Τρία χρόνια μετά την ταινία του «Μόνο ο Θεός Συγχωρεί» με πρωταγωνιστή τον Ράιαν Γκόσλιν, ο Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία: «The Neon Demon» (2016). Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο, νεανικό και στυλιζαρισμένο θρίλερ, με φόντο τον χώρο της μόδας, από τον Δανό σκηνοθέτη, με πρωταγωνίστριες τις Έλ Φάνινγκ και Τζένα Μαλόουν. Το φιλμ πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Μάιο στο 69ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, ενώ τον Σεπτέμβριο προβλήθηκε και στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας.

Ads

«Έχω δύο κόρες. Ακόμη και η μικρή που είναι μόλις 12 ετών, έχει μπει στο παιχνίδι της ομορφιάς. Η αψεγάδιαστη εμφάνιση γίνεται εμμονή και σαρώνει τα πάντα. Star system και εταιρείες στοχεύουν σε όλο και νεότερους ανθρώπους. Όμως που οδηγεί αυτός ο δρόμος; Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του «The Neon Demon». Φαίνεται πως αυτή η εκδοχή του μέλλοντος είναι αναπόφευκτη.» – Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν

image

The Neon Demon
Σκηνοθεσία: Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν

Σενάριο: Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν, Μέρι Λόους και Πόλι Στέναμ
Πρωταγωνιστούν: Έλ Φάνινγκ, Τζένα Μαλόουν, Μπέλα Χίθκοουτ, Άμπεϊ Λι, Καρλ Γκλούσμαν, Κιάνου Ριβς, Κριστίνα Χέντρικς, Ντέσμοντ Χάρινγκτον, Αλεσάντρο Νιβόλα, Τσαρλς Μπέικερ
Χώρα: Γαλλία, Δανία, Η.Π.Α.
Διάρκεια: 110 λεπτά

Ads

image

Όταν η Τζέσι, ένα επίδοξο μοντέλο, μετακομίζει στο Λος Άντζελες, τα νιάτα και η ζωντάνια της καταβροχθίζονται από μια ομάδα γυναικών, με εμμονή στην ομορφιά. Οι ανταγωνίστριες της θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, για να διεκδικήσουν αυτό που έχει, ώστε να επιβιώσουν στον αδηφάγο χώρο της μόδας…

 

«Ο χαρακτήρας που υποδύομαι είναι ένα 16χρονο κορίτσι. Ξέρετε, ήμουν 16 όταν γυρίζαμε την ταινία και μπορώ να νιώσω, να μπω στον κόσμο της ηρωίδας. Ξέρω τι σκέφτεται, τι θέλει. Σε μεγάλο βαθμό, δούλεψα με το ένστικτό μου, ενώ ο σκηνοθέτης μου έδωσε την ελευθερία να χτίσω τον χαρακτήρα. Πότε δεν έχω νιώσει τόσο ελεύθερη σ’ ένα φιλμ.» – Έλ Φάνινγκ

image

Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί:

  • Έλ Φάνινγκ («Maleficent», «Super 8»)
  • Τζένα Μαλόουν («Inherent Vice», σειρά ταινιών «The Hunger Games»)
  • Μπέλα Χίθκοουτ («Pride and Prejudice and Zombies», «Dark Shadows»)
  • Άμπεϊ Λι («Gods of Egypt», «Max Max: Fury Road»)
  • Καρλ Γκλούσμαν («Love», «Stonewall»)
  • Κιάνου Ριβς («John Wick», σειρά ταινιών «The Matrix»)
  • Κριστίνα Χέντρικς («Mad Men», «Drive»)
  • Ντέσμοντ Χάρινγκτον («Dexter», «The Dark Knight Rises»)
  • Αλεσάντρο Νιβόλα («A Most Violent Year», «American Hustle»)
  • Τσαρλς Μπέικερ («Breaking Bad», «Wild»)

image

Το φιλμ «The Neon Demon» (2016), μπορεί κάλλιστα να ιδωθεί ως ένα μεγάλου μήκους βίντεο κλιπ. Ο Νίκολας Ρεφν, με τη γνωστή του αισθητική ματιά, εισέρχεται στον αδυσώπητο χώρο της μόδας και το αποτέλεσμα είναι ένα νεανικό στυλιζαρισμένο θρίλερ με έντονα χρώματα, όμορφή μουσική και άφθονο slow motion. Θετική η παρουσία της νεαρής πρωταγωνίστριας Έλ Φάνινγκ (Super 8 – 2011), ενώ μαζί της ξεχωρίζουν η Τζένα Μαλόουν (Donnie Darko – 2001) και ο Κιάνου Ριβς (John Wick – 2014).

image

Τον κεντρικό ρόλο στην ταινία έχει η Τζέσι, μια φαινομενικά ευάλωτη καλλονή από την Τζόρτζια, της οποίας ο χαρακτήρας σιγά – σιγά μεταλλάσσεται καθώς η καριέρα της ως μοντέλο απογειώνεται. Ο Νίκολας Ρεφν είχε από την αρχή την Ελ Φάνινγκ στο μυαλό του για τον ρόλο. Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο της και ν’ αντλήσει έμπνευση, ο σκηνοθέτης της πρότεινε να παρακολουθήσει τη σειρά ταινιών «Valley of the Dolls».

 

Συμπληρώνοντας το cast, η Τζένα Μαλόουν ανέλαβε τον ρόλο της Ρούμπι, μιας μακιγιέζ που πέφτει πρώτη στην παγίδα ομορφιάς της Φάνινγκ. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για τον ρόλο, η Μαλόουν συμβουλεύτηκε μία φίλη, επαγγελματία μακιγιέζ.

image

Το μοντέλο Τζίτζι (η Αυστραλέζα ηθοποιός Μπέλα Χίθκοτ) είναι η δεύτερη κατά σειρά «δαίμονας» της ταινίας, που έχει πάθος με την πλαστική χειρουργική. Παρότι είναι αυτοδίδακτη, της αρέσει να πειραματίζεται χωρίς να κάνει χρήση αναισθησίας. Ασφαλώς, όχι στον εαυτό της… Ο τρίτος δαίμονας είναι η Άμπι Λι. Μετά την αξιοσημείωτη επιτυχία με την ταινία «Mad Max: Fury Road», η Λι συνεχίζει την τολμηρή μετάβαση της από τον κόσμο του modeling στο κινηματογραφικό πλατό.

 

Όπως και οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι, έτσι και το υπόλοιπο καστ της ταινίας περιλαμβάνει βετεράνους της κινηματογραφικής βιομηχανίας, αλλά και νέα ταλέντα. Μεταξύ των πιο γνωστών και έμπειρων είναι ο ηθοποιός Κιάνου Ριβς, που ο Νίκολας Ρεφν επέλεξε να παίξει τον ρόλο του Χανκ, ενός αποτυχημένου ηθοποιού, ο οποίος αποφάσισε να γίνει μάνατζερ μοντέλων. 

image
 

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν («Drive», «Only God Forgives», «Bronson», «Valhalla Rising»), σε σενάριο του ιδίου και των Μέρι Λόους και Πόλι Στέναμ. Για το μοντάζ της ταινίας ο Δανός σκηνοθέτης επέλεξε τον παλιό συνεργάτη του Μάθιου Νιούμαν, ο οποίος έχει βάλει την υπογραφή του σε ταινίες όπως: Bronson (2008), Valhalla Rising (2009), Drive (2011) και Only God Forgives (2013).

image

Το «The Neon Demon» συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 69ου Διεθνούς Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, διεκδικώντας τον Χρυσό Φοίνικα και απέσπασε το Βραβείο Καλύτερου Soundtrack, για το εξαιρετικό μουσικό σκορ του Κλιφ Μαρτίνεζ. Η ελληνική του πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας.

image
 

Ο Μαρτίνεζ επηρεάστηκε και εμπνεύστηκε από τη μουσική που έγραψε ο Τιμ Κρογκ το 1980 για την cult ταινία τρόμου The «Boogey Man». Η μουσική που συνέθεσε βασίστηκε στα πλήκτρα, που είναι και το αγαπημένο του όργανο. Ο ίδιος τη χαρακτηρίζει ως ηλεκτρονική – υπό την έννοια ότι είναι σχεδόν όλη βασισμένη στο συνθεσάιζερ, θυμίζοντας τη δεκαετία του ’70 – αρκετά σκληρή και μινιμαλιστική. Γενικότερα, η μουσική στο «The Neon Demon» κατέχει πολύ πιο σημαντικό ρόλο απ΄ότι στις ταινίες «Drive» και «Only God Forgives».

 

Έτος: 2016 | Xώρα: Γαλλία, Δανία, Η.Π.Α. | Διάρκεια: 118 λεπτά | Σκηνοθεσία: Nicolas Winding Refn | Σενάριο: Nicolas Winding Refn | Παίζουν: Elle Fanning, Christina Hendricks, Keanu Reeves, Karl Glusman, Jena Malone, Abbey Lee.

Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν

image

Ο Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν, γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1970, στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Έζησε στη Νέα Υόρκη από τα 8 έως τα 18 και σπούδασε στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης. Το «Pusher», η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, είχε κριτική και εμπορική επιτυχία. Το «Fear X» κέρδισε τρία βραβεία στη Μάλαγα, έλαβε το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ Fantasporto και προβλήθηκε στο Σάντανς. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας Pusher, «Με Αίμα στα Χέρια μου – Pusher II», είχε και αυτό εμπορική επιτυχία στη Δανία.

Ο Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν απέρριψε μια πολύ σημαντική θέση στο National Danish Film Scholl προκειμένου να γυρίσει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του το «Pusher 1» (Το Βαποράκι). Αυτή η βίαιη, νευρική αλλά συγκινητική ταινία καθιέρωσε τον Δανό σκηνοθέτη ως ένα ασυμβίβαστο ταλέντο.

image

Μετά από τις δύο επόμενες ταινίες του «Bleeder»  (1999) και «Fear X» (2003) o Ρεφν επιστρέφει στον υπόκοσμο της Κοπεγχάγης το 2004 με το «Pusher 2» (Με Αίμα στα Χέρια μου) και το 2005 με το «Pusher 3» (‘Αγγελος Θανάτου). Και στις τρεις αυτές ταινίες ο Ρεφν συνδυάζει αβίαστα την ευμετάβλητη ατμόσφαιρα και τη φρενήρη δράση, απεικονίζοντας τους χαρακτήρες του με ένα βάθος και μια εμπιστοσύνη που διαψεύδουν την νεαρή ηλικία του.

Αν και κάθε ταινία μπορεί να εκτιμηθεί ανεξάρτητα από τις άλλες δύο, ο Ρεφν αναμειγνύει λεπτά αυτές τις τρεις ιστορίες ώστε ένας δευτερεύων ρόλος στην μια ταινία να έρχεται στο προσκήνιο για να γίνει ο κεντρικός χαρακτήρας στην επόμενη. Η ολοκλήρωση της τριλογίας στέκεται επάξια στον διεθνή κινηματογράφο εγκλήματος, τόσο διαπεραστικά ανθρώπινη όσο άγρια και ενστικτωδώς πραγματική.

Ακολούθησαν τα πιο δημοφιλή φιλμ «Bronson» και «Valhalla Rising», τα οποία προβλήθηκαν στα Φεστιβάλ του Λονδίνου και της Βενετίας το 2008 και το 2009 αντίστοιχα. Το «Drive», αποτέλεσε την πιο εμπορική ταινία του Δανού σκηνοθέτη, στην μέχρι τώρα φιλμογραφία του. Προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Καννών το 2001, όπου κι απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Ενώ το φιλμ «Μόνο ο Θεός Συγχωρεί», αποτέλεσε τη δεύτερη συνεργασία του Ρεφν με το Ράιαν Γκόσλινγκ.

Διαβάστε επίσης:
«Μόνο ο Θεός Συγχωρεί» και ο Ράιαν Γκόσλιν…