Μετά από μία επταετή απουσία από τα κινηματογραφικά πλατό, ο Χου Χσιάο Χσιέν, παρουσιάζει το 2015 το έργο του: «Η Σιωπηλή Δολοφόνος». Το φορμαλιστικό στολίδι του Ταϊβανέζου δημιουργού, μετατρέπει το παραδοσιακό είδος της ταινίας πολεμικών τεχνών σε εκστατικής δύναμης ποίηση. Προβάλλεται στο Ταινιόραμα 2019.

Στην Κίνα του 9ου αιώνα, μια καλόγρια απαγάγει ένα δεκάχρονο κορίτσι με σκοπό να τη μυήσει στις πολεμικές τέχνες και να την μετατρέψει σε ψυχρή δολοφόνο. Απώτερος στόχος η πάταξη της διαφθοράς. Όταν αποτύχει σε μία από τις αποστολές της, θα σταλεί πίσω στη γενέτειρα της για να σκοτώσει τον άντρα που προοριζόταν να παντρευτεί.

Μετά από 13 χρόνια εξορίας, πρέπει να αντιμετωπίσει την οικογένεια της, τις αναμνήσεις της και τα καταπιεσμένα της συναισθήματα. Θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον άντρα που αγαπά και τον ιερό σκοπό που πλέον υπηρετεί.

Η ταινία είναι τοποθετημένη στην Κίνα του 9ου αιώνα, προς τα τέλη της Δυναστείας των Τανγκ (618-907 μ.Χ. ). Η περίοδος είναι γνωστή για τα «τσουάνκι», ιστορίες στην κινέζικη γλώσσα με μυστικιστικά και φανταστικά στοιχεία.

«Έμαθα και αγάπησα τα τσουάνκι της Δυναστείας των Τανγκ όσο σπούδαζα, κι ονειρευόμουν για πολλά χρόνια να τα κινηματογραφήσω. Η «Σιωπηλή Δολοφόνος» είναι εμπνευσμένη από ένα από αυτά με τίτλο «Nie Yinniang». Η βασική ιδέα πηγάζει από εκεί. Η λογοτεχνία της εποχής πλημμυρίζει από λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής, θα μπορούσε κανείς να τις χαρακτηρίσει «ρεαλιστικές». Χρειαζόμουν κάτι περισσότερο όμως για την ταινία, και πέρασα πολύ χρόνο μελετώντας πως οι άνθρωποι αυτής της περιόδου, έτρωγαν, ντυνόντουσαν κτλ. Έδωσα πολύ μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, υπήρχαν δύο τρόποι που έκανε κανείς μπάνιο, αναλόγως την κοινωνική του θέση και οικονομική κατάσταση. Προσπάθησα να κατανοήσω και το πολιτικό πλαίσιο της ιστορίας. Ήταν μια χαοτική περίοδος, στην οποία η τοπική διοίκηση αμφισβήτησε την εξουσία των Τανγκ- κάποιες μάλιστα περιοχές προσπάθησαν να αποσχιστούν με τη βία. Παραδόξως, αυτές οι περιοχές είχαν δημιουργηθεί από την ίδια την αυτοκρατορία, όταν τις ενίσχυσε με στρατιωτικές φρουρές για προστασία από εξωτερικές απειλές.» – Χου Χσιάο Χσιέν

Η ταινία του καταξιωμένου δημιουργού Χου Χσιάο Χσιέν («Three Times» – 2005, «Flight of the Red Balloon» – 2007), πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 68ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών. Οι Αμερικανοί κινηματογραφιστές, Τζόελ και Ίθαν Κοέν, ήταν οι πρόεδροι της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ και παρέδωσαν το Βραβείο Σκηνοθεσίας στον καλλιτέχνη από την Ταϊβάν.

Η ελληνική πρεμιέρα του φιλμ, πραγματοποιήθηκε στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας. Η πιο ώριμη δημιουργία, ενός καταξιωμένου σκηνοθέτη, είναι ένα μαγικό ταξίδι που προκαλεί και αποπλανεί τον θεατή, με οδηγό την αισθητική της τελειότητα.

Η «Σιωπηλή Δολοφόνος» είναι μία ταινία πολεμικών τεχνών ή όπως αποκαλείται «wuxia» (γουσιά). Η λέξη «wuxia» που προέρχεται από τα συνθετικά γου και σιά, στην κυριολεξία σημαίνει ήρωας των πολεμικών τεχνών. Πρόκειται για είδος Κινεζικής μυθοπλασίας που συνήθως αφορά τις περιπέτειες των καλλιτεχνών της πολεμικής τέχνης στην αρχαία Κίνα. Αρχικά, ήταν μορφή λογοτεχνίας, αλλά έγινε δημοφιλής στην όπερα, τον κινηματογράφο και τα video games.

«Η «Σιωπηλή Δολοφόνος» ανήκει στο είδος των ταινιών «wuxia». Το Κινεζικό Σινεμά έχει συνδεθεί με αυτό το είδος για τόσο πολύ καιρό, αλλά για μένα ήταν ένα μακρύ ταξίδι προς την ωριμότητα. Όταν ήμουν παιδί στην Ταϊβάν το 1950, η σχολική μας βιβλιοθήκη είχε πάρα πολλά wuxia μυθιστορήματα. Τα λάτρευα, τα έχω διαβάσει όλα. Μου άρεσε επίσης πολύ να διαβάζω φανταστικές ιστορίες ξένων συγγραφέων όπως ήταν ο Ιούλιος Βερν. Φυσικά, υπήρχαν και οι wuxia ταινίες από το Χονγκ Κονγκ, γνωστές στη Δύση ως ταινίες κουνγκ-φου. Ήθελα κάποια στιγμή να δοκιμάσω το είδος κι εγώ, αλλά σε μια ρεαλιστική διατύπωση που ταιριάζει με το ταμπεραμέντο μου. Δεν είναι του στυλ μου να έχω μαχητές που πετάνε ή κάνουν πιρουέτες στον αέρα – δεν είναι ο τρόπος μου και δε μπορούσα να το κάνω έτσι. Προτιμώ τα πόδια μου στο έδαφος. Οι σκηνές μάχης στην ταινία έχουν τέτοιες αναφορές, αλλά δεν είναι ο πυρήνας του δράματος. Πέρα απ’όλα τα άλλα, πρέπει να σκεφτώ και τους ηθοποιούς μου. Ακόμη και με προστατευτικά και όλα τα μέτρα ασφαλείας, αυτές οι σκηνές είναι απαραιτήτως βίαιες. Η Σου Κι τελείωνε κάθε σκηνή μάχης καλυμμένη με μελανιές. Η μεγαλύτερη επιρροή μου είναι Ιαπωνικές ταινίες σαμουράι του Κουροσάβα κι άλλων σκηνοθετών, όπου πραγματική σημασία έχει η φιλοσοφία του να είναι κανείς σαμουράι, παρά οι ίδιες οι σκηνές δράσης. Είναι απλά το μέσο για το σκοπό.» – Χου Χσιάο Χσιέν

Ο σκηνοθέτης Χου Χσιάο Χσιέν, οκτώ χρόνια μετά την ταινία «Κυνηγώντας το Κόκκινο Μπαλόνι» (Flight of the Red Balloon – 2007), με πρωταγωνίστρια την Ζιλιέτ Μπινός, επιστρέφει με τη νέα του εντυπωσιακή δημιουργία: «Η Σιωπηλή Δολοφόνος» (The Assassin / Nie yin niang – 2015). Ο Κινέζος καλλιτέχνης μας προσφέρει ένα εικονοκλαστικό ταξίδι στα μυστικά της Έβδομης Τέχνης και παράλληλα μία από τις καλύτερες ταινίες που είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το 2015, επί της μεγάλης οθόνης.

Χου Χσιάο Χσιέν / Hsiao-Hsien Hou

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Τεχνών της Ταϊβάν, ο Χου Χσιάο Χσιέν εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη. Το 1980, σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Χαριτωμένο Κορίτσι» (Cute Girl), που είχε και εισπρακτική επιτυχία. Το 1984, η ταινία «The Boys from Fengkuei», ήταν η πρώτη του συνεργασία με τον Τσου Τιέν- Γουέν, ο οποίος έμελλε να γίνει ο μόνιμος σεναριογράφος του.

Ακολούθησαν τρεις πολύ προσωπικές ταινίες, εμπνευσμένες από την ίδια του τη ζωή: «Καλοκαίρι με τον Παππού» (A Summer at Grandpa ’s) (1984), «Μία Ιστορία της Ταϊπέι» (The Time to Live and the Time to Die) (1985, Βραβείο FIPRESCI, Φεστιβάλ Βερολίνου) και η «Σκόνη στον Άνεμο» (Dust in the Wind) (1986).

Το 1989, ο Χου Χσιάο Χσιέν τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας, για την ταινία του: «Η Πόλη της Θλίψης» (A city of Sadness). Πρόκειται για ένα πολιτικό δράμα, το πρώτο της τριλογίας του. Ακολούθησαν τα φιλμ «Ο Μάστορας του Κουκλοθέατρου (The Puppet Master) (1993, Βραβείο Επιτροπής, Φεστιβάλ Καννών) και «Καλοί Άνδρες, Καλύτερες Γυναίκες» (Good Men, Good Women) του 1995.

Το 1997 ο Χου Χσιάο Χσιέν σκηνοθέτησε το «Goodbye South, Goodbye», μία απεικόνιση της σύγχρονης Ταϊβάν και την επόμενη χρονιά το «Τα Λουλούδια της Σανγκάη» (Flowers of Shanghai). Το 2001, το φιλμ «Οι Εραστές της Χιλιετίας» (Millennium Mambo) σύστησε την ηθοποιό Σου Κι στον Δυτικό κόσμο. Το «Café του Έρωτα» (Cafe Lumiere) (2003), μνεία στον σκηνοθέτη Όζου Γιασουτζίρο, ακολούθησε το «Τρεις Στιγμές» (Three Times) (2005), μία φιλόδοξη ταινία για τρεις ερωτικές ιστορίες σε τρεις διαφορετικές χρονιές περιόδους και παράλληλα αποτέλεσε την έκτη ταινία του που επιλέχθηκε για τις Κάννες.

Δύο χρόνια αργότερα, σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «The Electric Princess House» για την 60η επέτειο του Φεστιβάλ Καννών (ανάμεσα τους και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος) και μαζί με άλλους τριάντα καταξιωμένους σκηνοθέτες ολοκλήρωσαν τη συλλογή «Chacun Son Cinema». Το 2008, η ταινία «Κυνηγώντας το Κόκκινο Μπαλόνι» (Flight of the Red Balloon), παρουσιάστηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών. Επέστρεψε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ, εφτά χρόνια αργότερα με τη «Σιωπηλή Δολοφόνο» (The Assassin) που όπως προείπαμε του χάρισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας.

Η Σιωπηλή Δολοφόνος / (The Assassin / Nie yin niang
Σκηνοθεσία: Χου Χσιάο Χσιέν / Hsiao-Hsien Hou
Σενάριο: Cheng Ah, T’ien-wen Chu, Hsiao-Hsien Hou, Hai-Meng Hsieh, Xing Pei
Πρωταγωνιστούν: Κι Σου, Τσεν Τσανγκ, Σατόσι Τσουμαμπούκι, Γιουν Ζου
Έτος Παραγωγής: 2015
Χώρα Παραγωγής: Ταϊβάν, Κίνα, Χονγκ Κονγκ, Γαλλία
Διάρκεια: 105 λεπτά
Την Παρασκευή 24 Μαΐου στις 18:00, στον Κινηματογράφο Άστυ, στο πλαίσιο του Ταινιοράματος 2019

Πληροφορίες:
Οι σημαντικότερες ταινίες που προβλήθηκαν και βραβεύτηκαν στα Φεστιβάλ Καννών, Βενετίας και Βερολίνου, αλλά κι εκείνες που έφτασαν μέχρι τα Όσκαρ, καθώς και κλασικά φιλμ, που εξακολουθούν να μας γοητεύουν, περιλαμβάνονται στη φετινή διοργάνωση του Ταινιοράματος. Επτά εβδομάδες προβολών, γεμάτες με 147 αξιόλογες ταινίες. Από την Πέμπτη 16 Μαΐου, μέχρι και την Τετάρτη 3 Ιουλίου, στον Κινηματογράφο Άστυ. 3 διαφορετικές προβολές καθημερινά με 1 εισιτήριο των 5 ευρώ, είναι το «τετράπτυχο» του φετινού Ταινιοράματος. Στον Κινηματογράφο Άστυ (Κοραή 4, Αθήνα – Μετρό Πανεπιστημίου).

Για το αναλυτικό πρόγραμμα ανατρέξτε στον σύνδεσμο: Tαινιόραμα 2019