Τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν – Χο, είναι ένα συγκλονιστικό φιλμ που αποτυπώνει καρέ καρέ τι συμβαίνει όταν η αξιοπρέπεια συνθλίβεται και οι άνθρωποι μοιραία επαναστατούν. Μία σπουδαία ταινία, ίσως η καλύτερη που είδαμε μέχρι στιγμής το 2019 στην μεγάλη οθόνη.

Κάθε νέα ταινία του Μπονγκ Τζουν-Χο είναι από μόνη της ένα γεγονός, αλλά για τα «Παράσιτα», η αναμονή ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Έχοντας δουλέψει την τελευταία δεκαετία σε διεθνείς παραγωγές (Snowpiercer και Okja), ο Μπονγκ επέστρεψε στην πατρίδα του για μια ταινία που είναι επικεντρωμένη στο σκηνικό της, αλλά πιο φιλόδοξη στην εκτέλεση της. Τα «Παράσιτα» δεν είναι απλά μια νέα ταινία, αλλά μια καινούρια αρχή για την ήδη πετυχημένη καριέρα του Μπονγκ Τζουν-Χο.

Ο σκηνοθέτης φρόντισε να μην αποκαλύψει πολλά πριν την πρεμιέρα της ταινίας, αλλά κατά μία έννοια, καμία προγενέστερη γνώση δε θα μπορούσε να μειώσει την εμπειρία των «Παράσιτων», όταν τη βλέπει κανείς για πρώτη φορά. Παντελώς απρόβλεπτη στην εξέλιξη της, η ταινία αντιστέκεται στην κατηγοριοποίηση και δεν ανήκει σε κανένα από τα υπάρχοντα είδη ταινιών. Ένα απολαυστικό μείγμα μαύρης κωμωδίας, κοινωνικού σχολιασμού, σάτιρας κι αγωνίας, τα «Παράσιτα» είναι μια ταινία που αρνείται να κατηγοριοποιηθεί σε κάποιο είδος ή ακόμα να συγκριθεί με οποιαδήποτε άλλη. Ο Νοτιοκορεάτης δημιουργός, αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Μια θερμή παράκληση: Σήμερα, όταν οι θεατές περιμένουν να δουν ταινίες για τις οποίες ανυπομονούν, μένουν μακριά από τα αγαπημένα τους κινηματογραφικά site, φοράνε ακουστικά με πολύ δυνατά τη μουσική όταν περιμένουν στους χώρους αναμονής των κινηματογράφων. Φυσικά, τα «Παράσιτα» δεν είναι μια ταινία που βασίζεται στη μεγάλη ανατροπή στο τέλος. Είναι πολύ διαφορετική, για παράδειγμα, από μια συγκεκριμένη ταινία που έκανε το κοινό έξαλλο όταν κάποιος που μόλις το είχε δει φώναζε «Ο Μπρους Γουίλις είναι φάντασμα!».

Ωστόσο, πιστεύω πως είναι η ελπίδα όλων των σκηνοθετών ότι το κοινό θα παρακολουθήσει την ταινία τους με κομμένη την ανάσα, ότι θα εκπλαγούν και θα βυθιστούν σ’ αυτή με έντονα συναισθήματα σε κάθε λεπτό της. Για το λόγο αυτό, σας παρακαλώ θερμά:

Όταν γράψετε την κριτική για την ταινία, προσπαθήστε να αποκαλύψετε όσο το δυνατό λιγότερα για την ιστορία, από τη στιγμή που τα δύο αδέρφια αναλαμβάνουν να εργαστούν ως καθηγητές ιδιαιτέρων μαθημάτων, κάτι που αποκαλύπτεται και στο τρέιλερ. Η διακριτικότητα σας θα είναι ένα εξαιρετικό δώρο στο κοινό και την ομάδα που έκανε αυτή την ταινία. Υποκλίνομαι και σας εκλιπαρώ – όχι spoilers. Σας ευχαριστώ.» -Μπονγκ Τζουν Χο

Όταν η κριτική επιτροπή του φετινού Φεστιβάλ Καννών, αποτελούμενη μεταξύ άλλων από τον Γιώργο Λάνθιμο, τον Πάβελ Παβλικόφσκι και τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, επέλεξε να απονείμει παμψηφεί τον πολυπόθητο Χρυσό Φοίνικα στο «Parasite» (Παράσιτα) και στον Μπονγκ Τζουν – Χο από τη Νότια Κορέα, βράβευε αρκετά πράγματα ταυτόχρονα.

Από τη μία τιμούσε έναν από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του σύγχρονου Ασιατικού Σινεμά, υπεύθυνος για πολυβραβευμένες ταινίες («Memories of Murder», «Mother»), αλλά και για επικές δημιουργίες φαντασίας, με πολυάριθμους θαυμαστές ανά τον κόσμο («Host», «Snowpiercer»). Από την άλλη υποκλινόταν μπροστά σε μια από τις πραγματικά ελάχιστες γνήσιες κινηματογραφικές εκπλήξεις των τελευταίων ετών. Μια ταινία η οποία κατορθώνει και συνδυάζει το μαύρο χιούμορ, τη σαρδόνια πολιτική σάτιρα, το θρίλερ, την καίρια κοινωνική κριτική, το οικογενειακό δράμα και την έξυπνη αλληγορία στον ίδιο διαρκώς απρόβλεπτο και ατίθασο συνδυασμό.

Σεβόμενοι την επιθυμία του σκηνοθέτη να μην αποκαλυφθούν σημαντικά σημεία της περίτεχνης πλοκής του φιλμ, όπως ζητήθηκε από τον ίδιο, το «Parasite», παρουσιάζει την ιστορία μιας τετραμελούς οικογένειας μικροαπατεώνων, που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια από τις λιγότερο προνομιούχες περιοχές της σημερινής Σεούλ. Μια αχτίδα ελπίδας εμφανίζεται, ωστόσο, όταν ο νεαρός γιος της φαμίλιας βρίσκει δουλειά στο πολυτελές σπίτι ενός ιδιοκτήτη πολυεθνικής εταιρείας, δημιουργώντας με ύπουλο τρόπο τις συνθήκες ώστε και οι υπόλοιποι παρίες συγγενείς του να μπορέσουν να επωφεληθούν της ευκαιρίας, δίχως να φαντάζεται, παρ’ όλα αυτά, όσα πρόκειται να συμβούν.

Αυτό που ακολουθεί, είναι ένα ψυχαγωγικό και ευφυές roller coaster έντασης, ανατροπών και ριψοκίνδυνης ισορροπίας ανάμεσα στο αστείο και το δραματικό, το οποίο ο 50χρονος σκηνοθέτης φέρει εις πέρας με τρομερό έλεγχο του υλικού του, με αλάνθαστη δεξιοτεχνία και με ένα ραδιούργο σενάριο που όσο αποκαλύπτει τα μυστικά του στο κοινό, άλλο τόσο συναρπαστικό γίνεται.

Πανέτοιμο να προξενήσει μεγάλη αίσθηση μέσα στην κινηματογραφική σεζόν που έρχεται και να κερδίσει επάξια θεατές και κριτικούς, το «Parasite» στέκει περήφανα μέσα στο 2019 ως μία από τις καλύτερες ταινίες της σεζόν και ως ένα φιλμ ικανό να σε κερδίσει μέσα στην αίθουσα και να σε ακολουθήσει για καιρό έξω από αυτήν, συζητώντας την.

Το σχόλιο που κάνουν τα «Παράσιτα» για τη σύγχρονη κοινωνία είναι ιδιαίτερα καυστικό. Σε μια εποχή που η οικονομική πόλωση και η ανισότητα δε δείχνουν να υποχωρούν, πολλοί άνθρωποι νοιώθουν όλο και περισσότερο πιο απελπισμένοι, υπάρχει ο πειρασμός της καταφυγής σε απλές μονοδιάστατες λύσεις. Τα «Παράσιτα» είναι μια ειλικρινής αλληγορία για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σ’ έναν κόσμο όπου η συνύπαρξη γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη να επιτευχθεί.

Πρόκειται για μία ευφυής οικογενειακή ιλαροτραγωδία, η οποία απεικονίζει την αναπόφευκτη σύγκρουση που επακολουθεί της γνωριμίας του μεγαλύτερου γιου μιας οικογένειας τεσσάρων ανέργων με την ευκατάστατη οικογένεια των Παρκ.

«Δεν είναι εύκολο για ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές αστικές τάξεις να συμβιώνουν κάτω από μία στέγη. Σε αυτό το λυπηρό κόσμο που ζούμε, οι ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται στη συνύπαρξη ή τη συμβίωση δεν κρατάνε πολύ, το ένα γκρουπ αναγκάζεται να παρασιτεί εις βάρος του άλλου. Σε έναν τέτοιο κόσμο, ποιος μπορεί να κατηγορήσει μια οικογένεια που πασχίζει να επιβιώσει, να τους αποκαλέσει «Παράσιτα»; Δεν ήταν παράσιτα εξαρχής. Είναι οι γείτονες μας, οι φίλοι και οι συνεργάτες, που έχουν βρεθεί στο χείλος του γκρεμού. Ως απεικόνιση συνηθισμένων ανθρώπων που καταλήγουν σε αναπόφευκτες καταστάσεις, αυτή η ταινία είναι: Μια κωμωδία χωρίς κλόουν, μια τραγωδία χωρίς κακούς. Όλα οδηγούν σε μια βίαιη εμπλοκή και μια απότομη πτώση από τις σκάλες. Είστε όλοι καλεσμένοι σε αυτή την ασταμάτητη οικογενειακή ιλαροτραγωδία.» – Μπονγκ Τζουν Χο

Παράσιτα / Parasite
Σκηνοθεσία: Μπονγκ Τζουν – Χο
Σενάριο: Joon-ho Bong, Jin Won Han
Πρωταγωνιστούν: Σονγκ Κανγκ Χο, Λι Σαν Κουν, Τσο Γέο
Διευθυντής Φωτογραφίας: Χονγκ Κουνγκ – Πυο
Χώρα Παραγωγής: Νότια Κορέα
Έτος Παραγωγής: 2019
Διάρκεια: 132 λεπτά