Σχεδόν 25 χρόνια μετά το δυστύχημα του Τσερνομπίλ, οι εργασίες για την ασφαλή κάλυψη του πυρηνικού εργοστασίου αντιμετωπίζουν προβλήματα χρηματοδότησης. Μόνο τα μισά χρήματα από όσα χρειάζονται για να αντικατασταθεί η προσωρινή λύση της «σαρκοφάγου» που καλύπτει τα ερείπια, έχουν συγκεντρωθεί.

Ads

Ένα νέο στέγαστρο κατασκευάζεται για να σφραγίσει τους σχεδόν 200 τόνους λιωμένων ράβδων πυρηνικών καυσίμων που παραμένουν στα ερείπια του πυρηνικού εργοστασίου. Το στέγαστρο θα χτιστεί πάνω από την υπάρχουσα «σαρκοφάγο» που περιέχει τον αντιδραστήρα, η κατασκευή όμως μπορεί να σταματήσει εάν τα κράτη – δωρητές σταματήσουν τη χρηματοδότηση.

Το δωμάτιο ελέγχου του Τέταρτου Αντιδραστήρα παραμένει σκονισμένο και σιωπηλό, ενώ όσοι πλησιάζουν στο χώρο πρέπει να φορούν στολή προστασίας, μάσκα και μετρητές ραδιενέργειας. Το μέρος αποτελεί ένα είδος μνημείου για τα φρικτά γεγονότα της 26ης Απριλίου του 1986.

«Όταν βρίσκεσαι σε αυτό το μέρος δε μπορείς να μην κατανοήσεις πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε τέτοια πράγματα με ασφάλεια. Οι συνέπειες όταν δεν το κάνουμε μπορεί να ξεπεράσουν τη φαντασία μας», δηλώνει στο BBC η Λορίν Ντοντ, υπεύθυνη των εργασιών για την κάλυψη.

Τις εβδομάδες μετά την έκρηξη χιλιάδες άνθρωποι έθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο χτίζοντας τη «σαρκοφάγο» γύρω από τον Τέταρτο Αντιδραστήρα. Σήμερα η ετοιμόρροπη κατασκευή τσιμεντένιων τοίχων και κυματοειδών φύλλων σιδήρου συγκρατείται από σκαλωσιές.

«Η σκαλωσιά αυτή είναι κατασκευασμένη για να συγκρατεί το δυτικό τοίχο», δηλώνει η Ντοντ. «Μετά το ατύχημα, ο δυτικός τοίχος του αντιδραστήρα είχε ραγίσει σε όλο το μήκος του. Έχει γείρει προς τα έξω και υπήρχαν ανησυχίες μήπως καταρρεύσει και εκθέσει τους 200 τόνους ραδιενεργών καυσίμων στην ατμόσφαιρα».

Σήμερα η περιοχή δίπλα στο δυτικό τοίχο είναι εργοτάξιο όπου κατασκευάζεται κάτι που μοιάζει με τεράστιο θόλο. Ο τεράστιος αυτός θόλος ξεκίνησε να χτίζεται σε μεγάλη απόσταση από τον αντιδραστήρα ώστε να καλύψει την υπάρχουσα «σαρκοφάγο». Επίσης τα επίπεδα ραδιενέργειας αυξάνονται όσο πλησιάζει κανείς στον αντιδραστήρα οπότε είναι ευκολότερο να γίνουν οι εργασίες όσο πιο μακριά γίνεται.

Το συνολικό κόστος της κατασκευής ανέρχεται σε 1,6 δις ευρώ, όμως παρά τις υποσχέσεις στα συμβούλια της G8 λείπουν 740 εκατ. για την ολοκλήρωση του έργου.

Οι υπεύθυνοι της κατασκευής παραδέχονται ότι είναι μία δύσκολη περίοδος για να ζητά κανείς χρηματοδότηση, ζητούν όμως από τα κράτη να σκεφτούν το απώτερο μέλλον. Η 25η επέτειος της καταστροφής τον Απρίλιο θα είναι μία αφορμή για τη συγκέντρωση κάποιων πόρων. Ωστόσο, ακόμα και αν καλυφθεί ο αντιδραστήρας, η γη που περιβάλλει το Τσέρνομπιλ θα παραμείνει μολυσμένη για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.