Ο Άντονι Χόπκινς και ο Τζόναθαν Πράις, είναι οι «Δύο Πάπες» του Φερνάντο Μεϊρέγες και πρωταγωνιστούν σε μια ιστορία εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, ενώ ο Νικολά Μπεντό μας δίνει «Ραντεβού στο Belle Époque», στις δύο ταινίες που ξεχωρίζουν στις Αίθουσες.

Ads

Σε μία Κινηματογραφική Εβδομάδα, η οποία διαθέτει επτά καινούριες ταινίες, το καρέ των αξιόλογων προτάσεων για έξοδο και προβολή στην μεγάλη οθόνη, συμπληρώνουν, το συγκινητικό «Ζίζοτεκ» του Βαρδή Μαρινάκη, αλλά και το ντοκιμαντέρ «Marianne & Leonard Λόγια Αγάπης» του Νικ Μπρούμφιλντ. Αναλυτικά:

«Οι Δύο Πάπες» (The Two Popes – 2019) του Φερνάντο Μεϊρέγες (Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Αργεντινή, Η.Π.Α.)

image

Ads

Απογοητευμένος με την κατεύθυνση της εκκλησίας, ο Καρδινάλιος Μπεργκόλι (Τζόναθαν Πράις) ζητά από τον Πάπα Βενέδικτο (Άντονι Χόπκινς) το 2012, άδεια για να αποσυρθεί. Αντ ‘αυτού, αντιμετωπίζοντας το σκάνδαλο και την αυτοαμφιβολία του, ο εσωστρεφής Πάπας Βενέδικτος καλεί στην Ρώμη τον σκληρότερο κριτή του και μελλοντικό του διάδοχο, για να αποκαλύψει ένα μυστικό που θα κλονίσει τα θεμέλια της Καθολικής Εκκλησίας. Πίσω από τα τείχη του Βατικανού ξεκινά ένας αγώνας ανάμεσα στην παράδοση και την πρόοδο, την ενοχή και τη συγχώρεση, καθώς αυτοί οι δύο πολύ διαφορετικοί άνδρες αντιμετωπίζουν στοιχεία από το παρελθόν τους για να βρουν ένα κοινό έδαφος και να δημιουργήσουν ένα μέλλον για ένα δισεκατομμύριο οπαδούς σε όλο τον κόσμο.

Πίσω από τα τείχη του Βατικανού, ο συντηρητικός Πάπας Βενέδικτος (Άντονι Χόπκινς) και ο φιλελεύθερος μελλοντικός Πάπας Φραγκίσκος (Τζόναθαν Πράις) πρέπει να βρουν κοινό έδαφος για να συνεχίσουν την πορεία της Καθολικής Εκκλησίας. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Φερνάντο Μεϊρέγιες, γνωστός για τις ταινίες «Περί Τυφλότητος», «Ο Επίμονος Κηπουρός» και «Η Πόλη του Θεού». Μια ενδόμυχη ματιά στην ιστορική αυτή στιγμή για την Καθολική Εκκλησία με πρωταγωνιστές τους Άντονι Χόπκινς και Τζόναθαν Πράις σε ερμηνείες υψηλού επιπέδου, οι οποίοι πρωταγωνιστούν σε μια ιστορία εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα.

«Ραντεβού στο Belle Époque» (La Belle Époque / Belle Epoque – 2019) του Νικολά Μπεντό (Γαλλία)

image

Η ήσυχη ζωή του 60άρη Βικτόρ ανατρέπεται τη μέρα που ο νεαρός Αντουάν τού προσφέρει μια μοναδική, πρωτοποριακή μορφή ψυχαγωγίας. Χάρη σε έναν μοναδικό συνδυασμό θεατρικών τεχνασμάτων και ιστορικής αναπαράστασης, η εταιρεία του Αντουάν χαρίζει την ευκαιρία στους πελάτες της να επιστρέψουν σε όποια χρονική περίοδο επιλέξουν. Ο Βίκτορ αποφασίζει να ταξιδέψει στη Λυόν του 1974 και να ξαναζήσει την πιο αξέχαστη εβδομάδα της ζωής του: όταν συνάντησε τον μεγάλο έρωτα της ζωής του 40 χρόνια πριν. Μπορεί, όμως, να νιώσει όπως τότε;

Δύο χρόνια μετά το αφηγηματικά τολμηρό και ευρέως αναγνωρισμένο ντεμπούτο του, «Κύριος και Κυρία Αντελμάν», ο Νικολά Μπεντό επιστρέφει με μια ακόμη ευφάνταστη και πρωτότυπη ταινία που ισορροπεί ανάμεσα στο γέλιο και τη συγκίνηση για να πει μια ιστορία για τη νοσταλγία και την αγάπη και να κερδίσει τελικά την καρδιά μας. Ο αξιόλογος ηθοποιός Ντανιέλ Οτέιγ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Νικολά Μπεντό, ταξιδεύει στο παρελθόν για να ζήσει την στιγμή που του άλλαξε τη ζωή και να θυμηθεί πώς είναι να ζεις πραγματικά. Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών. Ηθοποιοί: Ντανιέλ Οτέγ, Γκιγιόμ Κανέ, Ντοριά Τιλιέ, Φανί Αρντάν.

«Ήταν μια εικόνα που είχα στο μυαλό μου, ή μάλλον μια κατάσταση που βρήκα ταυτόχρονα αξιολύπητη και κωμική: φαντάστηκα έναν άνδρα, όχι στην πρώτη του νιότη, να τσακώνεται με τη σύζυγό του στο σπίτι τους. Εκείνη τον κατηγορεί για έλλειψη κοινωνικότητας, ανικανότητα να συμβαδίσει με την εποχή του, την τεχνολογία, τον Μακρόν, τα παιδιά τους κ.ο.κ. Ο άνδρας βγαίνει από την κουζίνα, διασχίζει τον διάδρομο και μπαίνει σε ένα μικρό δωμάτιο, όπου όλα -από τη διακόσμηση μέχρι τους δίσκους και τις βιντεοκασέτες- τον πηγαίνουν πίσω στη δεκαετία του ‘70. Είναι σαν μια προστατευτική φούσκα που έχει φτιάξει για τον εαυτό του, εκεί μπορεί να υποχωρήσει στο παρελθόν. Αυτή ήταν η εικόνα: ένας άνδρας που ζορίζεται στο παρόν και βρίσκει καταφύγιο σε μια περίοδο, οι κωδικοί της οποίας νιώθει ότι τον καθησυχάζουν και τον προστατεύουν. Αυτός ο άνδρας έχει στοιχεία από διάφορους ανθρώπους γύρω μου, όπως και από τον πατέρα μου, αλλά και εμένα τον ίδιο.Ήθελα να κινηματογραφήσω τον ίλιγγο που ορισμένες φορές νιώθω γύρω μου, αυτήν την ψυχολογική ήττα και το αντίδοτό της, ταυτόχρονα γελοίο αλλά και συγκινητικό.» – Νικολά Μπεντό

«Η Ναυμαχία του Μίντγουεϊ» (Midway – 2019) του Ρόλαντ Έμεριχ (Κίνα, Η.Π.Α.)

image

Η Ναυμαχία του Μίντγουεϊ εξιστορεί μία από τις πιο φημισμένες μάχες μεταξύ του αμερικανικού και ιαπωνικού στόλου, που έδωσε στις αμερικανικές δυνάμεις το προβάδισμα στο μέτωπο του Ειρηνικού στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταινία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αφηγείται την ιστορία των αξιωματικών και των στρατιωτών, που χρησιμοποίησαν το ένστικτο τους, το σθένος τους και τον ηρωισμό τους για να νικήσουν τον εχθρό, παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Η σκηνοθεσία ανήκει στον ειδικό των ταινιών δράσης, Ρόλαντ Έμεριχ (Ημέρα Ανεξαρτησίας, Μετά την Επόμενη Μέρα), ο οποίος επιχειρεί μια επικών διαστάσεων πολεμική ταινία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και σε υπαρκτά πρόσωπα στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η αφήγησή της πραγματοποιείται μέσα από τρεις οπτικές γωνίες: από την πλευρά των Ιαπώνων, από την πλευρά των Αμερικανικών Υπηρεσιών Πληροφόρησης και από την πλευρά των πιλότων που πολέμησαν στο USS Enterprise. Το εντυπωσιακό cast, απαρτίζουν οι: Εντ Σκράιν (Αλίτα: Ο Άγγελος της Μάχης) ως Ντικ Μπεστ, Πάτρικ Γουίλσον (Watchmen) ως Έντουιν Λέιτον, Λουκ Έβανς (Άννα) ως Γουέιντ ΜακΚλάσκι, Άαρον Έκχαρτ (Ο Σκοτεινός Ιππότης) ως Τζίμι Ντουλίτλ, Νικ Τζόνας (Jumanji: Καλώς ήρθατε στη ζούγκλα) ως Μπρούνο Γκάιντο, Μάντι Μουρ (Σκοτεινές Δυνάμεις) ως Ανν Μπεστ, Ντένις Κουέιντ (Μετά την Επόμενη Μέρα) ως Γουίλιαμ ’Μπουλ’ Χάλσεϊ και Γούντι Χάρελσον (Οι Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι) ως Τσέστερ Νίμιτς.

«Είμαι ενθουσιασμένος που είχαμε την ευκαιρία να διηγηθούμε αυτή την ιστορία διότι οι νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν τις ιστορίες εκείνων που πολέμησαν τότε για να είναι αυτοί ελεύθεροι σήμερα. Γενικά πιστεύω πως χωρίς εκείνη τη γενιά που πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο κόσμος μας σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικός. Πέθαναν πολλοί άνθρωποι, αλλά υπήρχε λόγος που έγινε αυτό. Συχνά ξεχνάμε πράγματα στις μέρες μας και ευτυχώς υπάρχουν οι ταινίες να μας τα υπενθυμίζουν. Θέλαμε να τιμήσουμε αυτή τη σπουδαία μάχη και όλους τους ανθρώπους που πήραν μέρος.» – Ρόλαντ Έμεριχ

«Ζίζοτεκ» (Zizotek – 2019) του Βαρδή Μαρινάκη (Ελλάδα)

image

Πώς μπορεί η τυχαία συνάντηση ενός εγκαταλελειμμένου εννιάχρονου αγοριού και ενός ιδιότροπου μεσήλικα που επικοινωνεί με νοήματα, να τους χαρίσει αυτό που τους λείπει περισσότερο; Ο μικρός Ιάσονας προσπαθεί μάταια να φροντίσει την καταθλιπτική του μητέρα όταν μια μέρα εκείνη αποφασίζει να τον εγκαταλείψει σε ένα πανηγύρι στη Βόρεια Ελλάδα. Ο φοβισμένος μικρός βρίσκει καταφύγιο σε μια καλύβα στο δάσος, όπου ζει ο μοναχικός Μηνάς, ο οποίος κρύβει τα δικά του σκοτεινά μυστικά, όπως το «Ζίζοτεκ». Μαζί θα ζήσουν το δικό τους παραμύθι.

Μια συγκινητική ιστορία για τη λαχτάρα για οικογένεια και οικειότητα. Ο μαγικός κόσμος του μικρού Ιάσονα πλαισιώνεται από τις ερμηνείες των Πηνελόπη Τσιλίκα («Μικρά Αγγλία»), Δημήτρη Ξανθόπουλου («Έρωτας Μετά») και του πρωτοεμφανιζόμενου νεαρού Αύγουστου Λάμπρου-Νεγρεπόντη, που παρασύρουν τον θεατή στα παραμυθένια ορεινά τοπία (διεύθυνση φωτογραφίας: Χριστίνα Μουμούρη) και στα μυστηριακά έθιμα της Βορείου Ελλάδας. Παγκόσμια πρεμιέρα στο East of the West του 54ου Διεθνούς Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι τον Ιούλιο του 2019. Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 60ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

«Ήταν μια βροχερή μέρα, επτά χρόνια πριν, όταν μου ήρθε η ιδέα του τέλους της ταινίας. Ήμουν πάνω στη μηχανή μου κι ο χρόνος σταμάτησε, το ολισθηρό οδόστρωμα με αιφνιδίασε, το γρασίδι με αγκάλιασε. Βρέθηκα ξαπλωμένος αγκαλιά με τη μηχανή, ήμουν καλά δεν είχα χτυπήσει και το μυαλό μου ταξίδευε πολύ πολύ μακριά. Αυτό που ονειρεύτηκα τότε είναι πλέον πραγματικότητα, λίγες γρατζουνιές και μώλωπες μείναν από το ταξίδι, περήφανος για όλους τους συνεργάτες που με βοήθησαν και βγήκαμε όλοι πιο δυνατοί από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. «Ζίζοτεκ», μία λέξη που δεν υπάρχει, μία λέξη που άκουσα στη μέση μίας νύχτας να λέει στον ύπνο της η γυναίκα μου κι ένα όνειρο που είδα δέκα χρόνια πριν γέννησαν την ταινία αυτή.» – Βαρδής Μαρινάκης

«Marianne & Leonard Λόγια Αγάπης» (Marianne & Leonard Words of Love – 2019) του Νικ Μπρούμφιλντ (Η.Π.Α.)

image

Ένα ταξίδι έμπνευσης που ξεκινά την δεκαετία του ’60 από την Ύδρα όπου έζησαν μαζί για δέκα χρόνια και μένει αθάνατο μέσα από διαχρονικά τραγούδια, όπως το «So Long Marianne» και το «Bird on the Wire» που έγραψε για εκείνη. Η κοινή ζωή του σπουδαίου Καναδού μουσικού και της Νορβηγίδας μούσας του, έντυσε και το οπισθόφυλλο του άλμπουμ «Songs from a Room». Μια φωτογραφία με την Μαριάν τυλιγμένη με λευκή πετσέτα να ποζάρει χαμογελαστή από το μικρό τους γραφείο. Οι πορείες τους διαχωρίστηκαν για τα επόμενα χρόνια, όμως η βαθιά τους αγάπη δεν χάθηκε ποτέ. Όταν εκείνη αρρώστησε το 2016, ο Κοέν την αποχαιρέτησε, με τον δικό του(ς) τρόπο. Της εξομολογήθηκε πως την αγάπησε για την ομορφιά και την σοφία της και τη διαβεβαίωσε ότι σύντομα θα βρεθεί κοντά της. Ο ίδιος πέθανε τέσσερις μήνες αργότερα.

Η ταινία τεκμηρίωσης του Νικ Μπρούμφιλντ, «Marianne & Leonard: Words of Love» που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Σάντανς και συμπαρέσυρε το κοινό στην ερωτική ιστορία του Λέοναρντ Κοέν με την μούσα του, την δεκαετία του ’60, Μαριάν Ιλέν, αποτέλεσε και την ταινία έναρξης του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Μέσα από το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, το κοινό έχει την ευκαιρία να δει στην μεγάλη οθόνη, έναν έρωτα που έγραψε ιστορία, γέννησε τραγούδια και τους ένωσε σε μια σχέση ζωής.

«Ήμουν ένας κάπως χαμένος 20χρονος που έψαχνε την περιπέτεια όταν επισκέφτηκα το νησί της Ύδρας στην Ελλάδα. Είχα την καλή τύχη να συναντήσω την Marianne, σύντροφο του Leonard Cohen, η οποία με ώθησε να προχωρήσω στην υλοποίηση της πρώτης μου ταινίας. Η Marianne είχε νωρίτερα εκείνον τον χρόνο δεχτεί την επίσκεψη του D.A. Pennebaker, που την είχε κινηματογραφήσει με τον μικρό της γιο και την εντυπωσίασε με τις γνώσεις του για τη δημιουργία ντοκιμαντέρ. Τη θυμάμαι να μου δείχνει την ταινία «Don’t Look Back» κάτω από τον έναστρο ελληνικό ουρανό και μετά να παίζει στην κιθαρά της μουσικές του Leonard. Ήταν μία από τις πιο μαγικές στιγμές της ζωής μου και έχει χαραχθεί στη μνήμη μου για πάντα. Η δημιουργία της ταινίας μου αυτής κλείνει εκείνον τον κύκλο που ξεκίνησε στη δεκαετία του ’60 με τις σκηνές της Marianne που κινηματογράφησε ο D.A. Pennebaker και τις οποίες ποτέ δε χρησιμοποίησε στο ντοκιμαντέρ. Ο D.A. Pennebaker, η Marianne και ο Leonard υπήρξαν όλοι έμπνευση στη δημιουργική μου πορεία και είναι προνόμιο για μένα να τους αποτίσω με αυτή την ταινία έναν φόρο τιμής.» – Νικ Μπρούμφιλντ

Κυκλοφορούν Επίσης:
«Μαύρα Χριστούγεννα» (Black Christmas – 2019) της Σοφία Τακάλ (Η.Π.Α., Νέα Ζηλανδία)

Το κολλέγιο Χόθορν κλείνει για τις διακοπές. Αλλά καθώς η Ρίλεϊ Στόουν (Ίμογκεν Πουτς, Green Room) και οι κολλητές της από την αδελφότητα – η αθλήτρια Μάρτι (Λίλι Ντονόγκουε, The CW’s Jane the Virgin), η επαναστάτρια Κρις (Αλεΐζ Σάνον, The CW’s Charmed) και η αχόρταγη Τζέσι (Μπρίτανι Ογκρέιντι, Fox’s Star) ετοιμάζονται να διασκεδάσουν μέχρι τελικής πτώσεως, ένας μασκοφόρος αρχίζει να δολοφονεί τα κορίτσια ένα ένα. Καθώς αυξάνεται ο αριθμός των θυμάτων, η Ρίλεϊ και η ομάδα της αρχίζουν να έχουν δεύτερες σκέψεις για το αν μπορούν να εμπιστεύονται τους άντρες, όπως για παράδειγμα το αγόρι της Μάρτι, (Σάιμον Μιντ, Same But Different: A True New Zealand Love Story), τον νέο έρωτα της Ρίλεϊ, Λάντον, (Κάλεμπ Έμπερχαρντ, Amazon’s Mozart in the Jungle) ή ακόμα και τον αξιότιμο καθηγητή Γκέλσον (Κάρι Έλβς). Όποια και αν τελικά είναι η ταυτότητα του δολοφόνου, αυτό που θα ανακαλύψει είναι ότι τα κορίτσια της γενιάς του δεν θα επιτρέψουν να γίνουν θύματα κανενός.

«Τσάρλι» (2019) του Θανάση Τσαλταμπάση (Ελλάδα)

Ο Τσάρλι ξεπηδά από το παρελθόν και προσγειώνεται στο σύγχρονο παρόν. Ένας ρομαντικός περιπλανώμενος ονειροπόλος, μια ύπαρξη ευαίσθητη και τρυφερή που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση. Ένα μεσημέρι, καθισμένος στο παγκάκι ενός πάρκου, ξεφυλλίζει μια εφημερίδα στην οποία υπάρχει ένα μήνυμα αποκλειστικά για αυτόν. Εάν περάσει πέντε δοκιμασίες με επιτυχία, τότε ένας πολύ μεγάλος θησαυρός θα γίνει δικός του. Χωρίς να χάσει χρόνο, αποδέχεται την πρόκληση και από αυτό το σημείο ξεκινάνε οι περιπέτειες του. Μία νοσταλγική κωμική περιπέτεια για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη δύναμη της αγάπης, τους ρόλους της ζωής και τις αξίες της. Μια ταινία για την ανθρωπιά και την τρυφερότητα.