Αυτό είναι το μεγαλειώδες μπεργκμανικό ποίημα για τον θάνατο, τον φυσικό πόνο, αλλά και την πίστη. Μία ιστορία, ιδωμένη μέσα από το δράμα τεσσάρων γυναικών, κι ένα οπτικό διαμάντι που κέρδισε το Όσκαρ για την θαυμάσια φωτογραφία του Σβεν Νίκβιστ. Το φιλμ «Κραυγές και Ψίθυροι» κυκλοφορεί σε επανέκδοση, δίνοντας μας την ευκαιρία να το απολαύσουμε και πάλι, στην μεγάλη οθόνη.

Ads

Σε συνεντεύξεις του, ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, είχε πει ότι σε αυτή την ταινία ήθελε να παρουσιάσει τέσσερις πλευρές της μητέρας του, μιας αγέρωχης γυναίκας, που την αγαπούσε πολύ. Με τη βοήθεια της ταινίας ψάχνει να ανακαλύψει κάποιες πτυχές της. Χωρίς να κάνει ούτε πορτρέτο ούτε βιογραφία, η ταινία ήταν ένας τρόπος να τη γνωρίσει καλύτερα: Οι διάφορες πλευρές της ερμηνεύονται από τέσσερις γυναίκες, τρεις αδελφές και μία υπηρέτρια.

Στο γύρισμα του αιώνα, λίγο πριν μπει ο εικοστός, σε μία εξοχική έπαυλη μοναδικής ομορφιάς, τρεις αδελφές ανταμώνουν για να παρηγορήσουν εκείνη που πεθαίνει από καρκίνο. Η Άγκνες είναι μόλις 37, αλλά η ζωή της πλησιάζει στο τέλος της. Παίζει λίγο πιάνο, ζωγραφίζει λίγο, αλλά είναι ένας μοναχικός άνθρωπος, που στην καθημερινότητά του υπάρχει μόνο η περίπου συνομήλική της οικιακή βοηθός.

image

Ads

Όταν η κατάσταση της υγείας της επιδεινώνεται, έρχονται στο οικογενειακό αρχοντικό οι δύο αδελφές της για να χαρίσουν στην ετοιμοθάνατη παρηγοριά και αγάπη. Όμως είναι τόσο διαφορετικές οι αδελφές μεταξύ τους: η μεγαλύτερη, η Κάριν, είναι εγκλωβισμένη σε ένα άτυχο γάμο με κάποιον μεγαλύτερό της, που μισεί και σιχαίνεται. Κάτω από την κοινωνικό προσωπείο που με μεγάλη επιμέλεια συντηρεί, η γυναίκα είναι δυστυχισμένη και οργισμένη για το αδιέξοδο στην προσωπική της ζωή.

Τελείως διαφορετικός χαρακτήρας είναι η μικρότερη αδελφή, που έρχεται κι αυτή για να συμπαρασταθεί στην Άγκνες, η Μαρία, η οποία είναι εξωστρεφής, καλοπαντρεμένη και ευτυχισμένη, όντας ωστόσο μια ρηχή, φιλάρεσκη γυναίκα, που η μόνη της έννοια είναι να περνάει καλά και να είναι αρεστή στους άλλους. Αυτό το εκρηκτικό μείγμα ψυχοσυνθέσεων των τριών γυναικών, οι οποίες ενώνονται μόνο από το αίμα και τη αγάπη μεταξύ τους, θα οδηγήσει σε έντονες συγκρούσεις, καθώς οι τρεις γυναίκες θυμούνται και επαναξιολογιούν την κοινή τους πορεία, αλλά και τις ξεχωριστές διαδρομές στη ζωή τους.

image

Ο Σουηδός δημιουργός ψυχογραφεί με μοναδική μαεστρία τους τρεις χαρακτήρες του, φτιάχνοντας έναν αληθινό ζωντανό πίνακα. Πρόκειται για την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του Μπέργκμαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία κέρδισε πέντε Υποψηφιότητες για Όσκαρ και απέσπασε το χρυσό αγαλματίδιο για την υπέροχη φωτογραφία του Σβεν Νίκβιστ.

Λιβ Ούλμαν / Liv Ullmann

Η Λιβ Ούλμαν, γεννημένη στις 16 Δεκεμβρίου του 1938, στο Τόκιο της Ιαπωνίας, είναι μία υπέροχη ηθοποιός, γνωστή στο ευρύ κοινό ως η πρωταγωνίστρια σε έντεκα ταινίες του σπουδαίου Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, μεταξύ των οποίων «Persona», «Cries and Whispers», «Scenes from a Marriage and Shame» κ.α. Παράλληλα όμως έχει σκηνοθετήσει αναρίθμητα θεατρικά έργα, με πιο χαρακτηριστικό το «Λεωφορείο ο Πόθος», στο οποίο πρωταγωνίστησε η Κέιτ Μπλάνσετ κι ανέβηκε στη Νέα Υόρκη και το Σίδνεϋ, αλλά και τον «Θείο Βάνια» για το Εθνικό Θέατρο του Όσλο.

image

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι η Νορβηγίδα ηθοποιός έχει επιτελέσει πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών το 2001 και στο Βερολίνο το 1984. Στην πλούσια καριέρα της, έχει προταθεί δύο φορές για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου – το 1971 για την ταινία «The Emigrants» του Jan Troell και το 1976, με το φιλμ «Face to Face» του Ingmar Bergman.

Τη δεκαετία του ’90 η Ούλμαν αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο και το θέατρο και παρουσίασε τα «Sofie» (1992) και «Kristin Lavransdatter» (1995), καθώς και τη σουηδική τηλεοπτική σειρά «Enskilda Samtal». Το 2000, η ταινία της «Faithless» – βασισμένη σε σενάριο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν – προβλήθηκε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών. Το 2014 ακολούθησε η «Δεσποινίς Τζούλια», με την Τζέσικα Τσαστέιν και τον Κόλιν Φάρελ.

Ίνγκμαρ Μπέργκμαν / Ingmar Bergman

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν γεννήθηκε στην Ουψάλα της Σουηδίας το 1918. Ήταν γιος ιερέα. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο, όπου και διετέλεσε διευθυντής του Βασιλικού Δραματικού Θεάτρου της Σουηδίας από το 1963 ως το 1966. Άρχισε να γράφει επαγγελματικά το 1941. Το πρώτο του σενάριο που έγινε ταινία το 1944 λεγόταν «Φρενίτις». Επειδή ο σκηνοθέτης Αλφ Σέμπεργκ δε μπορούσε να την ολοκληρώσει λόγω άλλων υποχρεώσεων, το τελευταίο μέρος της ταινίας το σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Μπέργκμαν. Αρχικά έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από ταινίες όπως τα «Καλοκαιρινά Παιχνίδια» (1951) και «Καλοκαίρι με τη Μόνικα» (1953).

image

Η «Νύχτα των Σαλτιμπάγκων» (1953) και τα «Χαμόγελα Καλοκαιρινής Νύχτας» (1955) εδραίωσαν τη φήμη του. Κορυφαίες ταινίες του, ωστόσο, θεωρούνται η «Έβδομη Σφραγίδα» (1957), οι «Άγριες Φράουλες» (1957), η «Πηγή των Παρθένων» (1960) και η τριλογία της Σιωπής. Ο Μπέργκμαν, δημιούργησε έναν αλληγορικό κόσμο και στοχάστηκε πάνω στη μοναξιά και το θάνατο, τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, αλλά και το νόημα της ζωής. Στη δεκαετία του 1970 έστρεψε την προσοχή του στις οικογενειακές σχέσεις καθώς και στη σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι. «Κραυγές και Ψίθυροι» (1972), «Σκηνές από ένα Γάμο» (1973)και «Φθινοπωρινή Σονάτα» (1978) ξεχωρίζουν.

Σε αυτές εστίασε ακόμη περισσότερο στους γυναικείους χαρακτήρες, οι οποίοι διαδραμάτιζαν ούτως ή άλλως βασικό ρόλο στις ταινίες του. Συνεργαζόταν συχνά με τη Μπίμπι Άντερσον, τη Χάριετ Άντερσον και τη Λιβ Ούλμαν. Λόγω διαφωνιών με την Εφορία αναγκάστηκε να φύγει από τη Σουηδία, όπου επέστρεψε το 1982. Τότε γύρισε το «Φάνυ και Αλέξανδρος», την τελευταία κινηματογραφική ταινία του. Έκτοτε γύρισε κάποιες ταινίες για την τηλεόραση. Εξαιρετικός αναλυτής της ανθρώπινης ψυχής, ο Μπέργκμαν επαναπροσδιόρισε την έννοια της κινηματογραφικής δημιουργίας. Πέθανε το 2007 σε ηλικία 89 ετών.

«Υπάρχει πάντα μια διαρκής πάλη μέσα μου, ανάμεσα στην ανάγκη μου να καταστρέψω και στη θέλησή μου να ζήσω. Κι αυτό δημιουργεί μία εσωτερική ένταση που κυριαρχεί και στον τρόπο που δημιουργώ και στην υλική μου ύπαρξη. Κάθε πρωί ξυπνώ με μια καινούρια οργή, μια καινούρια καχυποψία, μια καινούρια λαχτάρα για τη ζωή.» – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Διαβάστε Επίσης:

image

Κραυγές και Ψίθυροι / Cries and Whispers
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Πρωταγωνιστούν: Λιβ Ούλμαν, Ίνγκριντ Τούλιν, Χάριετ ΄Αντερσον
Έτος Παραγωγής: 1972
Χώρα Παραγωγής: Σουηδία
Διάρκεια: 91 λεπτά
Από την Πέμπτη 8 Ιουλίου σε επανέκδοση