Έφυγε σήμερα από τη ζωή ένας σπουδαίος καλλιτέχνης του κινηματογράφου κι ένας σημαντικός διανοούμενος της εποχής μας.

Ο μαέστρος του ιταλικού σινεμά, ο Μπερνάντο Μπερτολούτσι πέθανε σε ηλικία 77 ετών, έπειτα από μακρά ασθένεια.

Ποιητής, παραγωγός, σκηνοθέτης βραβευμένων ταινιών και ντοκιμαντέρ, υπήρξε ένας άνθρωπος που επηρέασε, με την παρουσία και τη δημιουργικότητα του την ιταλική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Γεννήθηκε στην Πάρμα της τότε φασιστικής Ιταλίας στις 16 Μαρτίου του 1940.

Ο πατέρας του ήταν ο ποιητής Τζοζέπε Μπερτολούτσι. Στην αρχή ο Μπερτολούτσι ήθελε αν γίνει ποιητής, όπως ο πατέρας του, όμως μετέπειτα αναθεώρησε. Πρόλαβε ωστόσο να διακριθεί με αρκετά βραβεία λογοτεχνίας πριν αποφασίσει ότι ήθελε να ακολουθήσει κινηματογραφική πορεία.

Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτης του Πιέρ Πάολο Παζολίνι πριν αρχίσει να σκηνοθετεί ο ίδιος. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε και ο ίδιος, δίνοντας και κάποια αριστουργήματα, όπως ο πολυδιάστατος «Κομφορμίστας» και το αμφιλεγόμενο «Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι». 

Το «φαινόμενο Μπερτολούτσι» εξερράγη το 1972 όταν λογοκρίθηκε το «Τανγκό» και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ιταλική εφημερίδα La Repubbica «το φιλμ πετάχθηκε σε μεσαιωνική πυρά». 

Από τις πιο διασημότερες ταινίες του ήταν το «Τσάι στη Σαχάρα» και «Io ballo da sola», ένας ύμνος στην αξία της ζωής. Το 2003 με το «Οι Ονειροπόλοι» ο Μπερτολούτσι «επιστρέφει» στο 1968, αλλά σε μια εντελώς ιδιωτική διάσταση με τρεις νέους, οι οποίοι, ενώ το Παρίσι φλέγεται, ανακαλύπτουν την σεξουαλική τους ταυτότητα. Το 2012, ο μεγάλος ιταλός σκηνοθέτης γυρίζει το τελευταίο του έργο στην Ρώμη, το «Εγώ και εσύ», έναν έντονο διάλογο μεταξύ δυο αδελφών.

Ο Μπερτολούτσι είχε κερδίσει το 1988 Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας και διασκευασμένου σεναρίου για την ταινία «Ο τελευταίος αυτοκράτορας», ενώ είχε τιμηθεί και με τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ Καννών, το 2011.

Υπήρξε άθεος και μαρξιστής, ενώ για μια περίοδο εντάχτηκε και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι έζησε, κατά κύριο λόγο, στην Αιώνια Πόλη και στο Λονδίνο. Με έντονη ευαισθησία και ενδιαφέρον για όλη την ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και για τον λόγο αυτό, ήταν από τους πιο ένθερμους και ειλικρινείς υποστηρικτές των Ελλήνων που βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία αντιστεκόμενοι στην στρατιωτική δικτατορία.

Το «Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι»

«Ο Κομφορμίστας»