Το επετειακό 25ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με 115 μεγάλου μήκους ταινίες και 63 μικρού μήκους, να προβάλλονται στις Αίθουσές του. Παρ’ όλα αυτά, οι εταιρείες διανομής έκριναν ότι είναι χρήσιμο για το κοινό να κυκλοφορήσουν επιπλέον εννέα νέες ταινίες!

Ads

Μεταξύ αυτών το «Έντμοντ: Ένας Απρόβλεπτος Συγγραφέας», οι «Αναμνήσεις» του Βαλέριο Μιέλι, η «Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης» του Κλαούντιο Τζιοβανέζι, που παίρνει τη σκυτάλη από το θρυλικό «Γκομόρα», ο «Απρόσμενος Έρωτας» του Χουάν Βέρα, από την Αργεντινή και «Η Ζωή του Τζον Φ. Ντόνοβαν», του χαρισματικού Ξαβιέ Ντολάν.

Αναλυτικά:

«Έντμοντ: Ένας Απρόβλεπτος Συγγραφέας» (Edmond – 2018) του Αλεξίς Μισαλίκ (Γαλλία, Βέλγιο)

Ads

image

Δεκέμβριος 1897, Παρίσι. Ο Έντμοντ Ροστάντ δεν έχει κλείσει ακόμα τα τριάντα, έχει όμως ήδη δύο παιδιά και πολλά άγχη. Δεν έχει γράψει τίποτα εδώ και δύο χρόνια. Καθώς βρίσκεται σε απελπισία, προτείνει στον μεγάλο ηθοποιό του θέατρου Κονστάντ Κοκλέν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα νέο έργο και, συγκεκριμένα, σε μια ηρωική κωμωδία. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: το έργο αυτό δεν έχει γραφτεί ακόμα. Παραβλέποντας τις ιδιοτροπίες των ηθοποιών, τις απαιτήσεις των παραγωγών, τη ζήλια της συζύγου του, τις πικάντικες ιστορίες του καλύτερού του φίλου και την έλλειψη ενθουσιασμού όλων των γύρω του, ο Έντμοντ αρχίζει να γράφει το έργο που κανείς δεν πιστεύει. Προς το παρόν, έχει μόνο τον τίτλο: Σιρανό ντε Μπερζεράκ. Ηθοποιοί: Τομάς Σολιβερές,Τομ Λεμπ, Ολιβιέ Γκουρμέ, Ματίλντ Σενιέ, Ντομινίκ Πινόν. Η ιστορία πίσω από τη συγγραφή της αριστουργηματικής ηρωικής κωμωδίας «Σιρανό ντε Μπερζεράκ» μέσα από μια απολαυστική ταινία.

Το «Έντμοντ» είναι μια ταινία που υπήρχε στο μυαλό του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Αλεξίς Μισαλίκ πάνω από 15 χρόνια. Η αρχή έγινε το 1999, όταν ο Μισαλίκ είδε το «Ερωτευμένος Σαίξπηρ», το οποίο είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και λέει την ιστορία του νεαρού Σαίξπηρ, που βυθισμένος στα χρέη, βρίσκει την έμπνευση στη νεαρή του μούσα και γράφει το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Στην Γαλλία δεν υπήρχε κάποια αντίστοιχη ταινία και από το γεγονός αυτό γεννήθηκε η ιδέα του «Έντμοντ».

«Βρήκα τυχαία κάποια χαρτιά σχετικά με τον Σιρανό και σκέφτηκα ότι είναι απίστευτο που κανείς δεν έχει πει τη σπουδαιότερη ιστορία επιτυχίας στο Γαλλικό θέατρο», αναφέρει ο Μισαλίκ. Έτσι, άρχισε να διαβάζει ό,τι υπήρχε για τον Σιρανό και του προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι ο συγγραφέας του έργου, Έντμοντ Ροστάν, ήταν μόλις 29 χρονών όταν το έγραψε. Ο παραγωγός Αλέν Γκολντμάν (Ζωή Σαν Τριαντάφυλλο) τον ενθάρρυνε να γράψει αυτή την ιστορία σε σενάριο. «Δεν βρίσκαμε λεφτά να κάνουμε την ταινία, γιατί όλοι πίστευαν ότι ήταν ακριβή», εξομολογείται ο σκηνοθέτης. Ο Μισαλίκ ξαναέγραψε την ιστορία για το θέατρο αυτήν τη φορά, όπου έγινε μεγάλη επιτυχία. Και κάπως έτσι, η ταινία βρήκε τα λεφτά για να υλοποιηθεί.

«Αναμνήσεις» (Ricordi? – 2018) του Βαλέριο Μιέλι (Ιταλία, Γαλλία)

image

Ο αισθαντικός Λούκα Μαρινέλι πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία αγάπης, άλλοτε ευτυχισμένος, με όρεξη για ζωή και άλλοτε γεμάτος αναμνήσεις, αλλά πάντοτε ερωτευμένος. Η ρευστότητα του χρόνου και η παροδικότητα των αναμνήσεων αναμειγνύονται με τα συναισθήματα εν τη γενέσει τους και η αγάπη συναντά την αμφιβολία, την αμφισημία, όρια νοερά, αλλά και υπαρκτά.

Εκείνος και Εκείνη, Εσύ και ο Άλλος, στο χθες, το σήμερα, το αύριο, στο πάντα. Μετά την πολυβραβευμένη ταινία «Ten Winters», ο Βαλέριο Μιέλι επανέρχεται στη μεγάλη οθόνη με άλλη μια ονειρική ωδή στον έρωτα μέσα από τις ομιχλώδεις αναμνήσεις ενός νεαρού ζευγαριού. Υποψήφια για το βραβείο Fedeora Καλύτερης Ταινίας (Φεστιβάλ Βενετίας, 2018). Ηθοποιοί: Λούκα Μαρινέλι (Βραβείο Α΄ Ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ της Βενετίας 2019, για το «Martin Eden»), Λίντα Καρύδη, Τζιοβάνι Αντζάλντο.

«Η νοσταλγία τα κάνει όλα να μοιάζουν υπέροχα ή μήπως εξιδανικεύουμε το παρελθόν μας εφευρίσκοντας μια ευτυχία που δεν ζήσαμε ποτέ; Μήπως υπήρξαμε πραγματικά ευτυχισμένοι, αλλά το συνειδητοποιούμε μόνο εκ των υστέρων; Αυτά τα ερωτήματα υπήρξαν το έναυσμα για την ταινία μου. Με γοήτευσε η σκέψη ότι οι αναμνήσεις κατακλύζουν, ορίζοντας εν τέλει, την ζωή μας. Αυτό θέλησα να μεταφέρω στην οθόνη, όχι την απλή ζωή αλλά την εμπειρία, την αντίληψη της ζωής μέσα από την ανάμνηση. […] Θέλησα να κάνω μια ταινία που να καταπιάνεται με τα υποκειμενικά συναισθήματα όλων μας καθώς αντιλαμβάνομαι τη ζωή ως μια μοναδική ροή συναισθημάτων και αναμνήσεων» – Βαλέριο Μιέλι

«Η Μεγάλη Νύχτα της Νάπολης» (La paranza dei bambini / Piranhas – 2019) του Κλαούντιο Τζιοβανέζι (Ιταλία)

image

Στους δρόμους και τα σκοτεινά σοκάκια μιάς από τις πιο βίαιες πόλης της Ιταλίας, της Νάπολης, μια παρέα δεκαπεντάχρονων νεαρών, χωρίς άλλη ελπίδα διεξόδου απο την καθημερινή μιζέρια και υποβάθμιση, παύουν απλώς να είναι οι μικροί βοηθοί μεγάλων συμμοριών αλλά αποφασίζουν με την καθοδήγηση ενός απο αυτούς, να πάρουν τη γειτονιά στα χέρια τους και να ηγηθούν οι ίδιοι. Το παιχνίδι και η επιβεβαίωση που ζητά μέσα απο την ταύτιση με ρόλους, ένας έφηβος, γίνεται σιγά-σιγά όλο και πιο σοβαρό, φτάνοντας σε θανάσιμα όρια, καθώς πακτωλοί χρήματος από το έγκλημα αλλά και μια βροχή απο σφαίρες σκοτεινιάζουν την πόλη και τις γειτονιές της που συγκρούονται για την κυριαρχία.

Μετά τις πρωτοφανείς αποκαλύψεις του για τους σοκαριστικούς μηχανισμούς της ναπολιτάνικης Μαφίας στο περίφημο «Γκομόρα», αποκαλύψεις που τον αναγκάζουν να ζει υπό αστυνομική προστασία ακόμη και σήμερα, ο πολυσυζητημένος Ρομπέρτο Σαβιάνο συνυπογράφει το σενάριο ακόμη μιας μεταφοράς μυθιστορήματός του στην μεγάλη οθόνη. Η ταινία, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κλαούντιο Τζιοβανέζι, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει και ορισμένα επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς «Γκομόρα», αποτυπώνει συγκλονιστικά την ευκολία με την οποία η μαφιόζικη ζωή ρουφάει βίαια μια παρέα εφήβων, οι οποίοι ανεβαίνουν γρήγορα στην ιεραρχεία μέχρι που συνειδητοποιούν ότι παίζουν παιχνίδια που προορίζονται για ενήλικες. Ένα σκληρό, αλλά ρεαλιστικό φίλμ απο το μέτωπο των πόλεων και των γειτονιών του ευρωπαικού νότου, με την αισθητική της βίας, που οι εικόνες της κατακλύζουν την νεανική κουλτούρα. Ηθοποιοί: Φραντσέσκο Ντι Νάπολι, Βιβιάνα Απρέα.

«Απρόσμενος Έρωτας» (El amor menos pensado / An Unexpected Love – 2018) του Χουάν Βέρα (Αργεντινή)

image

O Marcos και η Ana μετράνε 25 χρόνια γάμου. Όταν ο μοναχογιός τους φεύγει από την επαρχία για να πάει στο κολέγιο, το ζευγάρι μπαίνει σε περίοδο κρίσης. Χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση, σαν να το είχαν σχεδιάσει καιρό, αποφασίζουν να χωρίσουν τους δρόμους τους. Λιτά και απέριττα, τόσο που θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν μια αμοιβαία απόφαση χωρισμού. Η εργένικη ζωή μοιάζει έντονη και συναρπαστική αρχικά, αλλά γρήγορα έρχονται τα ερωτηματικά και οι αμφιβολίες. Ο Marcos και η Ana αρχίζουν να αναρωτιούνται για την αγάπη, τη φύση της επιθυμίας, την πίστη και παίρνουν μία απόφαση που θα αλλάξει τις ζωές τους για πάντα.

Μία κομψή κομεντί με καλό σενάριο, που καταγράφει με ευαισθησία, χιούμορ και διαπεραστική ματιά τις πολύπλοκες ερωτικές σχέσεις μέσα από την ιστορία ενός ώριμου ζευγαριού που αποφασίζει να χωρίσει φιλικά, όταν ο γιος φεύγει για σπουδές. Στα θετικά, οι αξιόλογες ερμηνείες των πρωταγωνιστών, οι οποίοι αποδίδουν πειστικά τους χαρακτήρες αυτής της εκλεπτυσμένης κωμωδίας που παραμένει ρομαντική ακόμα κι αν περιγράφει έναν χωρισμό. Ηθοποιοί: Ρικάρντο Νταρίν, Μερσέντες Μοράν, Άντρια Πιέτρα, Ζαν Πιέρ Νοέρ, Κλόντια Λαπάκο, Τσίκο Νοβάρο. Ο σκηνοθέτης Χουάν Βέρα, αναφέρει σχετικά:

«Πρόκειται για μία ταινία χαρακτήρων. Είναι μια ταινία όπου ο διάλογος ξεχειλίζει, οι πρωταγωνιστές λένε την αλήθεια μεταξύ τους, δεν προσπαθούν να αποφύγουν ούτε φοβούνται την αντιπαλότητα. Ξέρουν ο ένας τον άλλον πολύ καλά και εκτιμούν ο ένας την ευφυία του άλλου. Είναι ένα καλλιεργημένο ζευγάρι, είναι εξοικειωμένοι με την έννοια της υπαρξιακής αγωνίας και του γεγονότος ότι υπάρχει πάντα ένα τέλος. Μία ομάδα δευτερευόντων χαρακτήρων είναι εκεί για να εκφράσουν διαφορετικούς τρόπους και απόψεις για τον έρωτα, τη σεξουαλικότητα, τη συμβίωση, την επιθυμία και τη μοναξιά. Όλοι είναι καλές επιλογές. Είναι μία ταινία για τη γενιά αυτών που γεννήθηκαν το ’60, που επηρεάστηκαν από αυτά τα χρόνια πολιτισμικά και σε σχέση με τις εμπειρίες της ζωής τους. Έχουν δει σχεδόν όλες τις ουτοπίες να πεθαίνουν και τώρα ζούνε με το βάρος της απομάγευσης, αλλά παραμένουν γεμάτοι ζωντάνια και αισιοδοξία. Σε ό,τι αφορά το στυλ της εικόνας, η κάμερα είναι εκεί για τους ηθοποιούς και  τη σκηνοθεσία. Οι χαρακτήρες κινούνται άνετα μέσα στο κάδρο. Το κοινό είναι σαν να παρευρίσκεται στις ζωές τους. Παρόλο που αυτή η ταινία αναπαριστά σοβαρά θέματα, όπως τη φύση της αγάπης, τη διάρκεια και την μεταμόρφωση της επιθυμίας, την απιστία, διηγούμαι μια ιστορία με ψυχαγωγική ματιά, με σκεπτόμενη αισιοδοξία, επιτρέποντας στον θεατή να σκεφτεί, να νιώσει λίγη ανησυχία, χωρίς εκβιασμό ή βαρύτητα.»

Κυκλοφορούν Επίσης:
«Rambo: Το Τελευταίο Αίμα» (Rambo: Last Blood – 2019) του Άντριαν Γκρούνμπεργκ (Η.Π.Α.)

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την πρώτη ταινία, ο Σιλβέστερ Σταλόνε επιστρέφει ως ένας από τους κορυφαίους ήρωες δράσης όλων των εποχών, ως Τζον Ράμπο. Τώρα, ο Ράμπο θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν του και να φέρει ξανά στην επιφάνεια τις ανελέητες πολεμικές του ικανότητες με σκοπό να πάρει εκδίκηση στην τελευταία του επικίνδυνη αποστολή. Το τελευταίο κεφάλαιο της θρυλικής σειράς είναι ένα θανάσιμο ταξίδι εκδίκησης κι αίματος.

Έπειτα από πολλά χρόνια και έχοντας ζήσει σε διάφορα απόμακρα μέρη του κόσμου, ο Ράμπο αποφασίζει να γυρίσει πίσω στις ΗΠΑ όπου τον είδαμε τελευταία φορά να περπατάει σε ένα μονοπάτι προς το ράντσο του περνώντας δίπλα από την ταχυδρομική του θυρίδα με χαραγμένο του όνομα της οικογένειάς του. Ο Ράμπο επέστρεψε πλέον στο σπίτι. «Έχουμε ένα κενό δέκα χρόνων από την τελευταία φορά που είδαμε το Ράμπο», δηλώνει ο Σιλβέστερ Σταλόνε. «Έχει βρεθεί εδώ και καιρό εκτός της κοινωνίας αλλά πια θέλει να ενσωματωθεί. Έχει γίνει αποδεκτός σε μια οικογένεια που τον στηρίζει και αυτός θέλει να τους φροντίζει». Πρόκειται για το τέλος ενός franchise που άφησε εποχή και έθεσε τους δικούς του κανόνες στο είδος της περιπέτειας.

«Τρομακτικές Ιστορίες Στο Σκοτάδι» (Scary Stories to Tell in the Dark – 2019) του Αντρέ Όβρενταλ (Η.Π.Α., Καναδάς)

Αμερική 1968. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μυρίζει αλλαγή, αλλά όχι στη μικρή πόλη της Mill Valley, όπου για γενιές, η σκιά της οικογένειας Bellows πέφτει βαριά. Στην έπαυλη τους στην άκρη της πόλης, η Sarah, ένα μικρό κορίτσι με φριχτά μυστικά, μετέφερε τη ζωή της σε μία σειρά από τρομαχτικές ιστορίες, γραμμένες σε ένα βιβλίο που έχει υπερβεί τον χρόνο. Ιστορίες που έχουν έναν τρόπο να ζωντανέψουν σε βάρος μίας παρέας εφήβων που θα ανακαλύψει το τρομαχτικό βιβλίο της Sarah.

Τα κλασικά και άκρως τρομαχτικά βιβλία του Alvin Schwartz μεταφέρονται στην μεγάλη οθόνη σε ιστορία που συνυπογράφει ο βραβευμένος με Όσκαρ μετρ, Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο (The Shape of Water) και σκηνοθεσία του Αντρέ Όβρενταλ (Trollhunter). Η ταινία διασκευάζει τις ζοφερές ιστορίες που έχουν στοιχειώσει αναρίθμητους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο και φτιάχνει μία νέα πλοκή με πρωταγωνιστές παιδιά που προσπαθούν να ξεφύγουν από εκδικητικά τέρατα, αλλά και τους ίδιους τους δαίμονες τους.

«Το Παιχνίδι του Ρόδου» (Bajo la Rosa – 2017) του Τζόσουε Ράμος (Ισπανία)

Η 10χρονη Sara εξαφανίζεται. Οι μέρες περνούν χωρίς κανένα ίχνος της. Μέχρι που ένα πρωινό, οι γονείς της λαμβάνουν ένα γράμμα από τον απαγωγέα που, για να την αφήσει ελεύθερη, ζητάει να τους συναντήσει! Ποιος είναι και τι θέλει να τους πει; Αυτό το τετ-α-τετ θα έχει μια αναπάντεχη εξέλιξη. Ηθοποιοί: Πέντρο Κάζαμπλανκ, Ραμίρο Μπλας, Ελίζαμπετ Γκέλαμπερτ, Ζακ Γκόμεζ.

«Blinded by the Light» (2019) του Γκούριντερ Τσάντα (Ηνωμένο Βασίλειο)

Η ταινία μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη μία ιστορία θάρρους, αγάπης, ελπίδας, οικογενειακών δεσμών, αλλά και της μοναδικής ικανότητας της μουσικής να εξυψώνει το ανθρώπινο πνεύμα. Η ταινία διηγείται την ιστορία του Τζέιβντ (Βιβέικ Κάλρα), ενός βρετανού εφήβου πακιστανικής καταγωγής, που μεγάλωσε στην πόλη του Λούτον στην Αγγλία, το 1987. Εν μέσω φυλετικών και οικονομικών αναταραχών, γράφει ποίηση προκειμένου να «ξεφύγει» από τη μισαλλοδοξία που μαστίζει την πόλη του, και την αυστηρότητα του συντηρητικού πατέρα του. Αλλά όταν ένας συμμαθητής του, τον «μυεί» στη μουσική του Μπρους Σπρίνγκστιν, ο Τζέιβντ αισθάνεται ότι η εργατική τάξη στην οποία ανήκει εκείνος και η οικογένειά του, ταυτίζεται και αντικατοπτρίζεται στους δυνατούς στίχους του Μπρους. Καθώς ο Τζέιβτν ανακαλύπτει μία καθαρτική διέξοδο για ν΄ ακολουθήσει τα όνειρά του, ταυτόχρονα βρίσκει το θάρρος να εκφραστεί με τη δική του, μοναδική φωνή.

«Η Ζωή του Τζον Φ. Ντόνοβαν» (The Death and Life of John F. Donovan – 2018) του Ξαβιέ Ντολάν (Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς)

image
 
Ο Τζον Φ. Ντόνοβαν είναι διάσημος ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης όταν πεθαίνει αιφνιδίως μετά από μία σειρά σκανδάλων. Ένας θαυμαστής του, ο 11χρονός Ρούπερτ Τέρνερ είναι ο μόνος που γνωρίζει τι συνέβη στην ψυχή του Τζον. Για πέντε χρόνια ο Τζον και ο Ρούπερτ αλληλογραφούσαν κρυφά. Fast-forward στο μέλλον ο Ρούπερτ είναι ένας επιτυχημένος ηθοποιός και έχει γράψει ένα βιβλίο για την επικοινωνία του με τον Ντόνοβαν. Σε μία συνέντευξή του, ο Ρούπερτ θα μιλήσει και θα αποκαλύψει όλα όσα γνωρίζει για την ταραγμένη ζωή του Τζον και όλους τους συμβιβασμούς που έκανε για τη φήμη καθώς και για την δική του προσωπική ανάγκη να συνδεθεί με το είδωλο του.
 
Ο Καναδός δημιουργός Ξαβιέ Ντολάν – ίσως ο καλύτερος σκηνοθέτης της γενιάς του – επιστρέφει με τη νέα ταινία του, έχοντας στη διάθεσή του ένα μοναδικό σύνολο ηθοποιών. Πρωταγωνιστούν: Νάταλι Πόρτμαν, Έμιλι Χάμσαϊρ, Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, Κιτ Χάρινγκτον, Τζέσικα Τσαστέιν, Σάρα Γκαντόν, Θάντι Νιούτον, Σούζαν Σάραντον, Κάθι Μπέιτς, Μάικλ Γκαμπόν, Μπεν Σνίτζερ.