Νέα πρωτοποριακά συστήματα για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών παρουσίασε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στα συστήματα αυτά περιλαμβάνονται αισθητήρες στα δένδρα που καταγράφουν κάθε αλλαγή της θερμοκρασίας και στέλνουν μήνυμα στο κέντρο επιχειρήσεων, φράκτες που σταματούν τη φωτιά, αυτόνομα ηλεκτρονικά συστήματα διάγνωσης και επιβραδυντικά υλικά.

Κατά τη χθεσινοβραδινή παρουσίαση στο πλαίσιο εκδήλωσης με θέμα: «Πυρκαγιές: Έγκαιρη Ειδοποίηση- Σχεδιασμός- Αντιμετώπιση», ο απερχόμενος πρύτανης του ΕΜΠ Γιάννης Πολύζος σημείωσε ότι «Το 2007 και το 2009 η απώλεια 150.000 στρεμμάτων υψηλού περιαστικού πράσινου στην Πάρνηθα και την Ανατολική Αττική μάς αφορά όλους. Αναγκάζει την επιστημονική κοινότητα, ιδιαίτερα το ΕΜΠ, να πάρει θέση και να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις. Να προβάλει τη συσσωρευμένη ερευνητική εμπειρία του σε θέματα έγκαιρης ειδοποίησης κινδύνου πυρκαγιών, τρόπου αντιμετώπισής τους και κατάλληλου σχεδιασμού».

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα», οι αισθητήρες που προτείνει το ΕΜΠ τοποθετούνται στα δένδρα, με σκοπό να ανιχνεύσουν τις μεταβολές της θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα και μέσω laser να «ενημερώσουν» το κέντρο επιχειρήσεων. Επίσης, παρέχεται και η δυνατότητα μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας να σταλεί ακόμη και μήνυμα στα κινητά όσων εμπλέκονται στην προστασία των δασών. Η εμβέλεια με σύστημα σάρωσης είναι της τάξεως των 8-10 χλμ.

Επίσης, οι φράκτες που σταματούν τη φωτιά μπορεί να λειτουργήσουν είτε αυτόνομα είτε μαζί με το σύστημα σάρωσης. Θεωρούνται κατάλληλοι κυρίως για περιοχές με χαμηλή βλάστηση και για εγκαταστάσεις και οικισμούς. «Οι πυράντοχοι φράκτες», όπως ονομάστηκαν, «αποτελούνται από αντιπυρικά υλικά που απορροφούν τη θερμότητα της φλόγας χάρη στην υψηλή θερμοχωρητικότητα που έχουν, ελαττώνοντας έτσι τη διαθέσιμη θερμότητα που είναι απαραίτητη για την καύση και διάδοση της φλόγας». Κάθε φράκτης έχει μήκος 2μ. και ύψος 3μ., ενώ υπάρχει δυνατότητα να ενώνονται μεταξύ τους δίνοντας έτσι οποιοδήποτε επιθυμητό μήκος.

Το αυτόνομο σύστημα διάγνωσης, εκτός από την «ενημέρωση» για την έναρξη της πυρκαγιάς, παρέχει τη δυνατότητα εκτίμησης των επιπτώσεων. Παράλληλα παρέχει κατάλογο με τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε κάθε περίπτωση.

Τέλος, οι επιβραδυντές μακράς διάρκειας αποτελούν χημικές ουσίες, κυρίως άλατα του αμμωνίου, του φωσφορικού ή του θειικού οξέος, που όταν πέσουν στα δάση μπορούν να δράσουν και μετά την εξάτμιση του νερού. Οι επιβραδυντές, όμως, «εκτός από το υψηλό κόστος, έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούν και περιβαλλοντικά προβλήματα όπως είναι η οξίνιση του εδάφους και η έκπλυση βαρέων μετάλλων στον υδροφόρο ορίζοντα».