Μια πρωτοποριακή επιστημονική μελέτη που διεξήχθη από το City St George’s, University of London σε συνεργασία με το IT University of Copenhagen αποκαλύπτει ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει την ικανότητα να αναπτύσσει αυθόρμητα ανθρώπινες κοινωνικές συμβάσεις και μεθόδους επικοινωνίας.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Science Advances με τίτλο Αναδυόμενες Κοινωνικές συμβάσεις & Συλλογική Προκατάληψη σε Μοντέλα Γλωσσικής Εκμάθησης (Emergent Social Conventions and Collective Bias in LLM Populations), ανατρέπει την παραδοσιακή προσέγγιση στην έρευνα της τεχνητής νοημοσύνης, εξετάζοντάς την ως κοινωνική οντότητα αντί για μεμονωμένη μονάδα.

Η Ariel Flint Ashery, επικεφαλής ερευνήτρια και διδακτορική φοιτήτρια στο City St George’s, τονίζει τη μοναδικότητα της προσέγγισής τους: «Η πλειονότητα των ερευνών μέχρι σήμερα εξέταζε τα LLMs μεμονωμένα, αγνοώντας το γεγονός ότι τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης στον πραγματικό κόσμο θα περιλαμβάνουν όλο και περισσότερους αλληλεπιδρώντες παράγοντες.»

Η μεθοδολογία της έρευνας περιελάμβανε πειράματα με ομάδες LLM «πρακτόρων», οντοτήτων Α.Ι. δηλαδή, που κυμαίνονταν από 24 έως 100 μέλη. Σε κάθε πείραμα, δύο πράκτορες επιλέγονταν τυχαία και καλούνταν να επιλέξουν ένα «όνομα» από μια δεξαμενή επιλογών. Η διαδικασία περιελάμβανε ένα σύστημα ανταμοιβών και ποινών, με θετική ενίσχυση όταν οι πράκτορες επέλεγαν το ίδιο όνομα και αρνητική όταν διέφεραν στις επιλογές τους.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα ήταν ότι, παρά τους περιορισμούς στη μνήμη των πρακτόρων και την έλλειψη επίγνωσης της συμμετοχής τους σε μια ευρύτερη ομάδα, αναδύθηκε αυθόρμητα μια κοινή σύμβαση ονοματοδοσίας σε όλο τον πληθυσμό, χωρίς προκαθορισμένη λύση.

Ο Andrea Baronchelli, καθηγητής επιστήμης πολυπλοκότητας στο City St George’s και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, παραλληλίζει αυτή τη διαδικασία με τον τρόπο που δημιουργούνται νέες λέξεις στην ανθρώπινη κοινωνία. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της λέξης «spam», εξηγεί πώς μια έννοια μπορεί να καθιερωθεί παγκοσμίως χωρίς επίσημο ορισμό, απλά μέσω επαναλαμβανόμενων προσπαθειών συντονισμού.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση ότι αναπτύχθηκαν συλλογικές προκαταλήψεις που δεν μπορούσαν να εντοπιστούν σε μεμονωμένους πράκτορες. Αυτό το φαινόμενο υποδηλώνει την ανάδυση πολύπλοκων κοινωνικών δυναμικών παρόμοιων με αυτές που παρατηρούνται στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Σε ένα τελικό πείραμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μικρές ομάδες πρακτόρων τεχνητής νοημοσύνης μπορούσαν να καθοδηγήσουν τη μεγαλύτερη ομάδα προς μια νέα σύμβαση ονοματοδοσίας. Αυτό το εύρημα αποτελεί απόδειξη της δυναμικής της «κρίσιμης μάζας», όπου μια μικρή αλλά αποφασισμένη μειοψηφία μπορεί να πυροδοτήσει ραγδαίες αλλαγές στην ομαδική συμπεριφορά.

Ο καθηγητής Baronchelli υπογραμμίζει τη σημασία αυτών των ευρημάτων για την έρευνα στην ασφάλεια της ΤΝ, τονίζοντας ότι εισερχόμαστε σε μια εποχή όπου η ΤΝ δεν περιορίζεται απλά στην επικοινωνία, αλλά διαπραγματεύεται, ευθυγραμμίζεται και μερικές φορές διαφωνεί σχετικά με κοινές συμπεριφορές, ακριβώς όπως οι άνθρωποι.