Τέσσερα χρόνια μετά το αξιόλογο φιλμ «Still Alice» (2014), ο Βρετανός σκηνοθέτης Γουός Γουέστμορλαντ επιστρέφει με τη νέα του ταινία: «Colette» (2018). Πρωταγωνιστεί η Κίρα Νάιτλι, η οποία ενσαρκώνει την εμβληματική Γαλλίδα συγγραφέα της αβάν γκαρντ Κολέτ, που μέσα από το έργο της έγινε σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης κατά τον 20ο αιώνα.

Colette
Σκηνοθεσία: Γουός Γουέστμορλαντ / Wash Westmoreland
Σενάριο: Ρίτσαρντ Γκλέιτζερ, Γουός Γουέστμορλαντ, Ρεμπέκα Λινκέβιτς
Ηθοποιοί: Κίρα Νάιτλι, Ντόμινικ Γουέστ, Έλινορ Τόμλινσον, Φιόνα Σo
Φωτογραφία: Τζιλ Νάτζενς
Μοντάζ: Λουτσία Ζουκέτι
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Μάικλ Κάρλιν
Μουσική: Τόμας Αντές
Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Έτος Παραγωγής: 2018
Διάρκεια: 111 λεπτά

Ο γάμος της Κολέτ (Κίρα Νάιτλι) με τον συγγραφέα Ανρί Γκοτιέ Βιλάρ (Ντόμινικ Γουέστ) την απομάκρυνε από την απλοϊκή ζωή της επαρχίας και την εισήγαγε στη θορυβώδη ζωή του Παρισιού, όπου και ανέπτυξε το συγγραφικό της ταλέντο μεταξύ άλλων. Τα πρώτα της βιβλία εκδόθηκαν με το ψευδώνυμο του άντρα της «Ουίλι» και έγιναν ανάρπαστα.

Εύστροφη, δυναμική και γεμάτη αυτοπεποίθηση, η Κολέτ δεν ήταν μόνο μια χαρισματική συγγραφέας, ηθοποιός και δημοσιογράφος, αλλά και μια πρωτεργάτρια του φεμινιστικού κινήματος που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα της γυναίκας σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.

Κολέτ και Ουίλι

Η πραγματική Σιντονί Γκαμπριέλ Κολέτ (1873-1954) παντρεύτηκε το 1893 τον επιχειρηματία Ανρί Γκοτιέ Βιλάρ (που είχε το ψευδώνυμο Ουίλι) και μπήκε στα αστικά σαλόνια του Παρισιού όπου ήρθε σε επαφή με τον κόσμο της τέχνης, της διανόησης και της λογοτεχνίας. Πολύ γρήγορα βρήκε τον εαυτό της και άρχισε να νιώθει σαν να είναι στο φυσικό της περιβάλλον αν και δυσκολευόταν να αποδεχθεί τις επαναλαμβανόμενες απιστίες του συζύγου της.

Ο Ουίλι, ιδιοκτήτης ενός λογοτεχνικού εργαστηρίου από το οποίο εκδίδονταν βιβλία με το όνομά του, γραμμένα όμως από συγγραφείς φαντάσματα, την παρακίνησε να γράψει το πρώτο της μυθιστόρημα. Σύντομα η Κολέτ έγινε μία από αυτούς τους συγγραφείς και τo ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά της «Κλοντίν» έγινε αμέσως ανάρπαστο.

Ο Ουίλι υστερούσε σε συγγραφικό ταλέντο, είχε όμως φοβερό χάρισμα στο μάρκετινγκ κι έτσι μετέτρεψε την Κλοντίν σε brand και κυκλοφόρησε αρώματα, προϊόντα μακιγιάζ και σαπούνια. Ήταν ο ίδιος που προέτρεψε την Κολέτ να χρησιμοποιήσει λεπτομέρειες από την προσωπική τους ζωή στα μυθιστορήματά της, καθώς γνώριζε καλά πώς να χρησιμοποιεί το σκάνδαλο για τη δημοσιότητα.

Όταν όμως ο αρνήθηκε να της δώσει τα συγγραφικά δικαιώματα του έργου, η σχέση τους ταράχτηκε με αποτέλεσμα η Κολέτ να αναζητήσει την αγάπη και την κατανόηση στη σχέση της με μια αστή της εποχής της, τη Μίσι, η οποία και την παρακίνησε να διεκδικήσει την καλλιτεχνική της φωνή παρά τους ψυχολογικούς εκβιασμούς που της ασκούσε ο σύζυγός της. Ήταν ξεκάθαρο πως τίποτα δεν μπορούσε να μπει ανάμεσα στη δυναμική Κολέτ και στα όνειρά της.

Πρωταγωνιστές

Η «Colette» δεν είναι μια ταινία για τη μάχη των δύο φίλων αλλά για «μια γυναίκα που κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει και η πατριαρχία δεν μπορούσε να τη χωρέσει», σύμφωνα με την παραγωγό Ελίζαμπεθ Κάρλσεν. Στον ρόλο της επαναστάτριας Κολέτ βρίσκεται η δύο φορές υποψήφια για Όσκαρ (για τα «Περηφάνια και Προκατάληψη» και «το Παιχνίδι της Μίμησης») Κίρα Νάιτλι, η οποία μοιάζει να ταιριάζει άψογα στην εποχή και τον χαρακτήρα.

«Συνδυάζει την ευφυΐα και τη γοητεία και έχει μια έμφυτη ικανότητα να υποδύεται χαρακτήρες εποχής. Η Κίρα είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους που διαθέτει όλες τις αξίες που χρειάζεται η Κολέτ», αναφέρει ο σκηνοθέτης Γουός Γουέστμορλαντ, ενώ η ίδια παρατηρεί για τον ρόλο της: «Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα ηρωίδα και πιστεύω ότι η σχέση της με τον Ουίλι ήταν εντυπωσιακή. Υπήρχε μια αλήθεια εκεί που εγώ, σαν γυναίκα που είχα σχέσεις με άντρες και έχοντας δουλέψει με άντρες, μπορούσα να δω».

Ο ρόλος του Ουίλι απαιτούσε έναν ηθοποιό που θα μπορούσε να συνδυάσει τη γοητεία και ταυτόχρονα τη σκληρότητα του συζύγου της Κολέτ. Οι συντελεστές της ταινίας βρήκαν όλα όσα έψαχναν στον δύο φορές υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα, Ντόμινικ Γουέστ.

«Χρειάζεσαι έναν ηθοποιό που δεν θα φοβηθεί να παίξει τον ρόλο τού όχι και τόσο εντάξει τύπου και ταυτόχρονα είναι γοητευτικός, έξυπνος και αξιαγάπητος με τον δικό του τρόπο», λέει η παραγωγός Πάμελα Κόφλερ, ενώ ο ίδιος ο Γουέστ σχολιάζει πως «Ο Ουίλι είναι ο κακός της ιστορίας. Είναι μια βδέλλα, είναι σεξιστής και σωβινιστής, όμως ταυτόχρονα είναι γοητευτικός και διασκεδαστικός».

Η Κίρα Νάιτλι δίνει το δικό της στίγμα για τον χαρακτήρα του Ουίλι: «Δεν πιστεύω ότι είναι κακός. Πιστεύω ότι πρέπει να μην τον μισείς για να καταλάβεις τον λόγο που κρατάει την Κολέτ κοντά του. Ξέρω αρκετούς ανθρώπους σαν αυτόν. Μπορεί να συμπεριφέρονται φρικτά αλλά η γοητεία και το χιούμορ τούς επιτρέπουν να τη γλιτώνουν, για λίγο καιρό τουλάχιστον».

Η ιστορία πίσω από την ταινία

Τέσσερα χρόνια μετά τη συγκλονιστική και πολυβραβευμένη ταινία «Still Alice: Κάθε Στιγμή Μετράει», ο Γουός Γουέστμορλαντ φέρνει την ιστορία της Κολέτ στην μεγάλη οθόνη, σκηνοθετώντας για πρώτη φορά μόνος του μετά τον θάνατο του συνεργάτη και συντρόφου του Ρίτσαρντ Γκλέιτζερ που έχασε τη μάχη με τη ζωή στις 10 Μαρτίου 2015 λόγω της Αμυοτροφικής Πλευρικής Σκλήρυνσης (ALS).

«Για πολλά χρόνια δούλευα μαζί με τον Ρίτσαρντ, γράφαμε σενάρια, σκηνοθετούσαμε. Ήμασταν συνεργάτες και σύντροφοι στη ζωή. Περίπου το 1999 ο Ρίτσαρντ ξεκίνησε να διαβάζει μυθιστορήματα της Κολέτ και έτσι άρχισα κι εγώ. Συνειδητοποιήσαμε πως μπορεί να γίνει μια υπέροχη ταινία αυτή η ιστορία», εξηγεί ο Γουέστμορλαντ.

Η αγάπη που τρέφει ο σκηνοθέτης για την πραγματική Κολέτ γοήτευσε την Κίρα Νάιτλι και την έπεισε να υποδυθεί τη σπουδαία αυτή προσωπικότητα. «Ο Γουός έχει μεγάλη λατρεία για την Κολέτ. Έχει ένα προσωπικό δέσιμο μαζί της και αυτό είναι σπάνιο για έναν σκηνοθέτη ή για οποιονδήποτε. Μόνο το γεγονός ότι επέμεινε γι’ αυτή την ιστορία τόσο καιρό είναι εντυπωσιακό», σχολιάζει η Νάιτλι.

Το 2001 ο Γουέστμορλαντ ταξίδεψε με τον Γκλέιτζερ στη Γαλλία για να συγγράψουν το πρώτο σενάριο. Εκεί γνώρισαν την εγγονή της Κολέτ, Αν Ντε Ζουβενέλ. «Ήπιαμε τσάι, γίναμε φίλοι και μας έδωσε όλα τα αυθεντικά γραπτά της Κολέτ που θα δείτε στην ταινία», αποκαλύπτει ο Γουέστμορλαντ.

Δεκαέξι χρόνια μετά, όταν πια ο Γκλέιτζερ ήταν κλινήρης και επικοινωνούσε μόνο μέσω iPad, έγραψε ‘Κ-Ο-Λ-Ε-Τ’ στη οθόνη. «Μετά τον θάνατό του ήμουν βυθισμένος στο πένθος. Αλλά η ταινία μού έδωσε κάτι να ξεχνιέμαι. Οι παραγωγοί μου πρότειναν να συνεργαστώ με κάποιον σεναριογράφο και το πρώτο πρόσωπο στη λίστα ήταν η Ρεμπέκα Λινκέβιτς, η σεναριογράφος του βραβευμένου με Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας «Ida» του Πάβελ Παβλικόφσκι», εξηγεί ο Γουέστμορλαντ. Δείχνοντας εμπιστοσύνη στη βραβευμένη σεναριογράφο ξεκίνησαν αμέσως τη συνεργασία τους και η «Colette» πήρε σάρκα και οστά.