Έξι μήνες μετά την αποτυχία να καταλήξει σε δεσμευτική συμφωνία για την κλιματική αλλαγή η διάσκεψη της Κοπεγχάγης, οι διαπραγματευτές των κρατών συναντιούνται στη Βόννη προκειμένου να επανακινήσουν τις διαδικασίες και να θέσουν το ζήτημα στο προσκήνιο. Ωστόσο, η διαφωνία για τη μέτρηση των εκπομπών ρύπων των αναπτυσσόμενων χωρών και την εξεύρεση των απαιτούμενων πόρων παραμένει άλυτη.

«Η Κοπεγχάγη ήταν εξαιρετικά αποτυχημένο συνέδριο» παραδέχεται ο εκτελεστικός γραμματέας του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, Yvo de Boer. «Η φετινή χρονιά είναι κομβική για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και γι’ αυτό είναι σημαντικό το γεγονός ότι «τρέχει» ήδη χρηματοδότηση 30 δις δολαρίων. Η κίνηση αυτή μπορεί να αποδειχτεί καίρια κατά τη διαδικασία» τόνισε παραδεχόμενος, ωστόσο, ότι οι πόροι που έχουν εκταμιευτεί είναι ανεπαρκείς με δεδομένο το γεγονός ότι σύμφωνα με αυτά που επιτάσσει η Κοπεγχάγη θα πρέπει μέχρι το 2020 να συγκεντρώνονται 100 δις δολάρια το χρόνο.

Σφαιρική αντιμετώπιση της χρηματοδότησης

Έγγραφο που δημοσιεύτηκε στις 7 Ιουνίου από τα ιδρύματα Project Catalyst of the Climate Works Foundation και European Climate Foundation (ECF) υποστηρίζει ότι για την υποστήριξη της αποψίλωσης και τη μείωση της υποβάθμισης των δασών στον αναπτυσσόμενο χώρο απαιτούνται 21 έως και 54 δις δολάρια τα επόμενα τρία χρόνια. Επιπλέον οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να αγγίξουν τα 100 έως 190 δις δολάρια το χρόνο.

Πρόκειται για χρήματα που θα κατευθυνθούν σε φορείς όπως το Ταμείο Αμαζονίου της Βραζιλίας το οποίο στοχεύει στην αποψίλωση των δασών κατά 80% και θα χρηματοδοτήσουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Μέχρι στιγμής 28 δις δολάρια δημόσιας χρηματοδότησης έχουν δεσμευτεί για το σχέδιο Fast Start που συμφωνήθηκε στην Κοπεγχάγη. Ένα μέρος της θα είναι υπό μορφή δανείων αλλά τα 25 δις δολάρια θα είναι ουσιαστικά επιχορηγήσεις για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος κατά την περίοδο 2010 και το 2012. Ωστόσο, τι μέρος του υποσχόμενου ποσού χρηματοδότησης, όπως αυτό ορίστηκε στην Κοπεγχάγη, έχει συγκεντρωθεί είναι ακόμη ασαφές.

«Είναι σίγουρα λιγότερα από 25 δις ευρώ, αλλά δεν γνωρίζουμε το ακριβές ποσό» δηλώνει ο ερευνητής του ECF, Ramzi Elias, στο IPS. «Οι χώρες χρησιμοποιούν διαφορετικά τον όρο additional και σε γενικές γραμμές δεν είναι ξεκάθαρο αν η χρηματοδότησή τους αφορά την κλιματική αλλαγή ή συνιστά αναπτυξιακή βοήθεια». Σύμφωνα με τον Elias, υπάρχουν αποδείξεις ότι πολλά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν το 2009 είχαν καταχωρηθεί ως δαπάνες στο πλαίσιο ταχείας χρηματοδότησης.

Απομένει επιπλέον να καθοριστεί ο τρόπος που οι πόροι για την αλλαγή του κλίματος θα διοχετεύονται στους δικαιούχους. Οι αναπτυσσόμενες χώρες επιθυμούν ένα νέο ανεξάρτητο ταμείο το οποίο θα διανέμει κονδύλια με βάση τις ανάγκες. Από την πλευρά τους οι αναπτυγμένες χώρες προτιμούν οι πόροι να διανέμονται μέσω των υφιστάμενων θεσμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα ή το αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΗΕ.

Εκβιομηχανισμένες χώρες προτιμούν να χοάνη μέσω των υφιστάμενων θεσμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα ή των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη.

Διαπραγματεύσεων συνέχεια

Αρνούμενος ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ότι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής δεν θεωρήθηκε αρκετά επείγον, ο De Boer, τονίζει ότι από την υποβολή της πρότασης στην Κοπεγχάγη έχουν περάσει μόλις έξι μήνες. Επιπλέον εκτίμησε ότι μεγάλο ποσοστό των στόχων θα επιτευχθούν εντός της επόμενης δεκαετίας ενώ υπογράμμισε την ανάγκη για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. «Στην Κοπεγχάγη οι ηγέτες έκαναν λόγο για μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 80% έως το 2050» υπενθύμισε.

Οι συζητήσεις στη Βόννη στοχεύουν στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός κειμένου διαπραγμάτευσης για τη δέκατη έκτη Διάσκεψη των συμβαλλόμενων Μερών που θα διεξαχθεί στο Κανκούν του Μεξικό, τον Δεκέμβριο του 2010.