Η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα να συμπεριληφθεί στο «πακέτο» της συμφωνίας μεταξύ Βρετανίας-ΕΕ για το Brexit προτείνει με άρθρο του στον Guardian, o Τζέφρι Ρόμπερτσον.

Όπως σημειώνει ο επιφανής νομικός, ο οποίος έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με το θέμα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα, η συζήτηση έχει περιοριστεί στα αμιγώς πολιτικά και οικονομικά ζητήματα -«οι λίρες, τα σελίνια, τα ευρώ και το χρώμα των διαβατηρίων…»- ενώ όπως υπενθυμίζει τα άρθρα της συνθήκης της Ε.Ε.(κυρίως, το 3 και το 167) χαρακτηρίζουν ως καθήκον των κρατών-μελών τη διασφάλιση και ενίσχυση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης, αφού έως ότου ολοκληρωθεί το Brexit η Βρετανία παραμένει μέλος της Ένωσης.

«Τα πιο σημαντικά σύμβολα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης είναι τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Τα μισά είναι στο νέο Μουσείο Ακρόπολης, ενώ τα άλλα μισά, αφού διαμελίστηκαν από ένα Σκωτσέζο διπλωμάτη κάθονται σε μία αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου» γράφει ο Ρόμπερτσον.

«Συμπεριλαμβάνοντας την επιστροφή στην Ελλάδα των κλεμμένων από τον λόρδο Έλγιν Μάρμαρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το Brexit θα είναι τόσο προς όφελος της Βρετανίας όσο και θρίαμβος για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς» συνεχίζει.

Και προσθέτει: «Ανήκουν μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια του εκπληκτικού συμβόλου, κάτω από την οροφή του μουσείου της Ακρόπολης, κοιτώντας τον ουρανό της Αττικής».

«Τα Γλυπτά είναι, φυσικά, ανεκτίμητης αξίας, οπότε η Βρετανία μπορεί να πάρει σημαντικά ανταλλάγματα. Οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές θα ‘δοξαστούν’ για τη σημαντική αυτή επιστροφή και το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να κερδίσει όχι μόνο παραχωρήσεις, αλλά και πολλή ευγνωμοσύνη μέσω μιας πράξης με την οποία, ούτως ή άλλως, συμφωνεί η πλειοψηφία των Βρετανών».

Υπενθυμίζεται ότι σε συνέντευξη του το 2014, ο Τζέφρι Ρόμπερτσον χαρακτήρισε τον λόρδο Έλγιν ως έναν χρεοκοπημένο διπλωμάτη, που έκλεψε τα γλυπτά για να βγάλει χρήματα. «Δεν είχε κανένα νομικό δικαίωμα, ούτε άδεια να τα αφαιρέσει από την Ακρόπολη και να τα μεταφέρει στη χώρα του, καταστρέφοντας μάλιστα αρκετά» είχε πει τότε.