To «Μπλε Βελούδο» (Blue Velvet – 1986) αποτελεί την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του Ντέιβιντ Λιντς και μία από τις καλύτερες του Αμερικανού σκηνοθέτη. Τριάντα χρόνια μετά την πρεμιέρα του στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, το φιλμ επιστρέφει σε ψηφιακά αποκατεστημένη 4K κόπια και θα έχουμε την ευκαιρία να την ξαναθυμηθούμε την Κυριακή 2 Οκτωβρίου, στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας και στα πλαίσια ενός μικρού φόρου τιμής του Φεστιβάλ στον Γιώργο Τζιώτζιο, έναν από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του 70χρονου αισίως σκηνοθέτη.

Μπλε Βελούδο / Blue Velvet
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς
Σενάριο: Ντέιβιντ Λιντς
Ηθοποιοί: Κάιλ ΜακΛάχλαν, Ντένις Χόπερ, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Λόρα Ντερν
Μουσική: Άντζελο Μπανταλαμέντι
Χώρα: Η.Π.Α.
Έτος: 1986
Διάρκεια: 120 λεπτά
Κυριακή 2 Οκτωβρίου στις 21:30 στο Δαναός 1

Το Λάμπερτον, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας, είναι μια ηλιόλουστη, πληκτική, συνηθισμένη πόλη του αμερικανικού Νότου, γεμάτη αυλές με γρασίδι και παρτέρια, με μονότονη και ήσυχη ζωή. Όλα ξεκινούν, όταν ένας νεαρός άνδρας, ο Τζέφρι, ο οποίος έχει μόλις επιστρέψει στη γενέτειρά του για να επισκεφτεί τον άρρωστο πατέρα του, ανακαλύπτει μια μέρα ένα κομμένο ανθρώπινο αφτί σ’ ένα λιβάδι κοντά στο σπίτι του.

Όταν αρχίζει να το ψάχνει, από απλή περιέργεια, εκκινεί μια σειρά αλλόκοτων γεγονότων που αποκαλύπτουν το άλλο πρόσωπο της νυσταλέας κωμόπολης. Χωρίς καν να το καταλάβει, ο Τζέφρι θα μπλεχτεί σε μια ριψοκίνδυνη ιστορία απαγωγής, με πρωταγωνιστές μια τραγουδίστρια κι έναν ψυχωτικό εγκληματία, ο οποίος την εκβιάζει για να ικανοποιήσει τις σαδομαζοχιστικές του ορέξεις.

Έτσι, θα γλιστρήσει και θα παρασυρθεί σ’ έναν άλλον, ερεβώδη κόσμο, όπου επικρατούν η βία, ο φόβος, ο νοσηρός ερωτισμός και ο θάνατος. Προσπαθώντας να ξεδιαλύνει το μυστήριο, ο ήρωας θα περιπλανηθεί σε ένα εφιαλτικό, νυχτερινό τοπίο που τον φέρνει για πρώτη φορά σε επαφή με τη σκοτεινή πλευρά της πραγματικότητας, αλλά και του ίδιου του εαυτού του.

To «Μπλε Βελούδο» αποτελεί την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του Ντέιβιντ Λιντς και μία από τις καλύτερες του Αμερικανού σκηνοθέτη. Διαθέτοντας ένα μαγικό μουσικό σκορ (Άντζελο Μπανταλαμέντι), το φιλμ σηματοδοτεί την πλέον εμβληματική και χαρακτηριστική ταινία του Λιντς, που παράλληλα του χάρισε και μία οσκαρική υποψηφιότητα για τη σκηνοθεσία του. Πρωταγωνιστούν: Κάιλ ΜακΛάχλαν, Ντένις Χόπερ, Ιζαμπέλα Ροσελίνι και Λόρα Ντερν.

Ντέιβιντ Λιντς / David Lynch

Ο σπουδαίος Ντέιβιντ Λιντς, είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης του οποίου οι ταινίες διακρίνονται για τις ονειρικές τους εικόνες και τη σουρεαλιστική τους δομή, μέσω των οποίων ο καλλιτέχνης δημιουργεί μία ατμόσφαιρα μαγικού ρεαλισμού. Η βία, η εξωτερική δυσμορφία των χαρακτήρων καθώς και η παρατήρηση των κρυφών επιθυμιών των ηρώων του σκηνοθέτη, συνυπάρχουν συχνά πυκνά στις ταινίες του. Ο ίδιος, αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ως παιδί, μεγάλωσα σ’ ένα περιβάλλον με κομψά σπίτια, κατάφυτους δρόμους, μπλε ουρανούς, ξύλινους φράχτες, πράσινο γρασίδι και κερασιές. Όπως ακριβώς, δηλαδή, φαντάζεται κάποιος την μεσοαστική Αμερική. Αλλά οι κερασιές εκκρίνουν ένα πηχτό υγρό, το οποίο προσελκύει μαύρα, κίτρινα και ορισμένα κόκκινα μυρμήγκια γύρω του. Έτσι ανακάλυψα ότι, αν κανείς κοιτάξει λίγο πιο προσεχτικά αυτόν τον όμορφο κόσμο, θα βρει πάντα από κάτω κόκκινα μυρμήγκια. Επειδή μεγάλωσα σ’ έναν όμορφο κόσμο, οτιδήποτε άλλο ήταν μία αντίθεση…»

Ο Ντέιβιντ Λιντς γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1946 στη μικρή πόλη Μισσούλα στην πολιτεία Μοντάνα των Ηνωμένων Πολιτειών. Μεγάλωσε σε μία ήσυχη μεσοαστική οικογένεια, η οποία μετακινούνταν συχνά από πολιτεία σε πολιτεία λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα του.

Αρχικά ο Λιντς ήθελε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική κι έτσι παρακολούθησε μαθήματα σε διάφορες σχολές Καλών Τεχνών. Σε μία από αυτές ανακάλυψε την αγάπη του για τον κινηματογράφο, στον οποίο και τελικά αποφασίζει να αφοσιωθεί. Το 1971 μετακομίζει με την πρώτη γυναίκα του (Peggy Lynch) και την κόρη τους, στο Λος Άντζελες, όπου και σπουδάζει σκηνοθεσία στην σχολή του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (AFI).

Εκεί ο Λιντς γυρίζει τις πρώτες του μικρού μήκους ταινίες και δημιουργεί το προσωπικό του ύφος, διχάζοντας ωστόσο πολλές φορές κοινό και κριτικούς. Παράλληλα, σκηνοθετεί τηλεοπτικές σειρές, αλλά και διαφημιστικές καμπάνιες γνωστών εταιρειών.

Όπως ο ίδιος παραδέχεται, έχει επηρεαστεί περισσότερο από τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο, παρά από τον Αμερικάνικο. «[Οι ευρωπαϊκές ταινίες είναι που] σε καθηλώνουν και συνεπαίρνουν την ψυχή σου», έχει πει χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα, ο Λιντς έχει δηλώσει κατά καιρούς ότι θαυμάζει ιδιαίτερα την δουλειά των Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Φεντερίκο Φελίνι, Βέρνερ Χέρζοκ και Ζακ Τατί.

Η πρώτη του μεγάλου μήκους ήταν το “Eraserhead”, τα γυρίσματα του οποίου κράτησαν 4 χρόνια (1972-1976). Αυτή η ταινία προσέλκυσε το ενδιαφέρον του Μελ Μπρουκς, ο οποίος τον προσέλαβε για να κινηματογραφήσει το φιλμ “Ο Άνθρωπος Ελέφαντας”, το οποίο και χάρισε στον Λιντς την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη, καθώς και μία δεύτερη υποψηφιότητα για τη συμμετοχή του στο σενάριο – συνολικά η ταινία είχε οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ, χωρίς όμως να καταφέρει να αποσπάσει κάποιο χρυσό αγαλματίδιο.

Διαβάστε επίσης:
Πρώτες ταινίες σκηνοθετών που έγραψαν ιστορία

Η επόμενη ταινία του, το “Dune” του 1984, σε συνεργασία με τον Ντίνο Ντε Λαουρέντις, ήταν μία “καταστροφή”, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο δημιουργός. Αλλά ο Λιντς δεν πτοήθηκε. Το 1986 σκηνοθέτησε το ονειρικό “Μπλε Βελούδο”. Η ταινία προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και ο Λιντς για Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη, ενώ πολλοί την θεωρούν ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της τέχνης του.

Το 1990 ο Ντέιβιντ Λιντς διακρίθηκε και στον χώρο της τηλεόρασης με τη σειρά “Twin Peaks”, την οποία έκανε αργότερα και τηλεταινία (Ο Ύποπτος Κόσμος του Τουίν Πικς – 1992). Την ίδια χρονιά κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την “Ατίθαση Καρδιά”. Μετά από αυτή την επιτυχία ακολούθησαν οι κλασσικές πια δημιουργίες του: “Η Χαμένη Λεωφόρος” (1997) και το “The Straight Story” (1998), που κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου.

Διαβάστε επίσης:
Μία υπέροχη «Ατίθαση Καρδιά»

Εκτός από την ιδιότητα του ως σκηνοθέτης, ο Ντέιβιντ Λιντς έχει κατά καιρούς εκτελέσει καθήκοντα παραγωγού αλλά και ηθοποιού, ενώ παράλληλα ασχολείται με τον σχεδιασμό και τη ζωγραφική.

22ες Νύχτες Πρεμιέρας

To Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας ιδρύθηκε από την Κινηματογραφική Εταιρεία Αθηνών (Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία) με σκοπό να φωτίσει άγνωστες πτυχές του ποιοτικού ανεξάρτητου κινηματογράφου, να αναδείξει τις καλύτερες από τις μεγάλες ταινίες της σεζόν, προτείνοντάς τις στους θεατές και να γίνει η ιδανική εισαγωγή κάθε κινηματογραφικής σεζόν.

Η διοργάνωση περιλαμβάνει νέες ταινίες απ’ όλο τον κόσμο αλλά και από την Ελλάδα, τρία διαγωνιστικά τμήματα – μεταξύ των οποίων και ένα από τα ελάχιστα παγκοσμίως διαγωνιστικά τμήματα μουσικών ταινιών, το «Μουσική και Φιλμ» – ειδικά αφιερώματα, ντοκιμαντέρ και φυσικά ελληνικές ταινίες μικρού μήκους.

Διαβάστε επίσης:
Η νέα ταινία του Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν: «The Neon Demon»
Οι 20 ταινίες που ξεχωρίζουν στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας
«Το Σινεμά Αγκαλιάζει τις Μειονότητες»

Στην Κινηματογραφική Στήλη του Tvxs.gr παρακολουθούμε και φέτος από κοντά το πιο δημοφιλές κινηματογραφικό γεγονός της Αθήνας και σας μεταφέρουμε αναλυτικά τις προτάσεις μας, αλλά και κριτικές από τις ταινίες που θα προβληθούν στο 22o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου έως και την Κυριακή 2 Οκτωβρίου.