Η νέα Κινηματογραφική Εβδομάδα, μας υποδέχεται με οκτώ καινούργιες ταινίες να κυκλοφορούν στις Αίθουσες. Ξεχωρίζουν, το αριστουργηματικό «Κλέφτες Καταστημάτων» του Χιροκάζου Κόρε-Έντα, βραβευμένο με τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών, αλλά και το ντοκιμαντέρ, «Το Βλέμμα του Όρσον Γουέλς».

Προβάλλονται επίσης, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Ρομέν Γαβρά, «Ο Κόσμος Σου Ανήκει», με τον Βενσάν Κασέλ και την Ιζαμπέλ Ατζανί, καθώς επίσης και ο «Υποψήφιος» του Τζέισον Ράιτμαν, με πρωταγωνιστή τον Χιου Τζάκμαν. Αναλυτικά:

«Ο Κόσμος Σου Ανήκει» (Le Monde est à Toi / The World is Yours – 2018) του Ρομέν Γαβράς (Γαλλία)

Η τελευταία μπίζνα ενός εμπόρου ναρκωτικών, που ονειρεύεται να αποσυρθεί από τον υπόκοσμο, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο όταν εμπλέκονται σ’ αυτήν οι πιο κοντινοί του άνθρωποι: η αγαπημένη του, ο φυλακόβιος πρώην πεθερός του, που παθαίνει εμμονή με τους Illuminati και η απαιτητική του μητέρα. Μια απολαυστική γκαγκστερική ταινία – ή ίσως παρωδία του είδους – από τον νέο εικονοκλάστη του Γαλλικού Σινεμά και γιου του Κώστα Γαβρά, ο οποίος μας κλείνει το μάτι θυμίζοντας ήδη με τον τίτλο της ταινίας την πιο σημαντική σκηνή του «Σημαδεμένου» του Μπράιαν Ντε Πάλμα. Η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του Ρομέν Γαβράς είναι ένα διασκεδαστικό heist movie με τους Βενσάν Κασέλ, Ιζαμπέλ Ατζανί, Καρίμ Λεκλού και Φρανσουά Ντεμιέν, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

«Βρίσκω πολύ δύσκολη τη διαδικασία του να κάνεις μια ταινία.  Μετά το προηγούμενο φιλμ μου (Our Day Will Come του 2010), ξεκίνησα ένα πρότζεκτ που τελικά αποδείχτηκε πολύ μεγαλεπήβολο και τρελό για να γυριστεί κι έτσι έχασα αρκετό χρόνο. Στη συνέχεια, γύρισα βιντεοκλίπ και διαφημιστικά, στα οποία αφιέρωσα αρκετό χρόνο. Με κάποια από τα χρήματα που έβγαλα από αυτές τις δουλειές μπόρεσα να εξασφαλίσω τα δικαιώματα για τη μουσική που χρησιμοποιώ στη νέα μου ταινία, καθώς το soundtrack περιλαμβάνει πολύ γνωστά γαλλικά ποπ τραγούδια. […] Όταν ο Βενσάν Κασέλ ή η Ιζαμπέλ Ατζανί αντικρίζουν νεαρούς και “πεινασμένους” ηθοποιούς, θα είναι και οι ίδιοι λιγότερο τεμπέληδες. Το ίδιο ισχύει και από την πλευρά των λιγότερο γνωστών ηθοποιών. Θα προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να εντυπωσιάσουν.» – Ρομέν Γαβράς

«Κλέφτες Καταστημάτων» (Shoplifters – 2018) του Χιροκάζου Κόρε-Έντα (Ιαπωνία)

Ο κλέφτης Οσάμου και ο γιος του, επιστρέφουν με τα κλοπιμαία τους σπίτι, όταν ξαφνικά συναντούν ένα μικρό κορίτσι εγκαταλελειμμένο στο κρύο. Της προσφέρουν στέγη, τροφή και την κάνουν να αισθανθεί μέλος της οικογένειάς τους. Ζουν μέσα στη φτώχεια, με μικροκλοπές, όμως αισθάνονται ευτυχισμένοι. Ώσπου ένα απρόσμενο γεγονός βάζει σε κίνδυνο τους δεσμούς που τους ενώνουν. Οι ήρωες του Κόρε-Έντα κλέβουν αντικείμενα και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, την καρδιά μας.

Ο Χιροκάζου Κόρε-Έντα με οδηγό ένα αληθινά αριστοτεχνικό σενάριο γεμάτο κρίσιμες λεπτομέρειες και απρόσμενες ανατροπές συνθέτει μέσα από μια «οικογενειακή» ιστορία, τοποθετημένη στις παρυφές της κοινωνίας, ένα συνταρακτικό κοινωνικό πορτρέτο των δύσκολων καιρών μας. Παράλληλα ο καλλιτέχνης από την Ιαπωνία, παρουσιάζει και μια αριστουργηματική σπουδή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, στην αληθινή έννοια των δεσμών και στα συστατικά εκείνα που μας κάνουν αληθινούς. Ένας βαθιά συγκινητικός ύμνος στην ανθρωπιά, η οποία συχνά πυκνά κρύβεται στα πιο απρόσμενα μέρη.

Ο σκηνοθέτης, πιάνει τον θεατή απ’ το χέρι και τον προσκαλεί να γευματίσει με τους κλέφτες του μέσα στην παράγκα τους, τινάζοντας στον αέρα όποιο στερεότυπο και κανόνα τοποθετεί αυτούς τους ανθρώπους στην παρανομία. Εξαπατούν, παρανομούν, ζουν στο περιθώριο και την ανηθικότητα. Ταυτόχρονα όμως αγαπούν, σώζουν ζωές, παραδίδουν μαθήματα ανθρωπιάς και ξεγυμνώνουν το περίβλημα της κοινωνικής ηθικής, αφήνοντας εκτεθειμένο το νόμιμο και καθωσπρέπει. Το φιλμ του Χιροκάζου Κόρε-Έντα, αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ιαπωνίας, για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2019.

«Kursk: Η Τελευταία Αποστολή» (Kursk – 2018) του Τόμας Βίντερμπεργκ (Βέλγιο, Λουξεμβούργο)

Η ταινία εμπνέεται από την αληθινή ιστορία του K-141 KURSK, ενός ρωσικού πυρηνικού υποβρυχίου που βυθίστηκε στον πυθμένα της θάλασσας του Μπάρεντς, τον Αύγουστο του 2000. Επρόκειτο για μια απλή ναυτική άσκηση που όμως είχε τραγική κατάληξη, με τη ρωσική κυβέρνηση να αρνείται – για πέντε μέρες – τη βοήθεια από τις ξένες κυβερνήσεις, προτού τελικά συμφωνήσει να δεχθεί τη συνδρομή της βρετανικής και της νορβηγικής κυβέρνησης. Πρωταγωνιστεί ο βραβευμένος με Όσκαρ Α΄ Αντρικού ρόλου, Κόλιν Φερθ (Ο Λόγος του Βασιλιά) μαζί με ένα εντυπωσιακό καστ που συμπεριλαμβάνει τον Ματίας Σένερτς (Το Κορίτσι από τη Δανία), τη Λέα Σεϊντού (Αστακός) και τον Μαξ Φον Σίντοφ (Η Έβδομη Σφραγίδα).

Ο δημοσιογράφος Ρόμπερτ Μουρ δημοσίευσε το 2002 το βιβλίο «A Time to Die: The Untold Story of the Kursk Tragedy» που ερευνά διεξοδικά όλα τα στοιχεία καθώς και τις τελευταίες στιγμές αγωνίας των άτυχων και καταδικασμένων ανδρών που επέβαιναν στο υποβρύχιο KURSK. Το βιβλίο αυτό κίνησε το ενδιαφέρον του υποψήφιου για Όσκαρ (Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν, 1998) σεναριογράφου Ρομπέρτ Ρόντνατ που θέλησε να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη, εστιάζοντας στο δράμα της ανθρώπινης ιστορίας.

Ο Δανός Τόμας Βίντερμπεργκ, συνιδρυτής της κίνησης “Δόγμα 95” και σκηνοθέτης διακριμένων ταινιών όπως «Οικογενειακή Γιορτή» και «Το Κυνήγι», συνήθως κάνει ταινίες με δική του πρωτοβουλία και δικό του σενάριο: «Αυτή τη φορά ήταν μια πρόσκληση από τον πρωταγωνιστή Ματίας Σένερτς, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί παλιότερα και μου ζήτησε να διαβάσω το σενάριο. Το σενάριο ήταν εξαιρετικό και αντηχούσε έναν παγκόσμιο συναγερμό για τον χρόνο που τελειώνει. Η ταινία φυσικά έχει στοιχεία πολιτικής και μια τρυφερή ερωτική ιστορία αλλά κυρίως είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε για τον χρόνο που τελειώνει. Η γενναιότητα που είχαν οι συγκεκριμένοι άντρες να πουν “αντίο” ήταν το στοιχείο που δεν άφησε χώρο σε καμία αμφιβολία για εμένα. Την αλήθεια της ιστορίας δεν την γνωρίζει κανείς αφού όλοι έχασαν τη ζωή τους. Εμείς κληθήκαμε να εμπλουτίσουμε την ιστορία όπως κάναμε, για παράδειγμα, στην ιστορία του βασικού χαρακτήρα. Ο πραγματικός δεν είχε παιδιά, στην ταινία όμως έχει ένα παιδί γιατί θέλαμε να αντιπροσωπεύει όλους τους άντρες του Kursk και τα 71 παιδιά που έμειναν πίσω.»

«Προσευχήσου Πριν Πεθάνεις» (A Prayer Before Dawn – 2018) του Ζαν-Στεφάν Σοβέρ (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Κίνα, Καμπότζη, Η.Π.Α.)

Βασισμένη στο ομώνυμο best seller, η ταινία αφηγείται την απίστευτη αληθινή ιστορία του Βρετανού Μπίλι Μουρ, ενός νεαρού μποξέρ που οδηγείται σε μια από τις πιο κακόφημες φυλακές της Ταϊλάνδης. Αρνούμενος να πεθάνει στη φυλακή, ο Μπίλι θα αρχίσει να εκπαιδεύεται στη φονική πολεμική τέχνη Μουάι Τάι, μια διαδικασία που θα τον κάνει να ανακαλύψει την έννοια της φιλίας, σε ένα απίστευτο ταξίδι προς τη λύτρωση.

Η απίστευτη ιστορία του μποξέρ Μπίλι Μουρ σε μια συγκλονιστική ταινία που γυρίστηκε στις φυλακές της Ταϊλάνδης, με ένα καστ που αποτελείται από τον Τζο Κόουλ (Peaky Blinders) και πρώην κατάδικους που βίωσαν την υποκριτική ως θεραπευτική διαδικασία. Ηθοποιοί: Τζο Κόουλ, Μπίλι Μουρ, Βιθάγια Πάνσρινγκαρμ.

Η ταινία παρακολουθεί την άνοδο και την πτώση του γερουσιαστή Gary Hart, που κατάφερε να κερδίσει την εύνοια των νεαρής ηλικίας ψηφοφόρων και θεωρούνταν εκείνος που προπορευόταν στη διεκδίκηση της προεδρίας των Δημοκρατικών πίσω στο 1988. Μέχρι που η καμπάνια του στιγματίστηκε από μια εξωσυζυγική σεξουαλική περιπέτεια με την Donna Rice. Εκεί είναι που τόσο η πολιτική, όσο και η κίτρινη δημοσιογραφία «ενώθηκαν» για πρώτη φορά, με τον Hart να βγαίνει τελικά εκτός κούρσας.

Η συναρπαστική και επίκαιρη ιστορία βασίζεται σε βιβλίο του Matt Bai, ο οποίος συνυπογράφει το σενάριο. H ταινία όχι μόνο καταγράφει το παρασκήνιο ενός σκανδάλου, αλλά φωτίζει τη συγκυρία που άλλαξε τη σχέση πολιτικής και δημοσιογραφίας. Οι αντιδράσεις του τότε, έχουν επιπτώσεις μέχρι σήμερα. Ηθοποιοί: Χιου Τζάκμαν, Βέρα Φαρμίγκα, Τζ. Κ. Σίμονς, Άλφρεντ Μολίνα.

«Το θέμα δεν είναι να πούμε ότι δεν πρέπει ποτέ να μιλάμε για προσωπικά ελαττώματα στην πολιτική, αλλά να αναρωτηθούμε τι δεν αναφέρουμε όταν επικεντρωνόμαστε μόνο σ’ αυτά. Ποιες είναι οι ερωτήσεις που αφήνουμε απέξω; Η ταινία δίνει την επιλογή στο κοινό να κοιτάξει το άλφα ή το βήτα. Το κάνει μέχρι και το τελευταίο πλάνο. Πού θέλουμε να στραφεί το βλέμμα μας; Τι έχει μεγαλύτερη σημασία σε αυτούς τους χαρακτήρες;» – Τζέισον Ράιτμαν

«Το Βλέμμα του Όρσον Γουέλς» (The Eyes of Orson Welles – 2018) του Μαρκ Κάζινς (Ηνωμένο Βασίλειο)

Όταν η Μπεατρίς, κόρη του Όρσον Γουέλς, αποφασίζει να φέρει για πρώτη φορά στο φως τα αρχεία του πατέρα της, ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους σκηνοθέτες δέχεται την πρόσκληση. Σε σκηνοθεσία από τον πολυβραβευμένο Μαρκ Κούζινς (I Am Belfast) και εκτέλεση Παραγωγής του Μάικλ Μουρ (Ακήρυκτος Πόλεμος).

Ο Μαρκ Κάζινς ανοίγει το άγνωστο μέχρι σήμερα αρχείο με τις ζωγραφιές, τα σκίτσα και τα σχέδια του μεγάλου Όρσον Γουέλς. Η έρευνά του στέκεται αφορμή για ένα ακόμη υπερατλαντικό ταξίδι στα μέρη που έζησε και δημιούργησε ο κορυφαίος Αμερικανός σκηνοθέτης, αλλά και έναυσμα για έναν υπερβατικό διάλογο μεταξύ τους. Μια κουβέντα σε δεύτερο πρόσωπο, που εκτυλίσσεται ποιητική αδεία στην ατόφια κινηματογραφική ενδοχώρα που ορίζουν πλάνα και σκηνές της φιλμογραφίας του. Κάπως έτσι, αόριστα σκίτσα μετατρέπονται στα χαμένα κομμάτια του παζλ μιας πελώριας καριέρας, όπως για παράδειγμα τα σχέδια προορισμένα για σαιξπηρικές μεταφορές, πραγματώνονται τελικά στη «Δίκη» και στον «Άρχοντα του Τρόμου».

«Το Πάρκο του Τρόμου» (Hell Fest – 2018) του Γκρέγκορι Πλότκιν (Η.Π.Α.)

Η Νάταλι είναι φοιτήτρια και επισκέπτεται την παιδική της φίλη Μπρουκ και την συγκάτοικο της Τέιλορ. Αν ήταν μια οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου τα κορίτσια θα περνούσαν τον χρόνο τους ανάμεσα σε συναυλίες και bar, είναι όμως Halloween , που σημαίνει ότι όπως όλοι θα πάνε στο «Πάρκο του Τρόμου», ένα περιοδεύον Luna Park με τρενάκια του Τρόμου, και ένα σωρό άλλες τρομακτικές δραστηριότητες. Κάθε χρόνο χιλιάδες κόσμος επισκέπτεται το πάρκο για να ζήσει καλά σκηνοθετημένες τρομακτικές εμπειρίες που ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη. Όμως ανάμεσα στο ενθουσιώδες κοινό υπάρχει ένας επισκέπτης που έχει έρθει στο πάρκο για να διασκεδάσει αλλά για να κυνηγήσει. Ενώ ο κόσμος τον αντιμετωπίζει σαν μια ακόμα ατραξιόν του Πάρκου κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι στην πραγματικότητα έχουν μπροστά τους έναν εφιάλτη.

«Φονικές Μηχανές» (Mortal Engines – 2018) του Κρίστιαν Ρίβερς (Νέα Ζηλανδία, Η.Π.Α.)

Πώς θα ήταν ο κόσμος αν οι πόλεις κινούνταν πάνω σε τροχούς; Πώς θα είχε διαμορφωθεί ο πλανήτης, αν οι μεγάλες πόλεις διαρκώς ταξίδευαν και προσπαθούσαν να καταβροχθίσουν η μια την άλλη; Αυτός ο δυστοπικός και αφιλόξενος κόσμος κυριαρχεί στην ταινία «Mortal Engines», με τη δράση τοποθετημένη χρονολογικά 1.700 χρόνια μετά την εποχή μας, ο κόσμος έχει πια καταστραφεί οικολογικά και τεχνολογικά, εξαιτίας του λεγόμενου «Εξηντάλεπτου Πολέμου», στον οποίο χρησιμοποιήθηκαν πυρηνικά όπλα και βιολογικές βόμβες που αφάνισαν ολόκληρες χώρες.

Η ταινία βασίζεται στο πρώτο μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Φίλιπ Ριβ, το οποίο πυροδότησε τη φαντασία του σκηνοθέτη και παραγωγού Πίτερ Τζάκσον, με σχεδόν ανάλογο τρόπο που τον είχε εμπνεύσει η γραφή του Τόλκιν και τον έκανε να δημιουργήσει τη θρυλική τριλογία του «Άρχοντα Των Δαχτυλιδιών». Χρειάστηκαν επτά χρόνια για τον Ριβ, να ολοκληρώσει το πρώτο του young-adult βιβλίο, που τελικά κυκλοφόρησε το 2001. Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό μέλλον, με τη γη να αργοπεθαίνει, οι άνθρωποι κατοικούν σε κινητές πόλεις, με τις μηχανές που τις κινούν να μην σβήνουν ποτέ. Πρωταγωνιστούν: Χιούγκο Γουίβινγκ, Χέρα Χίλμαρ, Ρόμπερτ Σίχαν, Τζιχάε, Ρόναν Ράφτερι, Λέιλα Τζόρτζ, Πάτρικ Μαλαχάιντ και Στέφεν Λανγκ. Το σενάριο είναι βασισμένο στο βιβλίο του Φίλιπ Ριβ.