Στις δεκατέσσερις (14) ημέρες της διάρκειας του 27ου Πανοράματος, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε 70 ταινίες από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια κινηματογραφία. Tην Κυριακή 26 Οκτωβρίου στις 20:30 στον Κινηματογράφο Όπερα, το 27ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου κατεβάζει την αυλαία του με την προβολή της νέας ταινίας του Κεν Λόουτς (Ken Loach) «Jimmy’s Hall» σε σενάριο του Πολ Λάβερτι (Paul Laverty). Το φιλμ παρουσιάζεται σε πανελληνία πρεμιέρα στο Φεστιβάλ και η προβολή πραγματοποιείται σε συνεργασία με την εταιρία διανομής Feelgood Entertainment.

Οι ταινίες του Πανοράματος παρουσιάστηκαν φέτος στους κινηματογράφους Ααβόρα από 16 έως και 22 Οκτωβρίου και στο Άστυ από 16 έως και 29 Οκτωβρίου (από τις 27 έως και τις 29 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιηθούν στο Άστυ επαναληπτικές προβολές του κυρίως προγράμματος). Το Tvxs.gr ήταν χορηγός επικοινωνίας στο μακροβιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας, που φέτος συμπλήρωσε 27 χρόνια συνεχούς παρουσίας και κατέχει μία ιδιαίτερη θέση στα κινηματογραφικά τεκταινόμενα της πόλης.

Tην Κυριακή 26 Οκτωβρίου στις 20:30 στον Κινηματογράφο Όπερα, πέφτει η αυλαία ενός ακόμη επιτυχημένου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Η Ταινία Λήξης του Φεστιβάλ είναι η πολυαναμενόμενη νέα δημιουργία του Κεν Λόουτς (Ken Loach) «Jimmy’s Hall» σε σενάριο του Πολ Λάβερτι (Paul Laverty). Το παρών θα δώσει και ο βραβευμένος στα Φεστιβάλ των Καννών και της Βενετίας, σεναριογράφος και μόνιμος συνεργάτης του Κεν Λόουτς, Πολ Λάβερτι (Γλυκά Δεκάξι, Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι, Το Όνομά μου είναι Τζο, κ.α.).

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Tvxs.gr, o Πολ Λάβερτι (Paul Laverty), δήλωσε σχετικά με την ταινία: «Μέσα από τον Τζίμι Γκράλτον, παρακολουθούμε παράλληλα και πως άλλαξε γενικότερα η Ιρλανδία τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Είναι πραγματικά ένας υπέροχος χαρακτήρας. Ελεύθερο πνεύμα, γεμάτος από ενέργεια που πολέμησε με συνέπεια στα πιστεύω του, για μία ελεύθερη κοινωνία όπου ο καθένας θα έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψη του χωρίς να διώκεται. Νομίζω ότι αυτή είναι μία πολύ σημαντική και διαχρονική αξία… Και βέβαια με ενδιαφέρει ιδιαίτερα να δω τις αντιδράσεις του Ελληνικού κοινού απέναντι στην ταινία. Μία Ελλάδα που πιέζεται από παντού και όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο.»

Ιρλανδία, 1921. Ο Jimmy Gralton χτίζει έναν χώρο, όπου οι νέοι μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα, να συζητήσουν, να ονειρευτούν και πάνω από όλα να χορέψουν. Η εκκλησία όμως και ορισμένοι πολιτικοί έχουν αντιρρήσεις και ο Jimmy αναγκάζεται να φύγει από τη χώρα. Η αίθουσα χορού κλείνει και εγκαταλείπεται. Δέκα χρόνια μετά, ο Jimmy επιστρέφει από την Αμερική, αποφασισμένος να φροντίσει τη μητέρα του και να κάνει μια ήσυχη ζωή. Η αίθουσα χορού είναι πια ένα ερείπιο και η κοινότητα πείθει τον Jimmy να την ανακαινίσει. Για δεύτερη φορά, ο Jimmy θεωρείται επικίνδυνος και μπορεί να χάσει τα πάντα…

Όπως κάθε χρόνο, της προβολής θα προηγηθεί η Τελετή Λήξης του Φεστιβάλ, στην οποία θα απονεμηθούν τα βραβεία του 27ου Πανοράματος. Δύο κριτικές επιτροπές θα επιλέξουν τις νικήτριες ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος. Την πρώτη αποτελούν μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινηματογράφου (FIPRESCI):

• Ο Κροάτης, Dragan Jurak (κριτικός στο HR3Radio και στο εβδομαδιαίο περιοδικό Novosti)
• Ο Ισραηλινός, Shy K. Shegev (κριτικός στο Megaron News και το Telecinema Channel1 TV) κα
• Ο Έλληνας, Κωνσταντίνος Μπλάθρας (κριτικός στο μηνιαίο περιοδικό ΡΗΞΗ)

Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα τελευταία τρία χρόνια, το βραβείο της FIPRESCI ονομάζεται πλέον «βραβείο στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου», αφιερωμένο στη μνήμη και την προσφορά του κορυφαίου Έλληνα σκηνοθέτη.

Η δεύτερη κριτική επιτροπή θα δώσει το καθιερωμένο πλέον Βραβείο Κοινού που απονέμει 5μελής επιτροπή αναγνωστών του περιοδικού «Αθηνόραμα». Τέλος, στην τελετή, θα βραβευτούν, με το Ειδικό Βραβείο του Πανοράματος, για την προσφορά τους στον Κινηματογράφο, ο Βρετανός σεναριογράφος Paul Laverty, ο Παλαιστίνιος σκηνοθέτης Elia Suleiman και οι Έλληνες σκηνοθέτες Κώστας Φέρρης και Σταύρος Τσιώλης. Μετά τη λήξη της προβολής θα ακολουθήσει party στο Bartesera (Κολοκοτρώνη 25, Στοά Πραξιτέλους) με την ευγενική χορηγία των Οίνων Semeli.

Η ταινία «Jimmy’s Hall» (2014), σε σκηνοθεσία του Κεν Λόουτς (Ken Loach) και σε σενάριο του Πολ Λάβερτι (Paul Laverty), πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Μάιο στο επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών. Tην Κυριακή 26 Οκτωβρίου θα έχουμε τη δυνατότητα να την απολαύσουμε στην ελληνική της πρεμιέρα στο πλαίσιο του 27ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, ενώ το φιλμ θα κυκλοφορήσει επισήμως στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 4 Δεκεμβρίου, σε διανομή της Feelgood Entertainment.

Διαβάστε επίσης:
Συνέντευξη με τον βραβευμένο σεναριογράφο του Κεν Λόουτς, Πολ Λάβερτι

O πολιτικοποιημένος και ανθρωπιστής σκηνοθέτης από την Ιρλανδία επιστρέφει και μας διηγείται μια συγκλονιστική, αληθινή ιστορία που διαδραματίζεται μετά το αριστούργημα του «Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι» (Χρυσός Φοίνικας, 2006). Σε συνεργασία με τον σπουδαίο σεναριογράφο Paul Laverty (πιστό του συνεργάτη εδώ και χρόνια), ο Ken Loach φτιάχνει μια διαχρονική και συγκινητική ταινία αναδεικνύοντας τον προσωπικό αγώνα, την αυτοθυσία και την αλληλεγγύη. Μέσα στην «αίθουσα του Jimmy», οι πρωταγωνιστές της ταινίας χορεύουν σε ήχους τζαζ και σουίνγκ, γελούν και διασκεδάζουν, εκφράζοντας έτσι την ελευθερία του πνεύματος και της ζωής.

Για τον Ken Loach, η μουσική και ο χορός αποτελούν στην ιστορία του την απόλυτη έκφραση ελευθερίας. «Γεγονός πάντοτε επικίνδυνο για τους ασκούντες εξουσία» τονίζει ο πάντα συνεπής στην αριστερή πολιτική σκέψη, σκηνοθέτης. Αν στο «Ο Άνεμος χορεύει το κριθάρι» οι μάχες δίνονταν στο μέτωπο ή τους δρόμους, εδώ η μάχη αφορά την καθημερινή ζωή, το διακύβευμα είναι οι ατομικές ελευθερίες και εχθροί είναι όσοι τις επιβουλεύονται.
 
Το 1921, σε μια Ιρλανδία στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου, η αμαρτία του Τζίμι Γκράλτον ήταν να στήσει με δικά του χρήματα, μια αίθουσα χορού σ’ ένα αγροτικό σταυροδρόμι. Το Pearse – Connolly Hall ήταν ένα μέρος όπου οι νέοι της κοινότητας θα μπορούσαν να συγκεντρώνονται, να μαθαίνουν, να διαφωνούν, να ονειρεύονται… πάνω απ’ όλα όμως να χορεύουν και να διασκεδάζουν.

Με τη δημοτικότητα της αίθουσας να αυξάνεται, ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της, σε συνδυασμό με το ελεύθερο πνεύμα που προήγαγε, δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από την Εκκλησία και τους πολιτικούς, που ανάγκασαν τον Τζίμι να φύγει από την περιοχή και την αίθουσα να κλείσει.

Μια δεκαετία αργότερα, κατά την κορύφωση της μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο Τζίμι επιστρέφει στη γενέτειρά του από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με στόχο να φροντίσει τη μητέρα του και να ζήσει μια ήσυχη ζωή καλλιεργώντας το οικογενειακό χωράφι, μακριά από μπλεξίματα με την εξουσία.

Εγκαταλελειμμένη και άδεια, η αίθουσα παραμένει κλειστή παρά τις εκκλήσεις των νέων της περιοχής. Ωστόσο, καθώς ο Τζίμι επανεντάσσεται στην κοινότητα και βλέπει τη φτώχεια και την αυξανόμενη πολιτιστική καταπίεση, ο ηγέτης και ο ακτιβιστής μέσα του, έρχονται ξανά στην επιφάνεια, παίρνοντας την απόφαση να ανοίξει την αίθουσα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο κοινός σκοπός της επαναλειτουργίας της αίθουσας θα ενώσει εκ νέου την κοινότητα, βάζοντάς τόσο τον Τζίμι όσο και την πρωτοβουλία του, ξανά στο στόχαστρο της εκκλησίας και των πολιτικών προυχόντων.

Tο «Jimmy’s Hall» είναι μια ταινία στην οποία η μυθοπλασία πηγαίνει χέρι-χέρι με την πραγματικότητα. Ο Laverty σπεύδει να τονίσει ότι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο «Jimmy’s Hall» και το «Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι» βρίσκεται στο γεγονός ότι στο πρώτο προσπάθησαν να μείνουν πιστοί στο πνεύμα της εποχής, αλλά με φανταστικούς χαρακτήρες, ενώ εδώ έπρεπε να βασιστούν σε ντοκουμέντα της εποχής, αλλά και σε διαδόσεις σχετικά με τη ζωή και την προσωπικότητα του Τζίμι Γκράλτον.

Ο Loach παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες για τον Ιρλανδό ακτιβιστή: «Είναι λυπηρό, καθώς είναι σαφές ότι επρόκειτο για έναν θαυμάσιο άνθρωπο. Από την άλλη βέβαια, αυτό μας έδωσε την ελευθερία να φανταστούμε την ιδιωτική ζωή του, και να εξερευνήσουμε τις επιλογές του. Θέλαμε να δώσουμε στο κοινό ένα χαρακτήρα με εσωτερικό πλούτο, και όχι έναν δισδιάστατο ακτιβιστή.  Αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε ήταν να πάρουμε ελευθερίες σε ό,τι αφορά τους κεντρικούς χαρακτήρες, μένοντας όμως πιστοί στα ιστορικά γεγονότα.»

Σε επίπεδο ερμηνειών, ο Δουβλινέζος θεατρικός ηθοποιός Barry Ward, κάνει το κινηματογραφικό ντεμπούτο του σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ερμηνεύοντας τον Τζίμι με αξιοθαύμαστη συνέπεια και γοητεία, ενώ παράλληλα ο Jim Norton ενσαρκώνει τον Πατέρα Σέρινταν, τη νέμεση του ήρωα, με τη σκαιότητα που αναπόφευκτα χαρακτηρίζει τους εκπροσώπους της συντήρησης.

Η υπέροχη φωτογραφία του Robbie Ryan αναδεικνύει τόσο τα πανέμορφα τοπία, όσο και τα αισθητικά πρότυπα μιας εποχής που φτάνει στις μέρες μας μέσα από την αχλή του ρομαντισμού που αναπόφευκτα περιβάλει αυτές τις εποχές, ενώ το soundtrack της ταινίας αποκτά σχεδόν αυτόνομη οντότητα χάρη στην ευφυή ανάμιξη παραδοσιακής ιρλανδικής μουσικής και τζαζ της δεκαετίας του ’30, ντύνοντας ιδανικά τις ανέμελες στιγμές των κατοίκων μέσα στην αίθουσα χορού.

“Ίσως αυτή να είναι η τελευταία ταινία μυθοπλασίας για τον Ken,” είχε δηλώσει η παραγωγός Rebecca O’Brien λίγο καιρό πριν, προσθέτοντας ότι ο σκηνοθέτης σκοπεύει στο εξής να αφοσιωθεί στη δημιουργία ντοκιμαντέρ. Ευτυχώς για τους ανά τον κόσμο σινεφίλ, ο Loach άλλαξε γνώμη και το “Jimmy’s Hall” δεν θα σηματοδοτήσει την αποχώρησή του από τις ταινίες μυθοπλασίας.

Όπως μας δήλωσε μάλιστα χαρακτηριστικά ο Πολ Λάβερτι (Paul Laverty) όταν τον ρωτήσαμε για τα μελλοντικά του σχέδια: «Πρόκειται να κάνω μία νέα ταινία με την Ισπανίδα σκηνοθέτη Iciar Bollain. Είχαμε συνεργαστεί και στο παρελθόν στην ταινία «Ακόμα και η Βροχή» (Even the Rain / Tambien La Lluvia – 2010) που γυρίστηκε στη Βολιβία και είχε κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τορόντο, πριν από μερικά χρόνια. Ήταν πολύ καλή αυτή εμπειρία και πρόκειται να συνεργαστούμε ξανά αυτή τη φορά στην Ισπανία, την άνοιξη. Βέβαια πάντα μιλάω με τον Κεν, ελπίζοντας σε κάποιο μελλοντικό πρότζεκτ.»

Ακόμη κι έτσι να ήταν όμως, αυτή θα ήταν μια πραγματικά μεγαλειώδης έξοδος, ισάξια της μέχρι τώρα πορείας του. Κι αυτό γιατί το “Jimmy’s Hall”, η ενδέκατη συνεργασία του Loach με τον Laverty, καταφέρνει κάτι πολύ σημαντικό. Τόσο μέσω της μεστής και την ίδια στιγμή παθιασμένης κινηματογράφησής του, όσο και μέσω της απαράμιλλης σεναριακής ευαισθησίας του. Ο δημιουργός καταφέρνει έτσι να μας υπενθυμίσει – χρησιμοποιώντας ένα συναρπαστικό επεισόδιο της Ιρλανδικής Ιστορίας – ότι η γνώση και η τέχνη αποτελούν τα καλύτερα εχέγγυα για την πολυπόθητη ατομική και συλλογική ελευθερία.

Jimmy’s Hall (2014)
Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς (Ken Loach)
Σενάριο: Πολ Λάβερτι (Paul Laverty)
Παίζουν: Barry Ward, Francis Magee, Aileen Henry, Simone Kirby, Stella McGirl, Sorcha Fox, Martin Lucey
Χώρα: Μ. Βρετανία, Ιρλανδία, Γαλλία
Διάρκεια: 109 λεπτά

Το 27ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων. Το Tvxs.gr είναι χορηγός επικοινωνίας στο Φεστιβάλ, το οποίο θα διεξαχθεί φέτος από την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου, μέχρι και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου, στους Κινηματογράφους Ααβόρα και Άστυ (επαναληπτικές προβολές θα πραγματοποιούνται στο Άστυ έως και τις 29/10). Εισιτήρια: Γενική Είσοδος: 5 ευρώ – Διαρκείας 10 προβολών: 30 ευρώ. Για περισσότερες πληροφορίες, παραθέτουμε και τον επίσημο ιστότοπο του Φεστιβάλ: https://www.panoramafest.org/