Ο «Ράφτης», σηματοδοτεί το μεγάλο μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο της Σόνια Λίζα Κέντερμαν. Μία αξιόλογη ταινία που πραγματεύεται την αργοπορημένη ενηλικίωση ενός εκκεντρικού και λίγο αλαφροΐσκιωτου Ράφτη, ο οποίος ζει απομονωμένος στον μικρόκοσμο του οικογενειακού ραφτάδικου. Κυκλοφορεί από την Πέμπτη 3 Ιουνίου, στα Θερινά Σινεμά.

«Ο «Ράφτης» λειτουργεί αλληγορικά με επίκεντρο έναν καθημερινό άνθρωπο που πρέπει να παλέψει όταν όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Ο λόγος που διηγούμαι αυτήν την ιστορία είναι γιατί πραγματικά πιστεύω ότι ο κάθε ένας από εμάς έχει τη δύναμη να πάρει τη μοίρα στα χέρια του και να διεκδικήσει το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή. Κόντρα στο οικονομικό και πολιτικό σύστημα που έχει κάνει τη ζωή μας τόσο δύσκολη, ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να δημιουργήσει τη ζωή που του αξίζει. Είναι ουσιαστικά μια ταινία δρόμου: ένα λυρικό  πορτρέτο ενός άντρα και μίας πόλης. Καθώς ο Νίκος περιπλανιέται από το κέντρο της Αθήνας σε διάφορες παραμελημένες αλλά ολοζώντανες περιοχές της Αθήνας, γνωρίζουμε ένα ψηφιδωτό διαφορετικών κοινωνικών και οικονομικών τάξεων. Ο Νίκος, στα πρόθυρα να χάσει τα πάντα, βρίσκει τον εαυτό του ανάμεσα σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα: ταυτίζεται με τους ανθρώπους των φτωχογειτονιών και δίπλα τους βρίσκει τη λύση.» – Σόνια Λίζα Κέντερμαν

Ο ήρωας μας βρίσκεται ξαφνικά ένα βήμα πριν τα χάσει όλα και αποφασίζει επιτέλους να δράσει. Με σύμμαχό του, ένα αυτοσχέδιο και χειροποίητο ραφτάδικο, το οποίο μεταφέρεται επάνω σε ρόδες, προσπαθεί να δώσει νέα πνοή και ελπίδα, τόσο στην τέχνη του, όσο και στην ίδια του τη ζωή. Παρά τις αρχικές του αμφιβολίες και την κριτική που δέχεται, δέχεται να προετοιμάσει και να ράψει τις νύφες στα Καμίνια, προκειμένου να καταφέρει να εργαστεί, ενώ παράλληλα ερωτεύεται για πρώτη φορά, έστω και στα πενήντα του.

Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 24ο Tallinn Black Nights Film Festival στην Εσθονία και την πανελληνία πρεμιέρα της ταινίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στο 61ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, το οποίο λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, διεξήχθη διαδικτυακά, η ταινία «Ράφτης» της Σόνια Λίζα Κέντερμαν, κυκλοφορεί στα Θερινά Σινεμά της χώρας, έτοιμη να συναντήσει το κοινό της και σε αντίθεση με τον πρωταγωνιστή μας, σίγουρη για την αξία της. 

Η ταινία αποτελεί μια συμπαραγωγή Ελλάδας, Γερμανίας και Βελγίου, ενώ όπως δηλώνει η σκηνοθέτιδα και συν – σεναριογράφος της ταινίας (το σενάριο είναι γραμμένο μαζί με την Tracy Sunderland): «Ήθελα να κάνω μια αισιόδοξη και ελπιδοφόρα ταινία για τη δυνατότητα που έχει κάποιος να αλλάζει και να προχωρά υπό αντίξοες συνθήκες. Αναρωτιόμουν πως ένας  φαινομενικά αποτυχημένος και δειλός χαρακτήρας, με μόνο όπλο του μια τέχνη που πεθαίνει, μπορεί να ανατρέψει το αδιέξοδό του και να βρει τη δύναμη να πάρει το μέλλον στα χέρια του».

Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Ημέλλος, στον ρόλο του Ράφτη και οι: Ταμίλλα Κουλίεβα, Θανάσης Παπαγεωργίου, Στάθης Σταμουλακάτος, ενώ τους πλαισιώνουν ένα καστ καταξιωμένων ηθοποιών.

«Η ταινία χαρακτηρίζεται από ποιητικό ρεαλισμό. Ένα ποιητικό τοπίο της καθημερινής ζωής. Ένας συμβολισμός της καθημερινότητας με παραμυθένια στοιχεία. Ο Νίκος είναι ένας ήρωας αλαφροΐσκιωτος και ονειροπόλος. Ένας Μπάστερ Κίτον, σαν ήρωας εποχής, που ζει με το ένα πόδι πάνω από τη γη. Ένας ερημίτης, ένας εκκεντρικός χειρώνακτας που ανδρώνεται και ανακαλύπτει ότι γεννήθηκε για να γίνει Τζον Γκαλιάνο. Βγαίνει από τη σκιά στο φως, από το σχεδόν ασπρόμαυρο ραφτάδικο στο εξωφρενικά πολυποίκιλτο κέντρο και την πολυχρωμία των φτωχογειτονιών.» – Σόνια Λίζα Κέντερμαν

Οι Πρωταγωνιστές

Νίκος (Δημήτρης Ήμελλος)

Ένας 50χρονος αριστοτέχνης ράφτης, ένας καλλιτέχνης με βελόνα και κλωστή, ένας ονειροπόλος που δεν πατάει στη Γη. Τον διακρίνει η φυσική ευγένεια μιας άλλης εποχής, η επισημότητα του κουστουμιού που φοράει καθημερινά, η αβρότητα που τον συνοδεύει σε κάθε κίνηση. Μπορεί να είναι χαρισματικός και σίγουρος για την τέχνη του, αλλά βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από τη σκιά ενός αυστηρού και εξουσιαστικού πατέρα. Είναι μετρημένος και πειθαρχημένος υπό το απογοητευμένο βλέμμα ενός πατέρα που έχει υψηλές προσδοκίες. Ο Νίκος είναι αυτοεξόριστος και ηττημένος μέχρι που οι συνθήκες τον ωθούν να κάνει την υπέρβαση. Μεταμορφώνεται σε πλανόδιος ράφτης και απελευθερώνεται από τα δεσμά της παλιάς του ζωής. Σύμμαχοι του σε αυτή την γενναία στροφή είναι η Όλγα και η κόρη της Βικτόρια. Η αυτοσχέδια αυτή οικογένεια τον συνοδεύει στη νέα του ζωή, που ορίζει πια ο ίδιος.

Όλγα (Ταμίλλα Κουλίεβα)

Η 45χρονη Ρωσίδα μετανάστευσε στην Ελλάδα πριν από 15 χρόνια. Συνηθισμένη στη νοοτροπία άλλης εποχής, είναι συνεσταλμένη και ντροπαλή. Ο γάμος της με τον Κώστα ήταν αρχικά μία σανίδα σωτηρίας. Τον αγαπούσε κάποτε, αλλά τα χρόνια πέρασαν και η κοινή τους ζωή μοιάζει με μικρή φυλακή. Σπάνια πια βγαίνει από το σπίτι. Βρίσκει την ευκαιρία να αποδράσει μέσα από τη συνεργασία της με τον Νίκο. Τελειοποιεί την τέχνη του ραψίματος, γίνεται η συνεργάτιδα και μούσα του. Συμπάσχει μαζί του, γιατί ξέρει από δυσκολίες, καθώς είχε χάσει το πατρικό της στη Ρωσία. Ο Νίκος τη θαυμάζει, τη χρειάζεται και της δίνει τη θέση που πάντα της άξιζε. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι μέσα από τη ραπτική, η Όλγα χειραφετείται. Ερωτεύεται τον Νίκο, αλλά παραμένει ρεαλίστρια και επιφυλακτική. Ξέρει πού θα καταλήξει αυτό. Είναι παντρεμένη και δεν μπορεί να αφήσει την στρωμένη ζωή της.

Βικτόρια (Δάφνη Μιχοπούλου)

Η 8χρονη κόρη της Όλγα που γεννήθηκε στην Αθήνα. Αιχμηρή σαν ξυράφι, λίγο ατίθαση και μάλλον αγοροκόριτσο. Μοιάζει αθώα, αλλά κρύβει ένα άλλο πρόσωπο. Γίνεται φίλη με τον Νίκο, τον θαυμάζει και γοητεύεται από την τέχνη του. Είναι εκείνη που φέρνει τη μητέρα της κοντά στον κόσμο του Νίκου. Οι εξελίξεις, όμως, θα την ωθήσουν σε αντιδραστικές ενέργειες.

Θανάσης (Θανάσης Παπαγεωργίου)

Ο 80χρονος πατέρας του Νίκου. Λαμπρό μυαλό σε σώμα ασθενικό. Ένας εξουσιαστικός και αυτοδημιούργητος άντρας, που έχει περάσει φτώχια και κατάφερε να στήσει ολομόναχος το ραφτάδικο του τη δεκαετία του ΄60. Η επιχείρηση του εξελίχθηκε στο πιο επιτυχημένο μαγαζί της εποχής του και ο Θανάσης ανελίχθηκε κοινωνικά σε διάσημο ράφτη. Τώρα πια έχει ηττηθεί κατά κράτος. Όλα καταρρέουν και δεν μπορεί να δεχτεί ότι τα παλιά μεγαλεία έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η σχέση με τον γιο του Νίκο δεν ήταν πάντα ταραχώδης. Είχαν βέβαια τις διαφορές τους και ο Θανάσης δεν επικρότησε ποτέ τις παράξενες ιδέες του γιου του για την οικογενειακή επιχείρηση. Προσπαθεί ακόμα να διατηρήσει εποπτικό ρόλο και καταλήγει να έχει εχθρικά συναισθήματα για τον γιο του. Όμως, τον χρειάζεται, γιατί μοιράζονται την κοινή μοίρα του ραφτάδικου, που καταρρέει μπροστά στα μάτια τους.

Κώστας (Στάθης Σταμουλακάτος)

Ο 45χρονος σύζυγος της Όλγας. Ένας κουρασμένος, αλλά καλοπροαίρετος άντρας με τάση στη φλυαρία. Ένας μεσοαστός Έλληνας ταξιτζής που δουλεύει νύχτες. Παντρεύτηκε την Όλγα σε προχωρημένη ηλικία, από έρωτα. Πιστεύει ότι την έχει σώσει από τα σπίτια που δούλευε σαν καθαρίστρια και ότι της παρέχει την πολυτέλεια να κάτσει σπίτι και να μεγαλώσει την κόρη τους. Είναι απλός και πρακτικός άνθρωπος, περήφανος για ό,τι προσφέρει στην οικογένειά του. Εργάζεται σκληρά, είναι περπατημένος και προστατεύει μάνα και κόρη. Δεν έχει τον Νίκο περί πολλού, καθώς είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτόν. Δεν τον βλέπει σαν απειλή, ούτε προβλέπει την προδοσία της Όλγας, γιατί την εμπιστεύεται.

Σόνια Λίζα Κέντερμαν

Η Σόνια Λίζα Κέντερμαν είναι Ελληνο-Γερμανίδα σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Πήρε Μάστερ στη Σκηνοθεσία Κινηματογράφου στο London Film School με έπαινο. Σπούδασε επίσης Κοινωνιολογία, θέατρο και εργάστηκε ως σκηνογράφος και βοηθός σκηνοθέτη. Η μικρού μήκους ταινία της «Νικολέτα» απέσπασε 14 βραβεία και διαγωνίστηκε σε 35 φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Ο «Ράφτης», αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινίας της.

«Το βασικό θέμα που έχει επηρεάσει τις ταινίες μου είναι οι απροσάρμοστοι, οι εξοβελισμένοι, οι χαρακτήρες που θεωρούνται περιθωριοποιημένοι, εξοστρακισμένοι από την κοινωνία και τις οικογένειές τους. Άνθρωποι που βιώνουν μια μεγάλη απώλεια και τελικά κατορθώνουν να ελευθερωθούν από τις συμβάσεις και να ορθοποδήσουν με τον δικό τους αντισυμβατικό τρόπο. Έτσι προέκυψε η ιδέα του «Ράφτη»: μια ιστορία καθυστερημένης ενηλικίωσης ενός 50χρονου άντρα που παλεύει ενάντια σε οικονομικά αδιέξοδα ξαναχτίζοντας το μέλλον του. Ακολουθούμε τον Νίκο, έναν μοναχικό άντρα, ηττημένο, πνιγμένο στα χρέη, παγιδευμένο και αυτοεξόριστο στο ραφτάδικο του πατέρα του, που πλέον έχει γίνει το καταφύγιό και η φυλακή του. Ο Νίκος βγαίνει στον έξω κόσμο και μεταμορφώνεται σε έναν πλανόδιο ράφτη. Σαν νομάς μέσα στην πόλη, κατορθώνει να επανασυστήσει τον εαυτό του και να ενωθεί πάλι με τον κόσμο.» – Σόνια Λίζα Κέντερμαν

Ράφτης / Tailor
Σκηνοθεσία: Σόνια Λίζα Κέντερμαν
Σενάριο: Σόνια Λίζα Κέντερμαν, Tracy Sunderland
Ηθοποιοί: Δημήτρης Ήμελλος, Ταμίλλα Κουλίεβα, Θανάσης Παπαγεωργίου, Στάθης Σταμουλακάτος, Δάφνη Μιχοπούλου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Μιχελής
Μοντάζ: Δημήτρης Πεπόνης
Ήχος: Ντίνος Κίττου (Ηχοληψία), Περσεφόνη Μήλιου (Σχεδιασμός Ήχου), Philippe Charbonnel (Μίξη Ήχου)
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Κοστούμια: Julie Lebrun
Σκηνογράφοι: Πηνελόπη Βαλτή, Δάφνη Κούτρα
Μακιγιάζ: Claudia Goetz
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα, Γερμανία, Βέλγιο
Έτος Παραγωγής: 2020
Διάρκεια: 100 λεπτά