Η παραμονή της Chloe στην Αθήνα πλησιάζει στο τέλος της. Ωστόσο η γνωριμία της με τον γοητευτικό Mickey την ωθεί να εγκαταλείψει την καριέρα της στην Αμερική και να προτιμήσει τη άγρια φωτογένεια της Αθήνας. Από τα στενά του ιστορικού κέντρου, μέχρι τα καλοκαιρινά bar των ελληνικών νησιών και από εκεί στα πάρτι και στην ατμοσφαιρική και πολυπολιτισμική Κυψέλη, το Monday του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου περιγράφει την ερωτική διάθεση και τα συναισθηματικά αδιέξοδα των ηρώων της, σε ένα αστικό road movie που κάνει κύκλους ανάμεσα στη Φωκίωνος Νέγρη και την πλατεία Συντάγματος.

Ads

Με αφορμή την ταινία που βγαίνει την Πέμπτη στους κινηματογράφους, ο Γιώργος Πυρπασόπουλος μίλησε στο tvxs.gr για τα γυρίσματα, την εμπειρία με ξένους ηθοποιούς, τον εγκλεισμό που έχει πλήξει ανεπανόρθωτα τους καλλιτεχνικούς κύκλους αλλά και την σχέση του με το περιβάλλον.

  • Η αιώνια ανεμελιά του ελληνικού καλοκαιριού, η ζωντανή μνήμη από παλιούς έρωτες που στοιχειώνουν το παρόν, οι ενήλικες ευθύνες και η ανάγκη για σωματική απελευθέρωση και αγάπη, βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας ταινίας του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, όπου συμμετέχετε. Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία και τον ρόλο σας, που είναι πολύ κομβικός.

Νομίζω τα περιγράψατε εξαιρετικά και αν προσθέσετε στην ανεμελιά το σαββατοκύριακα την Δευτέρα ξημερώνουν οι ευθύνες του ενήλικα.  Ο ρόλος μου είναι του Αργύρη ενός πάρτυ ανιμαλ που ως καλός και κολλητός φίλος του Μίκυ (Sebastian Stan) φροντίζω ο μπακούρης φίλος μου να βρεί γκόμενα (Χλόη – Denise Gough) και να την ερωτευτεί . Και ως πιστός φίλος να τον στηρίξω στα δύσκολα.

  • Πρόκειται για ένα τρυφερό, ρομαντικό και γλυκόπικρο δράμα χαρακτήρων. Πως ήταν η συνεργασία με τους διεθνούς φήμης Denise Gough και Sebastian Stan;

Εξαιρετική! Ήταν πολύ μεγάλη χαρά και τιμή  μου να συνεργαστώ με δύο ταλαντούχους και καταξιωμένους ηθοποιούς σαν αυτούς. Πραγματικά το διασκεδάσαμε πολύ γιατί εκτός απο ταλαντούχοι είναι και ωραία άτομα.

Ads
  • Ο αυθορμητισμός, η ανάλαφρη διάθεση και η παραζάλη της ερωτικής νύχτας στην πόλη μια υποσχόμενη Παρασκευή, καταλήγουν σε σύγκρουση με το πρωινό της Δευτέρας, όταν όλα επιστρέφουν στους ρυθμούς τους.  Εσείς θα τα παρατούσατε όλα για έναν έρωτα;

Στην ηλικία τους εύκολα!

  • Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή στην ταινία; 

Δεν την  εχω δεί ακόμα αλλά απο αυτές πο ήμουν παρών η σκηνή που της κάνει πρόταση γάμου λιώμα σε γαμήλιο πάρτι άλλου γάμου!

  • Για το Suntan υπάρχουν ιστορίες, ήταν ένα μήνα εκεί στο νησί όλοι μαζί, παρέα. Ήταν μια αίσθηση που μεταφέρθηκε κι εδώ; Πως ήταν το γύρισμα;

Η ταινία τουλάχιστον σε οτι αφορά το δικό μου κομμάτι ήταν ενα ατελείωτο πάρτι κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αρκετές σκηνές πάρτι που συνιστούν τα πίο κουραστικά, δύσκολα και επίπονα γυρίσματα στα οποία όλοι συμμετείχαμε με τεράστιο ενθουσιασμό αλλά και επαγγελματισμό από συνεργείο, κομπάρσους, ηθοποιούς. αλλά και πάρτι εκτός γυρίσματος στο πλαίσιο της παραγωγής. Ο Αργύρης έχει ενα μοναδικό χάρισμα να δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα για το γύρισμα.

  • Η πρώτη επαφή με την τηλεόραση ήταν όταν ήσασταν μικρός στην σειρά 8 επεισοδίων «Πρίγκιψ Μιχάλης». Πως είναι να μπαίνεις στα βαθιά από τόσο μικρή ηλικία;

Τεράστιος ενθουσιασμός. Όλα καινούργια και πρωτόγνωρα. Θυμάμαι το πλατό της ΕΡΤ μου είχε φανεί τεράστιο σαν αυτά της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Χόλυγουντ. Περνώντας πρόσφατα από την ΕΡΤ μετά από 32 χρόνια περνάν της συγκίνησης που ένοιωσα ο χώρος δεν είχε σχέση με αυτό αυτό που βίωσα τότε. ήταν ενα κανονικό Ελληνικό πλατό τηλεόρασης.

  • Παρόλο που το καθένα έχει τη γοητεία του, εσείς αν έπρεπε θα επιλέγατε θέατρο ή τηλεόραση;

Όταν τα πράγματα γίνοντε όπως πρέπει και για ουσιαστικούς  λόγους η γοητεία και των δύο πεδίων είναι εξίσου συναρπαστική.

  • Η πανδημία έχει πλήξει ανεπανόρθωτα τους καλλιτεχνικούς τομείς. Υπάρχει όμως και κάτι θετικό που γέννησε ο εγκλεισμός;

Το ερώτημα είναι σχετικό. Αν θές να να εξαργυρώσεις  τον εγκλεισμό θετικά σίγουρα θα βρείς πολλά. Επίσης αν θες να τον εξαργυρώσεις αρνητικά σίγουρα θα βρείς πολλά περισσότερα αρνητικά. Εξαρτάται απο το πώς ζυγίζεις τα πράγματα και από ποιά οπτική τα βλέπεις.

  • «Η τέχνη έχει την δυνατότητα να καθρεφτίζει την ύπαρξη μας. Η στάση μας απέναντι στο περιβάλλον εξυπηρετεί ακριβώς τον ίδιο σκοπό», έχετε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξη. Συμμετείχατε σε κάποια παρέμβαση περιβαλλοντικής οργάνωσης που άλλαξε το βλέμμα σας για τα πράγματα;

Η οικολογική μου συνείδηση προϋπήρχε της συμμετοχής μου στις περιβαλλοντικές οργανώσεις γιατί η επαφή μου με την φύση διατηρείται από πολύ μικρή ηλικία. Το γεγονός που άλλαξε σε σχέση με παλαιότερα  είναι οτι άνοιξε το περιθώριο του χρόνου μου για να ασχοληθώ περισσότερο και να το επικοινωνήσω και προς τα έξω.

  • Με αφορμή το τραγικό τέλος της Δήμητρας της Λέσβου αλλά και την ιστορία της, μια ιστορία αποκλεισμού που τα έχει όλα από τον στιγματισμό και τον εκφοβισμό μέχρι την απομόνωση στην κοινότητα και, τελικά, την ακούσια νοσηλεία στο άσυλο και, μετά από όλα αυτά, αδιαφορία, ήθελα να σας ρωτήσω  πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί μία επόμενη ιστορία σαν της Δημήτρας και τις διακρίσεις εναντίον των τρανς ατόμων;

Η ιστορία της Δήμητρας με συγκλόνισε. Ο άνθρωπος αυτός διατήρησε μια ψυχική αγνότητα και ειλικρίνεια σχεδόν παιδική. Η θρησκοληψία και η πατριαρχία εγκλημάτησαν και εγκληματούν και η Δήμητρα είναι ενα τραγικό παράδειγμα. Θα πρέπει η πολιτεία εκτός απο το να νομοθετήσει να πάρει και ουσιαστικά θέση στο κομμάτι της εκπαίδευσης ώστε οι νεότερες γενιές να μπορούν να αναγνωρίσουν και να καταδικάζουν συμπεριφορές που περιθωριοποιούν η χρησιμοποιούν βία σε τρανσ άτομα. Δυστυχώς παλαιότερες γενιές φέρουν ακόμα και καλλιεργούν αναχρονιστικές αντιλήψεις και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις καταγγέλλουμε και να τις καταδικάζουμε.