Νέα Κινηματογραφική Εβδομάδα με μόλις τέσσερις καινούργιες ταινίες να κυκλοφορούν στις αίθουσες. Ξεχωρίζει το ασπρόμαυρο φιλμ «Η Στολή του Λοχαγού» του Ρόμπερτ Σβέντκε, το «Παιχνίδι με τη Φωτιά» του Λι Τσανγκ Ντογκ, βασισμένο σε ένα διήγημα του Χαρούκι Μουρακάμι, καθώς και η «Επιστροφή του Μπεν», σε σκηνοθεσία του Πίτερ Χέτζες, με πρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερτς. Αναλυτικά:

«Η Στολή του Λοχαγού» (Der Hauptmann / The Captain – 2017) του Ρόμπερτ Σβέντκε (Γερμανία, Πολωνία, Γαλλία, Κίνα, Πορτογαλία)

Λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την ήττα της Γερμανίας να θεωρείται πλέον δεδομένη, πολλοί στρατιώτες των Ναζί λιποτακτούν, καθώς δεν θέλουν να σκοτωθούν σε κάποια από τις τελευταίες μάχες. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο νεαρός Γερμανός στρατιώτης Ουίλι Χέρολντ, ο οποίος, δύο εβδομάδες πριν το τέλος του πολέμου, το μόνο που θέλει είναι να καταφέρει να παραμείνει ζωντανός και όχι να επιστρέψει στη διμοιρία του και να πολεμήσει με τους συμπολεμιστές του. Ενώ, όμως, τρέχει να διαφύγει, βρίσκει, μέσα στο εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο ενός αξιωματικού, μια βαλίτσα με το παλτό, τη στολή και ένα ζευγάρι παπούτσια κάποιου λοχαγού. Σε μια ύστατη προσπάθειά του να ζεσταθεί, φοράει τη στολή και το παλτό του λοχαγού και, ως δια μαγείας, μεταμορφώνεται στον απόλυτο σωσία του λοχαγού, όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και ως προς την τερατώδη προσωπικότητά του. Όλα όσα ενσάρκωναν οι διώκτες του Χέρολντ αποτελούν τώρα δομικά στοιχεία της προσωπικότητάς του και οι κτηνωδίες στις οποίες επιδίδεται, χωρίς καμία αιδώ ή μεταμέλεια, είναι απαράμιλλες.

Μια καθηλωτική ταινία που αποτυπώνει τις πιο σκαιές πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Σβέντκε, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εβδομήντα, σχεδόν, χρόνια έχουν περάσει από τις αδιαμφισβήτητες κτηνωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τα εγκληματικά γεγονότα εκείνης της εποχής προκαλούν ακόμα απόγνωση, καθώς δεν δύναται να τα συλλάβει ανθρώπου νους. Με τα σημερινά δεδομένα, οι πράξεις αποτρόπαιης βιαιότητας που έλαβαν, τότε, χώρα φαντάζουν αφύσικες, ψυχοπαθητικές και τρομακτικές. Αλλά ο τρόμος είναι μια έννοια ηθική και όχι λογική. Προκειμένου να ερμηνεύσει κανείς τις πράξεις του πρωταγωνιστή της ταινίας Ουίλι Χέρολντ, οφείλουμε να κατανοήσουμε τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούσε και να μην τον κρίνουμε με όρους του δικού μας, σύγχρονου, κόσμου. Πρέπει να υπερβούμε τη στείρα ηθικολογία και να δούμε τον κόσμο μέσα από τη δική του οπτική. Με άλλα λόγια, να προσεγγίσουμε την ιστορία, όχι με όρους ηθικής, αλλά με την πρόθεση να δούμε αυτά που έβλεπε εκείνος, να νιώσουμε αυτά που ένιωθε εκείνος.»

«H Επιστροφή του Μπεν» (Ben is Back – 2018) του Πίτερ Χέτζες (Η.Π.Α.)

O 19χρονος Ben Burns (Λούκας Χέτζες) γυρίζει απροσδόκητα στο πατρικό του το πρωί της Παραμονής των Χριστουγέννων. Η μητέρα του, Holly (Τζούλια Ρόμπερτς), ανακουφίζεται με την επιστροφή του και τον υποδέχεται εγκάρδια, αλλά ανησυχεί για το εάν είναι όντως αποφασισμένος, όπως υποστηρίζει, να ξεπεράσει τον εθισμό του στα ναρκωτικά. Ένα κρίσιμο 24ωρο ξεκινάει, με νέες συνταρακτικές αλήθειες να έρχονται στο φως και την αγάπη της μητέρας για τον γιο της να δοκιμάζεται μέσα από σοβαρές προκλήσεις τις οποίες πασχίζει να πολεμήσει κάνοντας τα αδύνατα δυνατά.

Μια ανθρώπινη ιστορία, συμπυκνωμένη σε ένα 24ωρο, για τις οικογενειακές ισορροπίες που χάνονται, όταν έστω και ένα μέλος υποφέρει, παρασύροντας όλους τους υπόλοιπους με την απρόσμενη επιστροφή του. Η βραβευμένη με Όσκαρ, Τζούλια Ρόμπερτς (Erin Brockovich) επιστρέφει με μία τρυφερή ταινία για την άνευ όρων αγάπη μιας μητέρας. Συμπρωταγωνιστής της ο ανερχόμενος και εξαιρετικά ταλαντούχος Λούκας Χέτζες (υποψήφιος για Όσκαρ για το Manchester by the Sea) σε σενάριο και σκηνοθεσία του μάστερ στο είδος των δραματικών ταινιών με επίκεντρο την οικογένεια, Πίτερ Χέτζες (Pieces of April).

«Κατάγομαι από μία οικογένεια που έχει χτυπηθεί από τον εθισμό στο αλκοόλ και τις ουσίες. Μερικά μέλη ανάρρωσαν, άλλα όχι, και μερικά ακόμα παλεύουν. Οπότε αφού υπέφερα μετά την απώλεια κοντινών μου ανθρώπων και είδα άλλους να αναρρώνουν, ήθελα να κάνω μία ταινία που εξερευνά πώς ένα μέλος που υποφέρει μπορεί να επηρεάσει όλη την οικογένεια.» – Πίτερ Χέτζες

«Το Βράδυ που Έφαγε τον Κόσμο» (The Night Eats the World / La nuit a dévoré le monde – 2018) του Ντομινίκ Ροσέ (Γαλλία)

Ξυπνώντας σε κάποιο διαμέρισμα μετά από ένα ξέφρενο πάρτυ, ο Σαμ έρχεται αντιμέτωπος με μια φριχτή πραγματικότητα: Ένας στρατός από ζόμπι έχει εισβάλλει στους δρόμους του Παρισιού και εκείνος είναι ο μοναδικός επιζών. Τρομοκρατημένος, κλείνεται μέσα στο κτήριο και οργανώνει την επιβίωσή του. Αναρωτιέται πόσο καιρό μπορεί να αντέξει στη σιωπή και στη μοναξιά και η απάντηση έρχεται όταν ανακαλύπτει ότι τελικά δεν είναι μόνος. Ηθοποιοί: Άντερς Ντάνιελσεν Λίε, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Ντενίς Λαβάν.

Η ταινία προέρχεται από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Pit Agarmen (αναγραμματισμός και ψευδώνυμο του Martin Page) που θίγει τη μοναχικότητα και τους δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους. Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Σαμ που βρίσκει καταφύγιο στη μοναξιά του καθώς βρίσκεται στα όρια της αγοραφοβίας. «Όταν ο Σαμ ξυπνά σε έναν κόσμο που άλλαξε μέσα σε μια νύχτα και περιτριγυρίζεται από ζόμπι δεν εκπλήσσεται. Θα έλεγα ότι είναι ψυχολογικά έτοιμος να επιβιώσει. Βρίσκεται μόνος του σε ένα έρημο κτίριο χωρίς ελπίδα να τον βρει κάποιος. Σαν άλλος Ροβινσώνας Κρούσος οργανώνει την επιβίωσή του. Μου άρεσε η ιδέα ότι κάποιος βρίσκει την ισορροπία μέσα στην μοναξιά και μέσα στο σύμπαν αυτό», δηλώνει ο σκηνοθέτης Ντομινίκ Ροσέ.

«Το Παιχνίδι με τη Φωτιά» (Beoning / Burning – 2018) του Λι Τσανγκ Ντογκ (Νότια Κορέα)

Ένα διήγημα του Χαρούκι Μουρακάμι εμπνέει έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς του Ασιατικού Σινεμά. Ο Λι Τσάνγκ-ντονγκ παρουσιάζει ένα μικρό αριστούργημα πάνω στην ερωτική εμμονή, συγκεντρώνοντας πανηγυρικά τις καλύτερες κριτικές που γράφτηκαν για διαγωνιζόμενη ταινία την τελευταία δεκαετία στο Φεστιβάλ Καννών. Ηθοποιοί:Στίβεν Γέουν, Αχ-Ιν Γιου, Γιονγκ- Σέο Γιουν.

Το φιλμ είναι βασισμένο σε ένα διήγημα του Χαρούκι Μουρακάμι που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο New Yorker το 1992 με τον τίτλο «Barn Burning». Ένας καθρέφτης των ταξικών αντιπαραθέσεων της Κορέας, αλλά ταυτόχρονα κι ένα σύνθετο κινηματογραφικό παζλ ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα.

Ο σκηνοθέτης των αγαπημένων ταινιών «Ποίηση» (2010) και «Κρυφή Λιακάδα» (2007), επιστρέφει εντυπωσιακά με τη νέα του δημιουργία. Το «Παιχνίδι με τη Φωτιά» (Burning), πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα τον Μάιο, στο 71ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όπου και τιμήθηκε με το Βραβείο FIPRESCI, της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.