Από τον Λαρς Φον Τρίερ, μέχρι τον Βέρνερ Χέρτζογκ και από τον Στάνλει Κιούμπρικ και τη Σοφία Κόπολα, μέχρι τον Γιώργο Λάνθιμο. Η Νικόλ Κίντμαν, γεννημένη στις 20 Ιουνίου του 1967, είναι σίγουρα μία ηθοποιός ανοιχτή σε προσκλήσεις και προκλήσεις, από σπουδαίους σκηνοθέτες και στο Αφιέρωμα που ακολουθεί, θυμόμαστε μερικές από τις πλέον χαρακτηριστικές ταινίες, υπό τις οδηγίες ταλαντούχων δημιουργών της Έβδομης Τέχνης.

Διαβάστε επίσης:

• Νικόλ Κίντμαν για Γιώργο Λάνθιμο: «Στηρίζω τους ανθρώπους που δοκιμάζουν διαφορετικά πράγματα»
• «Ένας Χαρισματικός Άνθρωπος» με Κόλιν Φερθ, Τζουντ Λο και Νικόλ Κίντμαν

«Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού» (The Killing of a Sacred Deer – 2017) του Γιώργου Λάνθιμου

Ο Steven (Κόλιν Φάρελ) είναι ένας διαπρεπής καρδιοχειρουργός, παντρεμένος με την Anna (Νικόλ Κίντμαν), μία καταξιωμένη οφθαλμίατρο. Είναι ευκατάστατοι και ζουν ευτυχισμένοι με τα δύο τους παιδιά, την έφηβη Kim (Ράφι Κάσιντι) και τον δωδεκάχρονο Bob (Σάνι Σούλιτς).

O Steven έχει αναπτύξει φιλική σχέση με τον Martin (Μπάρι Κέογκαν), ένα δεκαεξάχρονο αγόρι, ορφανό από πατέρα, το οποίο έχει υπό την προστασία του. Τα πράγματα παίρνουν ολέθρια τροπή όταν ο Steven συστήνει τον Martin στην οικογένεια του. Το νεαρό αγόρι αναστατώνει τον κόσμο τους και υποχρεώνει τον Steven να επιλέξει ανάμεσα σε μια ακραία θυσία ή τον κίνδυνο να χάσει τα πάντα.

Δύο χρόνια μετά τον «Αστακό», ο Γιώργος Λάνθιμος συνεργάζεται και πάλι στο σενάριο με τον Ευθύμη Φιλίππου, σκηνοθετώντας τον «Θάνατο του Ιερού Ελαφιού» με πρωταγωνιστές τους Νικόλ Κίντμαν, Κόλιν Φάρελ, Αλίσια Σίλβερστοουν, Μπάρι Κέογκαν, Ράφι Κάσιντι, Μπιλ Καμπ, Σάνι Σούλιτς. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου (εξ ημισείας με το «You Were Never Really Here» της Lynne Ramsay), στους Γιώργο Λάνθιμο και  Ευθύμη Φιλίππου στο 70ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, τον Μάιο του 2017. 

Το φιλμ «Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού» περιγράφει ένα κλειστοφοβικό οικογενειακό περιβάλλον και επικαλείται ήδη από τον τίτλο μια σχέση με τον αρχαίο μύθο της Ιφιγένειας και τον χειροπιαστό τρόμο που κλιμακώνεται σε θυσία. Οι διάλογοι είναι απολαυστικοί, συνεπείς στο – δυσανάλογα των τραγικών περιστάσεων – ύφος της σεναριακής ομάδας.

Ο σκηνοθέτης ενορχηστρώνει με στυλιζαρισμένες λήψεις και οι αξιόλογοι ηθοποιοί συμμορφώνονται απόλυτα στο αλλόκοτο, παγερό και βασανιστικό κλίμα της ταινίας. Ο «Θάνατος του Ιερού Ελαφιού» προσφέρει μία μοναδική κινηματογραφική εμπειρία, με σκηνές που απασχολούν τον θεατή και μετά την προβολή της ταινίας.

Διαβάστε επίσης:

• Ο «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου: Μία αντισυμβατική ιστορία αγάπης
• Γιώργος Λάνθιμος: Από τον «Κυνόδοντα» μέχρι τον «Θάνατο του Ιερού Ελαφιού»

 
«The Beguiled» (2017) της Σοφία Κόπολα

Ενώ βρίσκεται φυλακισμένος στο Ομοσπονδιακό οικοτροφείο θηλέων, ένας τραυματισμένος στρατιώτης κερδίζει με τον τρόπο του τις καρδιές των μοναχικών γυναικών, προκαλώντας τες να στραφούν η μία στην άλλη, και τελικά, απέναντι σ’ αυτόν. Η νέα ταινία της Σοφία Κόπολα, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του 70ού Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Ελ Φάνινγκ, Νικόλ Κίντμαν, Κίρστεν Ντανστ, Ανγκουρί Ράις, Κόλιν Φάρελ, Ούνα Λόρενς. Η ταινία θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες, την Πέμπτη 6 Ιουλίου, σε διανομή της εταιρείας UIP.

«Lion» (2016) του Γκαρθ Ντέιβις

Ο 5χρονος Σαρού χάνεται σ’ ένα τρένο, που τον μεταφέρει ανατολικά, χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι του και την οικογένειά του. Σαστισμένος και αρκετά φοβισμένος, βρίσκεται ολομόναχος στην πολύβουη και χαοτική Καλκούτα. Καταφέρνει να επιβιώσει, ζώντας στους δρόμους της μεγαλούπολης και αντιμετωπίζοντας κάθε είδους καθημερινά προβλήματα και δυσκολίες, πριν καταλήξει στο καταφύγιο ενός ορφανοτροφείου. Από εκεί, θα βρεθεί στο σπιτικό ενός ζευγαριού Αυστραλών, οι οποίοι θα τον υιοθετήσουν και θα του προσφέρουν αγάπη και ασφάλεια, στο Χόμπαρτ της Τασμανίας, όπου και μεγαλώνει.

Μη θέλοντας να πληγώσει τα αισθήματα των θετών γονέων του, κρατάει κρυφό από όλους το παρελθόν του και καταπιέζει την έντονη συναισθηματική του ανάγκη για επανένωση με τους δικούς του, καθώς επίσης και την ελπίδα του να βρεθεί και πάλι μαζί με τη μητέρα του και τον αδελφό του. Όμως, μία τυχαία συνάντησή του με Ινδούς συμφοιτητές του, αφυπνίζει την απωθημένη και ξεχασμένη αυτή λαχτάρα του. Με ελάχιστες μνήμες, και με τη συνδρομή της νέας τεχνολογίας που ονομάζεται Google Earth, ο Σαρού θα ξεκινήσει μία από τις μεγαλύτερες αναζητήσεις της σύγχρονης εποχής, ψάχνοντας «ψύλλους στ’ άχυρα», με μόνο σύμμαχο την ελπίδα…

Ένα 5χρονο παιδί χάνεται στην Ινδία και παρ’ ότι θα βρεθεί υιοθετημένο στην Αυστραλία, αρχίζει να ψάχνει τους γονείς του, εκμεταλλευόμενο της νέες τεχνολογίες και συγκεκριμένα το Google Earth. Με οδηγό το βιβλίο του Σαρού Μπρίρλι, που περιγράφει την απίστευτη αλλά άκρως αληθινή και συγκινητική ιστορία του, ο σκηνοθέτης Γκαρθ Ντέιβις, παρουσιάζει μία αξιόλογη δημιουργία, κερδίζοντας τον θεατή και αποφεύγοντας παράλληλα τις εύκολες λύσεις, αλλά και τα κλισέ που καραδοκούν σε ανάλογες περιπτώσεις.

Για να το επιτύχει αυτό ο Αυστραλός σκηνοθέτης, θα χρειαστεί να καθοδηγήσει σωστά τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές του – Νικόλ Κίντμαν, Ντεβ Πατέλ, Ρούνι Μάρα – ενώ ειδική αναφορά οφείλουμε να κάνουμε στον χαρισματικό Σάνι Παγουάρ, ο οποίος ερμηνεύει υπέροχα τον 5χρονο Σαρού. Η ταινία απέσπασε έξι Υποψηφιότητες στα Όσκαρ, ανάμεσα του και μία στην κατηγορία Β’ Γυναικείου Ρόλου, για την ερμηνεία της Νικόλ Κίντμαν.

Διαβάστε επίσης: Μία αληθινή και συγκινητική ιστορία στο «Lion» με την Νικόλ Κίντμαν

«Η Βασίλισσα της Ερήμου» (Queen of the Desert – 2015) του Βέρνερ Χέρτσογκ

Η «Βασίλισσα της Ερήμου» είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Γερτρούδης Μπελ, συγγραφέα, αρχαιολόγου αλλά και απεσταλμένης των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Στις αρχές του 20ου αιώνα, μια Βρετανίδα αρχαιολόγος μεταβαίνει ως διπλωματική ακόλουθος στη Μέση Ανατολή. Εκεί θα ζήσει την επικίνδυνη ζωή της ερήμου, θα γνωρίσει τον έρωτα και τελικά θα συνεργαστεί με την Μεγάλη Βρετανία σαν κατάσκοπος.

Ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών, ο Βέρνερ Χέρτσογκ, έχει υπηρετήσει με αξιόλογα δείγματα γραφής και τον χώρο του ντοκιμαντέρ. Όμως το 2015 – έξι χρόνια μετά την ταινία του «My Son, My Son, What Have Ye Done» (2009) – ο Γερμανός καλλιτέχνης επιστρέφει στη μυθοπλασία με τη νέα του δημιουργία: «Queen of the Desert». Πρόκειται για την πρώτη ρομαντική ιστορία στην σπουδαία φιλμογραφία του Γερμανού σκηνοθέτη, με εξωτερικά πλάνα μοναδικής ομορφιάς, αλλά και μία εξαιρετική ερμηνεία από την Νικόλ Κίντμαν.

«Είναι υπέροχο που εξακολουθεί να δημιουργεί ταινίες με πάθος και οίστρο. Ήταν μαζί μας στην έρημο. Δεν χρησιμοποιεί ειδικά οπτικά εφέ. Ο Βέρνερ βγαίνει μπροστά στη μάχη και εμείς απλά ακολουθούμε. Δεν είχα ακούσει για την Γερτρούδη Μπελ, μέχρι τη στιγμή που ο Βέρνερ μου έστειλε το σενάριο. Υπάρχει το στοιχείο της παρωδίας. Είναι στην ίδια κατηγορία με τον Λώρενς της Αραβίας. Επειδή όμως ήταν γυναίκα και δεν είχε κερδίσει μεγάλη δημοσιότητα, για πολλούς διαφορετικούς λόγους, δεν έγινε ποτέ γνωστή. Εάν αυτό τραβήξει έστω και ελάχιστα το ενδιαφέρον των ανθρώπων, θα είναι πολύ καλό. Εγώ πιστεύω ότι ήταν μια εντυπωσιακή φυσιογνωμία.» – Νικόλ Κίντμαν

Διαβάστε επίσης: Η Νικόλ Κίντμαν είναι η «Βασίλισσα της Ερήμου» του Βέρνερ Χέρτσογκ

«Dogville» (2003) του Λαρς φον Τρίερ

Προσπαθώντας να ξεφύγει από την συμμορία που την κυνηγά, η Γκρέις φθάνει στην μικρή Αμερικανική πόλη Dogville. Ο Τομ, ο φιλόσοφος της πόλης, δέχεται να της παρέχουν καταφύγιο υπό τον όρο ότι θα δουλεύει για τους κατοίκους της πόλης και μετά από δύο εβδομάδες θα ψηφίσουν για το αν θα μείνει ή όχι. Η Γκρέις δέχεται τη συμφωνία. Σύντομα όμως, η θέση της στην πόλη αρχίζει να γίνεται προβληματική.

Η όμορφη φυγάς αναζητά μια καλύτερη συμφωνία. Όμως οι κάτοικοι του Dogville, είναι ανένδοτοι σε αντάλλαγμα του ρίσκου να περιθάλψουν την άμοιρη Γκρέις, η οποία καταλαβαίνει με σκληρό τρόπο ότι σ’ αυτή την πόλη η καλοσύνη είναι σχετική. Αλλά η Γκρέις έχει ένα επικίνδυνο μυστικό. Οι κάτοικοι του Dogville μπορεί να το μετανιώσουν αν κάποτε αποκαλυφθεί.

Μία από τις καλύτερες δημιουργίες της σπουδαίας φιλμογραφίας του Λαρς Φον Τρίερ. Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα αρκετά μινιμαλιστικό σκηνικό, με λεπτές ζωγραφισμένες γραμμές και περιγράμματα. Αν και η συγκεκριμένη πρακτική είναι συνήθης στο μαύρο θέατρο, δεν έχει χρησιμοποιηθεί σχεδόν ποτέ στον Κινηματογράφο. Αυτή η μορφή δημιουργίας βοηθάει να επικεντρώσει την προσοχή του ο θεατής στην υποκριτική και στην αφήγηση της ιστορίας. Το «Dogville» αποτελεί το πρώτο μέρος της ανολοκλήρωτης τριλογίας USA – Land of Opportunities, που θα συνεχιστεί το 2005, με το «Manderlay».

Διαβάστε επίσης:
Λαρς φον Τρίερ: Ένας δεινός κινηματογραφιστής και αιρετικός της 7ης Τέχνης

«Οι Ώρες» (The Hours – 2002) του Στίβεν Ντάλντρι

Το 1923, η συγγραφέας Βιρτζίνια Γουλφ γράφει το βιβλίο της Κυρία Νταλαγουέι στο σπίτι της στην Αγγλία. Το 1951, στο Λος Άντζελες η νοικοκυρά Λόρα Μπράουν προσπαθεί να αποδράσει από τη βαρετή καθημερινότητά της διαβάζοντας το ίδιο βιβλίο. Το 2001, στη Νέα Υόρκη, η Κλαρίσα Βόγκαν είναι σαν την ηρωίδα του βιβλίου που γράφει η Γουλφ, η οποία ετοιμάζει ένα πάρτυ προς τιμήν του καλού της φίλου Ρίτσαρντ, έναν ποιητή που πάσχει από aids που πρόκειται να λάβει βραβείο για την καριέρα του. Η Βιρτζίνια, που πάσχει από κατάθλιψη, νιώθει παγιδευμένη μέσα στο σπίτι της, ελεγχόμενη συνέχεια από το σύζυγό της Λέοναρντ. Η Γουλφ περιμένει ανυπόμονα την επίσκεψη της αδερφή της Βανέσα και των παιδιών της. Αφού φεύγουν, η Βιρτζίνια πηγαίνει στο σταθμό του τραίνου, με προορισμό το κεντρικό Λονδίνο, όπου την προλαβαίνει ο Λέοναρντ και τη γυρίζει πίσω στο σπίτι. Ο Λέοναρντ εκφράζει τη συνεχή αγωνία που αισθάνεται, φοβούμενος μην κάνει και άλλη απόπειρα αυτοκτονίας η Βιρτζίνια. Αυτή του απαντάει ότι και η ίδια αισθάνεται την ίδια αγωνία, φοβούμενη την επιστροφή της στο ψυχιατρείο.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία τριών γυναικών, σε διαφορετικές εποχές, των οποίων οι ζωές επηρεάζονται από το βιβλίο «Κυρία Νταλαγουέι» (Mrs. Dalloway) της Βιρτζίνια Γουλφ. Το σενάριο έγραψε ο Ντέιβιντ Χέαρ και είναι βασισμένο στο βραβευμένο με Πούλιτζερ, ομότιτλο μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνινγκαμ. Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τζούλιαν Μουρ και Νικόλ Κίντμαν. Το φιλμ απέσπασε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ στην 75η Απονομή των Βραβείων, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου, Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Εντ Χάρις, Β’ Γυναικείου Ρόλου για την Μουρ, κερδίζοντας εκείνο του Α’ Γυναικείου Ρόλου για την υπέροχη ερμηνεία της Νικόλ Κίντμαν.

«Μάτια Ερμητικά Κλειστά» (Eyes Wide Shut – 1999) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Ο Γουίλιαμ Χάρφορντ (Τομ Κρουζ), διακεκριμένος γιατρός, αποφασίζει να συνάψει εξωσυζυγικές σχέσεις όταν μια νύχτα η σύζυγός του, Άλις (Νικόλ Κίντμαν), του αποκαλύπτει πως είχε σεξουαλικές φαντασιώσεις μ’ έναν άλλον άνδρα. Μέσα στη νύχτα συναντά ένα πλήθος από ετερόκλητους ανθρώπους, ώσπου τελικά ένας γνωστός του, πιανίστας, του εκμυστηρεύεται την ύπαρξη μιας αδελφότητας, που επιδίδεται σε σεξουαλικά όργια. Ο Γουίλιαμ θα αποφασίσει να γίνει μέλος της, με απρόβλεπτες συνέπειες…

Το δυναμικό αριστούργημα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο της αξιοθαύμαστης και επιτυχημένης καριέρας του. Είναι ένα συγκινητικό, ψυχό-σεξουαλικό ταξίδι με ακατάπαυστο σασπένς και παράλληλα ένα φιλμ – σταθμός στην καριέρα των πρωταγωνιστών του: Τομ Κρουζ και Νικόλ Κίντμαν.

Ο φόβος και η αμφιβολία κυριαρχούν καθώς οι χαρακτήρες αντιλαμβάνονται πτυχές για τους εαυτούς τους βαθιά κρυμμένες από την καθημερινότητα. Ο Κιούμπρικ με μαεστρία συνθέτει αποκαλύψεις, ανατριχιαστικές εικόνες και χρώματα, που θα τον καθιερώσουν στην ιστορία της Έβδομης Τέχνης και θα κρατήσουν τους θεατές μαγεμένους, υπό τους ήχους ενός υποβλητικού μουσικού σκορ, που μας συντροφεύει ιδανικά σε κάθε καρέ μίας αριστοτεχνικά δομημένης ταινίας, έτσι όπως μόνο ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ήξερε να δημιουργεί.

Διαβάστε επίσης: Το κύκνειο άσμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ: «Μάτια Ερμητικά Κλειστά»