Σε μια πρωτοποριακή προσέγγιση της εξερεύνησης του διαστήματος, επιστήμονες από όλο τον κόσμο στρέφουν την προσοχή τους σε μια συχνά παραμελημένη πτυχή του σύμπαντος: τις οσμές του.

Από τους κοντινότερους πλανήτες μέχρι τα πιο απομακρυσμένα ουράνια σώματα, η μελέτη των διαστημικών αρωμάτων αποκαλύπτει συναρπαστικές πληροφορίες για τη σύνθεση του κόσμου πέρα από τη Γη.

Η Marina Barcenilla, διαστημική επιστήμονας και σχεδιάστρια αρωμάτων στο Πανεπιστήμιο του Westminster, περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την οσφρητική εμπειρία του Δία. Ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, σύμφωνα με την ερευνήτρια, θυμίζει “βόμβα δυσοσμίας” με πολλαπλά στρώματα νεφών, το καθένα με τη δική του χημική σύνθεση.

Το ανώτερο στρώμα νεφών του Δία, που αποτελείται από πάγο αμμωνίας, θυμίζει έντονα την οσμή των ούρων γάτας. Καθώς κατεβαίνει κανείς βαθύτερα, συναντά το θειούχο αμμώνιο, έναν συνδυασμό αμμωνίας και θείου που δημιουργεί μια αφόρητη δυσοσμία παρόμοια με αυτή των σάπιων αυγών.

Ακόμα πιο βαθιά, στις χαρακτηριστικές ρίγες και στροβιλισμούς του Δία, η ατμόσφαιρα εμπλουτίζεται με αμμωνία και φώσφορο. Η παρουσία των θολινών, πολύπλοκων οργανικών μορίων συγγενικών με τη βενζίνη, προσθέτει μια νότα πετρελαιοειδούς “λιπαρότητας” με έντονη γεύση σκόρδου.

Η έρευνα της Barcenilla δεν περιορίζεται μόνο στη θεωρητική ανάλυση, όπως αναφέρει το BBC. Παράλληλα με την ακαδημαϊκή της εργασία για την αναζήτηση ζωής στον Άρη, σχεδιάζει αρώματα που αναπαράγουν τις οσμές του διαστήματος για την έκθεση “Space: Could life exist beyond Earth?” του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις αποτελεί και ο δορυφόρος Τιτάνας, του Κρόνου. Εκεί, η πυκνή ατμόσφαιρα του αποτελείται από μεθάνιο και αιθάνιο, δημιουργώντας θεωρητικά μυρωδιές που μοιάζουν με βενζίνη, σάπια ψάρια και πικραμύγδαλο.

Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η μυρωδιά που ενδεχομένως αποπνέει το κέντρο του Γαλαξία μας. Στην περιοχή Sagittarius B2, μια τεράστια διαστρική μοριακή δομή, οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αιθανόλη, φορμικό αιθυλεστέρα και άλλες οργανικές ενώσεις. Οι μυρωδιές τους στη Γη είναι γνώριμες: ρούμι, βερνίκι νυχιών, ακόμα και… ούρα γάτας.

Τελικά, οι μυρωδιές του διαστήματος δεν είναι μόνο επιστημονική περιέργεια, αλλά και μια υπενθύμιση ότι ακόμα και στα πιο μακρινά μέρη του Σύμπαντος, υπάρχουν στοιχεία που μπορούμε να αντιληφθούμε με ανθρώπινους όρους. Μέσα από τη χημεία, τις αισθήσεις και την περιέργεια, πλησιάζουμε ένα βήμα πιο κοντά στο να κατανοήσουμε τη φύση του Κόσμου.