Η νέα μεγάλου μήκους ταινία του Κροάτη σκηνοθέτη Βίνκο Μπρέσαν (Vinko Bresan), με τίτλο «Θεϊκό Κόλπο» (Τα Παιδιά του Ιερέα / Svecenikova djeca / The Priest’s Children) είναι μία έξυπνη καυστική σάτιρα την οποία είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε πέρσι τον Νοέμβριο στο 54ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Το φιλμ, που πλέον κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, θίγει μεταξύ άλλων ευαίσθητα θέματα θρησκευτικής ηθικής και σεξουαλικών συμπεριφορών και ασκεί παράλληλα μία ευθεία κριτική στις τακτικές της Καθολικής Εκκλησίας, αλλά και τη ζωή στις τοπικές, κλειστές κοινωνίες.

Ads

«Το γεγονός ότι οι Κροάτες είναι ως επί το πλείστον καθολικοί και το ότι η καθολική εκκλησία είναι ένας κυρίαρχος θεσμός, δεν μου άφησε κανένα περιθώριο ως σκηνοθέτη παρά να κάνω μια ταινία για το θέμα αυτό. Η πρωτοβουλία του πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’ να επιτρέψει μόνο την  κατά περίσταση χρήση των προφυλακτικών μου έβαλε την ιδέα, σε εμένα τον άμεμπτο, ότι η τοπική ιστορία που ήθελα να διηγηθώ έγινε ξαφνικά παγκόσμια.» Βίνκο Μπρέσαν (Vinko Bresan)

image

Ο πατήρ Φαμπιάν αναλαμβάνει τα καθήκοντά του σ’ ένα μικρό νησί των Δαλματικών ακτών που μαστίζεται από υπογεννητικότητα. Υπό την απειλή να μειωθεί το καθολικό ποίμνιο του, συλλαμβάνει ένα ιδιόμορφο σχέδιο…

Ads

 

Με τη βοήθεια του περιπτερά του χωριού τρυπάνε όλα τα προφυλακτικά που είναι προς πώληση, ενώ αργότερα συμμετέχει στο πρωτοφανές σχέδιο και ο φαρμακοποιός του χωριού, ο οποίος αντικαθιστά τα αντισυλληπτικά χάπια με βιταμίνες! Σύντομα, μία σειρά από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες θα προκαλέσουν το απόλυτο χάος και το αφελές σχέδιο θα φανερώσει σταδιακά όλες τις τραγικές αδυναμίες του.

 

«Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερο σκηνικό για μια τέτοια υπόθεση από τα Βαλκάνια που βρέχονται από τη Μεσόγειο, τα οποία γνωρίζω πολύ καλά γιατί κι εγώ μεγάλωσα εκεί, σε μια μικρή πόλη της Αδριατικής Ακτής. Αυτή η περιοχή διαθέτει μια καταπληκτική, συναισθηματική και οπτική τρέλα που είναι πειστική και ρεαλιστική και από την άλλη ιδιαίτερα σουρεαλιστική, ενώ η καθολική εκκλησία και τα δόγματα της κουβαλάνε αντιφάσεις ειλικρίνειας και μεθόδευσης, σεξουαλικότητας, αγάπης για τον συνάνθρωπο, θρησκείας και υποκρισίας…» Βίνκο Μπρέσαν (Vinko Bresan)

image

Το «Θεϊκό Κόλπο» είναι μια έξυπνη, αφοριστική κωμωδία που σατιρίζει τις τακτικές της καθολικής εκκλησίας, αλλά και τη ζωή στις μικρές κοινωνίες, εκεί όπου κυριαρχούν η ίντριγκα και τα πάθη. Με πολλές απολαυστικές σκηνές και έξυπνες ατάκες, αυτή η ταινία από την Κροατία είναι γεμάτη ιδιαίτερους χαρακτήρες, πανέμορφα τοπία και γερές δόσεις χιούμορ.

 

«Είμαι πεπεισμένος ότι ο θεατής θα αναγνωρίσει όλα αυτά τα στοιχεία σε μία ταινία και θα τα αποδεχτεί ως αληθινά μόνο μέσω του είδους της κωμωδίας, της λαϊκής κωμωδίας, με τα καλαμπούρια και τη χυδαιότητα του είδους που συναντάμε στην commedia dell’ arte.» Λέει χαρακτηριστικά ο Κροάτης σκηνοθέτης Βίνκο Μπρέσαν (Vinko Bresan) και συνεχίζει:

 

«Ωστόσο, η πραγματικότητα που ζούμε δεν μου επιτρέπει να παραμείνω αποκλειστικά στην κωμωδία και για αυτό στο δεύτερο μέρος της ταινίας έπρεπε να προσθέσω στοιχεία δράματος στην κωμική δομή, στην αρχή ανεπαίσθητα και μετά με περισσότερο προφανή τρόπο. Αυτά τα μικρά δραματικά στοιχεία αποτελούν την ένδειξη ότι το τέλος της ταινίας θα έχει το σημάδι της σοβαρότητας και της τραγωδίας. Απλώς γιατί η ζωή δεν ανήκει αυστηρά σε ένα συγκεκριμένο είδος, αλλά εμπεριέχει την κωμωδία και την τραγωδία

image

Ο ήρωας μας είναι πεισμένος ότι κάνει το σωστό. Μιας που «ακόμα κι ο Πάπας είναι αντίθετος στη χρήση προφυλακτικών», ο Ντον Φάμπιγιαν, καθολικός ιερέας σ’ ένα νησί στις Δαλματικές Ακτές, ξεκινά να τρυπά όλες τις συσκευασίες προφυλακτικών που πουλά στο περίπτερό του ο Πέταρ, ο θεοσεβούμενος εφημεριδοπώλης.

 

Σύντομα, θα ταχθεί μαζί τους κι ο Μάριν, ο ντόπιος φαρμακοποιός, που θ’ αρχίσει να πουλά στο φαρμακείο του βιταμίνες αντί για αντισυλληπτικά. Κάπως έτσι, ελέγχοντας τη σεξουαλική ζωή ανδρών και γυναικών, θα καταργήσουν κάθε μέσο αντισύλληψης στο νησί.

 

Καθώς όμως εμφανίζονται οι πρώτες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, ο Ντον Φάμπιγιαν θα κάνει ό,τι μπορεί για να παντρέψει τα ζευγάρια που προκύπτουν σύμφωνα με το χριστιανικό πρότυπο, ακόμα και παρά τη θέλησή τους. Μόνο που οι πράξεις της συνωμοτικής τριάδας ξεκινούν να επηρεάζουν τις ζωές των κατοίκων που πλέον σταματούν να είναι κυρίαρχοι της μοίρας τους…

image

Όσο αφορά την έμπνευση που οδήγησε τον Βίνκο Μπρέσαν στο να γυρίσεις «Το Θεϊκό Κόλπο», ο σκηνοθέτης αναφέρει: «Ο καλύτερός μου φίλος, ο Mate Matisic, έγραψε ένα θεατρικό έργο με τίτλο «Τα παιδιά του ιερέα» το 1998, με θέμα έναν ιερέα που κάνει τρύπες στα προφυλακτικά με στόχο την αύξηση των γεννήσεων. Διάβασα το θεατρικό αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ μια προσαρμογή του σε σενάριο ταινίας. Λίγα χρόνια πριν, συνειδητοποίησα ότι ο μόνος τρόπος για να αφηγηθεί κανείς μια τόσο «φτιαχτή» ιστορία ήταν μέσω της κωμωδίας, που είναι το πιο «φτιαχτό» από όλα τα είδη.»

 

Αν και το «Θεϊκό Κόλπο» αποτελεί μόλις την πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Βίνκο Μπρέσαν, ωστόσο ο σκηνοθέτης αποτελεί ήδη σημαντικό τμήμα του Κροατικού Κινηματογράφου με το φιλμ του «Πώς Άρχισε ο Πόλεμος στο Νησί μου» (How the War Started on My Island – 1996) να αποτελεί ένα κλασσικό πλέον κομμάτι του συνεχώς εξελισσόμενου Κροατικού Κινηματογράφου, για τον οποίο ο δημιουργός, αναφέρει χαρακτηριστικά:

 

«Το σημαντικότερο γεγονός είναι η ίδρυση του Κροατικού Κέντρου Κινηματογράφου πριν από λίγα χρόνια. Μπορούμε να μιλάμε για την αναγέννηση του κροατικού σινεμά από τη στιγμή που ο κος Hrvoje Hribar ανέλαβε γενικός διευθυντής. Ξανάφερε το κοινό στο Κροατικό σινεμά και σήμερα οι Κροατικές ταινίες γεμίζουν τις αίθουσες περισσότερο από τα Αμερικάνικα blockbusters. Οργάνωσε το σύστημα των χρηματοδοτήσεων με τέτοιο τρόπο ώστε οι εγχώριοι παραγωγοί σχεδόν δεν καταλαβαίνουν την κρίση. Ο Hribar έδωσε στον Κροατικό κινηματογράφο ένα αίσθημα ικανοποίησης.»

image

Ο Βίνκο Μπρέσαν (Vinko Bresan) γεννήθηκε στο Ζάγκρεμπ το 1964. Σπούδασε φιλοσοφία, συγκριτική φιλολογία καθώς και κινηματογράφο και σκηνοθεσία τηλεόρασης. Το ντεμπούτο του, μια ταινία μεγάλου μήκους με χαμηλό προϋπολογισμό και τίτλο “How the War Started On My Island”, έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία των τελευταίων 20 χρόνων στην Κροατία.

 

Για την ταινία του “Marshal Tito’s Spirit” έλαβε το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Karlovy Vary το 2000. Μετά από την βράβευση της ταινίας και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, η επόμενη ταινία του Βίνκο Μπρέσαν, με τίτλο “Witnesses” απέσπασε το βραβείο Philip Morris στο Karlovy Vary το 2004.

 

Το 2009 το “Will Not Stop There” βραβεύτηκε με το Βραβείο FIPRESCI στο ίδιο Φεστιβάλ. Ο Κροάτης δημιουργός Βίνκο Μπρέσαν, δραστηριοποιείται επίσης και ως σκηνοθέτης του θεάτρου, ενώ παράλληλα είναι διευθυντής της εταιρείας παραγωγής Zagreb Films.

 

Η νέα μεγάλου μήκους ταινία του Βίνκο Μπρέσαν (Vinko Bresan), με τίτλο «Θεϊκό Κόλπο» (Τα Παιδιά του Ιερέα / Svecenikova djeca / The Priest’s Children) είναι μία έξυπνη καυστική σάτιρα την οποία είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε πέρσι τον Νοέμβριο στο 54ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όπου μάλιστα απέσπασε και το Βραβείο Κοινού στο Τμήμα του Φεστιβάλ “Ματιές στα Βαλκάνια” που πέρσι συμπλήρωσε είκοσι χρόνια δημιουργικής πορείας. Η ταινία κυκλοφορεί από την Πέμπτη 14 Αυγούστου στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, σε διανομή της Feelgood Entertainment.

Έτος: 2013 | Xώρα: Κροατία | Διάρκεια: 93 λεπτά | Σκηνοθεσία: Vinko Bresan | Σενάριο: Vinko Bresan, Mate Matisic | Παίζουν: Kresimir Mikic, Niksa Butijer, Marija Skaricic