Με την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του «Οι Μonos», ο σκηνοθέτης Αλεχάντρο Λάντες κερδίζει τις εντυπώσεις και μας παίρνει μαζί του σε ένα καταιγιστικό κυνηγητό στην άγνωστη Νοτιοαμερικανική ζούγκλα. Μία περιπέτεια, γεμάτη συναισθήματα και χρώματα, με έντονες φιλοσοφικές αναφορές που αντανακλούν την ανθρώπινη εμπειρία της ζωής σήμερα, μέσα από τα ματιά των παιδιών που αναγκάστηκαν να ενηλικιωθούν πρόωρα.

«Υπήρξε ένας φαινομενικά ατέλειωτος εμφύλιος πόλεμος στην Κολομβία, ένας πόλεμος με πολλά μέτωπα: παραστρατιωτικοί, αντάρτες, Νάρκος, κυβέρνηση. Η εύθραυστη πιθανότητα για ειρήνη είναι στον αέρα εδώ και πολύ καιρό. H ταινία «Οι Μonos» διερευνά αυτή τη στιγμή μέσα από το πρίσμα μιας ταινίας πολέμου. Αν και αυτή είναι η πρώτη ευκαιρία της γενιάς μου, δεν είναι η πρώτη ειρηνευτική διαδικασία της Κολομβίας που μοιάζει να μαστίζεται από φαντάσματα. Αυτά τα φαντάσματα με ενέπνευσαν να διαμορφώσω την ταινία σαν ένα όνειρο πυρετού.» – Αλεχάντρο Λάντες

Μια ομάδα έφηβων ανταρτών κρατάει όμηρο μια τρομοκρατημένη Αμερικανίδα, λαμβάνοντας εντολές από μια αόρατη «Οργάνωση». Οι νεαροί μαχητές, που επιδίδονται συχνά πυκνά σε αλλόφρονα ξεσπάσματα, δεν φαίνεται να εμπνέονται από υψηλά ιδανικά ή κάποιον απώτερο σκοπό.

Σταδιακά, ο κόσμος τους καταρρέει και το χάος επικρατεί μέσα σε ένα κρεσέντο ωμής βίας. Τα απάτητα βουνά και η παρθένα ζούγκλα αυτού του απροσδιόριστου τόπου συνθέτουν έναν απόκοσμο καμβά, όπου αποτυπώνεται μια αλληγορική ιστορία για τη σουρεαλιστική κόλαση του πολέμου.

«Η ιδέα, από την ιστορία μέχρι το σχέδιο παραγωγής, ήταν να δημιουργηθεί ένας ατέρμονος κόσμος, εκτός τόπου και χρόνου, μακριά από τα πάντα, με αυτή την ομάδα παιδιών που εκπαιδεύεται και παρακολουθείται από κάποια άγνωστη δύναμη. Είναι σε μια αποστολή, μέρος ενός λαθραίου στρατού. Πρόκειται για μια ομάδα στρατιωτών στα μετόπισθεν ενός πολέμου, αλλά επίσης και μια σφιχτοδεμένη ομάδα εφήβων. Αν και οι ιδιαιτερότητες του Κολομβιανού εμφύλιου πολέμου ήταν η πηγή έμπνευσης, η ιδέα για την εμπειρία της ταινίας ήταν πάντα να διασχίζει τα σύνορα και να υφίσταται ως κόσμος από μόνη της.» – αναφέρει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης, Αλεχάντρο Λάντες και συμπληρώνει:

«Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ονειρευτεί, πολλές φορές, να τρέχουμε με τους φίλους μας κάπου μακριά και να κάνουμε ό, τι θέλουμε χωρίς κανείς να μας παρακολουθεί ή να μας λέει τι να κάνουμε. Στην ταινία «Οι Μonos», οι νέοι χρησιμεύουν ως μεταφορά για την Κολομβία ως έθνος. Είναι μια νέα χώρα, που αναζητά ακόμα την ταυτότητά της και το όνειρο της ειρήνης είναι εύθραυστο, δοκιμαστικό και επαναλαμβανόμενο. Πολύ περισσότερο από μια εξερεύνηση παιδιών στρατιωτών, αυτή η ταινία μιλάει για την εφηβεία, γιατί τότε είναι που αρχίζουμε να αγωνιζόμαστε για να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και ποιοι θέλουμε να γίνουμε… Είναι ένα στάδιο της ζωής που είμαστε παγιδευμένοι ανάμεσα στο να επιθυμούμε συντροφικότητα όπως και απεγνωσμένα να είμαστε μόνοι μας.»

Μέσα από την πρωτότυπη ταινία «Οι Μonos» του Αλεχάντρο Λάντες, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με ένα Σινεμά ακατέργαστο, άγριο και αυθεντικά σουρεαλιστικό. Ένας πραγματικά εντυπωσιακός κινηματογράφος, που μένει χαραγμένος και ανεξίτηλος στη μνήμη μας, θέτοντας ερωτήματα και γεννώντας συζητήσεις.

Αλεχάντρο Λάντες / Alejandro Landes

Ο Αλεχάντρο Λάντες, γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, αλλά μεγάλωσε στο Εκουαδόρ και την Κολομβία. Το ντοκιμαντέρ του «Cocalero», προβλήθηκε το 2017 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σάντανς και πήρε διανομή σε περισσότερες από 20 χώρες. Η πρώτη ταινία του, με τίτλο «Πορφίριο» (Porfirio), έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες το 2011.

Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του «Οι Μonos / Monos», πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σάντανς, όπου και απέσπασε το Βραβείο Ειδικής Επιτροπής Δραματικό Παγκόσμιο Σινεμά, ενώ στη συνέχεια προβλήθηκε και βραβεύτηκε σε πολλά Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου, από το Βερολίνο, μέχρι το Λονδίνο, όπου και τιμήθηκε ως η Καλύτερη Ταινία στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα της διοργάνωσης. Στην Ελλάδα, είχαμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε αρχικά στο 60ό Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όπου επίσης συμμετείχε στο Διαγωνιστικό Τμήμα της διοργάνωσης.

«Σε έναν όλο και περισσότερο διασυνδεδεμένο κόσμο, ο πόλεμος είναι σπάνια τοπικός και οι ξένοι παίζουν ένα ρόλο. Στην ταινία «Οι Μonos»,  αυτό βιώνεται μέσα από τον χαρακτήρα της Doctora (την ερμηνεύει η Αμερικανίδα ηθοποιός, Julianne Nicholson). Αν και γνωρίζουμε ελάχιστα γι’ αυτήν, ενσαρκώνει τον ξένο, τον εχθρό και τη μητέρα. Αυτό που μου φάνηκε ιδιαίτερα ελκυστικό για τη Julianne είναι η εγγενώς τρυφερή και μητρική της φύση, γεγονός που κάνει τη βίαιη μεταστροφή της ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Ο ρόλος της ήταν απαιτητικός, ακόμη και εβδομάδες πριν από τα γυρίσματα. Η Julianne έτρωγε πενιχρά, έβαλε κάθε ματαιοδοξία στην άκρη και ήταν γενναία. Αποφάσισε νωρίς ότι δεν ήθελε να κάνει κανείς άλλος τις δύσκολες σκηνές – έκανε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης των τρελών ρευμάτων του ποταμού και μιας κατολίσθησης σε έναν λόφο κατά τη διάρκεια νυχτερινής λήψης.» – Αλεχάντρο Λάντες

Οι Μonos / Monos
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Λάντες / Alejandro Landes
Σενάριο: Alejandro Landes, Alexis Dos Santos
Πρωταγωνιστούν: Julianne Nicholson, Moisés Arias, Sofia Buenaventura, Deiby Rueda, Karen Quintero, Laura Castrillón
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Jasper Wolf
Μοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης, Ted Guard, Santiago Otheguy
Ήχος: Javier Farina
Μουσική: Mica Levi
Έτος Παραγωγής: 2019
Χώρα Παραγωγής: Κολομβία, Αργεντινή, Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, Γερμανία, Ουρουγουάη, Η.Π.Α.
Διάρκεια: 102 λεπτά