τέσα Τόμσον

Η ταινία έχει ήδη επιλεγεί από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (American Film Institute – AFI) ως μία από τις δέκα καλύτερες δημιουργίες του 2014, ενώ έχει αποσπάσει και τέσσερις υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες, στις Κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Τραγουδιού (Glory, των Τζον Λέτζεντ, Common), Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Άβα Ντουβερνάι) και Καλύτερου Ά Ανδρικού Ρόλου – Δράμα (Ντέιβιντ Ογιελόουο).

«Whiplash» (2014) του Νταμιέν Σαζέλ
Διανομή: Feelgood Entertainment

Το φιλμ αφηγείται την ιστορία του 19χρόνου Άντριου που φιλοδοξεί να γίνει ο καλύτερος τζαζ ντράμερ της γενιάς του. Όμως ο ανταγωνισμός είναι σκληρός στο ωδείο του Μανχάταν, το οποίο θεωρείται ως το κορυφαίο μουσικό σχολείο της Ανατολικής Ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών. Η αποτυχία του πατέρα του ως συγγραφέα στοιχειώνει τον νεαρό, ο οποίος είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Παράλληλα θα πρέπει να αντεπεξέλθει και στην καθοδήγηση ενός ταλαντούχου, αλλά σκληρού δασκάλου…

Μετά το φιλμ «Guy and Madeline on a Park Bench» του 2009, ο σκηνοθέτης Νταμιέν Σαζέλ επιστρέφει με τη δεύτερη μεγάλου μήκους δημιουργία του. Μία εντυπωσιακή μουσική ταινία, που με οδηγό ένα εκπληκτικό soundtrack και συνταξιδιώτες τους Μάιλς Τέλερ (Miles Teller) και Τζ. Κ. Σίμονς (J.K. Simmons), ταξιδεύουμε σ’ ένα από τα πιο αξιόλογα φιλμ, που μας έρχονται από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.

Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της πέρσι τον Ιανουάριο στο Φεστιβάλ του Σάντανς, όπου και τιμήθηκε τόσο με το Μεγάλο Βραβείο, όσο και με το Βραβείο Κοινού της διοργάνωσης. Στη συνέχεια το «Whiplash» προβλήθηκε τον Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών στο τμήμα Queer Palm, ενώ στη χώρα μας είχαμε την ευκαιρία να το παρακολουθήσουμε τον Σεπτέμβριο στο επετειακό 20ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας.

«Winter Sleep» του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν
Διανομή: Ama Films

Ο Αϊντίν (Haluk Bilginer) είναι ένας συνταξιούχος ηθοποιός που έχει ανοίξει δικό του ξενοδοχείο σ’ ένα χωριό της Καππαδοκίας στην κεντρική Ανατολία. Πάμπλουτος, δεν έχει επαφή καθόλου με την πραγματική ζωή και τις δυσκολίες των ανθρώπων γύρω του. Ο ήρωας μας, είναι κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους του ξενοδοχείου του και οι μόνοι άνθρωποι τους οποίους συναναστρέφεται είναι η γυναίκα του και η αδελφή του, που υποφέρει από το πρόσφατο διαζύγιό της. Τον χειμώνα, καθώς το χιόνι αρχίζει να πέφτει, το ξενοδοχείο μετατρέπεται σε καταφύγιο, αλλά παράλληλα και σ’ ένα απομονωμένο μέρος όπου αναπόφευκτα πυροδοτούνται εντάσεις, παρεξηγήσεις και έχθρες.

Η «Χειμερία Νάρκη» (Winter Sleep – 2014) αποτελεί τη νέα δημιουργία του σπουδαίου Τούρκου δημιουργού Νουρί Μπίλγκε Τσεϋλάν (Μακριά, Κλίματα Αγάπης, Τρεις Πίθηκοι, Κάποτε Στην Ανατολία). Το φιλμ πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Μάιο στο επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών, όπου και τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα και το Βραβείο FIPRESCI της Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου. Στη χώρα μας η ταινία προβλήθηκε στο πλαίσιο του 55ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

«Mommy» του Ξαβιέ Ντολάν
Διανομή: Weird Wave

Ο Στιβ είναι ένας έφηβος με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα. Κανένα ίδρυμα δεν τον δέχεται. Η χήρα μητέρα του, προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον ταραχοποιό και βίαιο γιο της. Η Κάιλα, μία μυστηριώδης γειτόνισσα, προσφέρει τη βοήθειά της. Καθώς η συγκινητική παρουσία της γίνεται ολοένα και πιο έντονη, προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τη δική της ζωή.

Ο Ξαβιέ Ντολάν είναι ένας σκηνοθέτης – φαινόμενο του σύγχρονου σινεμά. Έχοντας ολοκληρώσει σε ηλικία 25 ετών, πέντε μεγάλου μήκους ταινίες, που έχουν όλες τους διαγωνιστεί στα σημαντικότερα Διεθνή Φεστιβάλ, από τις Κάννες μέχρι την Βενετία. Η νέα του δημιουργία «Mommy», πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 67ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, κερδίζοντας το Βραβείο της Επιτροπής, εξ ημισείας με τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ!

«Ο Χορός της Πραγματικότητας» (La danza de la realidad) του Αλεχάντρο Ζοντορόφσκι
Διανομή: Weird Wave

Τοκοπίγια. Μία πόλη στην οποία ο Ζοντορόφσκι έζησε για δέκα χρόνια ως παιδί. Παρακολουθούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, την υπερβάλλουσα επιρροή της μνήμης και τον ευφάνταστο εξωραϊσμό του δημιουργικού μυαλού του Αλεχάντρο Ζοντορόφσκι. Τα πάντα μπορεί να φαίνονται περίεργα στην αρχή, η πόλη και οι κάτοικοι είναι δοσμένα με υπερφυσικές και φανταστικές εκδοχές της πραγματικότητας, αλλά για όσους είναι ερωτευμένοι και για όσους είναι έτοιμοι να υποκύψουν στο ιδιοσυγκρασιακό σύμπαν του σκηνοθέτη. Το φιλμ «Ο Χορός της Πραγματικότητας» (La Danza De La Realilad) είναι ένα ποιητικό, βίαιο και ευαίσθητο θαύμα.

Ύστερα από 23 χρόνια απουσίας από την ενεργό δράση (The Rainbow Thief – 1990), ο 84χρονος Ζοντορόφσκι επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία, η οποία προβλήθηκε πέρσι τον Μάιο στο 66ο Διεθνές Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, και τον Νοέμβριο, στο 26ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Ένα φιλμ το οποίο ο ίδιος έχει βαφτίσει ως αυτοβιογραφικό και το οποίο ακροβατεί παροξυσμικά ανάμεσα στην αχαλίνωτη φαντασία και την πεζή πραγματικότητα.

«Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» (Adieu Au Langage) του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ
Διανομή: Weird Wave

Μία παντρεμένη γυναίκα κι ένας ανύμφευτος άντρας συναντιούνται. Αγαπιούνται, τσακώνονται, παλεύουν. Ένας αδέσποτος σκύλος κάνει βόλτα ανάμεσα στην πόλη και στην εξοχή. Οι εποχές περνούν. Ο άντρας κι η γυναίκα ξανασυναντιούνται. Ο σκύλος βρίσκεται ανάμεσά τους. Ο άλλος είναι μέσα στον έναν, ο ένας μέσα στον άλλον κι είναι τρεις. Ο πρώην σύζυγος καταστρέφει τα πάντα. Μια δεύτερη ταινία ξεκινά: ίδια σαν την πρώτη και πάλι όχι. Από το ανθρώπινο γένος περνάμε στη μεταφορά. Αυτό τελειώνει με γαυγίσματα και το κλάμα ενός μωρού. Εν τω μεταξύ, θα έχουμε δει κόσμο να μιλά για την αποκαθήλωση του δολαρίου, την αλήθεια των μαθηματικών και τον θάνατο ενός κοκκινολαίμη.

Ο 84χρονος πλέον Γκοντάρ, επιστρέφει πίσω από την κάμερα και παρουσιάζει το νέο του φιλμ διάρκειας 70 λεπτών, το οποίο έχει δημιουργηθεί με τη χρήση της τεχνολογίας του 3D. Η ταινία, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Μάιο στο 67ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών. Σ’ ένα Φεστιβάλ που γνωρίζει όσο λίγοι, η ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό όπου και απέσπασε το Βραβείο της Επιτροπής (εξ ημισείας με τον ταλαντούχο 25χρονο Καναδό σκηνοθέτη Ξαβιέ Ντολάν και την ταινία του «Mommy»), αρνούμενος όμως για μία ακόμη φορά να δώσει το παρών.

«Παζολίνι» του Αμπέλ Φεράρα
Διανομή: Strada Films

Νοέμβριος 1975. Σε μία διεφθαρμένη Ιταλία, όπου ο φόβος της αλήθειας και του πάθους βασιλεύει, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι – ο οποίος ολοκληρώνει το αριστούργημα του «SALO» – καταγγέλλει και επιτίθεται διαρκώς στους πολιτικούς της χώρας του, γράφοντας οργισμένα άρθρα, τα οποία τελικά τοποθετούν τη ζωή του σε κίνδυνο.

Μία βιογραφική ταινία για τις τελευταίες ημέρες του μεγάλου Ιταλού σκηνοθέτη Πιέρ Πάολο Παζολίνι και τη σύγχυση που επικρατεί σχετικά με τον θάνατό του. H νέα δημιουργία του Αμπέλ Φεράρα, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του 71ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας, κι έκτοτε ταξιδεύει στα σημαντικότερα διεθνή Φεστιβάλ, όπως του Τορόντο, του Σαν Σεμπαστιάν, της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου. Στο φιλμ πρωταγωνιστούν οι: Βαλέριο Μαστρανδρέα και Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, ενώ τον εμβληματικό Ιταλό σκηνοθέτη ενσαρκώνει ο αξιόλογος ηθοποιός, Γουίλεμ Νταφόε.

«Το Αλάτι της Γης» (The Salt of the Earth) των Wim Wenders, Juliano Ribeiro Salgado
Διανομή: Filmtrade

O Sebastião Salgado, είναι ένας από τους διασημότερους φωτογράφους στον κόσμο και διακρίθηκε για την ιδιαίτερα ανθρωποκεντρική ματιά στις εικόνες του. Γεννημένος στη Βραζιλία, έχει ταξιδέψει στις τέσσερις άκρες του πλανήτη, καταγράφοντας μια συνεχώς μεταβαλλόμενη ανθρωπότητα, από την Αφρική έως τη Σιβηρία, από την Ινδονησία ως το Ιράκ και την Τανζανία.  Έζησε κοντά σε ανθρώπους όλων των ειδών, καταστάσεις που οι περισσότεροι από εμάς μόνο να φανταστούμε μπορούμε και φωτογράφισε στιγμές από την ανθρώπινη δυστυχία.

Όταν όμως ο Sebastião Salgado αισθάνθηκε ότι η παρουσία του σε τέτοιες καταστροφές και η εμπειρία τόσο πολύ ανθρώπινου πόνου τον είχε εξαντλήσει ψυχικά, στράφηκε για γιατρειά στη φύση. Αναζήτησε να εξερευνήσει παρθένα εδάφη, άγρια ζώα και φυτά, μεγαλοπρεπή τοπία, σ’ ένα τεράστιο φωτογραφικό έργο, έναν φόρο τιμής στην ομορφιά του πλανήτη. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ δυο σκηνοθέτες, ο Wim Wenders και ο Juliano Ribeiro Salgado (γιός του Sebastião Salgado) μέσα από καταπληκτικές εικόνες, αποκαλύπτουν τη ζωή και το έργο αυτού του θρυλικού φωτογράφου και συνθέτουν ένα συγκινητικό αφιέρωμα σ’ έναν άνθρωπο με απαράμιλλο ταλέντο και μεγάλη σοφία. Το φιλμ παρουσιάστηκε στο 67ο Φεστιβάλ των Καννών στο πλαίσιο του “Un Certain Regard” (Ένα Κάποιο Βλέμμα), όπου και απέσπασε το Special Prize Award.