Τα σκουπίδια έκαναν για μία ακόμα φορά την εμφάνισή τους στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνη Τρίτση. Πεταμένοι πλαστικοί σωλήνες άρδευσης και ξερά κλαδιά αντίκρισαν την περασμένη εβδομάδα τα μέλη της Επιτροπής Κατοίκων, που βρέθηκαν στο χώρο του Πάρκου, ενώ ταυτόχρονα μιλούν για καταπάτηση μεγάλων εκτάσεων εις βάρος του φυσικού τοπίου.

Ads

της Κωνσταντίνας Τσιλομελέκη

Ο φορέας διαχείρισης αποφάσισε να καθαρίσει κάποια κτίρια του Πάρκου την περασμένη εβδομάδα. Μετά το πέρας των εργασιών κανείς δεν μπήκε στην διαδικασία να μαζέψει τα μπάζα και τα σκουπίδια που παρέμειναν στο χώρο, ώσπου τα εντόπισε η Επιτροπή Κατοίκων.

«Είμαστε αναστατωμένοι γιατί ο συγκεκριμένος χώρος επί χρόνια χρησιμοποιούνταν ως χωματερή από το δήμο Ιλίου, για μη οικιακά απόβλητα. Οι δημοτικές παρατάξεις και οι πολίτες κυριολεκτικά ιδρώσαμε για να αλλάξει αυτό, μετά από τρία χρόνια κινητοποιήσεων. Οπότε, μόλις διαπιστώσαμε το περιστατικό, το αναδείξαμε για να μη χρονίσει. Έχουν αφήσει εκεί τα μπάζα μέχρι να φιλοτιμηθεί κάποιος όμορος δήμος να στείλει φορτηγό για να τα μαζέψει» σημειώνει η κα. Χρυσούλα Ρουσάκη, από την Επιτροπή Κατοίκων για τη Σωτηρία του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνη Τρίτση.

Μέλη της Επιτροπής συναντήθηκαν τη Δευτέρα με τον Υπεύθυνο του Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου, ο οποίος τους είπε πως, δεν είχε αντιληφθεί ότι είναι τόσο σοβαρό το θέμα και πως ο δήμος εγγυήθηκε ότι τα σκουπίδια θα μαζευτούν.

Το Πάρκο έχει έλλειψη περιφρούρησης και υφίσταται τα τελευταία χρόνια την καταπάτηση μεγάλων εκτάσεων του. Γήπεδα ποδοσφαίρου, πάρκινγκ, τσιμεντένια κτίσματα και περιφράξεις έχουν την τιμητική τους. «Το πάρκο καταπατάται από του δήμους. Θεωρούν ότι είναι μία «τσάμπα» γη. Μέσα στο χώρο του πάρκου υπάρχει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με παραχώρηση του δήμου Ιλίου. Αυτό είναι νόμιμο. Όμως, δεν είναι καθόλου νόμιμη η καταπάτηση -εκτός γηπέδου- έξι στρεμμάτων, που έχει γίνει πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα των αθλητών και των θεατών» υπογραμμίζει η κα. Ρουσάκη.

Ο χώρος του γηπέδου -καθώς και ενός μικρότερου δίπλα σε αυτόν- είναι περιφραγμένος και κλειστός για το ευρύ κοινό της περιοχής. Τα καλοκαίρια πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις και φεστιβάλ, με περιεχόμενο το οποίο δεν συνάδει με την αποδεδειγμένη περιβαλλοντική αξία του χώρου. «Υπάρχουν μπάρες που εμποδίζουν αναπήρους και καρότσια. Στην πίσω πλευρά του πάρκου γίνεται μία μεγάλη καταπάτηση από τους προσκόπους, για τους οποίους έχει δημιουργηθεί μία ξεχωριστή πύλη. Τα Σαββατοκύριακα μαζεύονται 50 με 60 αυτοκίνητα. Συνεχώς «ξεφυτρώνουν» κτίσματα και κιόσκια με βάσεις από μπετόν, χωρίς καμία άδεια» τονίζει η Χρυσούλα Ρουσάκη.

Η περιβαλλοντική αξία του Πάρκου είναι ανεκτίμητη, μιας και βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης. Καθημερινά έχει μεγάλη επισκεψιμότητα, ενώ είναι ιδανικό μέρος για πεζοπορία. Ταυτόχρονα, αρκετές φορές το χρόνο συγκεντρώνει σπάνια είδη πουλιών ενώ η Ορνιθολογική Εταιρεία δραστηριοποιείται στο χώρο. «Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο πια. Όλοι θέλουν μία ανοιχτή δημόσια χρήση, όμως αυτές οι δραστηριότητες δεν συνάδουν με την πλούσια βιοποικιλότητα του χώρου» επισημαίνει η κα. Ρουσάκη.