Δύο ομάδες αστρονόμων από τη Βρετανία και την Ιαπωνία ανακάλυψαν έναν δυνητικά κατοικήσιμο πλανήτη σε απόσταση 40 ετών φωτός μακριά. Ο πλανήτης, ο οποίος ονομάζεται Gliese 12 b, περιστρέφεται γύρω από το αστέρι του κάθε 12,8 ημέρες και είναι ελαφρώς μικρότερος από τη Γη.

Οι αστρονόμοι χαρακτήρισαν τον Gliese 12b ως τον «πλησιέστερο, πιο εύκρατο πλανήτη στο μέγεθος της Γης που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα». Εκτιμούν πως ο Gliese 12 b είναι ένας από τους λίγους γνωστούς πλανήτες όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν θεωρητικά να επιβιώσουν, καθώς η θερμοκρασία που επικρατεί στην επιφάνειά του υπολογίζεται στους 42 βαθμούς Κελσίου. Ωστόσο, δεν είναι ακόμα σίγουροι για την ποιότητα της ατμόσφαιράς του.

Ο Τόμας Γουίλσον, φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ στη Βρετανία ανέλυσε δεδομένα από τους δορυφόρους της NASA προκειμένου να επιβεβαιώσει την ύπαρξη του πλανήτη και χαρακτηριστικά όπως το μέγεθος, η θερμοκρασία και η απόστασή του από τη Γη.

«Αυτή είναι μια πραγματικά συναρπαστική ανακάλυψη και θα μας βοηθήσει στην αναζήτηση πλανητών που μοιάζουν με τη Γη. Δυστυχώς, αυτός ο πλανήτης είναι αρκετά μακριά για να μπορέσουμε να τον γνωρίσουμε από κοντά. Το φως που βλέπουμε τώρα χρειάστηκε 40 χρόνια για να φτάσει σε εμάς εδώ στη Γη» εξήγησε.«Υπάρχουν μόνο λίγοι (εξωπλανήτες) που έχουμε βρει ότι είναι καλοί υποψήφιοι για αυτό. Και αυτή είναι η πλησιέστερη ανακάλυψη μας και, επομένως, είναι μια αρκετά σημαντική ανακάλυψη», δήλωσε στο CNN την Παρασκευή η Larissa Palethorpe, διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο University College του Λονδίνου, συνεπικεφαλής της άλλης μελέτης.

Πώς εντόπισαν τον πλανήτη

Για να εντοπίσουν τον Gliese 12b, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τα δημόσια διαθέσιμα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) της NASA – ένα τηλεσκόπιο που ερευνά δεκάδες χιλιάδες αστέρια κάθε μήνα, παρακολουθώντας τις αλλαγές στη φωτεινότητά τους, κάτι που μπορεί να είναι απόδειξη για εξωπλανήτες σε τροχιά.

Είναι ευκολότερο για τους αστρονόμους να βρουν εξωπλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τους κόκκινους νάνους αστέρες, καθώς το σχετικά μικρό τους μέγεθός οδηγεί σε μεγαλύτερη αίσθηση θαμπώματος κατά τη διάρκεια κάθε διέλευσης.

Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι τι ακριβώς συνιστά την ατμόσφαιρα αυτού του πλανήτη, αν έχει και αν υπάρχει νερό, αν και η Palethorpe είπε ότι δεν περιμένουν να βρουν νερό εκεί.

Το διαστημικό σκάφος Voyager 2 της NASA κατέγραψε αυτές τις όψεις του Ουρανού (στα αριστερά) και του Ποσειδώνα (στα δεξιά) κατά τις πτήσεις του στους πλανήτες τη δεκαετία του 1980.

«Δεν θα μπορούσε να υπάρχει νερό και τότε ξέρουμε ότι ένα αφανές φαινόμενο θερμοκηπίου έχει ήδη συμβεί σε αυτόν τον πλανήτη και μοιάζει περισσότερο με την Αφροδίτη», είπε. «Θα μπορούσε να υπάρχει νερό, οπότε μοιάζει περισσότερο με εμάς… ή υπάρχουν ίχνη που μπορούν να ανιχνευθούν που θα μπορούσαν να δείξουν ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου βρίσκεται σε εξέλιξη, οπότε μπορεί να χάνει νερό».

Για το επόμενο στάδιο της ανάλυσης της ατμόσφαιρας του εξωπλανήτη, οι επιστήμονες ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και να πραγματοποιήσουν φασματοσκοπική ανάλυση. Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει τη σύλληψη του αστρικού φωτός που λάμπει μέσα από την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη και τη διαπίστωση ποια μήκη κύματος απορροφώνται από ορισμένα μόρια, αποκαλύπτοντας την παρουσία τους στην ατμόσφαιρα.

Εκτός από το να ρίχνει φως στον ίδιο τον εξωπλανήτη, ο Palethorpe είπε ότι οι επιστήμονες ελπίζουν ότι αυτή η εργασία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον δικό μας πλανήτη.

«Αυτό που θα μας διδάξει συγκεκριμένα αυτός ο πλανήτης είναι αυτό που συνέβη ώστε η Γη να παραμείνει κατοικήσιμη αλλά η Αφροδίτη όχι… Μπορεί να μας πει τις οδούς κατοικησιμότητας που ακολουθούν οι πλανήτες καθώς αναπτύσσονται», είπε.

Ωστόσο, αν και ο εξωπλανήτης θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι κατοικήσιμος για τους ανθρώπους και είναι σχετικά «κοντά» στο ηλιακό μας σύστημα με αστρονομικούς όρους, είναι απίθανο κάποιος να τον επισκεφθεί σύντομα.

«Δεν είναι προσβάσιμος, είναι 12 parsecs μακριά», σημείωσε η Palethorpe, προσθέτοντας ότι θα χρειαστούν περίπου 225.000 χρόνια για να φτάσουμε στον Gliese 12b με το ταχύτερο διαστημόπλοιο που υπάρχει αυτή τη στιγμή.